To begin with, I contend that telev

To begin with, I contend that television actually helps people to have more meaningful conversations. In the past, people mostly talked about what they had in common. Often, talk of this sort was quite limited because people lived fairly simple lives in fairly mundane circumstances. These days, in contrast, individuals can enjoy spirited discussions about the wide array of current events and world affairs that they hear about on television every day. For example, I have a regular Friday lunch date with my work colleagues at a local restaurant. We do, indeed, talk about work affairs, but most of our conversations are about the wide world around us which we learn about from watching television. We talk about everything from political developments in distant countries to sports results from entirely different continents. I strongly believe that without television to supply us with topics, my colleagues and I would talk mainly about banal office gossip.

Secondly, I am of the opinion that television has mostly replaced solitary activities, rather than replacing interactions with others. It appears that television has mainly replaced hobbies like reading and exercising. My own experience is evidence of this. I grew up in a very rural area without access to stable television signals and as a result, I spent most of my free time reading books and magazines. When I started university, however, I moved to a big city and suddenly had access to the complete hundred channel universe. Almost immediately, watching shows and movies replaced reading as my primary hobby. I now read almost no books, but as I indicated in the above paragraph I still have meaningful conversations with friends on a regular basis.

In conclusion, I disagree with the idea that the advent of television has harmed communication between friends and family. I feel this way because television supplies us with a variety of topics which we can discuss with our friends and because television-watching has mostly replaced solitary hobbies and activities rather than social activities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อเริ่มต้นกับผมยืนยันว่าโทรทัศน์จริงจะช่วยให้คนที่จะมีการสนทนาความหมายมากขึ้น ในอดีตที่ผ่านมาคนส่วนใหญ่พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขามีเหมือนกัน บ่อยครั้งที่การพูดคุยของการจัดเรียงนี้ถูก จำกัด มากเพราะคนที่อาศัยอยู่ชีวิตที่ค่อนข้างง่ายในสถานการณ์โลกที่เป็นธรรม วันนี้ในทางตรงกันข้ามประชาชนสามารถเพลิดเพลินไปกับการสนทนามีชีวิตชีวาเกี่ยวกับความหลากหลายของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในปัจจุบันและกิจการโลกที่พวกเขาได้ยินเกี่ยวกับในโทรทัศน์ทุกวัน ตัวอย่างเช่นผมมีวันศุกร์ปกติอาหารกลางวันกับเพื่อนร่วมงานของผมที่ร้านอาหารท้องถิ่น เราไม่จริงพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องการทำงาน แต่ส่วนมากของการสนทนาของเราเกี่ยวกับโลกกว้างรอบตัวเราที่เราเรียนรู้เกี่ยวกับการดูโทรทัศน์จาก เราพูดคุยเกี่ยวกับทุกอย่างจากการพัฒนาทางการเมืองในประเทศที่ห่างไกลไปสู่ผลลัพธ์ที่กีฬาจากทวีปที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ผมเชื่อมั่นว่าไม่มีโทรทัศน์เพื่อให้เรามีหัวข้อที่เพื่อนร่วมงานของฉันและฉันจะพูดคุยเกี่ยวกับการนินทาส่วนใหญ่สำนักงานดาษดื่น. ประการที่สองผมเห็นว่าโทรทัศน์ได้เข้ามาแทนที่ส่วนใหญ่กิจกรรมโดดเดี่ยวมากกว่าการเปลี่ยนการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น ปรากฏว่าโทรทัศน์ได้เข้ามาแทนที่ส่วนใหญ่เป็นงานอดิเรกเช่นการอ่านและการออกกำลังกาย ประสบการณ์ของตัวเองของฉันคือหลักฐานนี้ ผมเติบโตขึ้นมาในพื้นที่ชนบทมากโดยไม่ต้องเข้าถึงสัญญาณโทรทัศน์ที่มีเสถียรภาพและเป็นผลให้ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลาว่างของฉันอ่านหนังสือและนิตยสาร เมื่อผมเริ่มมหาวิทยาลัย แต่ผมย้ายไปอยู่ที่เมืองใหญ่และก็มีการเข้าถึงที่สมบูรณ์แบบร้อยจักรวาลช่อง เกือบจะในทันทีที่ดูการแสดงและภาพยนตร์แทนที่การอ่านเป็นงานอดิเรกหลักของฉัน ตอนนี้ผมอ่านหนังสือเกือบจะไม่มี แต่ที่ผมระบุไว้ในย่อหน้าข้างต้นผมก็ยังมีการสนทนาที่มีความหมายกับเพื่อนเป็นประจำ. โดยสรุปผมไม่เห็นด้วยกับความคิดที่ว่าการถือกำเนิดของโทรทัศน์ได้รับอันตรายการสื่อสารระหว่างเพื่อนและครอบครัว ผมรู้สึกแบบนี้เพราะเราวัสดุโทรทัศน์ที่มีความหลากหลายของหัวข้อที่เราสามารถพูดคุยกับเพื่อน ๆ และเนื่องจากโทรทัศน์ชมได้เข้ามาแทนที่ส่วนใหญ่เป็นงานอดิเรกที่โดดเดี่ยวและกิจกรรมมากกว่ากิจกรรมทางสังคมของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เริ่มด้วย ผมยืนยันว่าโทรทัศน์ที่จริงช่วยให้ผู้คนมีการสนทนาที่มีความหมายมากขึ้น ในอดีตคนส่วนใหญ่พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขามีเหมือนกัน มักจะพูดแบบนี้ก็ค่อนข้างจำกัด เพราะผู้คนอาศัยอยู่ชีวิตที่ค่อนข้างง่ายในสถานการณ์ที่ค่อนข้างดี วันเหล่านี้ ในทางตรงกันข้ามบุคคลสามารถเพลิดเพลินกับการสนทนามีชีวิตชีวาเกี่ยวกับหลากหลายของเหตุการณ์ในปัจจุบันและโลกที่พวกเขาได้ยินเกี่ยวกับโทรทัศน์ทุกวัน ตัวอย่างเช่นฉันมีนัดทานกลางวันกับงานปกติวันศุกร์เพื่อนร่วมงานของฉันที่ร้านอาหารท้องถิ่น เราทำ จริงๆ พูดเรื่องงานกิจการ แต่ส่วนใหญ่ของการสนทนาของเราเกี่ยวกับโลกรอบตัวเราที่เราได้เรียนรู้จากสื่อโทรทัศน์เราพูดคุยเกี่ยวกับทุกอย่างจากพัฒนาการทางการเมืองในประเทศไกลผลกีฬาจากทวีปที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ผมเชื่อว่าไม่มีโทรทัศน์จัดหาเรากับหัวข้อ , เพื่อนร่วมงานของฉันและฉันจะพูดส่วนใหญ่เกี่ยวกับนินทาดาษดื่น .

) ผมมีความเห็นว่าโทรทัศน์ส่วนใหญ่แทนที่กิจกรรมเดี่ยว มากกว่าการปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นปรากฏว่าแทนที่โทรทัศน์ส่วนใหญ่มีงานอดิเรกชอบอ่านหนังสือ และออกกำลังกาย ประสบการณ์ของผมเอง คือ หลักฐานนี้ ฉันเติบโตขึ้นมาในพื้นที่มากในชนบทโดยไม่ต้องเข้าถึงสัญญาณโทรทัศน์ที่มีเสถียรภาพและเป็นผลที่ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลาของฉันฟรีการอ่านหนังสือและนิตยสาร เมื่อฉันเริ่มต้นในมหาวิทยาลัย อย่างไรก็ตาม ผมย้ายไปอยู่เมืองใหญ่ และก็มีการเข้าถึงจักรวาลช่องครบร้อยเกือบจะทันที ดูการแสดงและภาพยนตร์ แทนการอ่านเป็นงานอดิเรกหลักของฉัน ตอนนี้ผมอ่านเกือบทุกเล่ม แต่อย่างที่ผมบอกในย่อหน้าข้างต้น ฉัน ยัง มี ความหมาย การสนทนากับเพื่อนบนพื้นฐานปกติ

สรุป ผมไม่เห็นด้วยกับความคิดที่ว่า การมาถึงของโทรทัศน์ได้ทำให้การสื่อสารระหว่างเพื่อนและครอบครัวผมรู้สึกแบบนี้ เพราะโทรทัศน์สิ่งของเรา กับความหลากหลายของหัวข้อที่เราสามารถพูดคุยกับเพื่อน ๆของเรา และเพราะดูโทรทัศน์ได้ส่วนใหญ่แทนที่โดดเดี่ยวงานอดิเรกและกิจกรรมมากกว่า
กิจกรรมทางสังคม