Customer satisfaction/customer loya

Customer satisfaction/customer loyalty relationship
The regression results support the inference of a customer satisfaction/customer loyalty relationship. Further, they illustrate that customer satisfaction may be responsible for as much as 37 per cent of the difference in customer loyalty levels among the divisions examined, holding constant, first, recent contact with the bank about a question or problem, and, second, household income (see R square of regression 1a). Variance explained of 37 per cent is particularly high given potential activities of competitors and non‐bank‐related factors which may influence both customer satisfaction and loyalty that are not included as variables in the regression.

The hypothesized satisfaction/loyalty relationship is evident for the four measures of customer loyalty and for both measures of customer satisfaction. However, the results are ambiguous regarding the role of price satisfaction in predicting customer loyalty. The price index is not statistically significant for two of the four relationships examined (regressions 1b and 2b). Further, the coefficient estimate for price is positive in three of the four relationships (regressions 2b, 3b, and 4b) when a negative coefficient would be expected given the scoring methods (see Appendix 2). While plausible, a conclusion of reverse price‐sensitivity is rejected because of, first, the lack of statistical significance for one of the three negative price coefficients, and second, the instability of the price‐index coefficient, which reverses from negative (in regression 1b) to positive (in regressions 2b, 3b, and 4b).

This lack of statistical significance and coefficient‐sign stability may be due to price‐insensitivity among the bank’s customers. The bank has targeted a less price‐sensitive customer base by positioning itself as a service‐oriented institution and pricing its products and services at market‐average or higher levels. However, given the bank’s customers’ reported mean household income (between $25,001 and $50,000), it is clearly not attracting a “carriage trade” clientele. Thus it may be more reasonable to suggest that customers are price‐insensitive at current pricing levels. If this hypothesis is correct, price remains an important component of value and (theoretically) a driver of satisfaction and associated behaviours.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลูกค้าพึงพอใจลูกค้า/สมาชิกสัมพันธ์ผลการถดถอยสนับสนุนข้อของความสัมพันธ์ลูกค้าความพึงพอใจลูกค้า/สมาชิก เพิ่มเติม พวกเขาแสดงให้เห็นถึงการที่ลูกค้าอาจจะชอบเป็นความพึงพอใจมากร้อยละ 37 ของความแตกต่างของลูกค้าสมาชิกระดับระหว่างการตรวจสอบ ส่วนถือครองคง แรก ล่าสุดติดต่อกับธนาคารเกี่ยวกับการคำถาม หรือปัญหา และ สอง ครัวเรือนรายได้ (ดูตารางของ 1a ถดถอย R) อธิบายของร้อยละ 37 ผลต่างได้สูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งให้เกิดกิจกรรมของคู่แข่งและ non‐bank‐related ปัจจัยที่อาจมีอิทธิพลต่อความพึงพอใจของลูกค้าและสมาชิกที่ไม่เป็นตัวแปรในการถดถอยความสัมพันธ์ความพึงพอใจค่าสมาชิกก็เห็นชัด สำหรับมาตรการสี่ของลูกค้าสมาชิก และ การวัดทั้งความพึงพอใจของลูกค้า อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ได้ไม่ชัดเจนเกี่ยวกับบทบาทของราคาความพึงพอใจในการทำนายลูกค้าสมาชิก ดัชนีราคาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับสองสี่สัมพันธ์ตรวจสอบ (regressions 1b และ 2b) ไม่ได้ เพิ่มเติม การประเมินสัมประสิทธิ์สำหรับราคาเป็นบวกในสามสัมพันธ์ 4 (regressions 2b, 3b และ 4b) เมื่อสัมประสิทธิ์ติดลบจะคาดหวังที่กำหนดวิธีการให้คะแนน (ดูภาคผนวก 2) ในขณะที่เป็นไปได้ บทสรุปของ price‐sensitivity กลับถูกปฏิเสธเนื่องจาก แรก ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับ หนึ่ง สัมประสิทธิ์ราคาติดลบสาม สอง ความไม่แน่นอนของสัมประสิทธิ์ price‐index ซึ่งกลับจากลบ (ในถดถอย 1b) การบวก (ใน regressions 2b, 3b, 4b)การขาดเสถียรภาพสำคัญและ coefficient‐sign ทางสถิติอาจเป็น เพราะ price‐insensitivity ในหมู่ลูกค้าของธนาคาร ธนาคารมีเป้าหมายที่น้อย price‐sensitive ฐานลูกค้า โดยวางตำแหน่งตัวเองเป็นสถาบัน service‐oriented และการกำหนดราคาสินค้าและบริการที่ market‐average หรือระดับที่สูงขึ้น อย่างไรก็ตาม ให้ลูกค้าของธนาคารรายงานหมายถึงรายได้ (ระหว่าง $25,001 และ $50000), มันจะชัดเจนไม่ดึงดูดลูกค้า "รถค้า" ดังนั้น มันอาจจะเหมาะสมมากที่จะแนะนำลูกค้าใช้ price‐insensitive ที่ระดับราคาปัจจุบัน ถ้าสมมติฐานนี้ถูกต้อง ราคายังคง เป็นส่วนประกอบที่สำคัญของค่า และ (ครั้งแรกราคา) โปรแกรมควบคุมความพึงพอใจและพฤติกรรมที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความพึงพอใจของลูกค้า /
ลูกค้าสัมพันธ์ความจงรักภักดีผลการถดถอยสนับสนุนข้อสรุปของความพึงพอใจของลูกค้า/ ความสัมพันธ์ของความจงรักภักดี นอกจากนี้พวกเขาแสดงให้เห็นถึงความพึงพอใจของลูกค้าที่อาจต้องรับผิดชอบมากที่สุดเท่าที่ร้อยละ 37 ของความแตกต่างในระดับความภักดีของลูกค้าในกลุ่มหน่วยงานที่ตรวจสอบการถือครองคงที่เป็นครั้งแรกที่ติดต่อล่าสุดกับธนาคารเกี่ยวกับคำถามหรือปัญหาและที่สองของใช้ในครัวเรือน รายได้ (ดูตาราง R ของการถดถอย 1a) ความแปรปรวนอธิบายร้อยละ 37 อยู่ในระดับสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งกิจกรรมที่อาจเกิดขึ้นได้รับของคู่แข่งและปัจจัยที่ไม่ใช่ธนาคารที่เกี่ยวข้องซึ่งอาจมีผลต่อทั้งความพึงพอใจของลูกค้าและความจงรักภักดีที่ไม่ได้รวมเป็นตัวแปรในการถดถอย. สมมติฐานความพึงพอใจ / ความสัมพันธ์จงรักภักดีเป็นที่เห็นได้ชัดสำหรับสี่ มาตรการของความจงรักภักดีของลูกค้าและมาตรการทั้งพึงพอใจของลูกค้า แต่ผลที่ได้ไม่ชัดเจนเกี่ยวกับบทบาทของความพึงพอใจของราคาในการทำนายความภักดีของลูกค้า ดัชนีราคาไม่ได้เป็นนัยสำคัญทางสถิติสำหรับสองในสี่ความสัมพันธ์การตรวจสอบ (1b ถดถอยและ 2b) นอกจากนี้ประมาณการค่าสัมประสิทธิ์สำหรับราคาที่เป็นบวกในสามในสี่ความสัมพันธ์ (ถดถอย 2b, 3b และ 4b) เมื่อค่าสัมประสิทธิ์เชิงลบที่คาดว่าจะได้รับวิธีการให้คะแนน (ดูภาคผนวก 2) ในขณะที่เป็นไปได้ข้อสรุปของการกลับราคาไวถูกปฏิเสธเพราะเป็นครั้งแรกที่ขาดนัยสำคัญทางสถิติสำหรับหนึ่งในสามของค่าสัมประสิทธิ์ราคาเชิงลบและสองความไม่แน่นอนของค่าสัมประสิทธิ์ราคาดัชนีซึ่งกลับจากลบ (ในการถดถอย 1b) บวก (ในถดถอย 2b, 3b และ 4b). ขาดนัยสำคัญทางสถิติและความมั่นคงสัมประสิทธิ์การเข้าสู่ระบบนี้อาจจะเป็นเพราะราคาไม่รู้สึกในหมู่ลูกค้าของธนาคาร ธนาคารได้กำหนดเป้าหมายฐานลูกค้าราคาที่สำคัญน้อยลงโดยการวางตำแหน่งตัวเองเป็นสถาบันการศึกษาที่มุ่งเน้นบริการและการกำหนดราคาสินค้าและบริการที่ตลาดเฉลี่ยหรือระดับที่สูงขึ้น แต่ลูกค้าของธนาคารได้รับการรายงานค่าเฉลี่ยรายได้ของครัวเรือน (ระหว่าง $ 25,001 และ $ 50,000) มันไม่ชัดเจนดึงดูด "การค้าการขนส่ง" ลูกค้า ดังนั้นมันอาจจะเป็นที่เหมาะสมมากขึ้นเพื่อแสดงให้เห็นว่าลูกค้ามีราคาที่ตายที่ระดับราคาปัจจุบัน ถ้าสมมติฐานนี้ถูกต้อง, ราคายังคงเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของคุณค่าและ (ในทางทฤษฎี) คนขับรถของความพึงพอใจและพฤติกรรมที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความพึงพอใจของลูกค้า / ลูกค้าสัมพันธ์ภักดี
ถดถอยผลการสนับสนุนการอนุมานของความพึงพอใจของลูกค้าความภักดีของลูกค้าสัมพันธ์ ต่อไป พวกเขาแสดงให้เห็นถึงความพึงพอใจที่ลูกค้าอาจจะรับผิดชอบเท่าที่ 37 ร้อยละของความแตกต่างในระดับความภักดีของลูกค้าในการตรวจสอบ , โฮลดิ้งคงที่ก่อนล่าสุดที่ติดต่อกับธนาคารเกี่ยวกับคำถามหรือปัญหา , และ , สอง , รายได้ของครัวเรือน ( ดู R ตาราง 1A ถดถอย ) ความแปรปรวนได้ร้อยละ 37 โดยเฉพาะศักยภาพสูงให้กิจกรรมของคู่แข่งและไม่‐ธนาคาร‐ปัจจัยที่เกี่ยวข้อง ซึ่งอาจมีผลต่อความพึงพอใจของลูกค้าและความภักดีที่ทั้งไม่รวมเป็นตัวแปรในสมการถดถอย

การตั้งสมมติฐานความพึงพอใจ / ความซื่อสัตย์ความสัมพันธ์เห็นได้ชัดสำหรับ 4 มาตรการของความภักดีของลูกค้า และทั้งเพื่อวัดความพึงพอใจของลูกค้า อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ที่ได้จะไม่ชัดเจนเกี่ยวกับบทบาทของราคาในการประมาณการ ความภักดีของลูกค้า ดัชนีราคาไม่แตกต่างกันสองจากสี่ความสัมพันธ์การตรวจสอบ ( สังกะสี 1B และ 2b ) เพิ่มเติมการประมาณค่าสัมประสิทธิ์สำหรับราคาที่เป็นบวกในสามสี่ความสัมพันธ์ ( 2B 3B 4B , สังกะสี , และเมื่อค่าลบจะถูกคาดหวังให้คะแนนวิธี ( ดูภาคผนวก 2 ) ขณะที่มีเหตุผลจากความไวราคา‐กลับปฏิเสธเพราะ , แรก , การขาดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สำหรับหนึ่งในสามของราคาค่าลบ และ สองความไม่แน่นอนของราคา‐ดัชนีค่าสัมประสิทธิ์ซึ่งกลับจากลบ ( เชิงบวก ( 1B ) ในสมการถดถอย 2B 3B , 4B ) .

ขาดสถิติและสัมประสิทธิ์‐สัญญาณเสถียรภาพเนื่องจากอาจจะเฉื่อยชา‐ราคาระหว่างลูกค้าของธนาคารธนาคารมีเป้าหมายน้อยกว่าราคา‐ที่มีฐานลูกค้า โดยวางตำแหน่งตัวเองเป็นบริการ‐เชิงสถาบัน และราคาของสินค้าและบริการในตลาด‐เฉลี่ยหรือสูงกว่าระดับ อย่างไรก็ตาม , ได้รับรายงานว่า ธนาคารของลูกค้าหมายถึงรายได้ของครัวเรือน ( ระหว่าง $ 25001 และ $ 50 , 000 ) , มันเป็นอย่างชัดเจนไม่ดึงดูด " การค้า " รถลูกค้าดังนั้นมันอาจจะมากขึ้นเหมาะสมที่จะแนะนำลูกค้าที่ราคา‐ตายด้านที่ระดับราคาปัจจุบัน ถ้าสมมติฐานนี้ถูกต้อง ราคายังคงเป็นองค์ประกอบสำคัญของค่า ( ในทางทฤษฎี ) คนขับรถของความพึงพอใจและพฤติกรรมที่เกี่ยวข้อง