disability. Negative cognitions abo

disability. Negative cognitions about the
disability may represent risk factors for
families.
There are many ways in which parents can
reframe the disability experience into a
positive one. In qualitative studies, parents
have reported that their child’s disability has
given them an increased sense of purpose
(Stainton & Besser, 1998); personal growth
(Scorgie & Sobsey, 2000; Stainton & Besser,
1998); improved relationships and social
networks (Scorgie & Sobsey, 2000; Stainton
& Besser;, 1998 Taunt & Hastings, 2002);
increased spirituality (Stainton & Besser,
1998; Taunt & Hastings, 2002); increased
tolerance and sensitivity (Scorgie & Sobsey,
2000; Taunt & Hastings, 2002); and a more
positive future outlook (King, Zwaigenbaum,
King, Baxter, Rosenbaum, & Bates, 2006). A
positive outlook on childhood disability
correlates with decreased feelings of stress
and burden (Ylven, Bjorck-Akesson, &
Granlund, 2006). Assisting families in finding
a positive meaning to their child’s disability
may prove to be an important intervention in
alleviating parent stress. However, further
research is needed to understand what types
of positive appraisals are the strongest
predictors of positive coping and how the
stress affects parents’ behaviors or relationship
behaviors such as the frequency of positive
reinforcement used.
Mother/father differences
Research suggests that mothers and
fathers may experience different impacts of
childhood disability and have different needs
related to coping with the disability. In
comparison to fathers, mothers of children
with disabilities have been found to exhibit
increased symptoms of depression (Hastings
et al., 2005; Olsson & Hwang, 2001), increased
caregiver burden (Heller et al.,1997) and
increased stress (Dellve, Samuelsson,
Tallborn, Fasth, & Hallberg, 2006; Herring,
Gray, Taffe, Tonge, Sweeney, & Einfeld,
2006). Looking comparatively at motherfather
differences in families of children with
and without developmental disabilities (DD),
Oelofsen and Richardson (2006) found that
mothers with children with DD experienced
increased stress, weaker sense of coherence,
and poorer health than their husbands while
the comparison group (with children without
DD) experienced no mother-father differences.
Conversely, one study reported that mothers
have more positive perceptions of care giving
than fathers (Hastings, et al., 2005). However,
smaller studies of approximately 30-40
mother/father pairs did not find significant
differences on measures of stress (Dyson,
1997; Keller & Honig, 2004; McCarthy,
Cuskelly, van Kraayenord, & Cohen, 2006),
family support (Dyson, 1997; McCarthy, et.
Al., 2006), family harmony (measured with
the Family Environment Scale) (Keller &
Honig, 2004), marital adjustment (McCarthy,
et. Al, 2006), or family quality of life (Wang,
Summers, Little, Turnbull, Poston, & Mannan,
2006). The lack of significant findings in
smaller studies suggests that differences
between mothers and fathers may be small.
Mothers and fathers may also differ in
what contributes to their stress. Keller and
Honig (2004) found that for fathers, acceptance
of the child with the disability and family
harmony reduced stress. While mothers were
also affected by family harmony, lower socioeconomic
status and greater care demands
predicted stress. These differences may
represent important differences in the way
practitioners should intervene with mothers
versus fathers. Further research is needed to
better understand what contributes to maternal
and paternal stress.
While most of the stress and burden
research focuses on parental mental health,
the economic burden of raising a child with
DD has also been examined. This economic
burden has a particular impact on mothers.
Comparative studies of parents with and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิการ ลบ cognitions เกี่ยวกับการความพิการอาจแสดงถึงปัจจัยเสี่ยงสำหรับครอบครัวมีหลายวิธีซึ่งผู้ปกครองสามารถreframe ประสบการณ์พิการเป็นการบวกหนึ่ง ในการศึกษาเชิงคุณภาพ ผู้ปกครองมีรายงานว่า มีความพิการของเด็กของพวกเขาให้ความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นของวัตถุประสงค์(Stainton & Besser, 1998); เจริญเติบโตส่วนบุคคล(Scorgie & Sobsey, 2000 Stainton และ Besser1998); ความสัมพันธ์ดีขึ้นและสังคมเครือข่าย (Scorgie & Sobsey, 2000 Staintonและ besser;, 1998 Taunt และเฮ สติ้งส์ 2002);จิตวิญญาณเพิ่มขึ้น (Stainton & Besserปี 1998 Taunt และเฮสติ้งส์ 2002); เพิ่มขึ้นยอมรับและความไว (Scorgie & Sobsey2000 Taunt และเฮสติ้งส์ 2002); และมากขึ้นในอนาคตบวก (กษัตริย์ Zwaigenbaumคิง Baxter, Rosenbaum และ เบตส์ 2006) Aบวกต่อเด็กพิการคู่กับความรู้สึกที่ลดความเครียดและภาระ (Ylven, Bjorck-Akesson และGranlund, 2006) ค้นหาครอบครัว assistingความหมายบวกกับความพิการของเด็กของพวกเขาอาจพิสูจน์เป็นการแทรกแซงที่สำคัญในบรรเทาความเครียดหลัก อย่างไรก็ตาม เพิ่มเติมวิจัยต้องทำความเข้าใจสิ่งพิมพ์ของการประเมินผลบวกแข็งแกร่งที่สุดpredictors ของบวกเผชิญ และวิธีการความเครียดมีผลต่อพฤติกรรมหรือความสัมพันธ์ของผู้ปกครองลักษณะการทำงานเช่นความถี่ของค่าบวกเหล็กเสริมที่ใช้ความแตกต่างของมารดา/บิดา งานวิจัยแนะนำที่มารดา และบิดาอาจแตกต่างกันผลกระทบของเด็กพิการ และมีความต้องการแตกต่างกันที่เกี่ยวข้องกับการเผชิญกับความพิการที่ ในเปรียบเทียบกับบิดา มารดาของเด็กทุพพลภาพได้พบแสดงเพิ่มอาการของโรคซึมเศร้า (เฮสติ้งส์ร้อยเอ็ด al., 2005 เพิ่ม Olsson และ Hwang, 2001),ภูมิปัญญาภาระ (Heller และ al., 1997) และความเครียดเพิ่มขึ้น (Dellve, SamuelssonTallborn, Fasth, & Hallberg, 2006 ปลาดาบลาวสีเทา Taffe, Tonge, Sweeney, & Einfeld2006) การมองดีอย่างหนึ่งที่ motherfatherความแตกต่างในครอบครัวของเด็กและไม่ มีพัฒนาการบกพร่อง (ดีดี),Oelofsen และริชาร์ดสัน (2006) พบว่าแม่กับเด็กที่มีประสบการณ์ดีดีความเครียดเพิ่มขึ้น ความแข็งแกร่งของโปรเจคและสุขภาพย่อมกว่าสามีขณะกลุ่มเปรียบเทียบ (กับเด็กโดยดีดี) มีประสบการณ์ไม่มีความแตกต่างของพ่อแม่ในทางกลับกัน ศึกษาหนึ่งรายงานที่มารดามีแนวบวกมากขึ้นให้ดูแลมากกว่าบิดา (เฮสติ้งส์ et al., 2005) อย่างไรก็ตามศึกษาขนาดเล็กประมาณ 30-40คู่พ่อ/แม่ไม่พบอย่างมีนัยสำคัญความแตกต่างในการวัดความเครียด (Dyson1997 เคลเลอร์ & Honig, 2004 แมคคาร์ธีCuskelly, van Kraayenord และโคเฮน 2006),สนับสนุนครอบครัว (Dyson, 1997 แมคคาร์ธี ร้อยเอ็ดAl., 2006) ครอบครัวสามัคคี (วัดด้วยขนาดครอบครัวสภาพแวดล้อม) (เคลเลอร์และHonig, 2004) ปรับปรุงสมรส (McCarthyร้อยเอ็ด Al, 2006), หรือคุณภาพของครอบครัว (วังฤดูร้อน น้อย Turnbull, Poston และ Mannan2006) การขาดสิ่งสำคัญในแนะนำการศึกษาขนาดเล็กที่มีส่วนต่างระหว่างมารดาและบิดาได้ขนาดเล็กมารดาและบิดาอาจยังแตกต่างในสิ่งสนับสนุนความเครียดของพวกเขา เคลเลอร์ และHonig (2004) พบว่าสำหรับบิดา ยอมรับเด็กพิการและครอบครัวความสามัคคีลดความเครียด ขณะที่มารดาส่งผลกระทบ โดยครอบครัวสามัคคี ลดประชากรสถานะและความต้องการการดูแลมากขึ้นความเครียดที่คาดการณ์ ความแตกต่างเหล่านี้อาจแสดงถึงความแตกต่างที่สำคัญในทางผู้ควรแทรกแซงกับมารดาเมื่อเทียบกับบิดา ต้องการวิจัยต่อไปเข้าใจอะไรรวมถึงแม่และความเครียดของคุณขณะที่ส่วนใหญ่มีความเครียดและภาระงานเน้นการวิจัยด้านสุขภาพจิตโดยผู้ปกครองภาระทางเศรษฐกิจของการเลี้ยงลูกด้วยนอกจากนี้ยังมีการตรวจสอบดีดี เศรษฐกิจนี้ภาระงานมีผลกระทบเฉพาะในมารดาผู้ปกครองมีการศึกษาเปรียบเทียบ และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความพิการ cognitions เชิงลบเกี่ยวกับความพิการอาจจะเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อครอบครัว. มีหลายวิธีในการที่ผู้ปกครองสามารถมีวางใหม่ประสบการณ์ความพิการเป็นบวกหนึ่ง ในการศึกษาเชิงคุณภาพที่ผู้ปกครองมีรายงานว่าความพิการของเด็กได้ให้แก่พวกเขาความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นของวัตถุประสงค์(สเตนและ Besser, 1998); เจริญเติบโตส่วนบุคคล(Scorgie Sobsey & 2000; & สเตน Besser, 1998); ความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นและสังคมเครือข่าย (Scorgie และ Sobsey, 2000 สเตนและBesser ;, 1998 ยั่วยุและเฮสติ้งส์, 2002); จิตวิญญาณที่เพิ่มขึ้น (สเตนและ Besser, 1998; ยั่วยุและเฮสติ้งส์, 2002); เพิ่มขึ้นความอดทนและความไว (Scorgie และ Sobsey, 2000; ยั่วยุและเฮสติ้งส์, 2002); และอื่น ๆแนวโน้มในอนาคตในเชิงบวก (คิง Zwaigenbaum, คิงแบ็กซ์เตอร์ Rosenbaum, และเบตส์, 2006) มุมมองเชิงบวกเกี่ยวกับความพิการในวัยเด็กมีความสัมพันธ์กับความรู้สึกลดลงของความเครียดและภาระ(Ylven, Björck-Åkesson & Granlund 2006) การให้ความช่วยเหลือครอบครัวในการหาความหมายในเชิงบวกต่อความพิการของเด็กอาจพิสูจน์ให้เป็นการแทรกแซงที่สำคัญในการบรรเทาความเครียดของผู้ปกครอง แต่ต่อไปการวิจัยเป็นสิ่งจำเป็นที่จะเข้าใจสิ่งที่ประเภทของการประเมินในเชิงบวกที่มีความแข็งแกร่งพยากรณ์ของการเผชิญปัญหาในเชิงบวกและวิธีการที่ความเครียดมีผลต่อพฤติกรรมหรือความสัมพันธ์ของพ่อแม่พฤติกรรมเช่นความถี่ของการบวกเสริมใช้. แม่ / พ่อของความแตกต่างของการวิจัยแสดงให้เห็นว่ามารดาและบรรพบุรุษอาจพบผลกระทบที่แตกต่างกันของความพิการวัยเด็กและมีความต้องการที่แตกต่างกันเกี่ยวกับการรับมือกับความพิการ ในการเปรียบเทียบกับพ่อแม่ของเด็กที่มีความพิการได้รับพบว่าแสดงอาการที่เพิ่มขึ้นของภาวะซึมเศร้า(เฮสติ้งส์et al, 2005. โอลส์สันและฮวาง, 2001) เพิ่มภาระในการดูแล(. เฮลเลอร์, et al, 1997) และความเครียดที่เพิ่มขึ้น(Dellve , Samuelsson, Tallborn, ฟาสธ์และ Hallberg 2006; ควันสีเทา, Taffe, Tonge สวีนีย์และ Einfeld, 2006) มองเปรียบเทียบที่ motherfather ความแตกต่างในครอบครัวของเด็กที่มีและไม่มีการพัฒนาคนพิการ (DD) Oelofsen และริชาร์ด (2006) พบว่าแม่ที่มีเด็กที่มีความDD มีประสบการณ์เพิ่มขึ้นความเครียดความรู้สึกที่ปรับตัวลดลงของการเชื่อมโยงกันและสุขภาพด้อยกว่าสามีของพวกเขาในขณะที่กลุ่มเปรียบเทียบ(กับเด็กที่ไม่มีDD) มีประสบการณ์ไม่แตกต่างกันพ่อแม่. ตรงกันข้ามการศึกษาหนึ่งรายงานว่ามารดาที่มีการรับรู้เชิงบวกมากขึ้นของการให้การดูแลกว่าบรรพบุรุษ(เฮสติ้งส์, et al., 2005) อย่างไรก็ตามการศึกษาที่มีขนาดเล็กประมาณ 30-40 คู่แม่ / พ่อไม่พบอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันเกี่ยวกับมาตรการของความเครียด(ไดสัน1997; เคลเลอร์และ Honig 2004; แมคคาร์Cuskelly รถตู้ Kraayenord & โคเฮน, 2006) การสนับสนุนจากครอบครัว (ไดสัน 1997. แมคคาร์เอ. อัล 2006), ความสามัคคีในครอบครัว (วัดกับครอบครัวสิ่งแวดล้อมชั่ง) (เคลเลอร์และHonig, 2004) การปรับสมรส (แมคคาร์. เอตอัล 2006) หรือคุณภาพของครอบครัวของชีวิต (วัง , ฤดูร้อน, เล็ก ๆ น้อย ๆ Turnbull, Poston และ Mannan, 2006) การขาดของการค้นพบที่สำคัญในการศึกษาขนาดเล็กที่แสดงให้เห็นว่าความแตกต่างระหว่างมารดาและบรรพบุรุษอาจมีขนาดเล็ก. แม่และบรรพบุรุษอาจแตกต่างกันในสิ่งที่ก่อให้เกิดความเครียดของพวกเขา เคลเลอร์และHonig (2004) พบว่าพ่อได้รับการยอมรับของเด็กที่มีภาวะบกพร่องและครอบครัวความสามัคคีลดความเครียด ในขณะที่คุณแม่ได้รับผลกระทบจากความสามัคคีในครอบครัวเศรษฐกิจสังคมที่ต่ำกว่าสถานะและความต้องการที่มากขึ้นการดูแลที่คาดการณ์ความเครียด ความแตกต่างเหล่านี้อาจเป็นตัวแทนของความแตกต่างที่สำคัญในทางปฏิบัติงานควรแทรกแซงกับแม่เมื่อเทียบกับบรรพบุรุษ นอกจากนี้การวิจัยที่จำเป็นในการทำความเข้าใจสิ่งที่ก่อให้เกิดของมารดาความเครียดและบิดา. ขณะที่ส่วนใหญ่ของความเครียดและภาระการวิจัยมุ่งเน้นไปที่สุขภาพจิตของผู้ปกครองภาระทางเศรษฐกิจของการเลี้ยงดูเด็กกับDD ได้รับการตรวจสอบยัง นี้เศรษฐกิจภาระมีผลกระทบเฉพาะในแม่. การศึกษาเปรียบเทียบของพ่อแม่ที่มีและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิการ ความคิดเชิงลบเกี่ยวกับ
พิการอาจเป็นตัวแทนของปัจจัยเสี่ยง

ครอบครัว มีหลายวิธีที่พ่อแม่สามารถ

ประสบการณ์ความพิการ Reframe เป็นบวกหนึ่ง ในการศึกษาเชิงคุณภาพ ผู้ปกครอง
ได้รายงานว่า ความพิการของเด็กได้
ให้ความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นของวัตถุประสงค์
( สตันเติ้น&เบเซอร์ , 1998 ) ;
การเจริญเติบโตส่วนบุคคล ( scorgie & sobsey , 2000 ;เบเซอร์สตันเติ้น& , 1998 ) ;
ปรับปรุงความสัมพันธ์และเครือข่ายทางสังคม
( scorgie & sobsey , 2000 ; สตันเติ้น
&เบเซอร์ ; 1998 ยั่วยุ&เฮสติงส์ , 2002 ) ;
เพิ่มจิตวิญญาณ ( สตันเติ้น&เบเซอร์
, 1998 ; เหน็บแนม&เฮสติงส์ , 2002 ) ; เพิ่มความอดทนและความไว ( scorgie

sobsey & , 2000 ; เหน็บแนม&เฮสติงส์ , 2002 ) ; และมากกว่า
บวก outlook ในอนาคต ( กษัตริย์ zwaigenbaum
แบ็กซ์เตอร์ โรเซนบอม , กษัตริย์ ,& Bates , 2006 ) เป็นแนวโน้มบวกในวัยเด็ก

มีความสัมพันธ์กับการลดลงในความรู้สึกของความเครียดและภาระ ( ylven

granlund & bjorck เ คส น , , , 2006 ) การช่วยเหลือครอบครัวในการหาความหมายเชิงบวก


ความพิการของเด็กของพวกเขาอาจพิสูจน์ให้เป็นนโยบายสำคัญใน
alleviating ความเครียดหลัก อย่างไรก็ตาม การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นที่จะเข้าใจสิ่งที่ประเภท

การประเมินผลบวกที่แข็งแกร่ง
ทำนายการบวกและวิธีการ
ความเครียดมีผลต่อพฤติกรรมของผู้ปกครองหรือความสัมพันธ์
พฤติกรรมเช่นความถี่ของการใช้การเสริมแรงบวก
.
แม่ / พ่อ การวิจัยแสดงให้เห็นว่าความแตกต่าง

พ่อมารดา และอาจพบผลกระทบที่แตกต่างกันของความพิการและมีความต้องการที่แตกต่างกันในวัยเด็ก

ที่เกี่ยวข้องที่จะเผชิญกับ ที่พิการ ใน
เปรียบเทียบกับบิดา มารดาของเด็ก
คนพิการได้รับพบว่ามีเพิ่มขึ้น อาการของภาวะซึมเศร้า ( เฮสติ้งส์

et al . , 2005 ; โอลส์สัน&ฮวาง , 2001 ) เพิ่มขึ้น
ภาระการดูแล ( เฮลเลอร์ et al . , 1997 ) และความเครียดที่เพิ่มขึ้น ( dellve samuelsson

tallborn 225 , , , , & ลเบิร์ก , 2006 ; ตำนาน
สีเทา taffe tonge สวีนีย์ , , ,
einfeld & , 2006 ) ดูเปรียบเทียบที่ motherfather
ความแตกต่างในครอบครัวของเด็ก และไม่พิการพัฒนาการ

( DD ) และ oelofsen ริชาร์ดสัน ( 2006 ) พบว่า มารดากับเด็กที่มีประสบการณ์ดีดี

เครียดเพิ่มขึ้น อ่อนแอ ความเข้มแข็งในการมองโลก และสุขภาพที่ยากจนกว่า

สามีของตนเอง ในขณะที่กลุ่มเปรียบเทียบ ( กับเด็กโดยไม่
DD ) ที่มี พ่อ แม่ ไม่มีความแตกต่าง .
ในทางกลับกัน การศึกษาหนึ่งรายงานว่า มารดา