Essentially, indigenous peacebuildi

Essentially, indigenous peacebuilding mechanisms are not adversarial. Rather, they involve the
reconciliation of the parties to end conflict entirely by addressing the structural causes of the
conflict. Castro and Ettenger (1996) emphasize this view by saying that indigenous ways of
building peace are not merely about adjudication of who is right or wrong, but it is about the
transformation of conflict in which both parties are satisfied and willing to “let go their pain and
forgive each other”. Thus, indigenous peacebuilding is about admitting fault, showing remorse,
loving one another, and valuing the lives of others for the purpose of ensuring peaceful coexistence.
Additionally, Swindler (1992) argue that good relationships protect and promote human
life, whereas evil is that which destroys or alters human existence. Hence, life is of good value in
traditional African societies and expresses itself in respect for humanity (Abiodum, 2000). The
practice of indigenous peacebuilding including Ubuntu is thus more sustainable, acceptable and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลัก กลไกสะพานพื้นเมืองไม่ได้แข่งขัน ค่อนข้าง พวกเขาเกี่ยวข้องกับการการกระทบยอดของกิจการเพื่อยุติความขัดแย้งทั้งหมด โดยจัดการกับสาเหตุโครงสร้างของการความขัดแย้งกัน คาสโตรและ Ettenger (1996) เน้นมุมมองนี้โดยกล่าวว่าวิธีการชนของสร้างสันติภาพไม่เพียงเกี่ยวกับเจตนาของใครจะถูก หรือผิด แต่มันเป็นเรื่องการเปลี่ยนแปลงของความขัดแย้งทั้งสองฝ่ายมีความพึงพอใจ และยินดีที่ "ปล่อยความเจ็บปวดของพวกเขา และให้อภัยกัน" ชนสะพานจึงเกี่ยวกับการยอมรับข้อบกพร่อง การแสดงความสำนึกผิดรักคนอื่น และการประเมินคุณภาพชีวิตของผู้อื่นเพื่อความสงบสุขอยู่ร่วมกันนอกจากนี้ Swindler (1992) โต้แย้งว่า ความสัมพันธ์ที่ดีปกป้อง และส่งเสริมมนุษย์ชีวิต ในขณะที่ความชั่วร้ายเป็นที่ที่ทำลาย หรือเปลี่ยนแปลงการดำรงอยู่ของมนุษย์ ด้วยเหตุนี้ ชีวิตเป็นของดีในสังคมแอฟริกันดั้งเดิม และแสดงตัวเองในการเคารพสิทธิมนุษยชน (Abiodum, 2000) การปฏิบัติของชนพื้นเมืองสะพานรวมทั้ง Ubuntu จึงยั่งยืนยิ่งขึ้น ยอมรับ และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยพื้นฐานแล้วกลไกการสร้างสันติภาพของชนพื้นเมืองไม่ได้ขัดแย้ง แต่พวกเขาเกี่ยวข้องกับ
การปรองดองของบุคคลที่จะยุติความขัดแย้งโดยสิ้นเชิงที่อยู่สาเหตุที่โครงสร้างของ
ความขัดแย้ง คาสโตรและ Ettenger (1996) เน้นมุมมองนี้โดยบอกว่าวิธีพื้นเมืองของ
การสร้างความสงบสุขไม่ได้เป็นเพียงเกี่ยวกับการพิจารณาพิพากษาของผู้ที่ถูกหรือผิด แต่มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับ
การเปลี่ยนแปลงของความขัดแย้งในการที่ทั้งสองฝ่ายมีความพึงพอใจและเต็มใจที่จะ "ปล่อยให้ไปของพวกเขา อาการปวดและการ
ให้อภัยซึ่งกันและกัน " ดังนั้นการสร้างสันติภาพของชนพื้นเมืองเป็นเรื่องเกี่ยวกับการยอมรับความผิดแสดงความสำนึกผิด,
ความรักคนอื่นและคุณค่าของชีวิตของผู้อื่นเพื่อวัตถุประสงค์ในการสร้างความมั่นใจในการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ.
นอกจากนี้คนโกง (1992) ยืนยันว่าความสัมพันธ์ที่ดีปกป้องและส่งเสริมมนุษย์
ชีวิตในขณะที่ความชั่วร้ายก็คือว่า ซึ่งทำลายหรือเปลี่ยนแปลงดำรงอยู่ของมนุษย์ ดังนั้นชีวิตที่คุ้มค่าใน
สังคมดั้งเดิมของแอฟริกาและเป็นการแสดงออกถึงตัวเองในการเคารพในความเป็นมนุษย์ (Abiodum, 2000)
การปฏิบัติของการสร้างสันติภาพพื้นเมืองรวมทั้ง Ubuntu จึงยั่งยืนมากขึ้นและได้รับการยอมรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นหลัก , พื้นเมืองสร้างสันติภาพกลไกไม่ขัดแย้ง แต่มันเกี่ยวข้องกับการปรองดองของทุกฝ่ายเพื่อยุติความขัดแย้งทั้งหมด โดยการทำให้เกิดโครงสร้างของความขัดแย้ง คาสโตร และ ettenger ( 1996 ) เน้นมุมมองนี้โดยบอกว่าวิธีของชนพื้นเมืองการสร้างสันติภาพไม่เพียง แต่เกี่ยวกับการวินิจฉัยของผู้ที่ถูก หรือผิด แต่มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของความขัดแย้งที่ทั้งสองฝ่ายพอใจ และเต็มใจที่จะ " ปล่อยความเจ็บปวดของพวกเขาและให้อภัยซึ่งกันและกัน " ดังนั้น , พื้นเมืองผมกำลังยอมรับความผิด , แสดงความเสียใจความรักอีกแบบหนึ่ง และคุณค่าของชีวิตของผู้อื่นเพื่อวัตถุประสงค์ในการสร้างการอยู่ร่วมกันอย่างสงบนอกจากนี้ นักต้มตุ๋น ( 1992 ) ยืนยันว่า ความสัมพันธ์ที่ดี ปกป้อง และส่งเสริมให้มนุษย์ชีวิต และความชั่วร้ายที่ทำลาย หรือเปลี่ยนแปลงการดำรงอยู่ของมนุษย์ ดังนั้น ชีวิตของค่าที่ดีในสังคมชาวแอฟริกันดั้งเดิม และแสดงเองในการเคารพความเป็นมนุษย์ ( abiodum , 2000 ) ที่การปฏิบัติของชนพื้นเมืองรวมถึง Ubuntu ผมจึงยอมรับได้และยั่งยืนมากขึ้น