In Ayurveda, the plant is used for

In Ayurveda, the plant is used for curing intermittent fever, filariasis, pityriasis versicolor (tinea versicolor), blisters, boils, vaginal discharges, tridosha (i.e. three fundamental bodily humours), psychoneurosis, haematological disorders, and as a blood purifier, tonic, stomachic, astringent and styptic (Kirtikar & Basu 1993; Khare 2007). In conventional Chinese medicine, the whole plant has been employed for the treatment of fever, cold, sore throat, headache, eczema, mastitis, bleeding, swelling, dysentery, dyspepsia, pus, infection and injuries and as a tranquilliser and sedative (Chen et al. 2006; eFloras 2008; Hsu et al. 2011; Lai & Wu 2013). The plant is also useful in healing wounds, sores, stomatitis, conjunctivitis, liver and gastrointestinal disorders (Pullaiah 2006; Ganesan 2008; Rahman 2013a, 2013b; Rahman et al. 2013) and snakebite (Houghton & Osibogun 1993). The whole plant is used as anthelmintic, and in leprosy, scabies, leucoderma, psoriasis and other chronic skin diseases (Alagesaboopathi 2009; Jitpukdeebodintra & Jangwang 2009; Jeyapardha et al. 2011). It is employed for curing abdominal pain, diarrhoea (Sen et al. 2011), dysentery (Gairola et al. 2013), asthma, bronchitis (Sinhababu & Banerjee 2013), congestion (Patil et al. 2008), haemorrhoids (Hasan et al. 2010), spasm of the bladder and strangury (Upadhyay et al. 2010). It is considered to possess strong diaphoretic properties and its decoction is used to produce perspiration in fever (Chopra et al. 1956; Hout et al. 2006; Singh et al. 2012). By itself it lacks antiperiodic property but when combined with a small dose of quinine it appears to help the action of the latter in malarial fevers. Plant juice is given in piles (Alagesaboopathi 1994), for curing urinary disorders and for cleaning eyes (Sanilkumar & Thomas 2007; Venkata et al. 2010). The infusion of the plant is given to children with incontinence of urine (Ambasta 1986; Caius 1986). Plant extract mixed with rhizome paste of turmeric (Curcuma longa) is used for treating jaundice (Silja et al. 2008). The paste of ‘Sahdei’ with a little ghee is given in a dose of 10g once daily for 30–40 days to cure leucorrhoea. Pills (5g) made by pounding with a bit of honey are taken with fresh water thrice daily for 4–5 days to cure malaria (Singh et al. 1990). Although Sushruta recommended the use of the plant for treating scorpion sting, it is not an antidote for the same (Caius 1986; Kirtikar & Basu 1993; Hutt & Houghton 1998). Tablets made from powdering the whole plant are used for curing menstrual problems in women (Murthy 2012). The plant is used in the preparation of Chyavanprash (an Ayurvedic preparation) (Ahuja 1965) and rice beer (Ghosh & Das 2004

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในดา พืชที่ใช้ สำหรับบ่มไข้ไม่ต่อเนื่อง filariasis, pityriasis versicolor (tinea versicolor), แผล เดือด ปล่อยช่องคลอด tridosha (เช่นสามพื้นฐานร่างกาย humours), psychoneurosis โรค haematological และ เป็นเลือด purifier โทนิค stomachic ยาสมานแผล และ styptic (Kirtikar & Basu 1993 Khare 2007) ในแพทย์แผนจีนแบบดั้งเดิม โรงงานทั้งหมดมีการจ้างงานสำหรับรักษาไข้ เย็น เจ็บคอ ปวดศีรษะ กลาก mastitis มีเลือดออก บวม โรคบิด แบคทีเรีย หนองใน ติดเชื้อ และบาดเจ็บ และเป็น tranquilliser และดลบันดาลจาก (Chen et al. 2006; eFloras 2008 ซู al. et 2011 ลายและวู 2013) ยังเป็นพืชมีประโยชน์ในการรักษาบาดแผล แผล stomatitis แดง ตับ และความผิดปกติของระบบ (Pullaiah 2006 Ganesan 2008 Rahman 2013a, 2013b Rahman et al. 2013) และ snakebite (Houghton และ Osibogun 1993) โรงงานทั้งหมดและใช้ เป็น anthelmintic และ ใน leprosy, scabies, leucoderma โรคสะเก็ดเงิน และโรคผิวหนังเรื้อรังอื่น ๆ (Alagesaboopathi 2009 Jitpukdeebodintra และ Jangwang 2009 Jeyapardha et al. 2011) มีการจ้างงานสำหรับบ่มปวดท้อง ท้องเสีย (เซ็น et al. 2011), โรคบิด (Gairola et al. 2013) โรคหอบ หืด หลอดลมอักเสบ (Sinhababu & Banerjee 2013), แออัด (ภา et al. 2008), เกิดเป็นริดสีดวงทวาร (Hasan et al. 2010) อาการกระตุกของกระเพาะปัสสาวะและ strangury (Upadhyay et al. 2010) ก็ถือว่ามีคุณสมบัติแข็งแรง diaphoretic และ decoction ที่ใช้ในการผลิตเหงื่อออกในไข้ (โชปราร้อยเอ็ด al. 1956 Hout et al. 2006 สิงห์ร้อยเอ็ด al. 2012) ด้วยตัวเอง มันขาดคุณสมบัติ antiperiodic แต่เมื่อรวมกับปริมาณของ quinine ขนาดเล็ก ปรากฏขึ้นเพื่อช่วยให้การดำเนินการของหลังใน fevers มาลาเรีย น้ำพืชจะได้รับในกอง (Alagesaboopathi 1994), บ่มโรคท่อปัสสาวะ และทำ ความสะอาดตา (Sanilkumar & Thomas 2007 Venkata et al. 2010) คอนกรีตของโรงงานได้เพื่อเด็กกับการกลั้นปัสสาวะไม่ปัสสาวะ (Ambasta 1986 กีส 1986) สารสกัดจากพืชผสมกับวางเหง้าขมิ้น (ขมิ้นชัน) จะใช้สำหรับการรักษา jaundice (Silja et al. 2008) วางของ 'Sahdei' กับ ghee น้อยจะได้รับในปริมาณ 10 กรัมวันละ 30 – 40 วันแก้ leucorrhoea หนึ่งครั้ง ยาเม็ด (5 กรัม) โดยห้ำหั่นกับบิตของน้ำผึ้งจะนำน้ำสดเลยวันละ 4 – 5 วันการรักษามาลาเรีย (สิงห์ร้อยเอ็ด al. 1990) แม้ว่า Sushruta แนะนำการใช้พืชสำหรับรักษาแมงป่องต่อย มันไม่ใช่ยาแก้เดียว (กีส 1986 Kirtikar & Basu 1993 โลเวอร์ฮัทและ Houghton 1998) เม็ดที่ทำจากโรงงานทั้งหมด powdering จะใช้สำหรับการบ่มปัญหาประจำเดือนในผู้หญิง (Murthy 2012) พืชที่ใช้ใน Chyavanprash (การเตรียมแบบอายุรเวท) (Ahuja 1965) และข้าวเบียร์ (ภโฆษและ Das 2004

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน Ayurveda พืชที่ถูกนำมาใช้เพื่อการรักษาไข้เนื่อง lariasis fi, pityriasis versicolor (เกลื้อน versicolor), แผลเดือดปล่อยช่องคลอด Tridosha (เช่นสามดำมิดหมีร่างกายพื้นฐาน) Psychoneurosis, ความผิดปกติของเลือดและเป็นเอ้อ Puri เลือด fi, ยาชูกำลัง stomachic ฝาดและห้ามเลือด (Kirtikar & ซึ 1993; Khare 2007) ในยาจีนทั่วไปโรงงานทั้งหมดได้รับการว่าจ้างในการรักษาไข้หวัดเจ็บคอ, ปวดหัว, กลากโรคเต้านมอักเสบเลือดออกบวมโรคบิดอาการอาหารไม่ย่อยหนองติดเชื้อและได้รับบาดเจ็บและเป็นยากล่อมประสาทและยากล่อมประสาท (เฉินและ อัล 2006. eFloras 2008; ฮ et al, 2011;. ลายและวู 2013) พืชนอกจากนี้ยังมีประโยชน์ในการรักษาบาดแผลแผลเปื่อย, โรคตาแดง, ตับและโรคระบบทางเดินอาหาร (Pullaiah 2006; Ganesan 2008; เราะห์มาน 2013a, 2013b;. เราะห์มานและคณะ 2013) และงู (ฮัฟตั้น & Osibogun 1993) โรงงานทั้งหมดจะถูกใช้เป็นพยาธิและโรคเรื้อนหิด leucoderma โรคสะเก็ดเงินและโรคอื่น ๆ ที่ผิวหนังเรื้อรัง (Alagesaboopathi 2009; Jitpukdeebodintra & จางวาง. 2009; Jeyapardha et al, 2011) มันเป็นลูกจ้างเพื่อการรักษาอาการปวดท้องท้องเสีย (Sen et al. 2011), โรคบิด (Gairola et al. 2013), โรคหอบหืด, โรคหลอดลมอักเสบ (Sinhababu & Banerjee 2013) แออัด (พาติล et al. 2008) ริดสีดวงทวาร (ฮะซันและคณะ . 2010), กล้ามเนื้อกระตุกของกระเพาะปัสสาวะและ strangury (Upadhyay et al. 2010) ก็ถือว่ามีคุณสมบัติ diaphoretic แข็งแกร่งและยาต้มของมันจะถูกใช้ในการผลิตเหงื่อในไข้ (Chopra et al, 1956;. Hout et al, 2006;. ซิงห์และคณะ 2012.) โดยตัวมันเองมันขาดคุณสมบัติที่ antiperiodic แต่เมื่อรวมกับปริมาณเล็ก ๆ ของควินินดูเหมือนว่ามันจะช่วยให้การกระทำของหลังในไข้มาเลเรีย น้ำผลไม้พืชจะได้รับในกอง (Alagesaboopathi 1994) เพื่อการรักษาความผิดปกติของทางเดินปัสสาวะและตาทำความสะอาด (Sanilkumar & โทมัส 2007; Venkata et al, 2010.) ยาของพืชจะได้รับการเด็กที่มีภาวะกลั้นปัสสาวะ (Ambasta 1986; Caius 1986) สารสกัดจากพืชผสมกับวางเหง้าของขมิ้น (Curcuma longa) ถูกนำมาใช้สำหรับการรักษาโรคดีซ่าน (ซิลจา et al. 2008) วางของ 'Sahdei กับเนยเล็ก ๆ น้อย ๆ จะได้รับในปริมาณ 10 กรัมวันละครั้งสำหรับวันที่ 30-40 ที่จะรักษาตกขาว ยา (5g) ทำโดยการห้ำหั่นกับบิตของน้ำผึ้งจะถูกนำด้วยน้ำสะอาดทุกวันสาม 4-5 วันในการรักษาโรคมาลาเรีย (สิงห์ et al. 1990) แม้ว่า Sushruta แนะนำการใช้งานของอาคารสำหรับการรักษาแมลงป่องต่อยก็ไม่ได้เป็นยาแก้พิษสำหรับเดียวกัน (Caius 1986; Kirtikar & ซึ 1993; ฮัทท์และฮัฟตั้น 1998) แท็บเล็ตที่ทำจากผงโรงงานทั้งหมดถูกนำมาใช้เพื่อการรักษาปัญหาการมีประจำเดือนในผู้หญิง (Murthy 2012) พืชที่ถูกนำมาใช้ในการจัดทำ Chyavanprash (เตรียมอายุรเวท) (Ahuja 1965) และเบียร์ข้าว (Ghosh & ดา 2004

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน Ayurveda เป็นพืชที่ใช้รักษาโรคไข้เป็นพักๆจึง lariasis , , ( เกลื้อนโรคเกลื้อน ) , แผล , ฝี , ช่องคลอดการปล่อย tridosha ( เช่นสาม humours ร่างกายพื้นฐาน ) , โรคจิตประสาทก่อน , ความผิดปกติ และเป็นเลือด ภูริจึงเอ่อ โทนิค ปวดท้องฝาดและซึ่งทำให้หดตัว ( kirtikar &บาซู 1993 ; แค 2007 ) ในดั้งเดิมจีนยาโรงงานทั้งหมดมีการใช้สำหรับการรักษาไข้ , หวัด , เจ็บคอ , ปวดหัว , กลาก , โรคเต้านมอักเสบ , เลือดออก , บวม , โรคท้องร่วง , อาการอาหารไม่ย่อย , หนอง , การติดเชื้อและการบาดเจ็บและเป็นและ tranquilliser ยาระงับประสาท ( Chen et al . 2006 ; efloras 2008 ; Hsu et al . 2011 ; ลาย& Wu 2013 ) พืชยังเป็นประโยชน์ในการรักษาบาดแผล , แผล , stomatitis เยื่อตาอักเสบความผิดปกติของระบบทางเดินอาหารและตับ ( pullaiah 2006 ; Ganesan 2008 ; Rahman 2013A 2013b ; Rahman , et al . 2013 ) และงู ( Houghton & osibogun 1993 ) พืชทั้งหมดจะใช้เป็นยาขับพยาธิ และโรคเรื้อน โรคหิด leucoderma โรคสะเก็ดเงิน และโรคผิวหนังเรื้อรังอื่น ๆ ( alagesaboopathi 2009 jitpukdeebodintra & jangwang 2009 jeyapardha et al . 2011 ) มันใช้สำหรับรักษาอาการปวดท้อง ,ท้องเสีย ( Sen et al . 2011 ) , ท้องร่วง ( gairola et al . 2013 ) , โรคหอบหืด , หลอดลมอักเสบ ( sinhababu & Banerjee 2013 ) คั่ง ( ปาติล et al . 2008 ) , ริดสีดวงทวาร ( Hasan et al . 2010 ) , กล้ามเนื้อของกระเพาะปัสสาวะและ strangury ( upadhyay et al . 2010 ) ก็ถือว่ามีคุณสมบัติ diaphoretic แข็งแรงและที่ใช้ผลิตเหงื่อในไข้ ( Chopra et al . 1956 ; Hout et al . 2006 ;Singh et al . 2012 ) โดยตัวมันเองมันขาด antiperiodic ทรัพย์สิน แต่เมื่อรวมกับยาควินินขนาดเล็กปรากฏเพื่อช่วยในการกระทําของหลังในโรคไข้ น้ำผลไม้พืชจะได้รับในกอง ( alagesaboopathi 1994 ) รักษาโรคทางเดินปัสสาวะผิดปกติ และสะอาดตา ( sanilkumar &โทมัส 2007 ; เวงคาต้า et al . 2010 )แช่ของพืชให้แก่บุตร กับปัสสาวะปัสสาวะ ( ambasta 1986 ; Caius 1986 ) สารสกัดจากพืชผสมกับน้ำพริก เหง้าของขมิ้นชันที่ใช้รักษาโรคดีซ่าน ( silja et al . 2008 ) วางของ ' ' sahdei ด้วยเนยใสน้อยจะได้รับในขนาด 10 กรัมวันละ 30 - 40 วัน เพื่อรักษา leucorrhoea .ยา ( 5 ) ทำโดยทุบกับบิตของน้ำผึ้งจะถ่ายสดน้ำสามครั้งทุกวันเป็นเวลา 4 - 5 วัน เพื่อรักษามาลาเรีย ( Singh et al . 1990 ) แม้ว่า Sushruta แนะนำใช้ของพืชกับแมลงป่องต่อย ไม่ใช่ยาแก้พิษสำหรับเดียวกัน ( ไค 1986 ; kirtikar &บาซู 1993 ; ฮัต& Houghton 1998 )เม็ดผงที่ทำจากพืชทั้งหมดจะใช้สำหรับการรักษาปัญหาเกี่ยวกับประจำเดือนในผู้หญิง ( เมอร์ที่ 2012 ) เป็นพืชที่ใช้ในการเตรียมการของ chyavanprash ( การเตรียม Ayurvedic ) ( ahuja 1965 ) และเบียร์ข้าว ( ghosh 2004 &ดาส