and comparison groups after adjusti

and comparison groups after adjusting for pre-test scores and age.
After adjusting for pre-test scores and age, the adjusted post-test
scores were 15.89 and 16.28 for mothers and pregnant women,
respectively, in the intervention group, and 13.49 and 13.29 for
mothers and pregnant women, respectively, in the comparison
group (table 3). The ANCOVA results showed that the differences
between groups in self-efficacy were statistically significant (mothers:
F = 12.285, P < .001; pregnant women: F = 24.682, P < .001).
Stages of change
No differences were found between intervention and comparison
groups and both types of participants (mothers and pregnant
women) on the baseline distribution percentages of the TTM stages
of change described as precontemplation, contemplation/preparation
and action/maintenance (table 2). No differences were found between
mothers and pregnant women in the percentage distribution among
the TTM stages of change within the two groups (table 3). However,
The ANCOVA results showed that the percentage distribution among
the stages of change after intervention were statistically significant
between participant groups (mothers with children: F = 11.978,
P = 0.003; pregnant women: F = 6.689, P = 0.035).
The changes of stage were categorized as progress (advancing
stages), stationary (no progress) and regression (regressing stages)
(table 4). Most participants remained in the same stages
(stationary). Less than 30% of women changed their TTM stage
during the study period. A statistically significant difference was
found between mothers with children, but not for pregnant
women, in the intervention group in percentage of participants
who had changed TTM stages (McNemar test = 13.400, P = .004).
There were a higher percentage of mothers in the intervention
group (25.4%) who progressed in stages of change than mothers in
the comparison group (12.8%).
Discussion
Our intervention programme adapted stages of change proposed by
the TTM and included educational materials and phone counselling.
Using a TTM-based questionnaire, we demonstrated that the intervention
programme was effective in improving post-test scores for
knowledge, experiential and behavioural processes and self-efficacy
in the target population. A higher percentage of subjects in the
intervention group were in the action/maintenance stage than
those in the comparison group. Women with young children in
the intervention group were more likely to progress from lower to
higher TTM stages than women with young children in the
comparison group, that is, although many subjects in the present
study were in an advanced stage of change according to the TTM
(e.g. action, maintenance), more participants in the intervention
group moved from lower to higher stages compared with those in
the comparison group, which demonstrates programme effectiveness.
It is also of note that although 73% of study subjects were
already in the target behaviour stage of behaviour change (action/
maintenance), at post-test, fewer women in the intervention group
(n = 6; 4.4%) had regressed in stage of behaviour change compared
with women in the control group (n = 18; 11.5%). This suggests that
the TTM-based intervention helps to maintain the stage of
behaviour change.
Passive smoking prevention programmes vary, and results are
inconsistent and not always maintained. Wakefield et al. indicated
that simple intervention such as informing parents of the presence of
cotinine in their children’s urine samples did not significantly or
sustainably reduce exposure of children to passive smoking.16
However, providing behavioural counselling to smoking mothers
on their children’s exposure to passive smoking effectively reduced
exposure of their children to passive smoking.17 An educational
intervention delivered by healthcare workers to parents about
preventing passive smoke exposure for their children reduced
prevalence of passive infant smoking from 41% to 18%.4
Outcomes of our study were consistent with previous reports that
more women were in action/maintenance stage after participating in
intervention programmes, and the TTM-based programme in the
present study did promote behaviour change to avoid passive
smoking among women with young children.
It is intriguing that the pregnant women, but not women with
children, in the intervention group had significantly higher
post-test scores of pros (positive attitudes towards passive
smoking avoidance) than the comparison group in the present
study. However, we did not find an increased percentage of
pregnant women who had made progress. Armitage acknowledged
that the TTM was the dominant model of health behaviour
change, but the author also suggested that the pros and cons of
smoking may not actually be able to predict progressive
movement between stages of precontemplation, contemplation
and preparation.18 A previous study had evaluated the effectiveness
of the Smoke Free Families intervention in pregnant
low-income black women fo

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และกลุ่มเปรียบเทียบหลังจากการปรับคะแนนการทดสอบก่อนและอายุหลังจากปรับคะแนนการทดสอบก่อนและอายุ หลังการทดสอบปรับปรุงคะแนนถูก 15.89 และ 16.28 มารดาและหญิงตั้งครรภ์ตามลำดับ ใน กลุ่มแทรกแซง และ 13.49 และ 13.29 สำหรับมารดาและหญิงตั้งครรภ์ ตามลำดับ ในการเปรียบเทียบกลุ่ม (ตาราง 3) ANCOVA ผลแสดงให้เห็นว่าความแตกต่างระหว่างกลุ่มในประสิทธิภาพในตนเองได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (แม่:F = 12.285, P <. 001 หญิงตั้งครรภ์: F = 24.682, P < .001).ขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงพบไม่มีความแตกต่างระหว่างการแทรกแซงและการเปรียบเทียบกลุ่มและทั้งสองคน (มารดา และตั้งครรภ์ผู้หญิง) บนพื้นฐานการกระจายเปอร์เซ็นต์ระยะ TTMเปลี่ยนเป็น precontemplation สมาธิและการเตรียมและการดำเนินการ/บำรุงรักษา (ตาราง 2) พบว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างมารดาและหญิงตั้งครรภ์ในการกระจายเปอร์เซ็นต์ระหว่างขั้นสู่ความเปลี่ยนแปลงภายในกลุ่มสอง (ตาราง 3) อย่างไรก็ตามANCOVA ผลแสดงให้เห็นว่าการกระจายเปอร์เซ็นต์ระหว่างขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงหลังจากการแทรกแซงมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างกลุ่มผู้เรียน (แม่เด็ก: F = 11.978P = 0.003 หญิงตั้งครรภ์: F = 6.689, P = 0.035)การเปลี่ยนแปลงของระยะถูกแบ่งตาม (ก้าวหน้าก้าวหน้าขั้นตอน), เครื่องเขียน (ไม่มีความคืบหน้า) และการถดถอย (ถอยขั้น)(ตาราง 4) คนส่วนใหญ่ยังคงอยู่ในขั้นตอนเดียวกัน(เครื่องเขียน) น้อยกว่า 30% ของผู้หญิงเปลี่ยนขั้นทีทีเอ็มช่วงการศึกษา มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติพบระหว่างแม่ กับเด็ก แต่ไม่ตั้งครรภ์ผู้หญิง ในกลุ่มแทรกแซงในเปอร์เซ็นต์ของผู้เข้าร่วมที่เปลี่ยนระยะ TTM (ทดสอบ McNemar = 13.400, P =.004).มีเปอร์เซ็นต์สูงของมารดาในการแทรกแซงกลุ่ม (25.4%) ที่ก้าวหน้าในขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงมากกว่าแม่กลุ่มเปรียบเทียบ (12.8%)สนทนาโปรแกรมของเราแทรกแซงปรับระยะของการเปลี่ยนแปลงที่เสนอโดยTTM และวัสดุการศึกษาที่อยู่ และโทรศัพท์ให้คำปรึกษาใช้แบบสอบถามใช้ TTM เราแสดงให้เห็นว่าการแทรกแซงโปรแกรมมีประสิทธิภาพในการปรับปรุงคะแนนหลังการทดสอบความรู้ ประสบการณ์ และพฤติกรรมกระบวนการ และ ประสิทธิภาพในตนเองประชากรเป้าหมาย สัดส่วนสูงของวัตถุในการกลุ่มแทรกแซงอยู่ในขั้นตอนการดำเนินการ/บำรุงรักษามากกว่าคนในกลุ่มเปรียบเทียบ ผู้หญิงกับเด็กในกลุ่มผู้มีโอกาสก้าวหน้าจากล่างไปบัตรขั้นตอนสูงกว่าผู้หญิงกับเด็กในการเปรียบเทียบกลุ่ม คือ แม้ว่าหลายวิชาในปัจจุบันได้ศึกษาขั้นสูงในการเปลี่ยนแปลงได้ตามทีทีเอ็ม(เช่นการดำเนินการ การบำรุงรักษา), ผู้เข้าร่วมเพิ่มเติมในการแทรกแซงย้ายกลุ่มจากขั้นต่ำสุดเทียบกับในการเปรียบเทียบกลุ่ม ซึ่งแสดงให้เห็นประสิทธิภาพของโปรแกรมIt is also of note that although 73% of study subjects werealready in the target behaviour stage of behaviour change (action/maintenance), at post-test, fewer women in the intervention group(n = 6; 4.4%) had regressed in stage of behaviour change comparedwith women in the control group (n = 18; 11.5%). This suggests thatthe TTM-based intervention helps to maintain the stage ofbehaviour change.Passive smoking prevention programmes vary, and results areinconsistent and not always maintained. Wakefield et al. indicatedthat simple intervention such as informing parents of the presence ofcotinine in their children’s urine samples did not significantly orsustainably reduce exposure of children to passive smoking.16However, providing behavioural counselling to smoking motherson their children’s exposure to passive smoking effectively reducedexposure of their children to passive smoking.17 An educationalintervention delivered by healthcare workers to parents aboutpreventing passive smoke exposure for their children reducedprevalence of passive infant smoking from 41% to 18%.4Outcomes of our study were consistent with previous reports thatmore women were in action/maintenance stage after participating inintervention programmes, and the TTM-based programme in thepresent study did promote behaviour change to avoid passivesmoking among women with young children.It is intriguing that the pregnant women, but not women withเด็ก ในกลุ่มแทรกแซงได้มากขึ้นคะแนนหลังการทดสอบของผู้เชี่ยวชาญ (ทัศนคติในเชิงบวกต่อเรื่อย ๆบุหรี่หลีกเลี่ยง) กว่ากลุ่มเปรียบเทียบในปัจจุบันการศึกษา อย่างไรก็ตาม เราไม่พบเปอร์เซ็นต์การเพิ่มขึ้นของหญิงตั้งครรภ์ที่มีความคืบหน้า ยอมรับอาร์มิเทจว่า บัตรที่เป็นรูปแบบที่โดดเด่นของพฤติกรรมสุขภาพเปลี่ยนแปลง แต่ผู้เขียนยังแนะนำที่ดีและข้อเสียของบุหรี่จริงไม่สามารถทำนายก้าวหน้าเคลื่อนไหวระหว่างขั้นตอนของ precontemplation สมาธิและ preparation.18 การศึกษาก่อนหน้านี้ได้ประเมินประสิทธิภาพของครอบครัวฟรีที่สูบบุหรี่ในหญิงมีครรภ์หญิงรายได้ต่ำสำหรับ