Kafka called this one his “dirty st

Kafka called this one his “dirty story,” and thought it imperfect, but it’s one of our favorites of his (though we also recommend “The Hunger Artist” and “A Country Doctor”). It’s so obviously a story about writing, in some ultimate way — a machine punishes its victims by writing on them over and over until their bodies give out — but it’s as if, while the body is the source of every problem in the tale, every weakness, it is also the only place where true knowledge can be translated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Kafka เรียกสิ่งนี้ว่าเรื่องของเขา"สกปรก" และคิดว่า มันไม่สมบูรณ์ แต่มันเป็นหนึ่งในของโปรดของเขา (แต่เราขอแนะนำ "เดอะหิวศิลปิน" และ "แพทย์ประเทศ A") มันเป็นดังนั้นเห็นได้ชัดเรื่องเกี่ยวกับเขียน ในบางวิธีที่ดีที่สุด — เครื่อง punishes ของเหยื่อ โดยเขียนนั้นซ้ำ ๆ จนกว่าร่างกายของพวกเขาให้ออก — แต่ว่า ในขณะที่ร่างกายเป็นแหล่งที่มาของปัญหาทุกเรื่อง ทุกจุดอ่อน มีเดียวที่สามารถแปลความรู้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คาฟคาที่เรียกว่าคนนี้ของเขา "เรื่องสกปรก" และคิดว่ามันไม่สมบูรณ์ แต่ก็เป็นหนึ่งในรายการโปรดของเขาของเรา (แม้ว่าเรายังแนะนำ "หิวศิลปิน" และ "หมอชนบท") ก็เพื่อให้เห็นได้ชัดว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเขียนในบางวิธีที่ดีที่สุด - เครื่องลงอาญาเหยื่อโดยการเขียนเกี่ยวกับพวกเขาซ้ำแล้วซ้ำจนกว่าร่างกายของพวกเขาให้ออก - แต่มันเหมือนกับว่าในขณะที่ร่างกายเป็นแหล่งที่มาของปัญหาในทุกเรื่องทุก จุดอ่อนก็ยังเป็นสถานที่เดียวที่มีความรู้จริงสามารถแปล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คาฟก้าโทรมาเรื่องสกปรกของเขา " , " และคิดว่ามันไม่สมบูรณ์ แต่ก็เป็นหนึ่งในรายการโปรดของเรา ( แต่เรายังแนะนำ“ศิลปินหิว " และ " หมอบ้านนอก " ) มันเห็นได้ชัดว่าเรื่องราวที่เกี่ยวกับการเขียน ในบางวิธีที่ดีที่สุด - เครื่องลงโทษเหยื่อโดยการเขียนเกี่ยวกับพวกเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกจนกว่าร่างกายของพวกเขาให้ แต่มันเหมือนกับว่าในขณะที่ร่างกายเป็นแหล่งของทุกปัญหาในเรื่องราวทุกความอ่อนแอ มันยังเป็นเพียงสถานที่ที่ความรู้จริงสามารถแปล