Furthermore, in all of the cases, a

Furthermore, in all of the cases, aggression was stimulus-specific. That is,
none of the dogs were randomly or unpredictably aggressive. Each only
exhibited aggression under certain conditions, and most of these conditions
could be reproduced and modulated in the home environment. For each of
the proposed classes of aggression, the dog could potentially learn the
instrumental or operant contingencies associated with its aggression. For
instance, some problems escalated when the dog learned, over succeeding
trials, that aggression led to people moving or staying away from it. Many
dogs quickly learned to anticipate eliciting stimuli, and aggression often
readily generalized to other related stimuli.
An additional reason for avoiding use of terms such as “learned” aggression
is that well-understood learning processes were effective techniques for
reducing the vast majority of individual problems involving each of the classes
of aggression. One or more techniques, such as habituation, desensitization,
punishment (rarely) and counter-conditioning, were particularly successful.
Note that co-existence of play, affectionate and attachment behavior with
aggressive behavior (discussed above) provides a rich supply of stimuli (other
than the obvious food and water) which are inhibitory or antagonistic to
aggression and can be used in a counter-conditioning program. Sometimes it
was necessary to combine these techniques with castration or synthetic
progestin therapy for the more hormone-related problems (dominance and
intra-specific aggression).
It is proposed that the types of aggressive-behavior problems described in
the present paper represent the naturally-occurring aggressive behaviors which
develop in dogs living with humans. These behavior problems parallel to a
great extent the species-typical sub-systems of aggression exhibited by wolves
(Mech, 1970; Fox, 1971), at least with respect to the sequences of behavior
and general contexts in which they occur. The eliciting stimuli, of course,
differ markedly.
Table V depicts how these problem types might be grouped, and shows
4 links or connections among and between these problem types. The first
link clusters fear-elicited, pain-elicited and punishment-elicited aggression
into a general category called “defensive aggression”. Each of these 3 behavior
problems involves the dog defending itself from some threat or from pain. For
each of these problem types, the dog is likely to display defensive or submissive
signals prior to, or during, the display of aggression.
The second link indicates that punishment-elicited aggression and dominance
aggression are probably more closely related than is indicated by the data from
this paper (Table II). Social threats by the owner (or anyone else), which are
interpreted by the dog as punishment for aggression (and sometimes even nonaggressive
misbehavior), usually elicit escalated aggression rather than submission
from the dominant aggressive dog. Fortunately, few owners of dominant
dogs used punishment techniques frequently. Since punishment was not
likely to be part of a treatment program, not all owners were asked whether
they had used punishment, and the dog’s response to punishment or social
threat was not often directly assessed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ ในทุกกรณี ความก้าวร้าวเป็นเฉพาะกระตุ้นเศรษฐกิจ นั่นก็คือไม่มีของสุนัขก้าวร้าวแบบสุ่ม หรือไม่สามารถคาดการณ์ได้ แต่ละคนเท่านั้นแสดงความก้าวร้าวภายใต้เงื่อนไขบางอย่าง และส่วนใหญ่ของเงื่อนไขเหล่านี้สามารถทำซ้ำ และสันทัดในสภาพแวดล้อมภายในบ้านได้ สำหรับแต่ละเรียนเสนอของความก้าวร้าว สุนัขไม่อาจเรียนรู้ภาระผูกพันที่บรรเลง หรือ operant เกี่ยวข้องกับการรุกราน สำหรับอินสแตนซ์ ปัญหาบางอย่างเมื่อสุนัขเรียนรู้ ผ่านประสบความสำเร็จในการเลื่อนระดับทดลอง ที่รุกรานนำท่านย้าย หรืออยู่ห่างจากมัน หลายสุนัขเรียนรู้การคาดการณ์สิ่งเร้า eliciting และการรุกรานบ่อยครั้งอย่างรวดเร็วทั่วไปพร้อมกับสิ่งเร้าอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องสาเหตุเพิ่มเติมสำหรับการหลีกเลี่ยงการใช้คำเช่น "เรียนรู้" ความก้าวร้าวอยู่ที่ความเข้าใจที่ดีในการเรียนรู้กระบวนการเป็นเทคนิคที่มีประสิทธิภาพลดส่วนใหญ่ของแต่ละโจทย์ปัญหาแต่ละวิชาของความก้าวร้าว มากกว่า หนึ่งเทคนิค เช่นทำให้เคยชิน desensitizationลงโทษ (ไม่ค่อย) และเคาน์เตอร์ปรับ ประสบความสำเร็จโดยเฉพาะอย่างยิ่งหมายเหตุที่อยู่ร่วมกันของเล่น ความรักและมีเอกสารแนบพฤติกรรมก้าวร้าว (ที่กล่าวถึงข้างต้น) ให้อุปทานอุดมไปด้วยของสิ่งเร้า (อื่น ๆกว่าอาหารที่ชัดเจนและน้ำ) ซึ่งจะยับยั้ง หรือเป็นปรปักษ์กับรุกราน และสามารถใช้ในโปรแกรมเคาน์เตอร์ปรับ บางครั้งมันจำเป็นต้องรวมเทคนิคเหล่านี้กับ castration หรือสังเคราะห์โปรเจสตินที่บำบัดปัญหาฮอร์โมนเกี่ยว (ปกครอง และความก้าวร้าวเฉพาะภายใน)มีเสนอที่ อธิบายชนิดของปัญหาพฤติกรรมก้าวร้าวในกระดาษปัจจุบันแสดงพฤติกรรมก้าวร้าวที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติซึ่งพัฒนาในสุนัขอาศัยอยู่กับมนุษย์ ปัญหาเหล่านี้ลักษณะการทำงานแบบขนานเพื่อเป็นระดับสายพันธุ์ปกติดีระบบย่อยของความก้าวร้าวที่แสดง โดยหมาป่า(Mech, 1970 ฟ็อกซ์ 1971), น้อยเกี่ยวกับลำดับของการทำงานและบริบททั่วไปที่เกิดขึ้น ตัว eliciting กระตุ้น แน่นอนแตกต่างอย่างเด่นชัดตาราง V แสดงให้เห็นว่าชนิดของปัญหาเหล่านี้อาจถูกจัดกลุ่ม และแสดง4 ลิงค์หรือเชื่อมต่อระหว่าง และ ระหว่างชนิดของปัญหาเหล่านี้ ครั้งแรกเชื่อมโยงกลุ่ม เกิดความกลัว ความเจ็บปวดเกิด และลงโทษเกิดความก้าวร้าวในประเภททั่วไปที่เรียกว่า "ป้องกันรุกราน" ลักษณะการทำงาน 3 เหล่านี้แต่ละปัญหาที่เกี่ยวข้องกับสุนัขปกป้องตัวเอง จากภัยคุกคามบางอย่าง หรือ จากอาการปวด สำหรับแต่ละชนิดเหล่านี้ปัญหา สุนัขมักแสดงป้องกัน หรืออ่อนน้อมสัญญาณก่อน หรือ ระหว่าง การแสดงความก้าวร้าวบ่งชี้ลิงค์สองที่เกิดโทษรุกราน และการปกครองความก้าวร้าวอาจจะใกล้เคียงที่เกี่ยวข้องมากกว่าที่ระบุ โดยข้อมูลจากกระดาษที่นี้ (ตาราง II) ภัยคุกคามทางสังคม โดยเจ้าของ (หรือคนอื่น), ซึ่งเป็นแปล โดยสุนัขเป็นโทษ สำหรับความก้าวร้าว (และบางครั้งก็ nonaggressivemisbehavior), มักจะล้วงเอาความก้าวร้าวเลื่อนระดับแทนที่ส่งจากสุนัขก้าวร้าวโดดเด่น โชคดี ไม่กี่เจ้าของที่โดดเด่นสุนัขใช้เทคนิคลงโทษบ่อย ตั้งแต่การลงโทษไม่ได้แนวโน้มที่จะเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมบำบัด เจ้าของทั้งหมดไม่ถูกถามว่าพวกเขาได้ใช้การลงโทษ และการตอบสนองของสุนัขจะลงโทษหรือสังคมภัยคุกคามถูกไม่ตรงมักจะประเมิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ในทุกกรณีที่เป็นความก้าวร้าวกระตุ้นเฉพาะ นั่นคือ
ไม่มีสุนัขที่ถูกสุ่มหรือไม่สามารถคาดการณ์ในเชิงรุก แต่ละคน
แสดงความก้าวร้าวภายใต้เงื่อนไขบางและส่วนใหญ่ของเงื่อนไขเหล่านี้
อาจจะมีการทำซ้ำและปรับความในสภาพแวดล้อมที่บ้าน สำหรับแต่ละ
ชั้นเรียนเสนอการรุกรานของสุนัขอาจจะเรียนรู้
ภาระผูกพันหรือเครื่องมือผ่าตัดที่เกี่ยวข้องกับการรุกรานของมัน สำหรับ
ตัวอย่างเช่นปัญหาบางอย่างเพิ่มขึ้นเมื่อสุนัขได้เรียนรู้มากกว่าการประสบความสำเร็จ
ทดลองที่นำไปสู่การรุกรานของคนที่จะย้ายหรืออยู่ห่างจากมัน หลาย
สุนัขเรียนรู้อย่างรวดเร็วในการคาดการณ์น่าทึ่งสิ่งเร้าและการรุกรานมัก
ทั่วไปพร้อมที่จะให้สิ่งเร้าอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง.
เหตุผลเพิ่มเติมเพื่อหลีกเลี่ยงการใช้คำเช่น "เรียนรู้" การรุกราน
คือกระบวนการเรียนรู้ที่ดีเข้าใจเป็นเทคนิคที่มีประสิทธิภาพสำหรับ
การลดส่วนใหญ่ของแต่ละบุคคล ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับแต่ละชั้นเรียน
ของการรุกราน หนึ่งหรือมากกว่าเทคนิคเช่นทำให้เกิดความเคยชิน, desensitization,
การลงโทษ (ไม่ค่อย) และเคาน์เตอร์ปรับอากาศประสบความสำเร็จโดยเฉพาะอย่างยิ่ง.
โปรดทราบว่าการอยู่ร่วมกันของการเล่นพฤติกรรมความรักและความผูกพันที่มี
พฤติกรรมก้าวร้าว (ที่กล่าวข้างต้น) ให้อุปทานที่อุดมไปด้วยของสิ่งเร้า ( อื่น ๆ
กว่าอาหารที่เห็นได้ชัดและน้ำ) ซึ่งเป็นปฏิปักษ์หรือยับยั้งการ
รุกรานและสามารถนำมาใช้ในโปรแกรมเคาน์เตอร์ปรับอากาศ บางครั้งมัน
ก็จำเป็นที่จะรวมเทคนิคเหล่านี้ด้วยการตัดอัณฑะหรือสังเคราะห์
บำบัด progestin สำหรับปัญหามากขึ้นฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องกับ (การปกครองและ
การรุกรานภายในเฉพาะ).
จะเสนอว่าประเภทของปัญหาก้าวร้าวพฤติกรรมที่อธิบายไว้ใน
กระดาษปัจจุบันเป็นตัวแทนของ naturally- ที่เกิดขึ้นพฤติกรรมก้าวร้าวซึ่ง
พัฒนาในสุนัขที่อาศัยอยู่กับมนุษย์ ปัญหาพฤติกรรมเหล่านี้ขนานกับ
ระดับที่ดีสายพันธุ์-ทั่วไประบบย่อยของการรุกรานแสดงโดยหมาป่า
(Mech 1970; ฟ็อกซ์ 1971) อย่างน้อยเกี่ยวกับการลำดับของพฤติกรรม
และบริบททั่วไปในการที่พวกเขาเกิดขึ้น สิ่งเร้าที่น่าทึ่งของหลักสูตรที่
แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด.
โวแสดงให้เห็นถึงวิธีการเหล่านี้ประเภทปัญหาอาจจะมีการจัดกลุ่มและแสดงให้เห็น
4 การเชื่อมโยงหรือการเชื่อมต่อระหว่างและระหว่างประเภทปัญหาเหล่านี้ เป็นครั้งแรกที่
กลุ่มการเชื่อมโยงความกลัวออกมา, ความเจ็บปวดออกมาและการรุกรานลงโทษออกมา
เป็นหมวดหมู่ทั่วไปเรียกว่า "การรุกรานป้องกัน" แต่ละพฤติกรรมของทั้ง 3
ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับสุนัขปกป้องตัวเองจากภัยคุกคามหรือบางส่วนจากความเจ็บปวด สำหรับ
แต่ละประเภทปัญหาเหล่านี้สุนัขมีแนวโน้มที่จะแสดงการป้องกันหรือยอม
สัญญาณก่อนหรือระหว่างการแสดงผลของการรุกราน.
การเชื่อมโยงที่สองแสดงให้เห็นว่าการรุกรานลงโทษออกมาและการปกครอง
รุกรานอาจจะมีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิดมากเกินกว่าที่ระบุโดย ข้อมูลจาก
บทความนี้ (ตารางที่ II) ภัยคุกคามสังคมโดยเจ้าของ (หรือใครก็ตาม) ซึ่งมีการ
ตีความโดยสุนัขเพื่อเป็นการลงโทษที่รุกราน (และบางครั้งก็ก้าวร้าว
ซุกซน) มักจะล้วงเอาความก้าวร้าวเพิ่มขึ้นมากกว่าการส่ง
จากสุนัขก้าวร้าวที่โดดเด่น โชคดีที่เจ้าของไม่กี่ที่โดดเด่น
สุนัขที่ใช้เทคนิคการลงโทษบ่อย ตั้งแต่การลงโทษไม่ได้
มีแนวโน้มที่จะเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการรักษาที่ไม่เจ้าของทั้งหมดถูกถามว่า
พวกเขาได้ใช้การลงโทษและการตอบสนองของสุนัขที่จะลงโทษหรือสังคม
ภัยคุกคามที่ไม่ได้มักจะประเมินโดยตรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ ในทุกกรณี ความก้าวร้าวเป็นสิ่งเร้าที่เฉพาะเจาะจง นั่นคือไม่มีสุนัขสุ่มหรือก้าวร้าวไม่สามารถคาดการณ์ แต่ละคนเท่านั้นแสดงความก้าวร้าว ภายใต้เงื่อนไขบางอย่าง และส่วนใหญ่ของเงื่อนไขเหล่านี้อาจจะทำซ้ำและปรับได้ในสภาพแวดล้อมภายในบ้าน สำหรับแต่ละของการนำเสนอบทเรียนของการรุกราน สุนัขอาจจะเรียนเครื่องมือ หรือภาระผูกพันที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินการของความก้าวร้าว สำหรับตัวอย่างปัญหาบานปลายเมื่อสุนัขเรียนรู้ มากกว่าความสำเร็จการทดลองที่รุกรานทำให้คนย้ายหรืออยู่ห่างจากมัน หลายสุนัขได้อย่างรวดเร็วเรียนรู้ที่จะคาดหวัง eliciting สิ่งเร้าและการรุกรานบ่อยๆพร้อมทั่วไปของสิ่งเร้าอื่น ๆที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมเหตุผลในการหลีกเลี่ยงการใช้คำเช่น " เรียนรู้ " การรุกรานนั่นก็เข้าใจกระบวนการเรียนรู้เป็นเทคนิคที่มีประสิทธิภาพสำหรับการลดส่วนใหญ่ของปัญหาที่เกี่ยวข้องกับแต่ละบุคคล ของ คลาสของการรุกราน หนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งเทคนิค เช่น ขจัดความรู้สึกคุ้นเคย , ,การลงโทษ ( ไม่ค่อย ) และเครื่องปรับอากาศ , ประสบความสำเร็จโดยเฉพาะอย่างยิ่งหมายเหตุ การอยู่ร่วมกันของเล่นน่ารักและพฤติกรรมความผูกพันกับพฤติกรรมก้าวร้าว ( อธิบายข้างต้น ) ให้รวยอุปทานของสิ่งเร้า ( อื่น ๆกว่าอย่างเห็นได้ชัด อาหาร และน้ำ ) ซึ่งจะยับยั้งหรือปฏิปักษ์การรุกรานและสามารถใช้ในโปรแกรมเคาน์เตอร์เครื่องปรับอากาศ บางครั้งเป็นรวมเทคนิคเหล่านี้กับการทำหมัน หรือสังเคราะห์การรักษาด้วยฮอร์โมน progestin มากขึ้นปัญหาที่เกี่ยวข้อง ( การปกครองและภายในการรุกรานที่เฉพาะเจาะจง )ขอเสนอว่าชนิดของปัญหาที่อธิบายไว้ในพฤติกรรมก้าวร้าวกระดาษของขวัญแสดงพฤติกรรมก้าวร้าวซึ่งเกิดขึ้นตามธรรมชาติการพัฒนาในสุนัขที่อาศัยอยู่กับมนุษย์ เหล่านี้เป็นปัญหาพฤติกรรมขนานขอบเขตมาก สายพันธุ์ทั่วไประบบการจัดแสดงโดยหมาป่า( แมค 1970 ; สุนัขจิ้งจอก , 1971 ) อย่างน้อยเทียบกับลำดับของพฤติกรรมและทั่วไปบริบทที่พวกเขาเกิดขึ้น การ eliciting สิ่งเร้า แน่นอนแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดตารางที่ 5 แสดงให้เห็นว่า ปัญหาเหล่านี้อาจถูกจัดประเภท และแสดง4 การเชื่อมโยงหรือการเชื่อมต่อระหว่างและระหว่างชนิดของปัญหาเหล่านี้ ครั้งแรกกลุ่มเชื่อมโยงความกลัวได้มา ความเจ็บปวดได้มาและการลงโทษโดยใช้ความก้าวร้าวเป็นประเภททั่วไป เรียกว่า " การป้องกันการรุกราน " แต่ละเหล่านี้ 3 พฤติกรรมปัญหาที่เกี่ยวข้องกับสุนัขปกป้องตัวเองจากภัยคุกคามหรือจากความเจ็บปวด สำหรับแต่ละประเภทของปัญหาเหล่านี้ สุนัขมีแนวโน้มที่จะแสดงการป้องกันหรือซูฮกสัญญาณก่อนหรือระหว่างการ แสดงความก้าวร้าวลิงค์ที่สอง พบว่า การลงโทษโดยใช้ความก้าวร้าวและการปกครองความก้าวร้าว อาจจะมากกว่าที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกว่าจะแสดงข้อมูลจากกระดาษนี้ ( ตารางที่ 2 ) สังคมภัยคุกคามโดยเจ้าของ ( หรือคนอื่น ) ซึ่งเป็นแปลโดยสุนัขเพื่อเป็นการลงโทษสำหรับการรุกราน ( และบางครั้งก็ nonaggressiveวังหน้า ) มักจะกระตุ้นความก้าวร้าวมากกว่าส่งทวีจากสุนัขที่ก้าวร้าว เด่น โชคดีที่ไม่กี่เจ้าของเด่นสุนัขที่ใช้เทคนิคการลงโทษบ่อย ตั้งแต่การลงโทษไม่ได้มักจะเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการรักษา เจ้าของไม่ได้ถามว่าพวกเขาได้ใช้ในการลงโทษ และการลงโทษของสุนัข หรือสังคมภัยคุกคามที่ไม่ได้มักจะได้โดยตรงจาก .