In a sense it is even wrong to say

In a sense it is even wrong to say that it is I who feel grief over Desdemona's fate. I imagine such a grief, and am drawn into sympathy with the thing that i imagine. We might say that there is neither real object nor real feeling, but a response in imagination to an imagined scene. In fantasy, by contrast, there is a real feeling which fixes upon an unreal object, in order to gratify vicariously what cannot be gratified in fact.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในความรู้สึกมันเป็นความผิดแม้จะบอกว่า เราได้รู้สึกถึงความเศร้าโศกกว่าชะตากรรมของ Desdemona ผมจินตนาการถึงความเศร้าโศกดังกล่าว และสนใจเป็นเห็นอกเห็นใจกับสิ่งที่ฉันคิด เราอาจพูดได้ว่ามีทั้งวัตถุจริง หรือแท้จริง แต่การตอบสนองในจินตนาการถึงฉากเป็นเรื่องสมมติ ในจินตนาการ โดยคมชัด มีความรู้สึกที่แท้จริงซึ่งแก้ไขเมื่อวัตถุจริง เพื่อ gratify ผ่านบริษัทอะไรไม่ gratified ในความเป็นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในความรู้สึกมันเป็นความผิดแม้จะบอกว่ามันเป็นผมที่รู้สึกเศร้าโศกกับชะตากรรมของ Desdemona ผมคิดเช่นความเศร้าโศกและกำลังดึงเข้าไปเห็นใจกับสิ่งที่ผมคิด เราอาจจะบอกว่ามีค่าวัตถุจริงมิได้รู้สึกที่แท้จริง แต่การตอบสนองในการจินตนาการถึงฉากจินตนาการ ในจินตนาการโดยคมชัดมีความรู้สึกที่แท้จริงซึ่งการแก้ไขเมื่อวัตถุที่ไม่เป็นจริงในการที่จะทำให้ถูกใจ vicariously สิ่งที่ไม่สามารถพอใจในความเป็นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในความรู้สึกมันผิด ถึงบอกว่าเป็นฉันที่รู้สึกเศร้ากว่าโชคชะตาเดสเดโมนา . ฉันจินตนาการเช่นความเศร้าโศก และกำลังวาดลงในความเห็นอกเห็นใจกับสิ่งที่ฉันคิด เราอาจพูดได้ว่าไม่มีวัตถุจริงและความรู้สึกที่แท้จริง แต่การตอบสนองในจินตนาการที่คิดฉาก ในจินตนาการโดยคมชัดมีความรู้สึกที่แท้จริงซึ่งการแก้ไขบนวัตถุลวงตาเพื่อ gratify ประสบการณ์สิ่งที่ไม่สามารถพอใจในความเป็นจริง