Despite initially considered as exa

Despite initially considered as exaggerated and mannerist in design, the façade of Mariendom humbles visitors, with its jagged and furrowed mass, it is considered as one of the most monumental manifestations of a modern church building as a castled crystal mountain, which evoked a feeling of safety. The church is often interpreted as a tent, referring to the pilgrim's wanderings. However the architect disassociates himself from this comparison since he could have hardly chosen an emergency accommodation, such as a tent, to represent the house of God. It may have tent-like nature about it due to the addition of a multitude of folded elements and the forgoing of a waterproof covering. Bohn intended for the jagged church to fit in the landscape of the Bergische Land, not necessarily with the surrounding architecture but more with the immediate landscape that is graced by hills. Also there is a clear association with the trademark of the catholic papacy, the first pope, Peter, meaning the rock. Churches were Gottfried Böhm's preferred architectural goal. He was the same time a musician and trained sculptor. His sculptural mode of thinking is evident in many of his architectural designs.

The church holds two spaces: the outer ones is a pressed block of moderate scale fragmented into irregular walls, angles and slopes, while the inner one soars upwards into new directions with a volume perceived twice its size. This space has no ceiling and no vaults; it closes like a crystal with several ridge points at the height of thirty metres. The material he preferred over many years as building material was concrete - moulding them in such a way to transmit the idea of flight, and buoyancy. The chapel niches are formed by jointless folds of concrete, and the inside is featured with fanning bricks, street lights and façade like galleries that surround the entire space. Unfortunately, as in the case with many buildings built in experimental materials, the church suffered some issue of heating since the sand-blasted and site-poured concrete did not have any insulation of damp-proofing upon installation as the church was purposed for summer use only. The act of procession and the relationship between the space and the human body are essential in the creation of a sacred experience.

The Via Sacra at Neviges was designed from the perspective of a flexible architectural model, which was not based upon urban design ideal of the modern building as a detached sculpture but the view of people moving through space that inherently become the ultimate creators of the architecture. In regards to functional and symbolic aspects, Böhm's church recalls the topology of a pilgrimage church. A group of stairs, comprising of 15 steps (representing Mary's age at the time of Annunciation) lead to a long spatial pathway connected to a centralized church, flowing into a piazza which intensifies the physical impression of the church behind it. The piazza, a centralized space, acts as a peripheral zone of circulation where pilgrims obtain spiritual reinvigoration after undergoing catharsis along the path of repentance.

The pilgrimage church in Neviges is exceptionally complex and contradictory and described as a ''memory of another epoch… disturbing and magnificent''. A building that despite its eccentricity, does not conflict with the surrounding environment, clearly linked to its time and also deeply rooted to the traditions of the pilgrims. "As safe as the Romanesque, as elevated as the Gothic," that is how a church should be, Böhm once formulated.

GOTTFRIED BÃ-HM'S HANS OTTO THEATRE

Gottfried Böhm created interiors that seemed like exteriors and vice versa. This is the only characteristic that remained constant throughout Böhm's works, since his style was in constant flux and every structure was different from the one that preceded it. He felt that buildings must 'have meaning' which somewhat clashed with the Bauhaus decree of functionality. Despite his buildings' explosive nature, Böhm never built ostentatiously, never with the will to dominate, and when he built on a large scale, then with a smile.

His most recent creation is the Hans Otto Theatre in Potsdam. The architect sketched a 5-storey theatrical building with bowl-shaped, cantilevered roofs making use of concrete and glass. The theatres is situated on a land on the banks of Havel and the Tiefer See lake. It has been a many time associated with Jørn Utzon's opera house in Sydney because of its fantastic waterside location and shape of the buildings. The expressive architecture of the theatre evolves from the former barracks Schiffbauergasse. The shells are the most significant feature of the building, which graces its surroundings by providing Potsdam with an iconic image. What was for a long time a scabby city backyard is today a district that offers everything an architect could wish for: water, ships, imposing trees, picturesque industrial monuments, which can all be cleaned up in a wonderfully nostalgic fashion.

The roofs curve up on top of each other above the auditorium in a dynamic fashion, giving the illusion of petals from an orchid, with the fiery red colour contrasting with the surrounding old trees and reflective water surface. The lowest shell, atop the foyer creates a pleasant location of interaction with the surrounding landscape and the higher shells integrate with the theatre hall, which can be lit by daylight.

One enters the theatre through a purposely staged route at the rear of the building, leading to a dark and narrow cloak room which then throws you into a brightly-lit, fully-glazed foyer. The view on the left hand side opens out to the water and the right-hand side, if not curtained, daylight enters and illuminates the building right up to the stage. Gottfried Böhm injected flexibility in his design, as the theatre can also be used for balls and congresses. The auditorium, which holds 470 non-tiered seats, can be completely lowered at the level of the stage. Böhm's orchid is considered at the new trademark for the city, and truly creates the impression of red petals rising from the waterline to anyone that beholds it.

CONCLUSION

Peter Zumthor and Gottfried Böhm both create architecture with its own 'atmosphere', and a 'beautiful form' which focuses on the consistency of the place, use and form in the architecture. This may be considered as the phenomenological approach: the distinction between the natural and manmade, the awareness of the structure's resonance with the environment, and the ambition to land an awe-inspiring impression within the viewer. The architect calculates the body of the architecture, material compatibility, the sound of space, surrounding objects, composure and seduction of movement, tension between interior and exterior, levels of intimacy, and the projection of light.

Critics argue that "design which is purely infatuated with phenomena (for the sake of consciousness) often lacks the sufficient pragmatism necessary for the creation of coherent, efficient, and economical architecture", as seen in Zumthor's Bruder Klaus Field Chapel, which lacks plumbing and shelter, or Böhm's Neviges church which does not provide enough heating due to experimental manipulation of material.

Though these faults are evidence that this approach is so complex it sometimes grows beyond the architect's reach and asserts its own existence as something more than just a roof over someone's head. This is the reason why Peter Zumthor and Gottfried Böhm are more than academic architects. They are architects that strive to not simply surround the architecture around the human, but to infuse it within the person to the very core.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั้ง ๆ ที่เริ่มต้นถือเป็น exaggerated และ mannerist ออก ซุ้มของ Mariendom humbles ผู้เยี่ยมชม มีมวลความขรุขระ และ furrowed ถือว่าเป็นหนึ่งในลักษณะที่สุดอนุสาวรีย์โบสถ์สมัยใหม่ที่สร้างเป็นคริสตัล castled ภูเขา evoked ความรู้สึกปลอดภัย คริสตจักรมักจะได้รับการตีความเป็นเต็นท์ อ้างถึงใน wanderings ของกริม อย่างไรก็ตาม สถาปนิก disassociates ตัวเองจากการเปรียบเทียบนี้เนื่องจากเขาไม่ไม่เลือกพักฉุกเฉิน เช่นเต็นท์ ถึงบ้านของพระเจ้า มันอาจมีลักษณะเหมือนเต็นท์เลยเนื่องจากการเพิ่มความหลากหลายองค์ประกอบพับพร้อมครอบคลุมกันน้ำ Bohn สำหรับคริสตจักรขรุขระให้พอดีกับในที่ดิน Bergische ไม่จำเป็นต้อง มีสถาปัตยกรรมรอบ ๆ แต่ขึ้น กับภูมิทัศน์ทันทีที่มาก โดยเขา นอกจากนี้ยัง มีความสัมพันธ์ชัดเจนกับเครื่องหมายการค้าของคาทอลิกโรมัน สมเด็จพระสันตะปาปาแรก ปีเตอร์ หมายถึง หิน คริสตจักร Gottfried Böhm เป้าหมายสถาปัตยกรรมที่ต้องได้ เขาอยู่กันแบบนักดนตรี และประติมากรการฝึกอบรม วิธีคิดของเขารูปจะปรากฏชัดในงานออกแบบสถาปัตยกรรมของเขาคริสตจักรมีสองช่อง: มุมภายนอกที่มีขนาดปานกลางที่กระจัดกระจายในผนังไม่สม่ำเสมอ บล็อกกด และ ลาด ในขณะที่ภายในหนึ่งโถงขึ้นลงในทิศทางใหม่ด้วยสองขนาดที่มองเห็น พื้นที่นี้มีเพดานไม่มีและไม่ vaults มันปิดเช่นคริสตัลมีหลายริดจ์จุดที่ความสูง 30 เมตร เขาต้องผ่านหลายปีเป็นวัสดุก่อสร้างวัสดุคอนกรีต - พลาสติกได้ด้วยวิธีการส่งของเที่ยวบิน และพยุงความคิดได้ ตรงไหนโบสถ์ก่อตั้งขึ้น โดยพับ jointless คอนกรีต และภายในโดดเด่น ด้วยแฟนนิงอิฐ ไฟถนน และกระจกเช่นล้อมรอบพื้นที่ทั้งหมด อับ ในกรณีที่มีอาคารหลายแห่งวัสดุทดลอง คริสตจักรประสบปัญหาบางอย่างของความร้อนเนื่องจากคอนกรีตเสีย หายทราย และเว็บไซต์ poured ไม่มีฉนวนใด ๆ พิสูจน์ชื้นเมื่อติดตั้งเป็นคริสตจักรไม่ตั้งใจสำหรับใช้ฤดูร้อนเท่านั้น การกระทำของขบวนและความสัมพันธ์ระหว่างพื้นที่และร่างกายมนุษย์มีความสำคัญในการสร้างประสบการณ์ที่ศักดิ์สิทธิ์Sacra ผ่านที่ Neviges ถูกออกแบบจากมุมมองของแบบยืดหยุ่นสถาปัตยกรรมจำลอง ซึ่งไม่ได้ยึดตามเหมาะเมืองออกแบบอาคารสมัยใหม่เป็นประติมากรรมเดี่ยวแต่มุมมองของคนที่เคลื่อนย้ายผ่านพื้นที่ที่มีความเป็นผู้สร้างที่ดีที่สุดของสถาปัตยกรรม ในการทำงาน และสัญลักษณ์ คริสตจักรของ Böhm เรียกคืนโครงสร้างของโบสถ์แสวงบุญ กลุ่มของบันได ประกอบด้วยขั้นตอนที่ 15 (แทนรีย์อายุเวลาของการประกาศของเทพ) นำไปเป็นทางเดินยาวพื้นที่เชื่อมต่อกับส่วนกลางโบสถ์ ไหลเข้าเพียซซึ่งการแสดงผลทางกายภาพของโบสถ์ด้านหลังมากขึ้น intensifies เพียซ พื้นที่ส่วนกลาง ทำหน้าที่เป็นโซนอุปกรณ์ต่อพ่วงของหมุนเวียนที่พิลกริมส์รับ reinvigoration จิตวิญญาณหลังจาก catharsis ตามเส้นทางของการกลับใจคริสตจักรจาริกแสวงบุญใน Neviges เป็นพิเศษซับซ้อน และขัดแย้ง และอธิบายเป็นการ ''ความทรงจำของ epochâ อื่น€|รบกวน และงดงาม '' อาคารที่แม้ มีความเยื้องศูนย์กลางของมัน ไม่ขัดแย้งกับล้อม เชื่อมโยงอย่างชัดเจนกับเวลา และรากยังลึกถึงประเพณีของนักแสวงบุญ "ปลอดภัยเท่ากับโรมัน ยกระดับที่ Gothic ที่ ว่าโบสถ์ควร Böhm สูตรครั้งโรงละคร GOTTFRIED BÃ-HM ของฮันส์ออตโตตกแต่งภายในที่เหมือนกุฏิสร้าง Gottfried Böhm และในทางกลับกัน นี่คือลักษณะเฉพาะที่ยังคงคงที่ตลอดการทำงานของ Böhm เนื่องจากสไตล์ของเขาอยู่ในระฟ้า และทุกโครงสร้างแตกต่างจากที่นำหน้ามัน เขารู้สึกว่า อาคารต้อง 'มีความหมาย' ที่ค่อนข้างกระทบกับพรแสวงของฟังก์ชัน แม้ธรรมชาติของอาคารของเขาระเบิด Böhm ไม่เคยสร้าง ostentatiously ไม่เคย มีมาครอง และเมื่อเขาสร้าง บนพื้นที่ขนาดใหญ่ แล้วดีสร้างล่าสุดของเขาคือ ละคร ออตโต ฮันส์ในพอทสดัม สถาปนิกร่างแผนการ 5 ชั้นละครสร้างกับ รูปชาม cantilevered หลังคาทำคอนกรีตและกระจก ละครตั้งอยู่บนที่ดินริมฝั่งทะเลสาบดู Tiefer และ Havel จะได้รับเวลามากที่เกี่ยวข้องกับ Jørn Utzon โรงอุปรากรซิดนีย์เป็นสถานจุดและรูปร่างของอาคาร วิวัฒนาการสถาปัตยกรรมของโรงละครแสดงออกจากค่ายทหารอดีต Schiffbauergasse เปลือกหอยมีคุณสมบัติที่สำคัญของอาคาร ที่อยู่สภาพแวดล้อม โดยการให้พอทสดัมกับภาพสัญลักษณ์ ไม่นานที่บ้านเมือง scabby เป็นอำเภอที่มีทุกสิ่งที่สถาปนิกต้องการวันนี้: น้ำ เรือ ต้นไม้ งดงามอุตสาหกรรมอนุสาวรีย์ ซึ่งสามารถทั้งหมดล้างในความคิดเยี่ยมยอด สง่างามหลังคาโค้งขึ้นบนกันบนหอประชุมในแฟชั่นแบบไดนามิก ให้ภาพลวงตาของกลีบจากออร์คิด กับสีแดงคะนองขณะต้นเก่าโดยรอบและผิวน้ำสะท้อนแสง เปลือกต่ำ บนยอดเคาน์เตอร์รับสร้างตำแหน่งดีปฏิสัมพันธ์กับภูมิทัศน์โดยรอบ และเปลือกหอยสูงรวมกับหอประชุมโรงละคร ซึ่งสามารถสว่าง โดยตามฤดูกาลหนึ่งเข้าสู่โรงละครผ่านกระบวนการผลิตจงใจกำหนดที่ด้านหลังของอาคาร นำไปห้องเสื้อคลุมมืด และแคบซึ่งแล้ว พ่นคุณเป็นเคาน์เตอร์รับความ สว่างสดใส เคลือบทั้งหมด มุมมองทางด้านซ้ายมือเปิดออกเพื่อน้ำและด้านขวามือ ถ้า ไม่ curtained ป้อนตามฤดูกาล และ illuminates อาคารจนถึงขั้น Gottfried Böhm ฉีดความยืดหยุ่นในการออกแบบของเขา เป็นโรงละครที่ใช้ลูกบอลและ congresses สามารถสมบูรณ์ลดลงประชุม ซึ่งมีที่นั่งไม่ใช่ขนาด 470 ระดับขั้น ออร์คิดของ Böhm ถือว่าเป็นที่เครื่องหมายการค้าใหม่สำหรับเมือง และสร้างความประทับใจของกลีบสีแดงเพิ่มขึ้นจาก waterline ให้ทุกคนที่เพราะมันอย่างแท้จริงบทสรุปZumthor ปีเตอร์และ Gottfried Böhm ทั้งสร้างสถาปัตยกรรม ด้วยตนเอง 'บรรยากาศ' 'สวยแบบ' ซึ่งเน้นความสอดคล้องของสถานที่ ใช้ และแบบฟอร์มในสถาปัตยกรรม นี้อาจถือได้ว่าเป็นวิธี phenomenological: การรับรู้การสั่นพ้องของโครงสร้างสิ่งแวดล้อม และความมุ่งมั่นสู่ประทับใจมากในการแสดง ความแตกต่าง ระหว่างธรรมชาติ และมนุษย์สร้างขึ้น สถาปนิกคำนวณเนื้อหาของสถาปัตยกรรม เข้ากันได้กับวัสดุ พื้นที่ เสียงรอบวัตถุ ความสงบ และ seduction ถูกสะกดจิต การเคลื่อนย้าย ความตึงเครียดระหว่างภายใน และภายนอก ระดับความโรแมนติค ฉายแสงนักวิจารณ์โต้แย้งว่า "ออกแบบซึ่งมีเพียงอย่างเดียวหลงใหลปรากฏการณ์ (เพื่อสติ) มัก ขาด pragmatism ที่เพียงพอที่จำเป็นสำหรับการสร้างสถาปัตยกรรม coherent มีประสิทธิภาพ และประหยัด" เห็นของ Zumthor Bruder คลัสฟิลด์โบสถ์ ซึ่งขาดไฟฟ้าและที่พักพิง หรือคริสตจักร Neviges ของ Böhm ที่ให้ความร้อนเพียงพอจากการทดลองของวัสดุแม้ว่าข้อบกพร่องเหล่านี้มีหลักฐานว่าวิธีการนี้ซับซ้อน บางครั้งขยายเกินถึงของสถาปนิก และยืนยันตนเองดำรงอยู่เป็นมากกว่าหลังคาเหนือศีรษะของคน นี่คือเหตุผลที่ทำไม Zumthor ปีเตอร์และ Gottfried Böhm เป็นสถาปนิกทางวิชาการมากกว่า พวกเขาเป็นสถาปนิกที่ไม่เพียงห้อมล้อมสถาปัตยกรรมรอบมนุษย์ แต่ดองภายในบุคคลเพื่อหลักมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้จะมีการพิจารณาในขั้นต้นเป็นที่พูดเกินจริงและปฎิบัติในการออกแบบด้านหน้าของ Mariendom ถ่อมผู้เข้าชมที่มีมวลขรุขระและรอยย่นของมันก็เป็นที่ยอมรับว่าเป็นหนึ่งในอาการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของการสร้างคริสตจักรที่ทันสมัยเป็นภูเขาคริสตัลปราสาทซึ่งปรากฏความรู้สึกของ ความปลอดภัย คริสตจักรถูกตีความมักจะเป็นเต็นท์หมายถึงเพ้อพกของผู้แสวงบุญ อย่างไรก็ตามสถาปนิก disassociates ตัวเองจากการเปรียบเทียบนี้ตั้งแต่ที่เขาจะได้เลือกที่แทบจะไม่ที่พักฉุกเฉินเช่นเต็นท์เพื่อเป็นตัวแทนของบ้านของพระเจ้า มันอาจจะมีลักษณะเหมือนเต็นท์เกี่ยวกับเรื่องนี้เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของความหลากหลายขององค์ประกอบพับและละทิ้งของครอบคลุมกันน้ำได้ Bohn ไว้สำหรับคริสตจักรขรุขระเพื่อให้พอดีกับในแนวนอนของ Bergische ที่ดินไม่จำเป็นต้องมีสถาปัตยกรรมโดยรอบ แต่ด้วยภูมิทัศน์ทันทีที่ปูด้วยภูเขา ยังมีความสัมพันธ์ที่ชัดเจนกับเครื่องหมายการค้าของโรมันคาทอลิกที่สมเด็จพระสันตะปาปาแรกปีเตอร์หมายถึงหิน คริสตจักรเป็นเป้าหมายที่ต้องการสถาปัตยกรรม Gottfried Böhmของ เขาเป็นคนขณะเดียวกันก็มีนักดนตรีและนักประติมากรที่ได้รับการฝึกฝน . โหมดประติมากรรมของเขาคิดที่เห็นได้ชัดในหลายของการออกแบบสถาปัตยกรรมโบสถ์ถือสองช่องว่าง: คนที่ด้านนอกเป็นบล็อกกดของขนาดปานกลางแยกส่วนเป็นผนังผิดปกติมุมและความลาดชันในขณะที่หนึ่งภายในบินขึ้นลงไปในทิศทางใหม่ที่มี การรับรู้ปริมาณสองเท่าของขนาดของมัน พื้นที่นี้ไม่เคยมีใครติดเพดานและห้องใต้ดินไม่มี ปิดเหมือนคริสตัลที่มีจุดแนวหลายที่ความสูงของสามสิบเมตรที่ วัสดุที่เขาชอบกว่าหลายปีเป็นวัสดุก่อสร้างเป็นคอนกรีต - ปั้นพวกเขาในลักษณะที่จะส่งความคิดของเที่ยวบินและการลอยตัว ซอกโบสถ์ถูกจัดตั้งขึ้นโดยเท่า jointless ของคอนกรีตและภายในเป็นที่โดดเด่นด้วยอิฐพัดไฟถนนและด้านหน้าเหมือนแกลเลอรี่ที่ล้อมรอบพื้นที่ทั้งหมด แต่น่าเสียดายเช่นเดียวกับในกรณีที่มีอาคารหลายหลังที่สร้างขึ้นในวัสดุทดลองคริสตจักรได้รับความเดือดร้อนในเรื่องของการให้ความร้อนตั้งแต่พ่นทรายและเทสถานที่ที่เป็นรูปธรรมบางอย่างไม่ได้มีฉนวนกันความร้อนใด ๆ ของการพิสูจน์อักษรชื้นเมื่อติดตั้งเป็นคริสตจักรที่ถูกวัตถุประสงค์สำหรับการใช้งานในช่วงฤดูร้อน เท่านั้น การกระทำของขบวนและความสัมพันธ์ระหว่างพื้นที่และร่างกายมนุษย์ที่มีความจำเป็นในการสร้างประสบการณ์ที่ศักดิ์สิทธิ์. ผ่านทางซาคราที่ Neviges ได้รับการออกแบบจากมุมมองของรูปแบบสถาปัตยกรรมที่มีความยืดหยุ่นซึ่งไม่ได้อยู่บนพื้นฐานที่เหมาะสำหรับการออกแบบชุมชนเมืองของ อาคารที่ทันสมัยเป็นประติมากรรมเดี่ยว แต่มุมมองของคนที่เคลื่อนผ่านพื้นที่ที่โดยเนื้อแท้เป็นผู้สร้างที่ดีที่สุดของสถาปัตยกรรม ในเรื่องที่เกี่ยวกับด้านการทำงานและสัญลักษณ์ของคริสตจักรBöhmจำได้ว่าโครงสร้างของคริสตจักรแสวงบุญที่ กลุ่มของบันไดประกอบด้วย 15 ขั้นตอน (แทนอายุของ Mary ในช่วงเวลาของการประกาศ) นำไปสู่การเดินอวกาศยาวเชื่อมต่อกับคริสตจักรส่วนกลางไหลลงสู่จัตุรัสซึ่งทวีความรุนแรงการแสดงผลทางกายภาพของคริสตจักรที่อยู่เบื้องหลังมัน จัตุรัสซึ่งเป็นพื้นที่ส่วนกลางทำหน้าที่เป็นโซนอุปกรณ์ต่อพ่วงของการไหลเวียนที่ผู้แสวงบุญได้รับ reinvigoration จิตวิญญาณหลังจากการผ่าตัดท้องไปตามเส้นทางของการกลับใจ. คริสตจักรแสวงบุญใน Neviges เป็นพิเศษที่ซับซ้อนและขัดแย้งและอธิบายว่าเป็น '' ความทรงจำของ epocha €อื่น | รบกวนและงดงาม '' อาคารว่าแม้จะมีความผิดปกติของมันไม่ขัดแย้งกับสภาพแวดล้อมโดยรอบที่เชื่อมโยงอย่างชัดเจนกับเวลาและยังฝังรากลึกประเพณีของผู้แสวงบุญที่ "ในฐานะที่ปลอดภัยเช่นโรมันเช่นการยกระดับเป็นแบบกอธิค" ว่าเป็นวิธีการที่คริสตจักรควรจะเป็นครั้งเดียวBöhmสูตร. GOTTFRIED BA-HM'S HANS OTTO THEATRE Gottfried Böhmสร้างการตกแต่งภายในที่ดูเหมือนภายนอกและในทางกลับกัน นี่คือลักษณะเดียวที่ยังคงคงที่ตลอดการทำงานของBöhmตั้งแต่สไตล์ของเขาอยู่ในฟลักซ์อย่างต่อเนื่องและโครงสร้างทุกคนแตกต่างจากคนที่นำหน้ามัน เขารู้สึกว่าอาคารจะต้อง 'มีความหมายซึ่งค่อนข้างตัดกับพระราชกฤษฎีกา Bauhaus ของการทำงาน แม้จะมีอาคารของเขาธรรมชาติระเบิดBöhmไม่เคยสร้างแสดงออกไม่เคยมีความประสงค์ที่จะครองและเมื่อเขาสร้างในขนาดใหญ่แล้วด้วยรอยยิ้ม. การสร้างล่าสุดของเขาคือฮันส์อ็อตโตละครในพอทสดั สถาปนิกร่างอาคารละคร 5 ชั้นมีชามรูปหลังคาแพร่งทำให้การใช้คอนกรีตและแก้ว โรงภาพยนตร์ที่ตั้งอยู่บนดินแดนบนฝั่ง Havel และ Tiefer ดูทะเลสาบ มันได้รับเป็นเวลามากมายที่เกี่ยวข้องกับโรงละครโอเปร่าเยิร์นอุตซอนในซิดนีย์เพราะทำเลที่ตั้งริมน้ำที่ยอดเยี่ยมและรูปร่างของอาคาร สถาปัตยกรรมที่แสดงออกของโรงละครวิวัฒนาการจากอดีตทหาร Schiffbauergasse เปลือกหอยที่มีคุณลักษณะที่สำคัญที่สุดของอาคารซึ่งพระองค์สภาพแวดล้อมโดยการให้พอทสดัด้วยภาพสัญลักษณ์ อะไรคือสิ่งที่เป็นเวลานานสนามหลังบ้านเมืองขี้เรื้อนคือวันนี้อำเภอที่มีทุกอย่างที่เป็นสถาปนิกอาจต้องการให้. น้ำเรือการจัดเก็บภาษีต้นไม้อนุสาวรีย์อุตสาหกรรมที่งดงามซึ่งทั้งหมดสามารถทำความสะอาดขึ้นในแฟชั่นคิดถึงเยี่ยมยอดโค้งหลังคาขึ้นด้านบนของแต่ละอื่น ๆ ดังกล่าวข้างต้นหอประชุมในแฟชั่นแบบไดนามิกให้ภาพลวงตาของกลีบจากกล้วยไม้ที่มีสีสีแดงเพลิงตัดกับต้นไม้เก่าแก่รอบและพื้นน้ำสะท้อนแสง เปลือกต่ำสุดบนยอดห้องโถงสร้างสถานที่ที่น่ารื่นรมย์ของการมีปฏิสัมพันธ์กับภูมิทัศน์โดยรอบและเปลือกหอยที่สูงขึ้นรวมกับห้องโถงโรงละครซึ่งสามารถไฟโดยเวลากลางวัน. หนึ่งเข้ามาในโรงละครผ่านฉากจงใจเส้นทางที่ด้านหลังของอาคาร ที่นำไปสู่ห้องเสื้อคลุมสีเข้มและแคบแล้วโยนคุณเข้าสู่ที่มืด, ห้องโถงชั้นอย่างเต็มที่ มุมมองทางด้านซ้ายมือจะเปิดออกไปในน้ำและด้านขวามือถ้าไม่ curtained กลางวันและสว่างเข้ามาในอาคารขึ้นไปบนเวที Gottfried Böhmฉีดมีความยืดหยุ่นในการออกแบบของเขาเป็นโรงละครนอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้สำหรับลูกและการประชุม หอประชุมซึ่งถือ 470 ที่นั่งไม่ฉัตรสามารถลดลงอย่างสมบูรณ์ในระดับของเวที กล้วยไม้Böhmจะพิจารณาในเครื่องหมายการค้าใหม่สำหรับเมืองอย่างแท้จริงและสร้างความประทับใจของกลีบดอกสีแดงเพิ่มขึ้นจากตลิ่งให้กับทุกคนที่ได้เห็นมัน. สรุปเพเทอร์ซุมทอร์และ Gottfried Böhmทั้งสร้างด้วยสถาปัตยกรรมของตัวเอง 'บรรยากาศ' และ 'ที่สวยงาม รูปแบบ 'ซึ่งมุ่งเน้นความสอดคล้องของสถานที่การใช้งานและรูปแบบสถาปัตยกรรม ซึ่งอาจถือได้ว่าเป็นวิธีการที่ปรากฏการณ์วิทยา: ความแตกต่างระหว่างธรรมชาติและที่มนุษย์สร้างขึ้นการรับรู้ของเสียงสะท้อนโครงสร้างกับสภาพแวดล้อมและความใฝ่ฝันที่จะลงจอดประทับใจกลัวภายในผู้ชม สถาปนิกคำนวณร่างกายของสถาปัตยกรรมที่เข้ากันได้วัสดุเสียงของพื้นที่วัตถุโดยรอบสงบและการล่อลวงของการเคลื่อนไหว, ความตึงเครียดระหว่างภายในและภายนอกระดับของความใกล้ชิดและการฉายแสง. วิจารณ์ให้เหตุผลว่า "การออกแบบที่เป็นอย่างหมดจด หลงใหลกับปรากฏการณ์ (เพื่อประโยชน์ของสติ) มักจะขาดความนิยมเพียงพอที่จำเป็นสำหรับการสร้างการเชื่อมโยงกันได้อย่างมีประสิทธิภาพและสถาปัตยกรรมประหยัด "เท่าที่เห็นใน Zumthor ของ Bruder Klaus สนามโบสถ์ซึ่งขาดประปาและที่พักพิงหรือคริสตจักร Neviges Böhmซึ่งไม่ ได้ให้ความร้อนมากพอที่จะจัดการเนื่องจากการทดลองของวัสดุ. แม้ว่าความผิดพลาดเหล่านี้เป็นหลักฐานที่แสดงว่าวิธีการนี้มีความซับซ้อนดังนั้นบางครั้งมันก็เติบโตไกลเกินเอื้อมของสถาปนิกและยืนยันการดำรงอยู่ของตัวเองเป็นสิ่งที่มากกว่าเพียงแค่หลังคาเหนือหัวของใครบางคน นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมเพเทอร์ซุมทอร์และ Gottfried Böhmมากกว่าสถาปนิกนักวิชาการ พวกเขาเป็นสถาปนิกที่มุ่งมั่นที่จะไม่เพียง แต่ล้อมรอบสถาปัตยกรรมของมนุษย์ แต่ที่จะใส่ไว้ในบุคคลที่หลักมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้จะมีการพิจารณาเริ่มต้นที่โอ้อวดและมีมารยาทในการออกแบบ รวมถึงเอฟเอ ADE ของมาเรียนดอม เป็นผู้เข้าชมมีความขรุขระและมีรอยย่น มวลชน ก็ถือว่าเป็นหนึ่งของอาการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโบสถ์เป็นอาคารที่ทันสมัย castled คริสตัลบนภูเขา ซึ่งปลุกความรู้สึกของความปลอดภัย โบสถ์มักจะถูกตีความว่าเป็นเต็นท์ หมายถึงของนักเดินทาง wanderings .แต่สถาปนิก disassociates ตัวเองจากการเปรียบเทียบนี้ เนื่องจากเขาอาจจะเลือกที่พักฉุกเฉิน เช่น เต็นท์ เป็นตัวแทนของพระเจ้า มันอาจจะมีเต็นท์เหมือนธรรมชาติได้เนื่องจากการเพิ่มของความหลากหลายขององค์ประกอบพับและ forgoing ของผ้าคลุมกันน้ำ โบนไว้สำหรับคริสตจักรที่พอดีในแนวนอนของ bergische ที่ดินไม่จําเป็นต้องกับสถาปัตยกรรมโดยรอบ แต่ด้วยภูมิประเทศที่เป็นภูเขาที่สวยงามได้ทันที . นอกจากนี้ยังมีสมาคมที่ชัดเจนกับเครื่องหมายการค้าของโรมันคาทอลิก แรกสมเด็จพระสันตะปาปาปีเตอร์ , ความหมายของหิน โบสถ์ของกอทท์ฟรีด B ö HM สถาปัตยกรรมที่ต้องการเป้าหมาย เขา เวลาเดียวกัน นักดนตรี และฝึกแกะสลักโหมดประติมากรรมคิดของเขาเป็นที่ประจักษ์มากมายของการออกแบบสถาปัตยกรรมของเขา

คริสตจักรถือสองเป็นคนที่ภายนอกเป็นกดบล็อกของปานกลางขนาดกระจัดกระจายเข้าไปในผนังไม่เรียบ มุม และลาด ในขณะที่ภายในหนึ่งบินขึ้นไปในทิศทางใหม่ที่มีปริมาณการรับรู้ขนาดสองเท่าของ พื้นที่นี้ไม่มีฝ้าและไม่มีห้องใต้ดิน ;ปิดเหมือนคริสตัลด้วยสันเขาหลายจุดที่ความสูง 30 เมตร วัสดุที่เขาต้องการมากกว่าหลายปีเป็นวัสดุอาคารคอนกรีต - ปั้นดังกล่าวในลักษณะการถ่ายทอดความคิดของการบิน และการลอย โบสถ์ที่มีรูปแบบโดย jointless เท่าของคอนกรีต และภายในที่โดดเด่นด้วยเนื้ออิฐไฟถนนและเอฟเอ ADE เหมือนทาแกลลอรี่ที่ล้อมรอบพื้นที่ทั้งหมด ขออภัย ในกรณีมีหลายอาคารที่สร้างขึ้นในวัสดุทดลอง , คริสตจักรประสบปัญหาบางอย่างของความร้อนตั้งแต่ทรายระเบิดและเว็บไซต์เทคอนกรีตไม่ได้มีฉนวนกันความร้อนของชื้นพิสูจน์อักษรการติดตั้งเป็นคริสตจักรมีวัตถุประสงค์สำหรับใช้ในฤดูร้อนเท่านั้นการกระทำของขบวน และความสัมพันธ์ระหว่างพื้นที่และร่างกายมนุษย์มีความสําคัญในการสร้างประสบการณ์อันศักดิ์สิทธิ์

Via Sacra ที่ neviges ถูกออกแบบจากมุมมองของสถาปัตยกรรมที่ยืดหยุ่นแบบซึ่งไม่ได้ขึ้นอยู่กับการออกแบบของอาคารที่ทันสมัยที่สุดในเมืองเป็นบ้านเดี่ยว ประติมากรรม แต่มุมมองของคนย้ายผ่านพื้นที่ที่โดยเนื้อแท้เป็นผู้สร้างที่ดีที่สุดของสถาปัตยกรรม ในการไปถึงลักษณะการทำงาน และสัญลักษณ์ของ B ö HM คริสตจักรเรียกคืนโครงสร้างของโบสถ์ธุดงค์ . กลุ่มของบันไดประกอบด้วยขั้นตอนที่ 15 ( ตัวแทนของแมรี่อายุในเวลาของการประกาศ ) ทำให้พื้นที่ส่วนกลางทางเดินยาวเชื่อมต่อกับโบสถ์ ไหลเข้าไปใน Piazza ซึ่ง intensifies ความรู้สึกทางกายภาพของโบสถ์ที่อยู่เบื้องหลังมัน จัตุรัส , ศูนย์อวกาศทำหน้าที่เป็นโซนของการไหลเวียนของอุปกรณ์ต่อพ่วงที่ผู้แสวงบุญที่ได้รับจิตวิญญาณ reinvigoration หลังจากการปลดปล่อยอารมณ์ไปตามเส้นทางของการกลับใจ .

โบสถ์ธุดงค์ใน neviges เป็นพิเศษที่ซับซ้อนและขัดแย้ง และอธิบายเป็น ' 'memory อีกยุค…รบกวนและงดงาม ' ' อาคารที่แม้จะมีความไม่ขัดแย้งกับสภาพแวดล้อมรอบข้าง