Another problem is that the terms "

Another problem is that the terms "loneliness" and "depression" harbor implicit
Causal theories.

As Seeman (1983) pointed out in "Alienation Motifs in Contemporary Theorizing:
The Hidden Continuity of the Classic Themes" (see also Ch. 7, this volume),

what was previously called alienation, a concept that emphasized social-structural determinants of human misery,

tends today to be called loneliness or depression,

terms that call attention to, if not place the blame on,

individuals. When Durkheim (1897/1951) wrote out anomie and suicide,

he emphasized societal forces that move a person toward meaningful integration into the activities of a community or toward meaningless isolation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาอื่นคือ ว่า เงื่อนไข "ความเหงา" และ "ซึมเศร้า" ท่านัยทฤษฎีเชิงสาเหตุ เป็นชี้ Seeman (1983) ใน "โดดเด่นสุดใน Theorizing ร่วมสมัย: ซ่อนความต่อเนื่องของรูปแบบคลาสสิก" (ดูช. 7 ไดรฟ์ข้อมูลนี้), สิ่งเรียกว่าสุด แนวคิดที่เน้นโครงสร้างสังคมดีเทอร์มิแนนต์ของทุกข์มนุษย์ ก่อนหน้านี้ มีแนวโน้มที่วันนี้ถูกเรียกว่าความเหงาหรือภาวะซึมเศร้า เงื่อนไขที่สนใจไป ถ้า ไม่วางป้ายความผิด คน เมื่อ Durkheim (1897/1951) เขียน anomie และฆ่าตัวตาย เขาเน้นกองนิยมที่ย้ายบุคคล ไปรวมความหมายเข้าไปในกิจกรรมของชุมชน หรือแยกออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาก็คือว่าคำว่า "ความเหงา" และ "ภาวะซึมเศร้า" ท่าเรือนัย
ทฤษฎีสาเหตุ. ในฐานะที่เป็น Seeman (1983) ชี้ให้เห็นใน "ความแปลกแยกในลวดลายร่วมสมัย Theorizing: ต่อเนื่องที่ซ่อนของธีมคลาสสิก "(เห็น Ch 7 เล่มนี้. ) สิ่งที่เรียกว่าก่อนหน้านี้การโอนแนวคิดที่เน้นปัจจัยทางสังคมโครงสร้างของความทุกข์ยากของมนุษย์มีแนวโน้มที่ในวันนี้จะเรียกว่าเหงาหรือภาวะซึมเศร้า, คำที่เรียกความสนใจให้ถ้าไม่วางโทษในบุคคล เมื่อ Durkheim (1897/1951) เขียนออกภาวะผิดปกติและการฆ่าตัวตายเขาเน้นย้ำกองกำลังทางสังคมที่ย้ายคนสู่การรวมที่มีความหมายในกิจกรรมของชุมชนหรือทางแยกที่ไม่มีความหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีกปัญหาหนึ่งก็คือ คำว่า " เหงา " และ " ซึมเศร้า " ท่าเรือทฤษฎีความสัมพันธ์โดยปริยาย



เป็นซีเมิ่น ( 1983 ) ชี้ให้เห็น " ความแปลกแยกปรากฏในทฤษฎีร่วมสมัย :
ที่ซ่อนความต่อเนื่องของรูปแบบคลาสสิก " ( เห็นตอนที่ 7 นี้ ปริมาณ )

สิ่งที่ถูกเรียกว่าก่อนหน้านี้เป็นแนวคิดที่เน้นความแปลกแยกในสังคมโครงสร้างปัจจัยของความทุกข์ของมนุษย์

แนวโน้มวันนี้ จะเรียกว่าเหงาหรือซึมเศร้า

แง่ที่เรียกความสนใจ ถ้าไม่วางตำหนิ

, บุคคล เมื่อเดิร์กไฮม์ ( 1897 / 2494 ) และเขียนออกมากกว่าการฆ่าตัวตาย

เขาเน้นสังคมบังคับย้ายบุคคลต่อความหมาย การบูรณาการเข้ากับกิจกรรมของชุมชนหรือต่อแยก
ความหมาย