Our time is managed; it is not our

Our time is managed; it is not our own. Psychologists Ryan, Hatfield, and Hofstetter (2002) report that while 75% of adults over the age of 65 consider themselves morning people, only 10% of those under age 65 feel that they can be categorized in this way. These subjective ratings for peak productivity times also correspond with data from objective measures of cognitive functions, including analytical thought and judgment, memory, and the ability to suppress irrelevant information (e.g., wandering thoughts) (68). That is, individuals over the age of 65 seem to perform better on tests of memory and concentration in the morning, while individuals under the age of 65 seem to perform better on these types of tests in the afternoon. This may be in part related to shifting sleep patterns over the course of the individual's lifetime and our accommodation of routines, but this phenomenon is not well understood. Ryan et. al. propose:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีจัดการเวลาของเรา ไม่ของเราเอง นักจิตวิทยา Ryan แฮทฟิลด์ และ Hofstetter (2002) รายงานว่าในขณะที่ 75% ของผู้ใหญ่อายุมากกว่า 65 พิจารณาตัวเองตอนเช้าคน เพียง 10% ของผู้ที่อายุ 65 รู้สึกว่า พวกเขาสามารถจัดประเภทในลักษณะนี้ คะแนนเหล่านี้อัตนัยสำหรับเวลาการผลิตสูงสุดนอกจากนี้ยังสอดคล้องกับข้อมูลจากการวัดวัตถุประสงค์ขององค์ความรู้ต่าง ๆ คิดวิเคราะห์ และตัดสิน หน่วยความจำ และความสามารถในการระงับข้อมูลที่ไม่เกี่ยวข้อง (เช่น พเนจรคิด) (68) คือ บุคคลอายุมากกว่า 65 ปีดูเหมือนจะ ทำดีกว่าในการทดสอบความจำและความเข้มข้นในตอนเช้า ในขณะที่บุคคลอายุต่ำกว่า 65 ดูเหมือนจะ ทำได้ดีกว่าชนิดเหล่านี้ของการทดสอบในช่วงบ่าย นี้อาจจะเกี่ยวข้องในส่วนการเปลี่ยนรูปแบบการนอนของอายุการใช้งานของแต่ละบุคคลและที่พักของงานประจำของเรา แต่ปรากฏการณ์นี้ไม่เป็นอย่างที่เข้าใจ Ryan et al.นำเสนอ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลาของเรามีการจัดการ; มันไม่ได้เป็นของเราเอง นักจิตวิทยาไรอันฮัทและ Hofstetter (2002) รายงานว่าในขณะที่ 75% ของผู้ใหญ่ที่อายุเกินกว่า 65 คนคิดว่าตัวเองตอนเช้าเพียง 10% ของผู้ที่มีอายุ 65 ปีภายใต้รู้สึกว่าพวกเขาสามารถแบ่งในลักษณะนี้ การจัดอันดับเหล่านี้อัตนัยครั้งผลผลิตสูงสุดนอกจากนี้ยังสอดคล้องกับข้อมูลจากมาตรการวัตถุประสงค์ของการทำงานขององค์รวมทั้งการคิดวิเคราะห์และการตัดสินหน่วยความจำและความสามารถในการปราบปรามข้อมูลที่ไม่เกี่ยวข้อง (เช่นความคิดที่หลง) (68) นั่นคือบุคคลที่อายุมากกว่า 65 ปีดูเหมือนจะทำงานได้ดีขึ้นในการทดสอบของหน่วยความจำและความเข้มข้นในตอนเช้าในขณะที่บุคคลที่มีอายุต่ำกว่า 65 ดูเหมือนจะทำงานได้ดีขึ้นในประเภทนี้ของการทดสอบในช่วงบ่าย นี้อาจเป็นส่วนหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับการขยับรูปแบบการนอนในช่วงเวลาของอายุการใช้งานของแต่ละบุคคลและสถานที่ตั้งของเราของการปฏิบัติ แต่ปรากฏการณ์นี้ไม่เป็นที่เข้าใจกันดี ไรอัน et อัล เสนอ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาของเรามีการจัดการ ; มันไม่ได้เป็นของเราเอง นักจิตวิทยา ไรอัน ฮัท และ hofstetter ( 2002 ) รายงานว่า ขณะที่ 75% ของผู้ใหญ่อายุ 65 คิดว่าตัวเองเป็นคนตื่นเช้า เพียง 10% ของผู้ที่มีอายุ 65 รู้สึกว่าพวกเขาสามารถจัดหมวดหมู่ในลักษณะนี้ การจัดอันดับสูงสุดของผลผลิตเหล่านี้อัตนัยครั้งที่ยังสอดคล้องกับข้อมูลจากมาตรการวัตถุประสงค์ของฟังก์ชันทางปัญญา รวมทั้งคิดวิเคราะห์และการตัดสินใจ ความจำ และความสามารถในการข้อมูลที่ไม่เกี่ยวข้อง เช่น หลงความคิด ) ( 68 ) นั่นคือ บุคคลอายุ 65 ดูเหมือนจะแสดงได้ดีในการทดสอบของหน่วยความจำและความเข้มข้นในตอนเช้า ขณะที่บุคคลอายุ 65 จะแสดงที่ดีเหล่านี้ชนิดของการทดสอบในช่วงบ่าย นี้อาจจะมีในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการขยับรูปแบบการนอนที่ผ่านหลักสูตรของอายุการใช้งานของแต่ละบุคคลและสถานที่ตั้งของเราตามปกติ แต่ปรากฏการณ์นี้ก็ไม่ค่อยดีครับ ไรอัน et al . เสนอ :