3. Results and discussion3.1. Total

3. Results and discussion
3.1. Total phenolic content
Total phenolic content of nutmeg extracts was determined
according to the Folin–Ciocalteu method and expressed as mg
GAE/100 g dry weight of plant material. Total phenolic content
was found to be affected by the solvents used for extraction.
Acetone was found to be significantly the most effective solvent
for extraction of phenolic compounds than the other solvents
used in the study (p < 0.05). The trend of phenolic content
was reported to be acetone > ethanol > methanol > aqueous
> butanol. Total phenolic content of acetone extract was
found to be 93.12 ± 1.48 while least phenolic content i.e.
49.82 ± 1.26 mg GAE/100 g dry weight was reported from
butanol extract (Table 1). It has been reported that total phenolic
content and antioxidant activity have significant and positive
correlation [35]. In plants, phenolic antioxidants are produced
primarily by secondary metabolism and their antioxidant properties
mainly depends on redox properties and chemical structure
i.e. number and position of hydroxyl group which play
important role in scavenging free radical, chelating transitional
metals and inhibiting lipoxygenase [9]. It has been reported that

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผล และการอภิปราย3.1. เนื้อหารวมฟีนอกำหนดเนื้อหาฟีนอรวมของสารสกัดจากลูกจันทน์เทศตามที่วิธีท่อง – Ciocalteu และแสดงเป็นมิลลิกรัมอยู่/100 กรัมน้ำหนักแห้งของวัสดุจากพืช รวมเนื้อหาที่ฟีนอก็จะได้รับผลกระทบ โดยตัวทำละลายที่ใช้สกัดพบว่าอะซีโตนเป็นตัวทำละลายที่มีประสิทธิภาพสูงสุดอย่างมีนัยสำคัญการสกัดสารฟีนอกว่าสารละลายอื่น ๆใช้ในการศึกษา (p < 0.05) แนวโน้มของฟีนอเนื้อหาเป็นรายงานที่จะอะซีโตน > เอทานอล > เมทานอล > อควี> บิวทานอ รวมฟีนอเนื้อหาของสารสกัดจากอะซีโตนพบว่ามี 93.12 ± 1.48 ขณะเนื้อหาฟีนอน้อยเช่นรายงานจาก 49.82 ± 1.26 มิลลิกรัม อยู่/100 กรัมน้ำหนักแห้งบิวทานอแยก (ตารางที่ 1) มีรายงานที่รวมฟีนอกิจกรรมเนื้อหาและสารต้านอนุมูลอิสระได้ดี และที่สำคัญความสัมพันธ์ [35] ในพืช ผลิตฟีนอสารต้านอนุมูลอิสระเป็นหลัก โดยการเผาผลาญรองและคุณสมบัติของสารต้านอนุมูลอิสระส่วนใหญ่ขึ้นกับโครงสร้างคุณสมบัติและเคมีรีดอกซ์กล่าวคือจำนวนและตำแหน่งของไฮดรอกกลุ่มที่เล่นบทบาทสำคัญในอนุมูลอิสระ scavenging คีเลตเปลี่ยนผ่านโลหะและการยับยั้ง lipoxygenase [9] มีรายงานที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลการทดลองและการอภิปราย
3.1 เนื้อหาฟีนอลรวม
เนื้อหาฟีนอลรวมของสารสกัดจากลูกจันทน์เทศถูกกำหนด
ตามวิธี Folin-Ciocalteu และแสดงเป็นมิลลิกรัม
GAE / 100 กรัมน้ำหนักแห้งของวัสดุจากพืช เนื้อหาฟีนอลรวม
ก็พบว่าได้รับผลกระทบโดยตัวทำละลายที่ใช้ในการสกัด
Acetone ถูกพบว่าเป็นตัวทำละลายอย่างมีนัยสำคัญที่มีประสิทธิภาพสูงสุด
ในการสกัดสารประกอบฟีนอกว่าตัวทำละลายอื่น ๆ
ที่ใช้ในการศึกษา (p <0.05) แนวโน้มของเนื้อหาฟีนอล
มีรายงานว่าจะเป็นอะซีโตน> เอทานอล> เมทานอล> น้ำ
> บิวทานอ เนื้อหาฟีนอลรวมของสารสกัดจากอะซิโตนถูก
พบว่าเป็น 93.12 ± 1.48 ในขณะที่เนื้อหาฟีนอลอย่างน้อยคือ
49.82 ± 1.26 mg GAE / 100 กรัมน้ำหนักแห้งได้รับการรายงานจาก
สารสกัดบิวทานอ (ตารางที่ 1) มันได้รับรายงานว่าฟีนอลรวม
เนื้อหาและสารต้านอนุมูลอิสระที่มีอย่างมีนัยสำคัญและบวก
ความสัมพันธ์ [35] ในพืชสารต้านอนุมูลอิสระที่มีการผลิตฟีนอล
เป็นหลักโดยการเผาผลาญอาหารรองและคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระของพวกเขา
ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติอกซ์และโครงสร้างทางเคมี
เช่นหมายเลขและตำแหน่งของกลุ่มไฮดรอกซึ่งเล่น
บทบาทสำคัญในการขับอนุมูลอิสระเฉพาะกาลคีเลต
โลหะและยับยั้ง lipoxygenase [9] มันได้รับรายงานว่า