From childhood's hour I have not be

From childhood's hour I have not been
As others were; I have not seen
As others saw; I could not bring
My passions from a common spring.

From the same source I have not taken
My sorrow; I could not awaken
My heart to joy at the same tone;
And all I loved, I loved alone.

Then- in my childhood, in the dawn
Of a most stormy life- was drawn
From every depth of good and ill
The mystery which binds me still:

From the torrent, or the fountain,
From the red cliff of the mountain,
From the sun that round me rolled
In its autumn tint of gold,
From the lightning in the sky
As it passed me flying by,

From the thunder and the storm,
And the cloud that took the form
When the rest of Heaven was blue
Of a demon in my view.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากชั่วโมงเป็นเด็ก ผมไม่ได้กับผู้อื่นได้ ผมไม่เห็นขณะที่ผู้อื่นเห็น ฉันไม่สามารถนำมาฉันหลงใหลจากสปริงทั่วไปจากแหล่งเดียวกัน ผมไม่ได้ความเสียใจของฉัน ฉันไม่สามารถปลุกหัวใจเพื่อสุขในโทนเดียวกันและทั้งหมดที่ฉันรัก ฉันรักคนเดียว-แล้ว ในวัย เด็กของฉัน ในรุ่งเป็นพายุสุดชีวิต-ออกจากทุกความลึกดีและร้ายลึกลับที่ binds ฉันยัง:จากฝนตกหนัก น้ำพุจากก๊กของเขาจากดวงอาทิตย์ที่ปัดผมสะสมในสีอ่อนของฤดูใบไม้ร่วงทองจากฟ้าผ่าในท้องฟ้ามันผ่านผมบิน โดยจากฟ้าร้องและพายุและเมฆที่เอาแบบเมื่อส่วนที่เหลือของสวรรค์มีสีน้ำเงินของปีศาจในมุมมองของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากชั่วโมงในวัยเด็กของผมไม่ได้
เป็นคนอื่น ๆ ได้; ฉันไม่ได้เห็น
เป็นคนอื่น ๆ เห็น; ฉันไม่สามารถนำ
ความรักของฉันจากฤดูใบไม้ผลิที่พบบ่อย. จากแหล่งเดียวกันผมยังไม่ได้เศร้าโศกของฉัน; ฉันไม่สามารถปลุกหัวใจของฉันเพื่อความสุขที่โทนสีเดียวกันและทั้งหมดที่ฉันรักฉันรักเพียงอย่างเดียว. Then- ในวัยเด็กของฉันในรุ่งอรุณของชีวิตพายุส่วนใหญ่ถูกดึงออกมาจากทุกความลึกของที่ดีและไม่ดีความลึกลับซึ่งผูก ฉันยังคง: จากฝนตกหนักหรือน้ำพุจากหน้าผาสีแดงของภูเขา, จากดวงอาทิตย์ที่ห้อมล้อมฉันรีดในโทนสีในฤดูใบไม้ร่วงของทองจากฟ้าผ่าในท้องฟ้าขณะที่มันผ่านไปฉันบินโดยจากฟ้าร้องและ พายุและเมฆที่เอารูปแบบเมื่อส่วนที่เหลือของสวรรค์คือสีฟ้าของปีศาจในมุมมองของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมัยยังเด็ก ฉันไม่ได้เป็นคนอื่น

; ผมไม่เคยเห็นในสิ่งที่คนอื่นเห็น ผมจะไม่นำความสนใจของฉันจากสปริงทั่วไป


จากแหล่งเดียวกันผมยังไม่ได้
ความเศร้าโศกของฉัน ; ฉันอาจจะไม่ตื่น
หัวใจชื่นบานในโทนเดียวกัน ;
และ ทั้งหมดที่ฉันรัก ฉันรักอยู่คนเดียว

แล้ว - ในวัยเด็ก ในรุ่งอรุณของชีวิต - พายุที่สุด

วาดจากทุกความลึกที่ดีและไม่ดี
ลึกลับซึ่งผูกผมยัง :

จาก ฝนตกหนัก หรือน้ำพุ
จากหน้าผาสีแดงของภูเขา
จากดวงอาทิตย์รอบที่ฉันรีด
ในฤดูใบไม้ร่วงสีทอง
จากฟ้าผ่าในท้องฟ้า
มันผ่านผมบินด้วย

จากฟ้าร้องและ พายุ ,
และเมฆที่ใช้รูปแบบ
เมื่อส่วนที่เหลือของฟ้าเป็นสีฟ้า
ของปีศาจในมุมมองของฉัน