On January 20 the Security Council

On January 20 the Security Council established the United Nations commission for India and Pakistan (UNCIP), to which it assigned responsibilities of investigation, good offices, and mediation. The UNCIP members, representing five states, arrived in the area in July 1948, and the next month proposed a cease-fire and detailed arrangements for a truce and the holding of a plebiscite. Because of disagreements between India and Pakistan over details, the cease-fire did not come into effect until January 1, 1949, and the final delineation of the cease-fire line was not established until nearly seven months later. During this interval a United Nations Military Observer Group in India and Pakistan (UNMOGIP) was set up to observe and report on the cease-fire, and U.S. Admiral Chester Nimitz was nominated as plebiscite administrator.
In December 1949, the UNCIP submitted its final report to the Security Council, voicing its frustration in trying to reach agreement on military withdrawals and the conditions for a plebiscite. The council then requested the President of the Security Council, General McNaughton of Canada, to negotiate with India and Pakistan, but in February he reported no significant progress. In April 1950, the responsibilities of the UNCIP were turned over to Sir Owen Dixon of Australia, who was given the title United Nations Representative for India and Pakistan. In September he reported failure to reach agreement on outstanding issues and asked to be relieved of his responsibilities. In April 1951, Dr. Frank Graham of the United States was appointed to succeed Sir Owen. The Council vainly suggested that, after three months, any remaining points of difference that could not be resolved with the aid of the United Nations representative should be submitted to arbitration. Graham made limited progress on some points of negotiation, but the unresolved issues after several additional years of effort were crucial to a final settlement, and the general stalement continued.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บน 20 มกราคม มนตรีก่อตั้งคณะกรรมการสหประชาชาติในอินเดียและปากีสถาน (UNCIP), ซึ่งจะกำหนดความรับผิดชอบสอบสวน งานดี และกาชาด สมาชิก UNCIP แทนอเมริกา 5 มาถึงในเดือนกรกฎาคมค.ศ. 1948 และเดือนถัดไปนำเสนอหยุดยิงและจัดเตรียมรายละเอียดการพักรบและการจัดประชามติ เนื่องจากความขัดแย้งระหว่างอินเดียและปากีสถานผ่านรายละเอียด การหย่าศึกได้ไม่มีผลจนถึง 1 มกราคม 1949 และ delineation ขั้นสุดท้ายของบรรทัดหย่าศึกก่อตั้งไม่ถึงเกือบเจ็ดเดือน ในระหว่างช่วงเวลานี้ สหประชาชาติทหารนักการในอินเดียและปากีสถาน (UNMOGIP) ถูกตั้งค่า กลุ่มการสังเกต และรายงานเกี่ยวกับการหย่าศึก และสหรัฐฯ พลเรือเอกเชสเตอร์ Nimitz ถูกเสนอชื่อเป็นผู้ดูแลการประชามติในเดือน 1949 ธันวาคม UNCIP ที่ส่งรายงานขั้นสุดท้ายของมนตรี เสียงของเสียงในการพยายามเข้าถึงข้อตกลงถอนทหารและเงื่อนไขสำหรับการประชามติ สภานายกมนตรี McNaughton ทั่วไปของแคนาดา การเจรจากับอินเดียและปากีสถาน การร้องขอแล้ว แต่ในเดือนกุมภาพันธ์ เขารายงานความคืบหน้าไม่สำคัญ ในเดือนเมษายนปี 1950 ความรับผิดชอบของ UNCIP ได้จัดเปิดมากกว่าจะรักโอเวนนดิกซันของออสเตรเลีย ผู้ได้รับตำแหน่งผู้แทนสหประชาชาติในอินเดียและปากีสถาน ในเดือนกันยายน เขารายงานความล้มเหลวในการบรรลุข้อตกลงในประเด็นที่โดดเด่น และต้องจะปลดปล่อยของเขาที่รับผิดชอบ ในเดือนเมษายนปีค.ศ. ดร.เกรแฮม Frank สหรัฐถูกแต่งตั้งสืบรักโอเวน สภา vainly แนะนำว่า หลังสามเดือน จุดใด ๆ เหลือความแตกต่างที่ไม่สามารถแก้ไขได้ ด้วยความช่วยเหลือของฝ่ายสหประชาชาติควรส่งการอนุญาโตตุลาการ เกรแฮมทำความก้าวหน้าจำกัดในบางจุดของการเจรจาต่อรอง แต่ยังไม่ได้แก้ไขปัญหาหลังจากเพิ่มเติมหลายปีของความพยายามต้องการชำระเงินสุดท้าย และ stalement ทั่วไปอย่างต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ 20 มกราคมคณะมนตรีความมั่นคงจัดตั้งคณะกรรมาธิการสหประชาชาติสำหรับอินเดียและปากีสถาน (UNCIP) เพื่อที่จะได้รับมอบหมายหน้าที่ความรับผิดชอบของการสืบสวนสำนักงานที่ดีและการไกล่เกลี่ย สมาชิก UNCIP คิดเป็นห้ารัฐเข้ามาในพื้นที่ในเดือนกรกฎาคม 1948 และเดือนถัดไปเสนอหยุดยิงและการจัดเตรียมรายละเอียดสำหรับการสู้รบและการถือครองประชามติ เพราะความขัดแย้งระหว่างอินเดียและปากีสถานกว่ารายละเอียดหยุดยิงไม่ได้มามีผลบังคับใช้จนถึงวันที่ 1 มกราคม 1949 และการวาดภาพสุดท้ายของสายการหยุดยิงไม่ได้ถูกจัดตั้งขึ้นจนเกือบเจ็ดเดือนต่อมา ช่วงนี้เป็นช่วงแห่งสหประชาชาติทหารสังเกตการณ์กลุ่มในประเทศอินเดียและปากีสถาน (UNMOGIP) ถูกจัดตั้งขึ้นเพื่อสังเกตและรายงานเกี่ยวกับการหยุดยิงและพลเรือเอกเชสเตอร์นิมิตซ์ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงในฐานะผู้ดูแลประชามติ.
ในเดือนธันวาคมปี 1949 UNCIP ส่งรายงานครั้งสุดท้าย ไปยังคณะมนตรีความมั่นคงประกาศแห้วในความพยายามที่จะบรรลุข้อตกลงในการถอนทหารและเงื่อนไขในการประชามติ สภาจึงขอให้ประธานคณะมนตรีความมั่นคงทั่วไป McNaughton ของแคนาดาที่จะเจรจากับอินเดียและปากีสถาน แต่ในเดือนกุมภาพันธ์เขารายงานไม่มีความคืบหน้าอย่างมีนัยสำคัญ ในเดือนเมษายนปี 1950 ความรับผิดชอบของ UNCIP ถูกหันไปเซอร์โอเว่นดิกซันของออสเตรเลียที่ได้รับชื่อแห่งสหประชาชาติแทนสำหรับอินเดียและปากีสถาน ในเดือนกันยายนเขารายงานความล้มเหลวที่จะบรรลุข้อตกลงในประเด็นที่โดดเด่นและขอให้มีการปลดออกจากหน้าที่ความรับผิดชอบของเขา ในเดือนเมษายนปี 1951 ดร. แฟรงก์เกรแฮมของประเทศสหรัฐอเมริกาได้รับการแต่งตั้งจะประสบความสำเร็จเซอร์โอเว่น สภาไม่จำเป็นต้องบอกว่าหลังจากสามเดือนใด ๆ จุดที่เหลืออยู่ของความแตกต่างที่ไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยความช่วยเหลือของผู้แทนสหประชาชาติควรจะเสนอต่ออนุญาโตตุลาการ เกรแฮมทำให้ความคืบหน้า จำกัด ในบางจุดของการเจรจาต่อรอง แต่ไม่ได้แก้ไขปัญหาหลังจากปีเพิ่มเติมหลายของความพยายามที่มีความสำคัญต่อการตั้งถิ่นฐานสุดท้ายและ stalement ทั่วไปอย่างต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อวันที่ 20 มกราคม คณะมนตรีความมั่นคง จัดตั้งคณะกรรมาธิการสหประชาชาติสำหรับอินเดียและปากีสถาน ( uncip ) ซึ่งได้มอบหมายให้รับผิดชอบการสอบสวน สำนักงาน และการไกล่เกลี่ย การ uncip สมาชิก คิดเป็นห้ารัฐ เข้ามาในพื้นที่ ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1948 และเดือนถัดไปเสนอหยุดยิงและการจัดเตรียมรายละเอียดสงบศึกและถือของประชามติ .เพราะความขัดแย้งระหว่างอินเดียและปากีสถานผ่านรายละเอียด , หยุดยิงไม่มีผลบังคับใช้จนถึงวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2492 และการสุดท้ายของหยุดยิงสายไม่ได้ก่อตั้งจนถึงเกือบเจ็ดเดือนต่อมา ในระหว่างช่วงเวลานี้เป็นมติกลุ่มทหารสังเกตการณ์ในอินเดียและปากีสถาน ( unmogip ) ตั้งขึ้น เพื่อสังเกตและรายงานเรื่องการหยุดยิง และสหรัฐฯพลเรือเอกเชสเตอร์นิมิตซ์ถูกเสนอชื่อเป็นผู้ดูแลประชามติ .
ในเดือนธันวาคม 1949 , uncip ส่งรายงานขั้นสุดท้ายของคณะมนตรีความมั่นคง เสียงเสียงของมันในการพยายามที่จะบรรลุข้อตกลงในการถอนทหาร และเงื่อนไขสำหรับประชามติ . สภาแล้วให้ประธานสภาความมั่นคง เมิ่กนอเติ้นทั่วไปของแคนาดา เพื่อเจรจากับอินเดียและปากีสถานแต่ในเดือนกุมภาพันธ์เขารายงานไม่พบความก้าวหน้า ในเดือนเมษายน ปี 1950 , ความรับผิดชอบของ uncip ส่งให้ครับ โอเว่น ดิกซัน ของออสเตรเลีย ที่ได้รับชื่อของสหประชาชาติ ผู้แทนของอินเดียและปากีสถาน ในเดือนกันยายนเขารายงานความล้มเหลวที่จะบรรลุข้อตกลงในประเด็นที่โดดเด่นและขอให้พ้นจากความรับผิดชอบของเขา ในเมษายน 2494 , ดร.แฟรงค์เกรแฮมของสหรัฐอเมริกา ได้รับการแต่งตั้งให้ประสบความสำเร็จครับโอเว่น สภาอย่างไร้ประโยชน์ แนะว่า หลังจากสามเดือนที่เหลือใด ๆจุดของความแตกต่างที่ไม่อาจแก้ไขได้ด้วยความช่วยเหลือของสหประชาชาติ ตัวแทนควรส่งไปยังอนุญาโตตุลาการ เกรแฮม ก้าวหน้า จำกัด ในบางจุดของการเจรจาต่อรองแต่ไม่ได้แก้ไขปัญหาหลังจากปีของความพยายามและอีกหลายความสําคัญต่อข้อตกลงขั้นสุดท้าย และ stalement ทั่วไปอย่างต่อเนื่อง