The present study showed that the g

The present study showed that the growth of pathogenic V.
harveyi was controlled by non-pathogenic B. subtilis BT23
under in vivo and in vitro conditions. The control of fish and
shellfish pathogenic Vibrio, particularly using non-pathogenic
bacterial strains and disease prevention, has received
much attention during the last decade (Sugita et al. 1998;
Rengipipat et al. 2000). Fuller (1989) defined a probiotic as a
live microbial feed supplement which benefits the host
animal by improving its intestinal microbial balance.
Co-culture experiments showed that the inhibitory activity
of B. subtilis BT23 increased with increasing density of the
antagonist. A high concentration of B. subtilis BT23
(antagonist) was required to inhibit V. harveyi in the
co-culture experiments. The present study showed that the
antagonist must be present at significantly higher levels than
the pathogen and the degree of inhibition increased with the
level of antagonist. During the co-culture, 107)109 cfu ml)1
were required to inhibit the growth of the pathogen
V. harveyi. Therefore, a potential probiotic co-culture must
either be supplied on a regular basis or be able to colonize
and multiply on or in the host. The Bacillus spp. used as
probiotics for terrestrial livestock are of telluric origin and
are not autochthonous in the gastrointestinal tract but they
may be active during intestinal transit (Gouthier et al. 1994).
Kennedy et al. (1998) isolated a strain of B. subtilis from
common snook (Centropomus undecimalis). The inoculation
of this strain into the rearing water resulted in the apparent
elimination of Vibrio spp. from the snook larvae. Smith and
Davey (1993) reported that Pseudomonas fluorescens reduced
diseases caused by Aeromonas solmonicida in fish. Austin
et al. (1995) also observed a similar phenomenon, that
V. alginolyticus, used as a probiotic strain, reduced the
diseases caused by Aerom. solmonicida, V. anguillarum and
V. ordalli in P. monodon. Maedo and Liao (1992) reported
the use of a soil bacterial strain, PM-4, that promoted the
growth of P. monodon nauplius, probably acting as a food
source. This strain also showed an in vitro inhibitory effect
against V. anguillarum. Rengipipat et al. (1998) reported that
inoculation of Bacillus S11, a saprophytic strain, resulted in
greater survival of the post-larval P. monodon that were
challenged by pathogenic luminescent bacterial culture.
These works strongly suggest the effective control of
microflora in fish and shellfish in culture environments by
antibiotic-producing bacteria. Purification and characterization
of the antibacterial substance would help to understand
the mechanism of antibacterial activity of Bacillus strains.
Probiotic treatment offers a very promising alternative to
the use of antibiotics in fish and shrimp aquaculture. Further
study is needed to elucidate the exact mode of action of the
observed beneficial effects and to understand the possibilities
and limitations of microbial control in aquaculture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการเติบโตของเชื้อ Vควบคุม โดยปลอดเชื้อ B. subtilis BT23 harveyiภายใต้เงื่อนไขในสัตว์ทดลอง และในหลอดทดลอง การควบคุมปลา และหอยเค็มทำให้เกิดโรค โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้ไม่ก่อโรคสายพันธุ์แบคทีเรียและการป้องกันโรค ได้รับความสนใจมากในช่วงทศวรรษ (ซุซุงิตะ et al. 1998Rengipipat et al. 2000) Fuller (1989) กำหนดโปรไบโอติกเป็นการเสริมอาหารจุลินทรีย์สดประโยชน์โฮสต์สัตว์ โดยการปรับปรุงดุลจุลินทรีย์ของลำไส้วัฒนธรรมร่วมทดลองแสดงให้เห็นว่ากิจกรรม inhibitoryของ B. subtilis BT23 เพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มความหนาแน่นของการศัตรู เข้มข้น B. subtilis BT23(ปฏิปักษ์) ต้องยับยั้ง V. harveyi ในการร่วมวัฒนธรรมการทดลอง การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการศัตรูต้องอยู่ที่ระดับนัยสำคัญการเชื้อโรคและระดับของการยับยั้งการเพิ่มขึ้นกับการระดับของศัตรู ในระหว่างการร่วมกิจกรรมทางวัฒนธรรม 107) 109 โยง ml) 1จำเป็นต้องยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อโรคV. harveyi ดังนั้น วัฒนธรรมร่วมโปรไบโอติกอาจต้องจัดเป็นประจำ หรือจะตั้งรกรากและคูณบน หรือโฮสต์ ออกซิเจนแบคทีเรียที่ใช้เป็นโปรไบโอติกสำหรับสัตว์บกมีกำเนิด telluric และไม่ autochthonous เดินแต่พวกเขาอาจจะใช้งานระหว่างลำไส้ (Gouthier et al. 1994)เคนเนดีและ al. (1998) แยกสายพันธุ์ของ B. subtilis จากพบฮิ้ว (Centropomus undecimalis) การ inoculationของสายพันธุ์นี้เป็นน้ำเลี้ยงทำให้เกิดปรากฏกำจัดออกซิเจนปริมาณวิบริโอจากตัวอ่อนฮิ้ว สมิธ และซีโร่ดาเวย์ (1993) รายงานว่า Pseudomonas fluorescens ลดโรคที่เกิดจาก solmonicida Aeromonas ในปลา Austinet al. (1995) ยังสังเกตปรากฏการณ์คล้าย ที่V. alginolyticus ใช้เป็นโปรไบโอติกสายพันธุ์ ลดการโรคที่เกิดจาก Aerom solmonicida, V. anguillarum และV. ordalli ใน P. monodon รายงาน Maedo และเลี้ยว (1992)การใช้ดินแบคทีเรียพันธุ์ PM-4 เสริมการเจริญเติบโตของของ nauplius P. monodon อาจจะทำหน้าที่เป็นอาหารแหล่งที่มา สายพันธุ์นี้ยังแสดงให้เห็นลักษณะพิเศษ inhibitory ในหลอดทดลองกับ V. anguillarum Rengipipat et al. (1998) รายงานว่าส่งผลให้เกิด inoculation ของแบคทีเรีย S11 สายพันธุ์ saprophyticความอยู่รอดของดำ P. หลังอ่อนที่ท้าทาย โดยวัฒนธรรมจากแบคทีเรียก่อโรคเรืองแสงงานนี้ขอแนะนำการควบคุมที่มีประสิทธิภาพจุลินทรีย์ในปลาและสัตว์น้ำในสภาพแวดล้อมวัฒนธรรมโดยผลิตยาปฏิชีวนะแบคทีเรีย บริสุทธิ์และสมบัติสารต้านเชื้อแบคทีเรียที่จะช่วยให้เข้าใจกลไกของการต้านแบคทีเรียของสายพันธุ์บาซิลลัสโปรไบโอติกการรักษามีทางเลือกสัญญามากการใช้ยาปฏิชีวนะในการเลี้ยงปลาและกุ้ง เพิ่มเติมจำเป็นต้องมีการศึกษาใน elucidate โหมดที่แน่นอนของการสังเกตผลประโยชน์และเข้าใจความเป็นไปได้และข้อจำกัดของการควบคุมจุลินทรีย์ในสัตว์น้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการเจริญเติบโตของโวลต์ที่ทำให้เกิดโรค
harveyi ถูกควบคุมโดยที่ไม่ทำให้เกิดโรค B. subtilis 23 บาท
ภายใต้ในร่างกายและในสภาพหลอดทดลอง การควบคุมของปลาและ
หอยที่ทำให้เกิดโรค Vibrio โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้ที่ไม่ก่อให้เกิดโรค
สายพันธุ์แบคทีเรียและป้องกันโรคได้รับ
ความสนใจมากในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา (ซูกิตะ et al, 1998.
Rengipipat, et al. 2000) ฟุลเลอร์ (1989) กำหนดโปรไบโอติกเป็น
อาหารเสริมอาหารสดจุลินทรีย์ที่เป็นประโยชน์โฮสต์
สัตว์โดยการปรับปรุงความสมดุลของจุลินทรีย์ในลำไส้ของมัน.
ทดลองร่วมวัฒนธรรมที่แสดงให้เห็นว่ากิจกรรมการยับยั้ง
ของ B. subtilis 23 บาทเพิ่มขึ้นมีความหนาแน่นเพิ่มขึ้นของ
ศัตรู ความเข้มข้นสูงของ B. subtilis 23 บาท
(ศัตรู) ที่ถูกต้องในการยับยั้งการ V. harveyi ใน
การทดลองร่วมวัฒนธรรม การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า
ศัตรูจะต้องนำเสนอในระดับที่สูงกว่า
เชื้อโรคและระดับของการยับยั้งการเพิ่มขึ้นกับ
ระดับของศัตรู ในระหว่างการร่วมวัฒนธรรม 107) 109 CFU ml) 1
ที่ต้องยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อโรคที่
โวลต์ harveyi ดังนั้นโปรไบโอติกร่วมวัฒนธรรมที่มีศักยภาพจะต้อง
อย่างใดอย่างหนึ่งจะจัดเป็นประจำหรือสามารถที่จะตั้งรกราก
และคูณหรือในโฮสต์ บาซิลลัสเอสพีพี ใช้เป็น
โปรไบโอติกสำหรับปศุสัตว์บกเป็นแหล่งกำเนิดของ telluric และ
ไม่ได้ autochthonous ในทางเดินอาหาร แต่พวกเขา
อาจจะใช้งานในระหว่างการขนส่งลำไส้ (Gouthier et al. 1994).
เคนเนดี, et al (1998) ที่แยกสายพันธุ์ของ B. subtilis จาก
ฮิ้วที่พบบ่อย (Centropomus undecimalis) ฉีดวัคซีน
สายพันธุ์นี้ลงไปในน้ำที่เลี้ยงส่งผลให้เห็นได้ชัด
การกำจัดของเชื้อ Vibrio spp จากตัวอ่อนฮิ้ว สมิ ธ และ
ดาวี่ (1993) รายงานว่า Pseudomonas fluorescens ลด
โรคที่เกิดจากเชื้อ Aeromonas solmonicida ในปลา ออสติน
, et al (1995) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตปรากฏการณ์ที่คล้ายกันว่า
โวลต์ alginolyticus ใช้เป็นสายพันธุ์โปรไบโอติก, ลด
โรคที่เกิดจาก Aerom solmonicida, V. anguillarum และ
โวลต์ ordalli ในกุ้งกุลาดำ Maedo และเหลียว (1992) รายงาน
การใช้งานของสายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรียในดิน PM-4 ที่ได้รับการส่งเสริม
การเจริญเติบโตของกุ้งกุลาดำนอเพลียสอาจจะทำหน้าที่เป็นอาหาร
แหล่งที่มา สายพันธุ์นี้ยังแสดงให้เห็นในหลอดทดลองผลยับยั้ง
ต่อต้าน V. anguillarum Rengipipat et al, (1998) รายงานว่า
การฉีดวัคซีนเชื้อ Bacillus S11, สายพันธุ์ saprophytic ผลใน
การอยู่รอดมากขึ้นของการโพสต์ตัวอ่อนกุ้งกุลาดำที่ถูก
ท้าทายโดยที่ทำให้เกิดโรคแบคทีเรียเรืองแสง.
งานนี้ขอแนะนำการควบคุมที่มีประสิทธิภาพของ
จุลินทรีย์ในปลาและหอยในวัฒนธรรม สภาพแวดล้อมโดย
แบคทีเรียยาปฏิชีวนะที่ผลิต การทำให้บริสุทธิ์และลักษณะ
ของสารต้านเชื้อแบคทีเรียที่จะช่วยให้เข้าใจ
กลไกของฤทธิ์ต้านแบคทีเรียสายพันธุ์บาซิลลัส.
รักษาโปรไบโอติกเสนอทางเลือกที่มีแนวโน้มมากที่จะ
ใช้ยาปฏิชีวนะในปลาและกุ้งเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ นอกจากนี้
การศึกษาเป็นสิ่งจำเป็นเพื่ออธิบายโหมดที่แน่นอนของการกระทำของ
ผลประโยชน์ที่สังเกตและเข้าใจความเป็นไปได้
และข้อ จำกัด ของการควบคุมจุลินทรีย์ในการเพาะเลี้ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาครั้งนี้ พบว่า การเจริญเติบโตของเชื้อโรค .5 ถูกควบคุมโดยปลอดเชื้อ B . subtilis ขึ้นภายใต้เงื่อนไขในสัตว์ทดลองและในหลอดแก้ว การควบคุมของปลาและหอยเชื้อโรค Vibrio โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปลอดโรคสายพันธุ์แบคทีเรีย และการป้องกันโรค ได้รับความสนใจมากในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ( ซูกิตะ et al . 1998 ;rengipipat et al . 2000 ) ฟูลเลอร์ ( 1989 ) กำหนดใช้เป็นอาศัยจุลินทรีย์ อาหารเสริมที่เป็นประโยชน์ต่อโฮสต์สัตว์โดยการปรับปรุงสมดุลของจุลินทรีย์ในลำไส้ .วัฒนธรรมร่วมกิจกรรมการทดลอง พบว่า พบว่าของ B . subtilis ขึ้นโดยการเพิ่มความหนาแน่นของปฏิปักษ์ ความเข้มข้นสูงของ B . subtilis ขึ้น( antagonist ) คือต้องยับยั้ง V . harveyi ในการทดลองวัฒนธรรมจำกัด ผลการศึกษาพบว่าปฏิปักษ์ต้องอยู่ในระดับที่สูงกว่าเชื้อโรคและระดับของการเพิ่มขึ้นด้วยระดับของปฏิปักษ์ ช่วง Co วัฒนธรรม , 107 ) 109 CFU ml ) 1ถูก ต้อง ยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อโรคV . harveyi . ดังนั้น บริษัท โปรไบโอติกที่มีศักยภาพต้องวัฒนธรรมให้สามารถจัดบนพื้นฐานปกติหรือสามารถอพยพและคูณ หรือ ในโฮสต์ การใช้ Bacillus spp .โปรไบโอติกสำหรับปศุสัตว์บกมี telluric ที่มาและไม่ autochthonous ในทางเดินอาหารแต่พวกเขาอาจจะใช้งานได้ในช่วงที่ลำไส้การขนส่ง ( gouthier et al . 1994 )Kennedy et al . ( 1998 ) แยกสายพันธุ์ของ B . subtilis จากร่วมสนุก ( centropomus undecimalis ) วัคซีนสายพันธุ์นี้ในการเลี้ยงดูน้ำใน ปรากฏกำจัด Vibrio spp . จากสนุ๊กตัวอ่อน สมิธเดวี่ ( 1993 ) รายงานว่า Pseudomonas fluorescens ลดลงโรคที่เกิดจากเชื้อ solmonicida ในปลา ออสตินet al . ( 1995 ) ยังพบปรากฏการณ์ที่คล้ายกันว่าV . alginolyticus , ใช้เป็นสายพันธุ์ที่ใช้ลดลงโรคที่เกิดจาก aerom . และ anguillarum solmonicida Vโวลต์ ordalli ในกุ้งกุลาดำ . และ maedo เหลียว ( 1992 ) รายงานการใช้ดิน pm-4 แบคทีเรียสายพันธุ์ที่ส่งเสริมการเจริญเติบโตของกุ้งกุลาดำ นอเพลียส อาจจะทำหน้าที่เป็นอาหารแหล่งที่มา สายพันธุ์นี้ยังแสดงให้เห็นผลในหลอดทดลองพบว่ากับ V . anguillarum . rengipipat et al . ( 2541 ) รายงานว่าเชื้อ Bacillus S11 , ความเครียดโดยกินสิ่งที่เน่าเปื่อย พบในการอยู่รอดของตัวอ่อนมากกว่ากุ้งกุลาดำที่ถูกโพสต์ท้าทายโดยเชื้อโรคแบคทีเรียเรืองแสง วัฒนธรรมผลงานเหล่านี้ขอแนะนำการควบคุมที่มีประสิทธิภาพของจุลินทรีย์ในปลาและหอย ใน สภาพแวดล้อม วัฒนธรรม โดยยาปฏิชีวนะที่ผลิตจากแบคทีเรีย การทำให้บริสุทธิ์และคุณสมบัติของสารต้านเชื้อแบคทีเรีย จะช่วยให้เข้าใจกลไกของฤทธิ์ต้านแบคทีเรีย Bacillus สายพันธุ์โปรไบโอติกรักษาเสนอทางเลือกที่มีแนวโน้มมากการใช้ยาปฏิชีวนะในปลาและกุ้งการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ เพิ่มเติมการศึกษาเป็นสิ่งจำเป็นที่จะต้องอธิบายโหมดที่แน่นอนของการกระทำของสังเกตประโยชน์ผลกระทบและเข้าใจความเป็นไปได้และข้อจำกัดของการควบคุมจุลินทรีย์ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ