4]. These processes are advantageou

4]. These processes are advantageous compared to conventional
methods, since they use waste materials generated by
various industries as feedstock. Moreover, microbial lipid
can be produced in close proximity to biodiesel industrial
plants and it is easy to scale up their production [5].
Different bacteria, yeasts, algae, and fungi have the
ability to convert carbohydrates and other substrates into
intracellular lipid. When a microorganism’s intracellular
lipid accumulation levels are greater than 20% of cell dry
weight (CDW), it is labeled an “oleaginous microorganism”.
Oleaginous microorganisms include yeast species,
such as Rhodosporidium sp., Rhodotorula sp., Lipomyces
sp., and Yarrowia lipolytica, whose intracellular lipid
accumulation levels can reach 80% of CDW [6–8]. The
main components of the accumulated lipid are triacylglycerols
composed of long-chain fatty acids (16–18 carbon
atoms in the chain) [6–8].
There are many ways of increasing intracellular lipid
accumulation. Some involve metabolically engineering

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4] การกระบวนการเหล่านี้มีประโยชน์เมื่อเทียบกับแบบเดิมวิธี เนื่องจากพวกเขาใช้สร้างขึ้นโดยวัสดุของเสียอุตสาหกรรมต่าง ๆ เป็นวัตถุดิบ นอกจากนี้ จุลินทรีย์ไขมันสามารถผลิตได้กับอุตสาหกรรมไบโอดีเซลพืชและเป็นเรื่องง่ายในการปรับการผลิต [5]แบคทีเรียต่าง ๆ yeasts สาหร่าย เชื้อรา และมีการความสามารถในการแปลงคาร์โบไฮเดรตและอื่น ๆ พื้นผิวเป็นไขมัน intracellular เมื่อมีจุลินทรีย์ของ intracellularระดับการสะสมของไขมันมากกว่า 20% ของเซลล์แห้งน้ำหนัก (CDW), มันจะติดป้ายเป็น "จุลินทรีย์ oleaginous"Oleaginous จุลินทรีย์รวมถึงสายพันธุ์ยีสต์เช่น sp. Rhodosporidium, Rhodotorula sp. Lipomycessp., และ Yarrowia lipolytica มีไขมัน intracellularระดับสะสมสามารถถึง 80% ของ CDW [6-8] ที่ส่วนประกอบหลักของไขมันสะสมจะ triacylglycerolsประกอบด้วยกรดไขมันโซ่ยาว (คาร์บอน 16-18อะตอมในสาย) [6-8]มีหลายวิธีของการเพิ่มไขมัน intracellularสะสม บางอย่างเกี่ยวข้องกับวิศวกรรม metabolically

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4] กระบวนการเหล่านี้เป็นข้อได้เปรียบเมื่อเทียบกับการชุมนุมวิธีเนื่องจากพวกเขาใช้วัสดุของเสียที่เกิดจากอุตสาหกรรมต่างๆเป็นวัตถุดิบ นอกจากนี้ไขมันจุลินทรีย์สามารถผลิตได้ในบริเวณใกล้เคียงกับอุตสาหกรรมไบโอดีเซลพืชและมันเป็นเรื่องง่ายที่จะไต่ขึ้นผลิตของพวกเขา[5]. แบคทีเรียที่แตกต่างกันยีสต์สาหร่ายและเชื้อรามีความสามารถในการแปลงคาร์โบไฮเดรตและพื้นผิวอื่น ๆ ลงในไขมันภายในเซลล์ เมื่อจุลินทรีย์ของเซลล์ระดับการสะสมไขมันมากกว่า 20% ของเซลล์แห้งน้ำหนัก(CDW) ก็จะมีป้ายว่า "จุลินทรีย์น้ำมัน". จุลินทรีย์ที่เป็นน้ำมันรวมถึงสายพันธุ์ยีสต์เช่น Rhodosporidium sp. Rhodotorula sp. Lipomyces sp. และ Yarrowia lipolytica ซึ่งไขมันภายในเซลล์ระดับสะสมสามารถเข้าถึง80% ของ CDW [6-8] ส่วนประกอบหลักของไขมันที่สะสมจะ triacylglycerols ประกอบด้วยสายโซ่ยาวกรดไขมัน (16-18 คาร์บอนอะตอมในห่วงโซ่) [6-8]. มีหลายวิธีในการเพิ่มไขมันภายในเซลล์มีการสะสม บางคนที่เกี่ยวข้องกับเมตาบอลิวิศวกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 ] กระบวนการเหล่านี้จะได้เปรียบเทียบกับวิธีการปกติ
, ตั้งแต่พวกเขาใช้วัสดุของเสียที่สร้างขึ้นโดย
อุตสาหกรรมต่าง ๆเป็นวัตถุดิบ โดย
ไขมันจุลินทรีย์สามารถผลิตไบโอดีเซล ใกล้กับโรงงานอุตสาหกรรม
และมันเป็นเรื่องง่ายที่จะเพิ่มการผลิตของพวกเขา [ 5 ] .
แตกต่างกัน แบคทีเรีย ยีสต์ สาหร่าย และรา มี
ความสามารถในการเปลี่ยนคาร์โบไฮเดรตเป็นไขมันภายในเซลล์ และพื้นผิวอื่น ๆ
. เมื่อเซลล์ไขมันสะสมของจุลินทรีย์
ระดับมากกว่า 20 เปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักเซลล์แห้ง
( CDW ) ก็จะมีป้าย " จุลินทรีย์ " จุลินทรีย์ ได้แก่ ชนิดที่ผสมด้วยน้ำมันที่ผสมด้วยน้ำมัน .

เช่นยีสต์ Rhodotorula sp . , rhodosporidium sp . , lipomyces
sp . และ yarrowia lipolytica ที่มีเซลล์ไขมัน
การสะสมระดับสามารถเข้าถึง 80% ของ CDW [ 6 – 8 ]
ส่วนประกอบหลักของการสะสมไขมันไตรกลีเซอรอล
จะประกอบด้วยกรดไขมันสายยาว ( 16 – 18 อะตอมในสายโซ่คาร์บอน
) [ 6 – 8 ] .
มีหลายวิธีของการเพิ่มการสะสมไขมัน
. บางอย่างที่เกี่ยวข้องกับ metabolically วิศวกรรม