Sucrose and development of individu

Sucrose and development of individual flower heads. Six replicate stems were harvested at the tight-bud stage and pruned to 10 cm long. All flower heads but five were removed to allow a piece of stem to be placed in the vase solutions. The effects of sucrose on the development and opening of each flower head were evaluated by placing stems in solutions containing 200 mg 8-hydroxyquinoline citrate (HQC)/liter and 0%, 2.5%, 5%, 7.5%, or 10% sucrose. The longevity of each flower head was determined by recording the dates when each of the flower heads reached anthesis and senescence. A flower head was considered senesced when the petaloid of all florets had wilted. The number of days between the two dates was regarded as the longevity of the flower head. Sucrose and longevity of individualflower heads. To evaluate the effects of sucrose on the longevity of the flower heads (not on the development of the flower heads), stems were harvested at the tight-bud stage and cut to 7 cm long. All flower heads but the top one were removed, and the stems were placed in a solution containing 5% sucrose with 200 mg HQC/liter. On the day of anthesis of the flower head, stems were transferred to solutions containing 200 mg HQC/liter and various concentrations of sucrose. The longevity of each flower head placed in sucrose solutions of the concentrations noted were determined. There were 10 replicates per treatment. Sucrose and vase life of spikes. Six replicate spikes were placed continuously in solutions containing 200 mg HQC/liter and 0%, 2.5%, 5%, 7.5%, or 10% sucrose. The vase life of each spike, length of inflorescence showing color, and the percentage of flower heads that reached anthesis were recorded. In subsequent experiments, pulsing spikes with high concentrations of sucrose was evaluated. Spikes were pulsed 4 or 20 h at room temperature (» 24C) with 10% or 20% sucrose solution, then placed in 200 mg HQC/ liter solution without sucrose. Vase life of these spikes were compared with those placed continuously in solutions containing 200 mg HQC/liter and 0%, 2.5%, or 5% sucrose.
Liatris spicata inflorescences are traditionally harvested from the field with the majority of the flower heads in the developing stage. Spikes used in this study contained, on the average, 100 flower heads per spike. Development of these small flower heads apparently requires carbohydrates that are supplied from the leaves and probably from reserves in the stems and corms. In cut flowers, however, carbohydrates supplied only from the leaves and stems of liatris are inadequate for the proper development of the many flower heads on each spike. Harvesting the spikes accelerated foliage senescence and blackening in liatris, and sucrose in the vase solution delayed the process (Table 1). This leaf blackening, induced by low carbohydrate conditions, was also observed in Proteas [Protea eximia (Salisb. K) Fourc], where high light conditions or girdling of the stem immediately below the inflorescence delayed or eliminated leaf blackening (Reid et al., 1989).
Without sucrose in the vase solution, only one-fourth of the flower heads reached anthesis, and the majority of those only partially opened (Table 1). The addition of 2.5% or 5% sucrose to the vase solution significantly improved the postharvest quality of the spikes. A continuous supply of sucrose (5%) in the vase solution not only nearly doubled the vase life of the inflorescence but also increased the length of inflorescence showing color and increased the percentage of flower heads that reached anthesis. Nearly all flower heads opened when spikes were placed in solutions containing sucrose, regardless of the concentrations used in this study. The continuous development of the flower heads resulted in inflorescences with 25 to 30 cm of the spikes showing color
Pulsing spikes with high concentrations of sucrose was evaluated as a potential pretreatment method for supplying sucrose to cut liatris. Ideally, the amount of sucrose absorbed during the pretreatment should be sufficient for the subsequent development of the flower heads on the spikes. Four-hour pulsing (average of 0.2 to 0.4 g sucrose absorbed per spike) had no advantageous effects on extending the vase life (data not shown). Pulsing for 20 h (1.3 to 2.1 g sucrose absorbed per spike) extended the vase life of spikes comparably to those placed continuously in 2.5% or 5% sucrose solutions (Table 1). Additionally, overnight pulsing increased the percentage of opened flower heads when compared with those placed in solution without sucrose. The percentage of opened flowers heads increased from 27% without sucrose to 60% with the pulsing pretreatment. Despite the average increase in length of inflorescence showing color with the pulsed treatment, statistical analysis showed no differences between the pulsed treatments and the control because of the great variation in the responses of each spike to the pulsed treatment. The lack of uniform responses of the spikes to the pulsed treatment can be attributed to the genetic variability of the plant materials used in the study. Spikes produced from the 1-year-old corms available commercially vary greatly in the extent of leafiness and the tightness of flower heads on the spikes. The leafiness presumably affects the volume of solution imbibed by the spikes and consequently determines the amount of sucrose absorbed during the pulsed treatment and the postharvest performance of the spikes.
In the examination of the development of each flower head in response to sucrose additions, sucrose affected the postharvest performance of liatris flower heads by influencing their ability to develop and reach anthesis and their longevity. The addition of sucrose in the solution was necessary for development and opening of all flower heads (Table 2). Without sucrose in the solution, only flower heads that were nearly fully developed reached anthesis, and those that opened opened only partially. These partially opened flower heads senesced rapidly, with an average longevity of 2 days. Addition of 2.5% sucrose in the vase solution was sufficient for all flower heads to fully develop and reach anthesis. This result is consistent with my findings on whole spikes that sucrose is required for the development and opening of the numerous flower heads on each spike (Table 1). Longevity of individual flower heads and vase life of spikes were similar when placed in solutions containing 2.5% or 5% sucrose (Tables 1 and 2). Concentrations of sucrose >5%, however, did significantly reduce the longevity of each flower head (Table 2).
To evaluate the effects of sucrose on the longevity of individual flower heads, spikes (± 7 cm long) with one tight-bud stage flower head were placed in 5% sucrose solution until anthesis, at which time they were transferred to a vase solution containing 0% to 10% sucrose. The longevity of the flower heads was 12 days, regardless of the sucrose concentrations used. These results indicated that sucrose has limited influence on the longevity of the flower heads once they are fully developed, as was evident from the longevity of flower heads held in 0% sucrose solution. Evidently, the small amount of sucrose absorbed into the spike during the developmental period (in 5% sucrose for ±2 to 3 days) was sufficient for sustaining the metabolic activities and longevity of the flower heads. Complete lack of sucrose in the vase solution significantly prevented the opening and reduced the longevity of the flower heads (Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซูโครสและการพัฒนาของแต่ละหัวดอกไม้ หกลำ replicate ถูกเก็บเกี่ยวในระยะดอกตูมแน่น และล้าง 10 ซม.ยาว หัวดอกไม้ทั้งหมดแต่ห้าถูกเอาออกเพื่อให้ชิ้นส่วนของก้านจะใช้วางแจกันโซลูชั่น มีประเมินผลของซูโครสในการพัฒนาและเปิดหัวดอกไม้แต่ละ ด้วยลำในโซลูชั่นที่ประกอบด้วย 200 มิลลิกรัม 8-hydroxyquinoline ซิเตรต (HQC) / ลิตร และ 0%, 2.5%, 5%, 7.5% หรือ 10% ซูโครส ลักษณะของแต่ละหัวดอกไม้ที่ถูกกำหนด โดยบันทึกวันเวลาหัวดอกไม้แห่งถึง anthesis และ senescence หัวดอกไม้เขาก็ senesced เมื่อ petaloid ของ florets ทั้งหมดมี wilted จำนวนวันระหว่างสองวันถือว่าเป็นลักษณะของหัวดอกไม้ ซูโครสและลักษณะของหัว individualflower การประเมินผลกระทบของซูโครสในลักษณะของหัวดอกไม้ (ไม่เกี่ยวกับการพัฒนาของหัวดอกไม้), ลำต้นถูกเก็บเกี่ยวในระยะดอกตูมแน่น และตัดยาว 7 ซ.ม. เอาหัวดอกไม้ทั้งหมดแต่ด้านหนึ่ง และลำต้นไว้ในโซลูชันที่ประกอบด้วยซูโครส 5% กับ 200 มิลลิกรัม/ลิตร HQC วัน anthesis หัวดอกไม้ ลำถูกโอนย้ายไปที่โซลูชั่น 200 มิลลิกรัม HQC/ลิตร และความเข้มข้นต่าง ๆ ของซูโครส ลักษณะของแต่ละหัวดอกไม้วางซูโครสได้กำหนดโซลูชั่นที่ความเข้มข้นที่ระบุไว้ มีได้เหมือนกับ 10 ต่อการรักษา ซูโครสและแจกันชีวิตของ spikes Spikes replicate หกถูกเก็บไว้ในโซลูชั่นที่ประกอบด้วย 200 มิลลิกรัมซูโครส HQC/ลิตร และ 0%, 2.5%, 5%, 7.5% หรือ 10% อย่างต่อเนื่อง อายุการปักแจกันของสไปค์ แต่ละถูกบันทึกความยาวของ inflorescence แสดงสี และเปอร์เซ็นต์ของหัวดอกไม้ถึง anthesis ในการทดลองต่อมา pulsing spikes มีความเข้มข้นสูงของซูโครสที่ประเมิน Spikes ได้ 4 หรือ h ที่อุณหภูมิห้อง 20 พัล (» 24C) ด้วยโซลูชันซูโครส 10% หรือ 20% อยู่ใน HQC 200 มิลลิกรัม / ลิตรโซลูชัน โดยซูโครส อายุการปักแจกันของ spikes เหล่านี้ถูกเปรียบเทียบกับที่วางไว้อย่างต่อเนื่องในโซลูชั่นที่ประกอบด้วยซูโครส HQC/ลิตร และ 0%, 2.5%, 5% หรือ 200 มิลลิกรัมช่อเขียว spicata เลียมีประเพณีเก็บเกี่ยวจากฟิลด์กับหัวดอกไม้ส่วนใหญ่ในระยะการพัฒนา Spikes ที่ใช้ในการศึกษานี้อยู่ โดยเฉลี่ย 100 หัวดอกไม้ต่อชั่ว พัฒนาหัวดอกไม้ขนาดเล็กเหล่านี้เห็นได้ชัดว่าต้องมีคาร์โบไฮเดรตที่ได้ จากใบไม้ และคงขอสงวนในการลำและ corms ในการตัดดอกไม้ ไร คาร์โบไฮเดรตมาจากใบไม้ และลำเลียมีไม่เพียงพอสำหรับการพัฒนาที่เหมาะสมของหัวดอกไม้จำนวนมากในแต่ละชั่ว เก็บเกี่ยว spikes เร่งใบ senescence และ blackening ในเลีย และซูโครสในโซลูชันแจกันที่ล่าช้าของกระบวนการ (ตารางที่ 1) นอกจากนี้ยังได้สังเกตนี้ใบไม้ blackening เกิดจากคาร์โบไฮเดรตต่ำเงื่อนไข ใน Proteas [โปรที eximia (Salisb K) Fourc], ที่สภาพแสงสูงหรือ girdling ของก้านด้านล่าง inflorescence ที่ล่าช้า หรือตัดใบไม้ blackening (Reid et al., 1989)โดยซูโครสในโซลูชันแจกัน เพียงหนึ่งส่วนสี่ของหัวดอกไม้ถึง anthesis และส่วนใหญ่เหล่านั้นเพียงบางส่วนเปิด (ตาราง 1) การเพิ่ม 2.5% หรือ 5% ซูโครสโซลูชันแจกันมากปรับปรุงคุณภาพหลังการเก็บเกี่ยวของ spikes จัดหาอย่างต่อเนื่องของซูโครส (5%) ในโซลูชันแจกันไม่เพียงเกือบสองเท่าอายุการปักแจกันของ inflorescence ที่ แต่ยังเพิ่มความยาวของ inflorescence แสดงสี และเพิ่มเปอร์เซ็นต์ของหัวดอกไม้ถึง anthesis หัวดอกไม้เกือบทั้งหมดที่เปิดเมื่อ spikes ไว้ในโซลูชั่นที่ประกอบด้วยซูโครส ว่าความเข้มข้นที่ใช้ในการศึกษานี้ ผลการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของหัวดอกไม้ในช่อเขียวกับ 25-30 ซม.ของ spikes แสดงสีPulsing spikes with high concentrations of sucrose was evaluated as a potential pretreatment method for supplying sucrose to cut liatris. Ideally, the amount of sucrose absorbed during the pretreatment should be sufficient for the subsequent development of the flower heads on the spikes. Four-hour pulsing (average of 0.2 to 0.4 g sucrose absorbed per spike) had no advantageous effects on extending the vase life (data not shown). Pulsing for 20 h (1.3 to 2.1 g sucrose absorbed per spike) extended the vase life of spikes comparably to those placed continuously in 2.5% or 5% sucrose solutions (Table 1). Additionally, overnight pulsing increased the percentage of opened flower heads when compared with those placed in solution without sucrose. The percentage of opened flowers heads increased from 27% without sucrose to 60% with the pulsing pretreatment. Despite the average increase in length of inflorescence showing color with the pulsed treatment, statistical analysis showed no differences between the pulsed treatments and the control because of the great variation in the responses of each spike to the pulsed treatment. The lack of uniform responses of the spikes to the pulsed treatment can be attributed to the genetic variability of the plant materials used in the study. Spikes produced from the 1-year-old corms available commercially vary greatly in the extent of leafiness and the tightness of flower heads on the spikes. The leafiness presumably affects the volume of solution imbibed by the spikes and consequently determines the amount of sucrose absorbed during the pulsed treatment and the postharvest performance of the spikes.สอบการพัฒนาของแต่ละหัวดอกไม้ตอบซูโครสเพิ่ม ซูโครสผลกระทบประสิทธิภาพของหัวเลียดอกไม้หลังการเก็บเกี่ยว โดยมีอิทธิพลต่อความสามารถในการพัฒนา และ anthesis และลักษณะของพวกเขา การเพิ่มของซูโครสในการแก้ปัญหาจำเป็นสำหรับการพัฒนาและเปิดหัวดอกไม้ทั้งหมด (ตารางที่ 2) ซูโครสในโซลูชัน เฉพาะหัวดอกไม้ที่ได้รับการพัฒนาเกือบเต็มถึง anthesis และที่เปิดเปิดเพียงบางส่วน เหล่านี้บางส่วนเปิดหัวดอกไม้ senesced อย่างรวดเร็ว มีลักษณะเป็นค่าเฉลี่ยของ 2 วัน เพิ่ม 2.5% ซูโครสในโซลูชันแจกันก็เพียงพอสำหรับหัวดอกไม้ทั้งหมดเพื่อพัฒนา และเข้าถึง anthesis เต็ม ผลลัพธ์นี้จะสอดคล้องกับผลการวิจัยของฉันเกี่ยวกับ spikes ทั้งว่า ซูโครสจำเป็นสำหรับการพัฒนาและเปิดหัวดอกไม้จำนวนมากในแต่ละชั่ว (ตาราง 1) ลักษณะของดอกไม้แต่ละหัวและอายุการปักแจกันของ spikes ได้เหมือนเมื่ออยู่ในโซลูชั่นที่ประกอบด้วยซูโครส 2.5% หรือ 5% (ตารางที่ 1 และ 2) ความเข้มข้นของซูโครส > 5% แต่ ไม่ลดลักษณะของแต่ละหัวดอกไม้ (ตารางที่ 2)To evaluate the effects of sucrose on the longevity of individual flower heads, spikes (± 7 cm long) with one tight-bud stage flower head were placed in 5% sucrose solution until anthesis, at which time they were transferred to a vase solution containing 0% to 10% sucrose. The longevity of the flower heads was 12 days, regardless of the sucrose concentrations used. These results indicated that sucrose has limited influence on the longevity of the flower heads once they are fully developed, as was evident from the longevity of flower heads held in 0% sucrose solution. Evidently, the small amount of sucrose absorbed into the spike during the developmental period (in 5% sucrose for ±2 to 3 days) was sufficient for sustaining the metabolic activities and longevity of the flower heads. Complete lack of sucrose in the vase solution significantly prevented the opening and reduced the longevity of the flower heads (Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซูโครสและการพัฒนาของแต่ละหัวดอกไม้ หกซ้ำลำต้นเก็บเกี่ยวในระยะขี้ตาและ pruned ถึง 10 เซนติเมตรยาว ทุกหัวดอกไม้ห้า แต่ถูกถอดออกเพื่อให้ชิ้นส่วนของลำต้นที่จะอยู่ในการแก้ปัญหาการปักแจกัน ผลกระทบของน้ำตาลซูโครสในการพัฒนาและการเปิดตัวของหัวแต่ละดอกได้รับการประเมินโดยการวางลำต้นในการแก้ปัญหาที่มี 200 มกซิเตรต 8 จากสาร (HQC) / ลิตรและ 0%, 2.5%, 5%, 7.5% หรือ 10% น้ำตาลซูโครส อายุการใช้งานของหัวดอกไม้แต่ละคนถูกกำหนดโดยการบันทึกวันที่เมื่อแต่ละหัวดอกไม้ถึงดอกบานและชราภาพ หัวดอกไม้ได้รับการพิจารณา senesced เมื่อ petaloid ของดอกย่อยทั้งหมดได้ร่วงโรย จำนวนวันระหว่างวันที่สองวันได้รับการยกย่องเป็นยืนยาวของหัวดอกไม้ ซูโครสและอายุยืนหัว individualflower เพื่อประเมินผลกระทบของน้ำตาลซูโครสในยืนยาวของหัวดอกไม้ (ไม่เกี่ยวกับการพัฒนาของหัวดอกไม้) ลำต้นเก็บเกี่ยวในระยะขี้ตาและตัด 7 เซนติเมตรยาว ทุกหัวดอกไม้ แต่ด้านหนึ่งถูกถอดออกและลำต้นถูกวางไว้ในการแก้ปัญหาที่มีน้ำตาลซูโครส 5% กับ 200 มก. HQC / ลิตร ในวันที่ดอกบานของหัวดอกไม้, ลำต้นถูกย้ายไปแก้ปัญหาที่มี 200 มิลลิกรัม HQC / ลิตรและความเข้มข้นของน้ำตาลซูโครสต่างๆ อายุการใช้งานของหัวดอกไม้แต่ละคนอยู่ในการแก้ปัญหาความเข้มข้นของน้ำตาลซูโครสที่สังเกตได้รับการพิจารณา มี 10 ซ้ำต่อการรักษาได้ ซูโครสและอายุการปักแจกันของแหลม หกแหลมซ้ำถูกวางไว้อย่างต่อเนื่องในการแก้ปัญหาที่มี 200 มิลลิกรัม HQC / ลิตรและ 0%, 2.5%, 5%, 7.5% หรือ 10% น้ำตาลซูโครส อายุการปักแจกันของเข็มแต่ละความยาวของช่อดอกสีแสดง, และร้อยละของหัวดอกไม้ที่ถึงดอกบานที่ถูกบันทึกไว้ ในการทดลองต่อมาแหลมเต้นที่มีความเข้มข้นสูงของน้ำตาลซูโครสถูกประเมิน Spikes ถูกชีพจร 4 หรือ 20 ชั่วโมงที่อุณหภูมิห้อง (» 24C) 10% หรือ 20% วิธีการแก้ปัญหาน้ำตาลซูโครสที่วางไว้แล้วในการแก้ปัญหา 200 มก HQC / ลิตรโดยไม่ต้องเติมน้ำตาลซูโครส อายุการปักแจกันของแหลมเหล่านี้ถูกนำมาเปรียบเทียบกับผู้ที่วางไว้ในการแก้ปัญหาอย่างต่อเนื่องที่มี 200 มิลลิกรัม HQC / ลิตรและ 0%, 2.5% หรือ 5% ซูโครส.
Liatris ช่อดอก spicata มีการเก็บเกี่ยวแบบดั้งเดิมจากเขตที่มีส่วนของหัวดอกไม้ในการพัฒนา ระยะ. แหลมที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้มีโดยเฉลี่ย 100 บาทต่อหัวดอกไม้ขัดขวาง การพัฒนาเหล่านี้หัวดอกไม้เล็ก ๆ ที่เห็นได้ชัดว่าต้องมีคาร์โบไฮเดรตที่จะมาจากใบและอาจจะมาจากเงินสำรองในลำต้นและเหง้า ในการตัดดอก แต่คาร์โบไฮเดรตที่ให้มาจากใบและลำต้นของ Liatris จะไม่เพียงพอสำหรับการพัฒนาที่เหมาะสมของหัวดอกไม้จำนวนมากในแต่ละเข็ม การเก็บเกี่ยวแหลมใบเร่งการเสื่อมสภาพและการใส่ร้ายป้ายสีใน Liatris และน้ำตาลซูโครสในการแก้ปัญหาการปักแจกันล่าช้ากระบวนการ (ตารางที่ 1) ใส่ร้ายป้ายสีใบนี้เกิดจากสภาพคาร์โบไฮเดรตต่ำพบว่ายังอยู่ใน Proteas [Protea eximia (Salisb. K) Fourc] ที่สภาพแสงที่สูงหรือ girdling ของลำต้นด้านล่างช่อดอกล่าช้าหรือตัดออกใบใส่ร้ายป้ายสี (เรด et al., 1989).
โดยไม่ต้องเติมน้ำตาลซูโครสในการแก้ปัญหาการปักแจกันเพียงหนึ่งในสี่ของหัวดอกไม้ถึงดอกบานและส่วนใหญ่ของผู้ที่เปิดเพียงบางส่วน (ตารางที่ 1) นอกจากนี้ที่ 2.5% หรือ 5% เพื่อแก้ปัญหาน้ำตาลซูโครสแจกันอย่างมีนัยสำคัญปรับปรุงคุณภาพหลังการเก็บเกี่ยวของแหลม อุปทานอย่างต่อเนื่องของน้ำตาลซูโครส (5%) ในการแก้ปัญหาการปักแจกันไม่เพียง แต่เกือบสองเท่าอายุการปักแจกันของดอก แต่ยังเพิ่มความยาวของช่อดอกแสดงสีและเพิ่มขึ้นร้อยละของหัวดอกไม้ที่ถึงดอกบาน เกือบทั้งหมดหัวดอกไม้เปิดเมื่อแหลมถูกวางไว้ในการแก้ปัญหาที่มีน้ำตาลซูโครสโดยไม่คำนึงถึงความเข้มข้นที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ การพัฒนาอย่างต่อเนื่องของหัวดอกไม้ส่งผลให้มีช่อดอก 25-30 ซม.
แหลมแสดงสีแหลมเต้นที่มีความเข้มข้นสูงของน้ำตาลซูโครสถูกประเมินเป็นวิธีการปรับสภาพที่มีศักยภาพสำหรับการจัดหาอ้อยจะตัดLiatris จะเป็นการดีที่ปริมาณของน้ำตาลซูโครสดูดซึมในระหว่างการปรับสภาพที่ควรจะเพียงพอสำหรับการพัฒนาตามมาของหัวดอกไม้บนแหลม เต้นสี่ชั่วโมง (เฉลี่ย 0.2-0.4 กรัมต่อการดูดซึมน้ำตาลเข็ม) มีไม่มีผลประโยชน์ในการยืดอายุการปักแจกัน (ไม่ได้แสดงข้อมูล) เต้นเป็นเวลา 20 ชั่วโมง (1.3-2.1 กรัมต่อการดูดซึมน้ำตาลเข็ม) ขยายอายุการปักแจกันของแหลมปานให้กับผู้ที่วางไว้อย่างต่อเนื่อง 2.5% หรือ 5% การแก้ปัญหาน้ำตาลซูโครส (ตารางที่ 1) นอกจากนี้การเต้นค้างคืนเพิ่มขึ้นร้อยละของการเปิดหัวดอกไม้เมื่อเทียบกับผู้ที่วางไว้ในการแก้ปัญหาโดยไม่ต้องเติมน้ำตาลซูโครส ร้อยละของการเปิดหัวดอกไม้เพิ่มขึ้นจาก 27% โดยไม่ต้องเติมน้ำตาลซูโครส 60% กับการปรับสภาพการเต้น แม้จะมีการเพิ่มขึ้นของค่าเฉลี่ยในช่อดอกยาวของการแสดงสีที่มีการรักษาชีพจรการวิเคราะห์ทางสถิติพบว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างการรักษาและการควบคุมชีพจรเพราะการเปลี่ยนแปลงที่ดีในการตอบสนองของแต่ละคนที่จะขัดขวางการรักษาชีพจร การขาดการตอบสนองเครื่องแบบแหลมเพื่อการรักษาชีพจรสามารถนำมาประกอบกับความแปรปรวนทางพันธุกรรมของพืชที่ใช้ในการศึกษา Spikes ผลิตจากเหง้า 1 ปีใช้ได้ในเชิงพาณิชย์แตกต่างกันมากในขอบเขตของ leafiness และความหนาแน่นของหัวดอกไม้บนแหลม leafiness น่าจะส่งผลกระทบต่อปริมาณของการแก้ปัญหาครองโดยแหลมและจึงเป็นตัวกำหนดปริมาณของน้ำตาลซูโครสดูดซึมในระหว่างการรักษาชีพจรและผลการดำเนินงานหลังการเก็บเกี่ยวของแหลม.
ในการตรวจสอบของการพัฒนาของหัวแต่ละดอกในการตอบสนองต่อการเพิ่มน้ำตาลซูโครสซูโครสได้รับผลกระทบ ผลการดำเนินงานหลังการเก็บเกี่ยวของหัวดอกไม้ Liatris โดยที่มีอิทธิพลต่อความสามารถในการพัฒนาและการเข้าถึงดอกบานและความยืนยาวของชีวิต นอกเหนือจากน้ำตาลซูโครสในการแก้ปัญหาเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการพัฒนาและการเปิดตัวของทุกหัวดอกไม้ (ตารางที่ 2) โดยไม่ต้องเติมน้ำตาลซูโครสในการแก้ปัญหาเพียงหัวดอกไม้ที่ได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่เกือบถึงดอกบานและผู้ที่เปิดเปิดเพียงบางส่วนเท่านั้น เหล่านี้เปิดบางส่วนหัวดอกไม้ senesced อย่างรวดเร็วด้วยอายุการใช้งานเฉลี่ยของ 2 วัน การเติมน้ำตาลซูโครส 2.5% ในการแก้ปัญหาการปักแจกันก็เพียงพอสำหรับทุกหัวดอกไม้ในการรองรับการพัฒนาและการเข้าถึงดอกบาน ผลที่ได้นี้มีความสอดคล้องกับผลการวิจัยของฉันในแหลมทั้งที่น้ำตาลซูโครสเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการพัฒนาและการเปิดตัวของหัวดอกไม้จำนวนมากในแต่ละเข็ม (ตารางที่ 1) อายุขัยของแต่ละหัวดอกไม้และอายุการปักแจกันของแหลมมีความคล้ายคลึงกันเมื่อวางไว้ในการแก้ปัญหาที่มี 2.5% หรือ 5% ซูโครส (1 โต๊ะและ 2) ความเข้มข้นของน้ำตาลซูโครส> 5% แต่ไม่ลดอายุการใช้งานของแต่ละหัวดอกไม้ (ตารางที่ 2).
เพื่อประเมินผลกระทบของน้ำตาลซูโครสในยืนยาวของหัวดอกไม้แต่ละแหลม (± 7 ซม. ยาว) ที่มีขั้นขี้ตา หัวดอกไม้ถูกวางไว้ใน 5% วิธีการแก้ปัญหาน้ำตาลซูโครสดอกบานจนถึงเวลาที่พวกเขาจะถูกโอนไปยังวิธีการแก้ปัญหาที่มีแจกัน 0% ถึง 10% น้ำตาลซูโครส อายุการใช้งานของดอกหัวเป็น 12 วันโดยไม่คำนึงถึงความเข้มข้นของน้ำตาลซูโครสที่ใช้ ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าน้ำตาลซูโครสมีการ จำกัด อิทธิพลต่อการยืดอายุของหัวดอกไม้เมื่อพวกเขาได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่ตามที่เห็นได้ชัดจากการยืดอายุของหัวดอกไม้ที่จัดขึ้นใน 0% วิธีการแก้ปัญหาน้ำตาลซูโครส เห็นได้ชัดว่าจำนวนเงินที่เล็ก ๆ ของน้ำตาลซูโครสดูดซึมเข้าสู่ขัดขวางในช่วงระยะเวลาการพัฒนา (ในซูโครส 5% ± 2 ถึง 3 วัน) ก็เพียงพอแก่การดำรงกิจกรรมการเผาผลาญอาหารและยืนยาวของหัวดอกไม้ ขาดความสมบูรณ์ของน้ำตาลซูโครสในการแก้ปัญหาอย่างมีนัยสำคัญแจกันป้องกันไม่ให้เกิดการเปิดและลดอายุการใช้งานของหัวดอกไม้ (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซูโครสและการพัฒนาของดอกหัวแต่ละคน 6 เลียนแบบต้นเก็บในระยะที่ตาแน่นและตัดยาว 10 เซนติเมตร ทั้งหมดหัวดอกไม้แต่ห้าถูกเอาออกเพื่อให้ชิ้นส่วนของต้นที่ถูกวางไว้ในแจกัน โซลูชั่นผลของน้ำตาลซูโครสในการพัฒนาและการเปิดของแต่ละดอกใหญ่ ได้แก่ การวางต้นในสารละลายซิเตรต ( 200 มิลลิกรัม ซึ่ง hqc ) / ลิตรและ 0% , 2.5% , 5% , 7.5% และ 10% ซูโครส อายุการใช้งานของแต่ละหัวดอกไม้ ถูกกำหนด โดยการบันทึกวันที่เมื่อแต่ละดอกถึงดอกบานหัว และชราภาพดอกไม้หัวถือว่า senesced เมื่อสีส้มของดอกก็เหี่ยว จำนวนวันระหว่างวันที่สองวันถูกถือว่าเป็นอายุการใช้งานของหัวดอกไม้ ซูโครส และอายุการใช้งานของหัว individualflower . เพื่อศึกษาผลของน้ำตาลซูโครสในอายุการใช้งานของหัวดอกไม้ ( ไม่ต่อการพัฒนาหัวดอกไม้ )ต้นกำลังเก็บเกี่ยวที่ระยะตาแน่นและตัดยาว 7 เซนติเมตร หัวดอกไม้ทั้งหมดแต่หนึ่งด้านบนออก และลำต้นอยู่ในสารละลายซูโครสประกอบด้วย 5% กับ hqc 200 มิลลิกรัม / ลิตร ในวันแห่งการผลิบานของดอกใหญ่ ก้าน คือ สารละลายที่มีปริมาณ 200 มิลลิกรัม / ลิตร และ hqc ความเข้มข้นต่าง ๆ ของน้ำตาลซูโครสอายุการใช้งานของแต่ละดอก หัวอยู่ในสารละลายซูโครสในความเข้มข้นที่ระบุไว้มีกำหนด มี 10 แบบ / การรักษา ซูโครสและยืดอายุปักแจกันของแหลม 6 เลียนแบบขวากไว้อย่างต่อเนื่องในสารละลายที่มี hqc 200 มิลลิกรัม / ลิตรและ 0% , 2.5% , 5% , 7.5% และ 10% ซูโครส แจกันชีวิตของแต่ละเข็ม ความยาวของช่อดอกที่แสดงสีและมีจำนวนหัวดอกไม้ที่ถึงดอกบาน มาบันทึกไว้ ในการทดลองต่อมา pulsing แหลมที่มีความเข้มข้นสูงของน้ำตาลซูโครสถูกประเมิน แหลมเป็นพัล 4 หรือ 20 ชั่วโมงที่อุณหภูมิห้อง ( » 24c ) กับสารละลายซูโครส 10% หรือ 20% แล้ววางไว้ใน 200 มิลลิกรัม / ลิตร โดย hqc สารละลายซูโครสยืดอายุปักแจกันของ spikes เหล่านี้เมื่อเปรียบเทียบกับผู้ที่วางไว้อย่างต่อเนื่องในสารละลายที่มี hqc 200 มิลลิกรัม / ลิตรและ 0% , 2.5% หรือ 5% ซูโครส .
เลียทริส spicata ช่อเป็นประเพณีเก็บเกี่ยวจากพื้นที่ส่วนใหญ่ของหัวดอกไม้ในการพัฒนาเวที แหลมที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ประกอบด้วย โดยเฉลี่ย 100 หัวดอกไม้ต่อเข็มการพัฒนาหัวดอกไม้ขนาดเล็กเหล่านี้เห็นได้ชัดว่าต้องมีคาร์โบไฮเดรตที่จัดหาจากใบและอาจจะมาจากสำรองในลำต้นและเหง้า . ตัดดอกไม้ แต่คาร์โบไฮเดรตมาจากใบและลำต้นของเลียทริสเท่านั้นไม่เพียงพอสำหรับการพัฒนาที่เหมาะสมของหัวหลายดอกในแต่ละเข็มการเก็บเกี่ยวแทบเร่งใบชราภาพและ blackening ในเลียทริสและซูโครสในแจกันแก้ปัญหาล่าช้ากระบวนการ ( ตารางที่ 1 ) ใบนี้ blackening ชักนำ โดยเงื่อนไขที่คาร์โบไฮเดรตต่ำ ถูกพบในโปรทีส [ ที่อยู่ eximia ( salisb . fourc k ) ]ที่ที่แสงสูง เงื่อนไข หรือ การควั่นกิ่งของลำต้นทันทีด้านล่าง ช่อดอกล่าช้า หรือตัดใบ blackening ( Reid et al . , 1989 ) .
โดยไม่ซูโครสในแจกันโซลูชั่นเพียงหนึ่งในสี่ของหัวดอกไม้ถึงดอกบาน และส่วนใหญ่ของผู้ที่เพียงบางส่วนเปิด ( ตารางที่ 1 ) นอกเหนือจาก 25% หรือ 5% สารละลายซูโครสแจกันขึ้นอย่างมากต่อคุณภาพหลังการเก็บเกี่ยวของแหลม อุปทานอย่างต่อเนื่องของน้ำตาลซูโครส ( 5 % ) ในสารละลายที่ไม่เพียง แต่เกือบสองเท่าแจกันแจกันชีวิตของช่อดอก แต่ยังเพิ่มความยาวของช่อดอกที่แสดงสีและเพิ่มขึ้นร้อยละของหัวดอกไม้ที่ถึงดอกบาน .เกือบทั้งหมดแทบหัวดอกไม้เปิดเมื่ออยู่ในสารละลายซูโครส ไม่ว่าความเข้มข้นที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ การพัฒนาอย่างต่อเนื่องของหัวดอกไม้ ( ดอกกับ 25 ถึง 30 ซม. ของแหลมแสดงสี
เต้นแทบที่มีความเข้มข้นสูงของซูโครสถูกประเมินเป็นวิธีการเพิ่มศักยภาพในการใช้ตัดเลียทริส .นึกคิด , ปริมาณของซูโครสดูดซึมในระหว่างการควรจะเพียงพอสำหรับการพัฒนาต่อมาจากหัวดอกไม้บนแหลม เต้น 4 ชั่วโมง ( เฉลี่ย 0.2 0.4 กรัมซูโครสดูดซึมต่อเข็ม ) มีประโยชน์ต่อขยายแจกันชีวิต ( ข้อมูลไม่แสดง ) เต้น 20 H ( 1.3 ถึง 2