According to Dessler (2008) there a

According to Dessler (2008) there are two broad ways of categorizing compensation,
namely; Job-based approach and Skill-based approach. The Job-based approach is the
most traditional and widely used type of compensation plan. According to Gomez et
al. (2012) the plan assumes that jobs are very well defined and titled, for example a
cashier, a matron or a chef. The works in these jobs is done by people who are paid to
perform them well. In this plan since all jobs are not equally important to the firm, the
labour market puts greater value on some jobs than on others with the most important
jobs paying the most. DeNisi and Griffin (2008) refers to this as pay-for-knowledge,
which they describe as compensating employees for learning specific information.
Milkovich et al. (2013) defines job-based approach, as paying an individual for the
jobs they are assigned irrespective of skills they possess.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาม Dessler (2008) มีสองวิธีที่กว้างของประเภทค่าตอบแทนคือ วิธีใช้งานและวิธีใช้ทักษะ วิธีใช้งานเป็นการดั้งเดิมที่สุด และใช้กันอย่างแพร่หลายชนิดของแผนค่าตอบแทน ตามเมซร้อยเอ็ดal. (2012) แผนสันนิษฐานว่า งานดีกำหนด และ ชื่อ ตัวอย่างการพนักงานเก็บเงิน ท้าวความ หรือเป็นพ่อครัว ทำงานในงานเหล่านี้จะทำ โดยผู้ชำระทำได้ดี แผนนี้ตั้งแต่งานทั้งหมดไม่มีความสำคัญเท่า ๆ กับบริษัท การตลาดแรงงานทำให้ค่าที่มากกว่าในบางงานมากกว่าคนอื่นด้วยสำคัญงานที่จ่ายมากสุด DeNisi และกริฟฟอน (2008) อ้างอิงนี้เป็นค่าจ้าง-การความรู้ซึ่งจะอธิบายเป็นชดเชยพนักงานสำหรับข้อมูลเฉพาะของการเรียนรู้Milkovich et al. (2013) กำหนดวิธีใช้งาน จ่ายค่าบุคคลสำหรับการงานนี้จะถูกกำหนดแก่พวกเขามีทักษะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่ Dessler (2008)
มีสองวิธีในวงกว้างของประเภทค่าตอบแทนคือ; วิธีการทำงานที่ใช้และวิธีการที่ใช้ทักษะ
วิธีการทำงานที่ใช้เป็นชนิดแบบดั้งเดิมมากที่สุดและใช้กันอย่างแพร่หลายของแผนการจ่ายผลตอบแทน
ตามที่โกเมซและอัล (2012)
แผนอนุมานว่างานที่มีการกำหนดไว้เป็นอย่างดีและเรื่องเช่นแคชเชียร์เป็นหญิงวัยกลางคนหรือพ่อครัว
ผลงานในงานเหล่านี้จะทำโดยผู้ที่จะได้รับเงินในการดำเนินการให้ดี ในแผนนี้ตั้งแต่งานทั้งหมดไม่ได้ความสำคัญเท่าเทียมกันกับ บริษัท
ที่ตลาดแรงงานทำให้ค่ามากขึ้นในงานบางอย่างมากกว่าคนอื่นๆ
ด้วยที่สำคัญที่สุดงานจ่ายมากที่สุด DeNisi และกริฟฟิ (2008)
หมายถึงนี้เป็นค่าใช้จ่ายสำหรับความรู้ที่พวกเขาอธิบายเป็นชดเชยพนักงานสำหรับการเรียนรู้ข้อมูลที่เฉพาะเจาะจง.
Milkovich et al, (2013)
กำหนดวิธีการสมัครงานตามการจ่ายบุคคลสำหรับงานที่พวกเขาจะได้รับมอบหมายโดยไม่คำนึงถึงทักษะที่พวกเขามี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามเดสเลอร์ ( 2008 ) มี 2 วิธีจัดหมวดหมู่กว้างของค่าตอบแทน
คือ งานตามแบบและวิธีการที่ใช้ทักษะ แนวทางใช้งาน คือ
แบบดั้งเดิมมากที่สุดและใช้กันอย่างแพร่หลายประเภทของแผนค่าตอบแทน ตาม โกเมซ ร้อยเอ็ด
อัล ( 2012 ) แผนถือว่างานเป็นอย่างดีที่กำหนดไว้และบรรดาศักดิ์ เช่น
แคชเชียร์ เป็นแม่บ้าน หรือ เชฟผลงานในงานเหล่านี้ถูกทำโดยคนที่ได้รับเงิน

แสดงได้ดี ในแผนนี้ เพราะงานทั้งหมดไม่สําคัญ คือ บริษัท ตลาดแรงงานให้มากกว่าค่า
ในงานบางอย่างมากกว่าคนอื่น กับงานสำคัญ
ที่สุด จ่ายมากที่สุด denisi กริฟฟิน ( 2008 ) หมายถึงนี้จ่ายค่าความรู้
ซึ่งพวกเขาอธิบายเป็นการตอบแทนลูกจ้างเพื่อเรียนรู้ข้อมูลที่เฉพาะเจาะจง
milkovich et al . ( 2013 ) ได้กำหนดแนวทางใช้งาน เป็นการจ่ายบุคคลสำหรับงานที่พวกเขาได้รับมอบหมายไม่

ทักษะที่พวกเขามี