Location model problem began in 190

Location model problem began in 1909. Alfred Weberk considered
about how to select the location of a warehouse to minimize
the total distance from customers; on the ground of that, Hakimi
(1964) explored where to set up contact and help centers in the
highway system to minimize the total distance between people and
the nearest center. After him, the selection approach about static
center location is classified into three models: median model, covering
location model (Church and Velle, 1974) and center model
(Owen and Daskin, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกิดปัญหาแบบจำลองตั้งขึ้นในปี 1909 ถือว่าอัลเฟรด Weberkเกี่ยวกับวิธีการเลือกที่ตั้งของคลังสินค้าเพื่อลดระยะทางรวมจากลูกค้า เราว่า Hakimi(1964) ไปที่การตั้งค่าศูนย์การติดต่อและช่วยในการระบบทางหลวงเพื่อลดระยะทางระหว่างคน และศูนย์ที่ใกล้ที่สุด หลังจากเขา วิธีการเลือกเกี่ยวกับสถิตตั้งศูนย์จะแบ่งออกเป็นสามรุ่น: รุ่นเดียน ครอบคลุมรูปแบบสถาน (คริสตจักรและ Velle, 1974) และศูนย์(โอเวนและ Daskin, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหารูปแบบที่ตั้งเริ่มต้นขึ้นในปี 1909 อัลเฟรด Weberk การพิจารณาเกี่ยวกับวิธีการเลือกสถานที่ของคลังสินค้าเพื่อลดเป็นระยะทางรวมจากลูกค้า; บนพื้นดินของที่ Hakimi (1964) สำรวจที่การตั้งค่าการติดต่อและศูนย์ความช่วยเหลือในระบบทางหลวงเพื่อลดระยะทางรวมระหว่างคนและศูนย์ที่ใกล้ที่สุด หลังจากที่เขาเลือกวิธีการเกี่ยวกับการคงตั้งศูนย์แบ่งเป็นสามรูปแบบ: รูปแบบเฉลี่ยครอบคลุมรูปแบบสถานที่(คริสตจักรและ Velle, 1974) และรูปแบบศูนย์(โอเว่นและ Daskin, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาแบบสถานที่เริ่มต้นในปี 1909 . อัลเฟรด weberk ถือว่า
เกี่ยวกับวิธีการเลือกสถานที่ตั้งของคลังสินค้าเพื่อลด
รวมระยะทางจากลูกค้า ในพื้นที่ hakimi
( 1964 ) สํารวจที่จะตั้งค่าติดต่อศูนย์ช่วยเหลือใน
ระบบทางหลวงเพื่อลดระยะทางรวมระหว่างคนและ
ศูนย์ที่ใกล้ที่สุด หลังจากที่เขาเลือกวิธีการเกี่ยวกับ Static
สถานที่ตั้งศูนย์กลางแบ่งออกเป็นสามรูปแบบ : แบบมัธยฐาน ครอบคลุม
รูปแบบสถานที่ ( โบสถ์และ velle , 1974 ) และรูปแบบศูนย์
( โอเว่น และ daskin , 1998 )