Xiao Chang’en looked at Xiao Caifen

Xiao Chang’en looked at Xiao Caifeng and sighed. His body seemed even weaker in the early morning sun. He was only growing older and older.

Several days later, Meng Hao sped through the sky, flying along the border territory between the Blood Demon Sect and the Solitary Sword Sect. A frown covered his face because of the incessant yammering of the meat jelly hat. It hadn’t stopped talking at all during the previous days.

“A female. Wahaha! It turned out she was a girl. Meng Hao, don’t you think it’s strange? Hey, why aren’t you saying anything? You can’t do that, it’s immoral. It turns out you fought with a girl! Heavens…. You know, I’m an elder of the senior generation, with ever-changing forms. How can you treat me this way? Acting like this is very wrong, very immoral….”

Veins of blood filled Meng Hao’s eyes, along with a look of despair. He really couldn’t deal with this type of torment. The hat’s endless chattering was enough to drive a person crazy. Meng Hao could feel his temper growing worse and worse.

But attacking the meat jelly was useless. Cursing it did nothing. It couldn’t be thrown away. It was stuck to him like dog skin plaster, seemingly attached to him for life. Meng Hao couldn’t think of any other alternative than to simply go insane.

He proceeded forward wearily. Suddenly, his eyes flickered as he caught sight of eight bright beams shooting toward him. They were all Cultivators of the Foundation Establishment stage. The beams of light were all the color of blood. Several of the Cultivators were maintaining a spell, within which was the indistinct image of some sort of enormous blood-colored beast. It floated above them as they proceeded forward.

Seeing these eight Cultivators, Meng Hao’s eyes flashed, and he suddenly spoke to the meat jelly. “You say you have ever-changing forms? I don’t believe you.”

“You don’t believe me!?” cried the meat jelly furiously. It seemed incapable of accepting this. Its dignity and honor had been trampled upon!

—–

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chang'en เซียวเซียว Caifeng ดู และถอนหายใจ ร่างกายของเขาดูเหมือนอ่อนแอแม้แดดช่วงเช้า เขาเพียงโตรุ่นเก่า และรุ่นเก่าหลายวันต่อมา เมงเฮาเร่งผ่านท้องฟ้า บินตามเขตชายแดนระหว่างนิกายปีศาจเลือดอดาบโดดเดี่ยวที่หน้างอปกคลุมใบหน้าของเขาเนื่องจากกำลังใจ yammering ของหมวกเนื้อเจลลี่ มันไม่ได้หยุดพูดเลยในช่วงวันก่อนหน้า"หญิง วาฮาฮา มันเปิดออกเธอก็เป็นสาว เฮา เมง คุณคิดไม่เป็นแปลก เฮ้ ทำไมไม่คุณพูดอะไร คุณไม่สามารถทำได้ว่า มันเป็นศีลธรรม ปรากฎว่าคุณต่อสู้กับผู้หญิง สวรรค์... คุณทราบ ฉันมีพี่รุ่นอาวุโส กับการเปลี่ยนแปลงรูปแบบ วิธีสามารถคุณรักษาผมวิธีนี้ ทำหน้าที่เช่นนี้อยู่ผิด ๆ ศีลธรรมมาก..."เส้นเลือดเลือดเต็มตาเมงเฮา พร้อมกับดูสิ้นหวัง เขาจริง ๆ ไม่สามารถจัดการกับการทรมานชนิดนี้ ของหมวกโคตร chattering ก็เพียงพอที่จะขับรถเป็นคนบ้า เมงเฮาสามารถรู้สึกว่าเขาอารมณ์เติบโตแย่ลงและแย่ลงแต่โจมตีเจลลี่เนื้อไร้ประโยชน์ สาปแช่งมันก็ไม่มีอะไร มันไม่สามารถจะโยนไป มันเป็นจมเขาเช่นสุนัขผิวพลาสเตอร์ ดูเหมือนกับเขาสำหรับชีวิต เฮา เมงไม่คิดทดแทนอื่น ๆ กว่าก็ไปบ้าเขาไปงาน ทันใดนั้น ตาของเขา flickered เป็นเขาจับสายตาของแปดลำแสงสว่างถ่ายไปทางเขา พวกเขาเป็นเครื่องพรวนดินทั้งหมดของขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิ ลำแสงของแสงสีทั้งหมดของเลือดได้ หลายเครื่องพรวนดินที่ถูกรักษาสะกด ซึ่งถูกเรียงลำดับของสีเลือดมหาศาลสัตว์บางภาพไม่ชัด มันลอยเหนือพวกเขา ตามที่พวกเขาดำเนินไปข้างหน้าเห็นเครื่องพรวนดินเหล่านี้แปด ประกายตาเมงเฮา และเขาก็พูดถึงการเยลลี่เนื้อ "คุณว่า คุณมีรูปแบบที่เปลี่ยนแปลงอย่างไร ผมไม่เชื่อคุณ""คุณไม่เชื่อฉัน?" ร้องไห้เจลลี่เนื้ออย่างดุเดือด เหมือนความสามารถในการยอมรับนี้ มีการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีและเกียรติของเมื่อ—–