All events that are remembered and

All events that are remembered and preserved in some authentic form constitute the historical record.[15] The task of historical discourse is to identify the sources which can most usefully contribute to the production of accurate accounts of past. Therefore, the constitution of the historian's archive is a result of circumscribing a more general archive by invalidating the usage of certain texts and documents (by falsifying their claims to represent the 'true past').

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุการณ์ทั้งหมดที่จดจำ และเก็บรักษาไว้ในรูปแบบอาหารเป็นบันทึกทางประวัติศาสตร์[15] งานของวาทกรรมทางประวัติศาสตร์คือการ ระบุแหล่งมาที่สุด usefully สามารถนำไปสู่การผลิตของบัญชีความถูกต้องของ อดีต ดังนั้น รัฐธรรมนูญของเก็บของนักประวัติศาสตร์เป็นผลของ circumscribing เก็บทั่วไปโดยทำให้การใช้งานของข้อความและเอกสารบางอย่าง (โดย falsifying อ้างถึง 'อดีตจริง' ของพวกเขา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุการณ์ทั้งหมดที่จะจำและเก็บรักษาไว้ในรูปแบบของแท้บางส่วนเป็นบันทึกทางประวัติศาสตร์. [15] งานของวาทกรรมทางประวัติศาสตร์คือการระบุแหล่งที่มาซึ่งส่วนใหญ่เป็นประโยชน์สามารถนำไปสู่​​การผลิตของบัญชีที่ถูกต้องของอดีตที่ผ่านมา ดังนั้นรัฐธรรมนูญของเก็บประวัติศาสตร์ที่เป็นผลมาจาก circumscribing เก็บทั่วไปมากขึ้นโดยไม่ถูกต้องการใช้ข้อความบางอย่างและเอกสาร (โดย falsifying เรียกร้องของพวกเขาจะเป็นตัวแทนของอดีตที่แท้จริง ')

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหตุการณ์ทั้งหมดที่ถูกจดจำและเก็บไว้ในบางจริงแบบฟอร์มเป็นบันทึกทางประวัติศาสตร์ [ 15 ] งานของวาทกรรมทางประวัติศาสตร์คือการระบุแหล่งที่มาซึ่งส่วนใหญ่เป็นประโยชน์ไปสู่การผลิตที่ถูกต้องบัญชีที่ผ่านมา ดังนั้นรัฐธรรมนูญของนักประวัติศาสตร์เก็บผล circumscribing เก็บทั่วไปมากขึ้น โดย invalidating การใช้งานข้อความบางอย่างและเอกสาร ( โดยปลอมแปลงการเรียกร้องของพวกเขาเป็นตัวแทนที่แท้จริง ' อดีต ' )