- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Jimin Han (@jiminhanwriter) “Manhat
Jimin Han (@jiminhanwriter) “Manhattan,” “Acceptable Limits”
I have a soft spot for any story line that puts two people with excellent unresolved sexual tension in a situation where they have to pretend to be married. Call me old-fashioned, but it’s always so much fun to watch.Was there one book, either on your list or off your list, fiction or non-fiction, which seems to best encapsulate America in 2014?
Thomas Pikkety’s “Capital in the Twenty-First Century,” about the nature and threat of income inequality, is obviously the book of the year, even if I could not get past the first chapter without dozing off. It’s that unusual book that has its greatest effect through the voices, mostly journalists, that popularize it.
Jean Ho (@jeanho)
Reese Okyong Kwon (@reesekwon) “Looking”
Andrew Haigh’s HBO series had an incredible freshman season. It’s a show so subtle and intimate that it’s easy to overlook, considering that it lives on the same network as “Girls,” which is a continued magnet for controversy, and the far splashier “Game of Thrones.” But while there are droves of stories that attempt to tell the experience of being young and confused, “Looking” manages to find it by distilling it to the one word in its title. It’s about gay men in San Francisco, undoubtedly, and the peculiar triumphs and pitfalls of that scene. But it’s mostly about the optimism and frustration of that age, coupled with the optimism and frustration of hipster life in San Francisco. “Louie,” “So Did the Fat Lady”
Sarah Baker dines on Louis C.K.’s hypocrisy for an early dinner by the East River, and “Louie” introduces the concept of having two complete meals back-to-back—the bang-bang—to the viewing audience. The world will never be the same.
Jenna Le
Sonya Larson (@SonyaLarson) “The Comeback,” “Valerie Is Brought to Her Knees,” an episode that breaks the conventions of male-centric Hollywood without seeming to break a sweat
Christine Hyung-Oak Lee (@xtinehlee)Julianna Margulies’ entire wardrobe in “The Good Wife”
It’s been a fantastic year for this show, and a fantastic year for Julianna Margulies, who won another Emmy for portraying Alicia Florrick. But real talk: It’s Alicia’s magnificent power suits that are going to stay with me.The fight between Helena and Sarah in “Orphan Black,” “Governed As If It Were By Chance,” that culminates with this arresting, indelible, series-high moment:Freddie Prinze Jr. calls out Kiefer Sutherland
Earlier this year, Prinze Jr. unexpectedly spoke out about his time on “24,” saying he “hated every moment of it” and calling Kiefer Sutherland “the most unprofessional dude in the world.” Kiefer Sutherland, ever the gentlemen, responded by saying it was the first he had heard of Freddie’s grievances and wished him the best.
Madeline Albright shows Conan what’s up
When Conan joked that he was going as “slutty Madeline Albright” for Halloween, Albright had a zinger of a response, tweeting “.@ConanOBrien I’m considering going as hunky Conan O’Brien – but that might be too far fetched.” Let that be a lesson: Never go head-to-head with a former Secretary of State!“Last Week Tonight,” which wrapped up its first season in November, had the difficult task of finding a niche in the hyper-competitive realm of late-night comedic news programs. Oliver could not be a Maher, a Stewart or a Colbert. He had to somehow take news that had been thoroughly churned by the 24-hour news cycle, repackage it, add to the conversation, and make it palatable and amusing for an audience who’d already heard all the punch lines — no simple task.It’s harder to make a case for foreign-language movies in a general-interest venue like Salon, these days, and I’m positive there are things I’ve missed that could or should be included here somewhere. Your scolding is welcome, as always. In an age when cable TV drama has arguably become the leading narrative form, what strikes me most about the best films of 2014 is how cinematic they were – how forcefully a case for the wide-screen medium, and for the distinctive use of space, time and sound that defines movies. “Boyhood” would have lost its impact as a TV series, and “Leviathan,” “Winter Sleep,” “Inherent Vice,” “Mr. Turner” and “The Homesman” all featured mesmerizing and unforgettable combinations of cinematography and music.
You won’t find many of the so-called big movies of the year on this list, either of the summer-popcorn variety or the falling-leaves, adult-prestige variety. Which is definitely not to say they were all equally mediocre. Whatever misgivings I had about the surprise summer smash “Guardians of the Galaxy,” for instance, I’d much rather sit through that again than “The Theory of Everything,” the mawkish Stephen Hawking rom-com. “Interstellar” was great in patches, and then left you with too much M. Night Shyamalan aftertaste – and don’t Christopher Nolan’s fans secretly agree with that? Peter Jackson left Middle-earth behind, a decade too late, on a reasonably high note. “Foxcatcher” was a well-made dark-Americana fable that left me feeling only sadness and revulsion. I quite enjoyed Benedict Cumberbatch as Alan Turing in “The Imitation Game,” but it really would have been a lot better as a TV show.
There are all kinds of larger questions about the declining cultural status of movies, the convergence of all media forms and the logic of entertainment capitalism hanging over the art and craft of film right now, but this is not the time and place to address them. How much longer will something like “Winter Sleep” – yeah, a three-and-a-half-hour film in Turkish, with the word “sleep” in the title, ha ha – even be feasible? If Richard Linklater were beginning to make “Boyhood” now, instead of in 2001, how loud would producers laugh? And then there’s the inescapable fact that for a few days towards the end of 2014, it looked as if the most important movie of the year, the one that truly made history, would be a farcical comedy with Seth Rogen and James Franco that we wouldn’t even get to see. Then we saw it, and the movie itself was no biggie once again. Merry merry and happy happy to all! See you at the movies in the New Year.
“Boyhood” Sure, it was easier to appreciate Richard Linklater’s American-family masterpiece – 12 years in the making – when you came to it with few expectations and before it became a leading Oscar contender. But don’t let any of that stop you. As to production, “Boyhood” is unlike any other movie ever made, with its core cast members aging a dozen years alongside Ellar Coltrane, the young star who was 6 when Linklater began the film and 19 when it was finished. (Although Coltrane’s Mason Jr. is nominally the central character, I think the movie’s really about his parents, wonderfully portrayed by Ethan Hawke and Patricia Arquette.) As to execution, “Boyhood” has the breadth of a Russian novel, along with a structural integrity learned from François Truffaut and Jacques Rivette, and a fascination with time (and with Texas) that is all Linklater.
“Leviathan” Speaking of Russian novels, I haven’t yet reviewed the new film from Russia’s Andrei Zvyagintsev, but it’s a crackerjack saga about life in a spectacular corner of Putin’s Russia, with distinctive echoes of “Anna Karenina” and “Madame Bovary.” While Zvyagintsev’s previous pictures have been film-festival fave raves, a bit too obscurantist and allegorical for mainstream audiences, “Leviathan” is a social drama of adultery, political intrigue and family betrayal that fires on all cylinders, including the amazing scenery (on the northern coast, near Murmansk), a colorful cast of top-flight Russian actors. and the cinematography of Mikhail Krichman. All possible readings of the title, from the Biblical monster to Thomas Hobbes’ essay to a more Freudian interpretation, are correct.
“Inherent Vice” It takes multiple viewings, I think, to get past the loosey-goosey, episodic surface of Paul Thomas Anderson’s new film, the first-ever screen adaptation of a Thomas Pynchon novel. Ultimately, the shaggy-dog absurdism of “Inherent Vice,” along with cinematographer Robert Elswit’s gorgeous, dawn-of-the-‘70s L.A. haze and a subtle, sleepy-eyed performance by Joaquin Phoenix as hippie private eye Doc Sportello, serve to conceal the seriousness and nobility of the quest at its heart. This is a retelling of “Don Quixote” – and, not incidentally, of “Fear and Loathing in Las Vegas” – focused on the essential Anderson-Pynchon questions: Can we find the moment when the American dream went off the rails, and what do we do about it?
I have a soft spot for any story line that puts two people with excellent unresolved sexual tension in a situation where they have to pretend to be married. Call me old-fashioned, but it’s always so much fun to watch.Was there one book, either on your list or off your list, fiction or non-fiction, which seems to best encapsulate America in 2014?
Thomas Pikkety’s “Capital in the Twenty-First Century,” about the nature and threat of income inequality, is obviously the book of the year, even if I could not get past the first chapter without dozing off. It’s that unusual book that has its greatest effect through the voices, mostly journalists, that popularize it.
Jean Ho (@jeanho)
Reese Okyong Kwon (@reesekwon) “Looking”
Andrew Haigh’s HBO series had an incredible freshman season. It’s a show so subtle and intimate that it’s easy to overlook, considering that it lives on the same network as “Girls,” which is a continued magnet for controversy, and the far splashier “Game of Thrones.” But while there are droves of stories that attempt to tell the experience of being young and confused, “Looking” manages to find it by distilling it to the one word in its title. It’s about gay men in San Francisco, undoubtedly, and the peculiar triumphs and pitfalls of that scene. But it’s mostly about the optimism and frustration of that age, coupled with the optimism and frustration of hipster life in San Francisco. “Louie,” “So Did the Fat Lady”
Sarah Baker dines on Louis C.K.’s hypocrisy for an early dinner by the East River, and “Louie” introduces the concept of having two complete meals back-to-back—the bang-bang—to the viewing audience. The world will never be the same.
Jenna Le
Sonya Larson (@SonyaLarson) “The Comeback,” “Valerie Is Brought to Her Knees,” an episode that breaks the conventions of male-centric Hollywood without seeming to break a sweat
Christine Hyung-Oak Lee (@xtinehlee)Julianna Margulies’ entire wardrobe in “The Good Wife”
It’s been a fantastic year for this show, and a fantastic year for Julianna Margulies, who won another Emmy for portraying Alicia Florrick. But real talk: It’s Alicia’s magnificent power suits that are going to stay with me.The fight between Helena and Sarah in “Orphan Black,” “Governed As If It Were By Chance,” that culminates with this arresting, indelible, series-high moment:Freddie Prinze Jr. calls out Kiefer Sutherland
Earlier this year, Prinze Jr. unexpectedly spoke out about his time on “24,” saying he “hated every moment of it” and calling Kiefer Sutherland “the most unprofessional dude in the world.” Kiefer Sutherland, ever the gentlemen, responded by saying it was the first he had heard of Freddie’s grievances and wished him the best.
Madeline Albright shows Conan what’s up
When Conan joked that he was going as “slutty Madeline Albright” for Halloween, Albright had a zinger of a response, tweeting “.@ConanOBrien I’m considering going as hunky Conan O’Brien – but that might be too far fetched.” Let that be a lesson: Never go head-to-head with a former Secretary of State!“Last Week Tonight,” which wrapped up its first season in November, had the difficult task of finding a niche in the hyper-competitive realm of late-night comedic news programs. Oliver could not be a Maher, a Stewart or a Colbert. He had to somehow take news that had been thoroughly churned by the 24-hour news cycle, repackage it, add to the conversation, and make it palatable and amusing for an audience who’d already heard all the punch lines — no simple task.It’s harder to make a case for foreign-language movies in a general-interest venue like Salon, these days, and I’m positive there are things I’ve missed that could or should be included here somewhere. Your scolding is welcome, as always. In an age when cable TV drama has arguably become the leading narrative form, what strikes me most about the best films of 2014 is how cinematic they were – how forcefully a case for the wide-screen medium, and for the distinctive use of space, time and sound that defines movies. “Boyhood” would have lost its impact as a TV series, and “Leviathan,” “Winter Sleep,” “Inherent Vice,” “Mr. Turner” and “The Homesman” all featured mesmerizing and unforgettable combinations of cinematography and music.
You won’t find many of the so-called big movies of the year on this list, either of the summer-popcorn variety or the falling-leaves, adult-prestige variety. Which is definitely not to say they were all equally mediocre. Whatever misgivings I had about the surprise summer smash “Guardians of the Galaxy,” for instance, I’d much rather sit through that again than “The Theory of Everything,” the mawkish Stephen Hawking rom-com. “Interstellar” was great in patches, and then left you with too much M. Night Shyamalan aftertaste – and don’t Christopher Nolan’s fans secretly agree with that? Peter Jackson left Middle-earth behind, a decade too late, on a reasonably high note. “Foxcatcher” was a well-made dark-Americana fable that left me feeling only sadness and revulsion. I quite enjoyed Benedict Cumberbatch as Alan Turing in “The Imitation Game,” but it really would have been a lot better as a TV show.
There are all kinds of larger questions about the declining cultural status of movies, the convergence of all media forms and the logic of entertainment capitalism hanging over the art and craft of film right now, but this is not the time and place to address them. How much longer will something like “Winter Sleep” – yeah, a three-and-a-half-hour film in Turkish, with the word “sleep” in the title, ha ha – even be feasible? If Richard Linklater were beginning to make “Boyhood” now, instead of in 2001, how loud would producers laugh? And then there’s the inescapable fact that for a few days towards the end of 2014, it looked as if the most important movie of the year, the one that truly made history, would be a farcical comedy with Seth Rogen and James Franco that we wouldn’t even get to see. Then we saw it, and the movie itself was no biggie once again. Merry merry and happy happy to all! See you at the movies in the New Year.
“Boyhood” Sure, it was easier to appreciate Richard Linklater’s American-family masterpiece – 12 years in the making – when you came to it with few expectations and before it became a leading Oscar contender. But don’t let any of that stop you. As to production, “Boyhood” is unlike any other movie ever made, with its core cast members aging a dozen years alongside Ellar Coltrane, the young star who was 6 when Linklater began the film and 19 when it was finished. (Although Coltrane’s Mason Jr. is nominally the central character, I think the movie’s really about his parents, wonderfully portrayed by Ethan Hawke and Patricia Arquette.) As to execution, “Boyhood” has the breadth of a Russian novel, along with a structural integrity learned from François Truffaut and Jacques Rivette, and a fascination with time (and with Texas) that is all Linklater.
“Leviathan” Speaking of Russian novels, I haven’t yet reviewed the new film from Russia’s Andrei Zvyagintsev, but it’s a crackerjack saga about life in a spectacular corner of Putin’s Russia, with distinctive echoes of “Anna Karenina” and “Madame Bovary.” While Zvyagintsev’s previous pictures have been film-festival fave raves, a bit too obscurantist and allegorical for mainstream audiences, “Leviathan” is a social drama of adultery, political intrigue and family betrayal that fires on all cylinders, including the amazing scenery (on the northern coast, near Murmansk), a colorful cast of top-flight Russian actors. and the cinematography of Mikhail Krichman. All possible readings of the title, from the Biblical monster to Thomas Hobbes’ essay to a more Freudian interpretation, are correct.
“Inherent Vice” It takes multiple viewings, I think, to get past the loosey-goosey, episodic surface of Paul Thomas Anderson’s new film, the first-ever screen adaptation of a Thomas Pynchon novel. Ultimately, the shaggy-dog absurdism of “Inherent Vice,” along with cinematographer Robert Elswit’s gorgeous, dawn-of-the-‘70s L.A. haze and a subtle, sleepy-eyed performance by Joaquin Phoenix as hippie private eye Doc Sportello, serve to conceal the seriousness and nobility of the quest at its heart. This is a retelling of “Don Quixote” – and, not incidentally, of “Fear and Loathing in Las Vegas” – focused on the essential Anderson-Pynchon questions: Can we find the moment when the American dream went off the rails, and what do we do about it?
0/5000
ฮั่น Jimin (@jiminhanwriter) "แมนฮัตตัน "ยอมรับขีดจำกัด"จุดอ่อนสำหรับบรรทัดใด ๆ เรื่องราวที่ทำให้คนสองคนกับความตึงเครียดทางเพศยังดีในสถานการณ์ที่จะมีการแกล้งที่จะแต่งงาน แล้ว ติดต่อไม แต่ก็จะสนุกมากไปดูไม่มีเล่ม ในรายการของคุณ หรือ ปิดรายการของคุณ นิยาย หรือไม่ นิยาย ซึ่งดูเหมือนจะซ่อนอเมริกาในปี 2557 ส่วนThomas Pikkety "ทุนในยี่สิบแรกศตวรรษ เกี่ยวกับธรรมชาติและความเสี่ยงของความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ ได้เห็นหนังสือของปี แม้ว่าไม่ได้ผ่านบทแรกไม่ปลิว หนังสือที่ผิดปกติที่มีผลมากที่สุดผ่านเสียง ส่วนใหญ่ผู้สื่อข่าว ที่ popularize ก็ ได้ฌองโฮจิมินห์ (@jeanho)รูป Okyong Kwon (@reesekwon) "มอง"ชุดเอชบีโอแอนดรูริชาร์ดไฮก์มีฤดูกาลการวิชาฯ อย่างไม่น่าเชื่อ จะดูให้ลึกซึ้ง และใกล้ชิดที่ซึ่งง่ายต่อการมองเห็น พิจารณาว่า มันอยู่ในเครือข่ายเดียวกันเป็น "หญิง ซึ่งเป็นแม่เหล็กต่อการถกเถียง splashier ไกล"เกมของ Thrones " แต่ในขณะที่มี droves ของเรื่องราวที่พยายามจะบอกประสบการณ์ของหนุ่มสาว และสับสน "มอง" จัดการการค้นหา โดย distilling กับหนึ่งคำในชื่อเรื่อง มันจะเกี่ยวกับผู้ชายเกย์ใน San Francisco อย่างไม่ต้องสงสัย triumphs แปลกประหลาด และข้อผิดพลาดของฉากนั้น แต่ส่วนใหญ่เกี่ยวกับการมองในแง่ดีและความยุ่งยากของอายุที่ ควบคู่ไปกับการมองในแง่ดีและความยุ่งยากของชีวิตอ่อนใน San Francisco "ลักษณะ "ก็ผู้หญิงไขมัน"เบเกอร์ซาราห์ dines ในลวง Louis ซีเค.ในช่วงแม่น้ำตะวันออก และ "ลักษณะ" แนะนำแนวคิดของการมีสองทำอาหารกลับไปกลับ — บางบางตัวให้ผู้ชมดู โลกจะไม่เหมือนกันเลอเจนนาซอนยา Larson (@SonyaLarson) "กลับมา "Valerie จะนำไปเธอเข่า ตอนเป็นที่ประชุมของฮอลลีวูดชายขอบด้วยเหงื่อแตกตู้เสื้อผ้าทั้งคริ Lee Hyung โอ๊ค (@xtinehlee) Julianna Margulies ใน "ภรรยาดี"จะได้รับปีที่ยอดเยี่ยมสำหรับการแสดงนี้ และปีที่ยอดเยี่ยมสำหรับ Julianna Margulies ผู้ได้รับรางวัลเอ็มมีอื่นสำหรับขัดอลิเซีย Florrick แต่พูดจริง: มันเป็นของอลิเซียพลังงานอันงดงามเหมาะที่จะอยู่กับฉันการต่อสู้ระหว่างเฮเลนาและซาร่าห์ "Orphan ดำ " ไปว่าก็ได้ By โอกาส, "ที่ผสมนี้จับกุม indelible ชุดสูงขณะนี้: เฟร็ดดี้ Prinze จูเนียร์ผิดคีเฟอร์ซูเธอร์แลนด์ก่อนหน้านี้ปี จูเนียร์ Prinze กะทันหันพูดออกเกี่ยวกับเวลา "24 บอกว่า เขา"เกลียดชังทุกช่วงเวลาของมัน" และเรียกคีเฟอร์ซูเธอร์แลนด์"สะอาดที่สุดครับในโลก" คีเฟอร์ซูเธอร์แลนด์ เคยสุภาพ ตอบสนอง ด้วยการพูดคำแรกที่เขาได้ยินข้อร้องทุกข์ของเฟร็ดดี้ และปรารถนาเขาดีสุดอรี Madeline แสดงโคนันเป็นยังไงเมื่อโคนันพูดติดตลกว่า เขากำลังเป็น "slutty Madeline อรี" สำหรับฮาโลวีน อรีมี zinger ของคำตอบ รับการ tweeting ".@ConanOBrien ฉันกำลังตัดสินใจจะเป็น hunky โคนันโอไบรอัน – แต่ที่อาจจะนำมาใช้มากเกินไป" ให้ที่เป็นบทเรียน: ไม่เคยไปกับอดีตเลขานุการของรัฐกัน! "สุดท้ายสัปดาห์คืนนี้ การห่อของฤดูกาลแรกในเดือนพฤศจิกายน งานยากค้นหาโพรงนับเป็นไฮเปอร์แข่งขันโปรแกรมข่าว comedic ดึกได้ Oliver อาจจะมาฮิรเป็น เป็นสจ๊วตหรือแบบติสต์กอลแบร์ เขาได้นำข่าวที่ได้รับอย่างใด churned อย่างละเอียด โดยรอบตลอด 24 ชั่วโมงข่าว บรรจุ เพิ่มการสนทนา และทำให้อร่อย และสนุกสำหรับผู้ชมที่มีอยู่แล้วได้ยินรายการเจาะทั้งหมด — งานง่าย ๆ ไม่มันจะหนักทำให้กรณีและปัญหาสำหรับภาพยนตร์ภาษาต่างประเทศในสถานที่สนใจทั่วไปเช่นร้านเสริมสวย วันนี้ และฉันบวกมีสิ่งที่ฉันได้พลาดที่ไม่สามารถ หรือควรจะรวมอยู่ที่นี่อยู่ ยินดีต้อนรับ เช่นเคยดุของคุณได้ ในอายุเมื่อละครโทรทัศน์ว่ามีเป็น แบบบรรยายชั้นนำ อะไรนัดฉันส่วนใหญ่เกี่ยวกับภาพยนตร์สุดปี 2557 ได้ผลงานชิ้นวิธีพวกเขา – วิธีประกรณีกลางหน้าจอไวด์ และงาน เวลา และเสียงที่กำหนดภาพยนตร์โดดเด่น "Boyhood" จะได้หายไปผลกระทบเป็นทีวีซีรี่ส์ และ "เลวีอาธาน "หนาวนอน "รองโดยธรรมชาติ "นายเทอร์เนอร์"และ"เดอะ Homesman"ทั้งหมดที่โดดเด่นอย่างมีเสน่ห์ และน่าจดจำชุด cinematography และเพลงคุณจะไม่พบมากมายเรียกว่าหนังใหญ่ของปีในรายการ ของต่าง ๆ ข้าวโพดคั่วร้อน หรือ ใบไม้ตก เพรสทีจผู้ใหญ่หลากหลาย ซึ่งเป็นที่แน่นอนไม่ต้องพูดพวกมาตรฐานเท่า ๆ กันทั้งหมด สิ่งที่น่าเคลือบแคลงเกี่ยวกับร้อนประหลาดใจผมชน "ผู้ใหญ่ของเดอะกาแล็กซี่ ตัวอย่าง ผมมากแทนที่จะ นั่งโดยที่อีกกว่า"ทฤษฎีของทุกอย่าง Stephen mawkish ฮอว์คิงร่ม-com. "Interstellar" เที่ยวในแพทช์ แล้ว ทิ้งคุณกับวานิลามาก Shyamalan ม.คืน – และไม่แฟน ๆ คริสโตเฟอร์โนแลนแอบเห็น ด้วยที่ ปีเตอร์ Jackson ทิ้งมิดเดิลเอิร์ธ ทศวรรษสายเกินไป ในค่อนข้างสูง "Foxcatcher" นิทานอเมริกานามืดทำห้องพักที่เหลือฉันรู้สึกเพียงความโศกเศร้าและรังเกียจอย่างแรงรังเกียจได้ ค่อนข้างชอบเบเนดิกต์คัมเบอร์แบทช์เป็นทัวริง Alan ใน "เกมเทียม" แต่มันจริง ๆ จะได้รับดีมากเป็นทีวีมีทุกชนิดถามใหญ่เกี่ยวกับสถานะทางวัฒนธรรมลดลงของภาพยนตร์ การบรรจบกันของสื่อทุกรูปแบบและตรรกะของทุนนิยมความบันเทิงแขวนศิลปะและหัตถกรรมของฟิล์มขณะนี้ แต่นี่ไม่ใช่เวลาและสถานที่พวกเขา จำนวนอีกต่อไปเหมือนกับ "หนาวนอนหลับ" – ใช่ ฟิล์ม 3 และเป็น--ชั่วโมงครึ่งในตุรกี กับคำว่า "สลี" ในชื่อเรื่อง ฮา ฮา – แม้จะเป็นไปได้ ถ้า Linklater ริชาร์ดได้เริ่มทำ "Boyhood" ขณะนี้ แทนใน ปี 2001 วิธีดังจะผลิตหัวเราะ และเป็นความจริงไม่พ้นที่กี่วันสิ้นปี 2557 มันมองว่าภาพยนตร์สำคัญที่สุดของปี แท้จริงทำประวัติ จะตลก farcical กับเซธโรเกนและ James ฝรั่งเศสที่เราจะไม่มีให้เห็น แล้ว แล้ว ที่เราเห็น และภาพยนตร์เองถูก biggie ไม่ครั้ง แมรี่ร่าเริง และมีความสุขสุขทั้งหมด ดูคุณในภาพยนตร์ในปีใหม่แน่ "boyhood" ก็ชื่นชอบริชาร์ด Linklater ครอบครัวอเมริกันชิ้นเอก – 12 ปีในการทำ – เมื่อคุณมาจะ มีความคาดหวังน้อย และ ก่อนที่จะกลายเป็นคอนเทนเดอร์ Oscar ชั้นนำได้ง่ายขึ้น แต่อย่าปล่อยให้ใด ๆ ที่หยุดคุณ เพื่อการผลิต "Boyhood" ไม่เหมือนภาพยนตร์อื่น ๆ ที่เคยทำ มีสมาชิกหลักโยนอายุโหลปีควบคู่ไปกับ Ellar โคลเทรน ดาวสาวเจ้า 6 เมื่อ Linklater เริ่มฟิล์มและ 19 เมื่อมันเสร็จ (แม้ว่าของโคลเทรนจูเนียร์ Mason เมื่อ อักขระกลาง คิดเกี่ยวกับพ่อ เซ็กส์เยี่ยมยอด โดยอีธานฮอว์กและแพทริเซีย Arquette จริง ๆ ของภาพยนตร์) เป็นการดำเนินการ "Boyhood" ได้กว้างของนวนิยายรัสเซีย รวมทั้งความสอดคล้องของโครงสร้างได้เรียนรู้จาก François Truffaut Jacques Rivette และเสน่ห์การ กับเวลา (และเท็กซัส) ที่ Linklater ทั้งหมดพูด "เลวีอาธาน" ของนวนิยายรัสเซีย ฉันยังไม่ได้ตรวจทานฟิล์มใหม่จากรัสเซีย Andrei Zvyagintsev แต่ก็ซา crackerjack เกี่ยวกับชีวิตในมุมงดงามของปู รัสเซียกับ echoes โดดเด่น "อันนา" และ "มาดาม Bovary" ในขณะที่ Zvyagintsev ของก่อนหน้านี้ ภาพมีเทศกาลภาพยนตร์เฟฟ raves บิตเกินไป obscurantist และ allegorical สำหรับผู้ชมที่จอแจ "เลวีอาธาน" เป็นละครสังคมผิดประเวณี ทางการเมือง และทรยศครอบครัวที่แรกบนภาชนะบรรจุทั้งหมด รวมถึงทัศนียภาพที่สวยงามตื่นตาตื่นใจ (ฝั่งเหนือ ใกล้มูร์มังสค์), โยนสีสันของนักแสดงที่รัสเซีย top-flight และ cinematography ของมิ Krichman อ่านได้ทั้งหมดของชื่อเรื่อง จากมอนสเตอร์คัมภีร์การเรียงของมัสฮอบส์ Thomas จะตีขึ้น Freudian ถูกต้อง"โดยธรรมชาติรอง" ก็หลาย viewings คิด ได้ผ่านพื้นผิว loosey goosey, episodic อสัน Paul Thomas ใหม่ฟิล์ม แรกเคยจอปรับเรื่อง Thomas Pynchon สุด absurdism ปุยหมาของ "รองโดยธรรมชาติ cinematographer โรเบิร์ต Elswit ของสวยงาม รุ่งอรุณของเดอะ-'70s ฟ้าหลัวแอลเอและประสิทธิภาพที่ละเอียด ง่วงนอนตา โดยชุมชนมาเดโรฟีนิกซ์เป็นฮิปปี้ส่วนตัวตา Doc Sportello บริการอำพรางอย่างจริงจังและขุนนางของเควสที่ห้องพัก เป็น retelling "ดอนกิโฆ เต้" – และ ไม่โต้เถียง ของ "ความกลัวและ Loathing ในลาสเว กัส" – เน้นคำถามสำคัญ Pynchon แอนเดอร์สัน: เราสามารถหาช่วงเวลาเมื่อความฝันอเมริกันออกไปรถไฟ และสิ่งที่ทำเราทำเกี่ยวกับ
การแปล กรุณารอสักครู่..
Jimin ฮั่น (@jiminhanwriter) "แมนฮัตตัน", "ขีด จำกัด ที่ยอมรับ"
ฉันมีจุดอ่อนสำหรับเส้นเรื่องใด ๆ ที่ทำให้คนสองคนที่มีความตึงเครียดทางเพศที่ดีได้รับการแก้ไขในสถานการณ์ที่พวกเขาจะต้องหลอกว่าจะแต่งงาน โทรหาฉันที่ล้าสมัย แต่ก็มักจะสนุกมากเลยที่จะ watch.Was มีหนังสือเล่มหนึ่งอย่างใดอย่างหนึ่งในรายการของคุณหรือปิดรายการของคุณนวนิยายหรือสารคดีซึ่งดูเหมือนว่าจะดีที่สุดในแค็ปซูอเมริกาในปี 2014? โทมัส Pikkety ของ "ทุนใน ศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด "เกี่ยวกับธรรมชาติและการคุกคามของความไม่เท่าเทียมกันของรายได้จะเห็นได้ชัดในหนังสือของปีแม้ว่าฉันไม่สามารถรับที่ผ่านมาบทแรกโดยไม่ต้องหลับ มันเป็นเรื่องที่ผิดปกติหนังสือที่มีผลกระทบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดผ่านเสียงส่วนใหญ่นักข่าวที่ติดตลาดมัน. ฌองโฮ (@jeanho) รีส Okyong ควอน (@reesekwon) "มอง" ซีรีส์เอชบีโอแอนดรู Haigh ของมีฤดูกาลแรกอย่างไม่น่าเชื่อ มันแสดงเพื่อให้ลึกซึ้งและใกล้ชิดว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะมองข้ามพิจารณาว่ามันอาศัยอยู่บนเครือข่ายเดียวกันกับ "ผู้หญิง" ซึ่งเป็นแม่เหล็กอย่างต่อเนื่องสำหรับการทะเลาะวิวาทและไกล splashier "Game of Thrones". แต่ในขณะที่มีฝูงของ เรื่องราวที่พยายามที่จะบอกประสบการณ์ของการเป็นหนุ่มสาวและสับสน "มอง" พอที่จะค้นหาได้โดยการกลั่นมันไปหนึ่งคำในชื่อของ มันเป็นเรื่องของเกย์ในซานฟรานซิสไม่ต้องสงสัยและชัยชนะที่แปลกประหลาดและข้อผิดพลาดของฉากที่ แต่มันเป็นส่วนใหญ่เกี่ยวกับการมองในแง่ดีและความยุ่งยากของอายุที่ควบคู่ไปกับการมองในแง่ดีและความยุ่งยากของชีวิตทันสมัยในซานฟรานซิส "หลุย", "เพื่อให้ได้สุภาพสตรีอ้วน" ซาร่าห์เบเคอร์รับปากในหลุยส์เจ้าเล่ห์ CK สำหรับอาหารค่ำต้นโดยอีสต์ริเวอร์และ "หลุย" แนะนำแนวคิดของการมีสองมื้อที่สมบูรณ์กลับไปกลับปัง bang- ให้กับผู้ชมดู โลกจะไม่เหมือนเดิม. เจนน่า Le Sonya Larson (@SonyaLarson) "คัมแบ็ก", "วาเลอรีอยู่มาถึงหัวเข่าของเธอ" ตอนที่หยุดพักการประชุมของเพศชายเป็นศูนย์กลางฮอลลีวู้ดโดยไม่ดูเหมือนจะทำลายเหงื่อคริสติน Hyung- โอ๊คลี (@xtinehlee) Julianna Margulies 'ตู้เสื้อผ้าทั้งใน "ภรรยาที่ดี" มันเป็นปีที่ยอดเยี่ยมสำหรับการแสดงนี้และปีที่ยอดเยี่ยมสำหรับ Julianna Margulies ที่ได้รับรางวัลเอ็มมี่อีกจิตรอลิเซีย Florrick แต่พูดจริง: มันเป็นพลังที่สวยงามของอลิเซียชุดที่จะไปอยู่กับหัวใจคู่ต่อสู้ระหว่างเฮเลน่าและซาร่าห์ใน "สีดำเด็กกำพร้า", "การดูแลราวกับว่ามันเป็นโดยบังเอิญ" ที่ culminates กับการจับกุมนี้ลบไม่ออกชุดสูง ช่วงเวลา: เฟรดดี้พรินซ์จูเนียร์โทรออก Kiefer Sutherland ปีก่อนหน้านี้พรินซ์จูเนียร์ไม่คาดคิดออกมาพูดเกี่ยวกับเวลาของเขาใน "24" เขาบอกว่าเขา "เกลียดช่วงเวลาของมันทุก" และเรียก Kiefer Sutherland "เพื่อนไม่เป็นมืออาชีพมากที่สุดในโลก "Kiefer Sutherland เคยสุภาพบุรุษตอบสนองด้วยการบอกว่ามันเป็นครั้งแรกที่เขาเคยได้ยินชื่อของความคับข้องใจของเฟร็ดดีและอยากให้เขาที่ดีที่สุด. Madeline ไบรท์แสดงให้เห็นว่าโคนันสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อโคนันพูดติดตลกว่าเขาจะเป็น "เท่ Madeline ไบรท์" สำหรับวันฮาโลวีนไบรท์ มี zinger ของการตอบสนอง, tweeting - ให้ว่าเป็นบทเรียน "@ ConanOBrien ฉันกำลังพิจารณาจะเป็น hunky Conan O'Brien แต่ที่อาจจะไกลเกินไปจากความจริง.." ไม่เคยไปหัวหัวไปกับอดีตเลขาธิการ ของรัฐ! "ช่วงสัปดาห์ที่แล้วในคืนนี้" ซึ่งห่อขึ้นฤดูกาลแรกในเดือนพฤศจิกายนมีความยากลำบากในการหาช่องในดินแดนที่มีการแข่งขันรุนแรงของดึกตลกรายการข่าว โอลิเวอร์ไม่สามารถเฮอร์สจ๊วตหรือฌ็อง เขาจะต้องใช้เวลาอย่างใดข่าวที่ได้รับอย่างทั่วถึงปั่นโดยวงจรข่าว 24 ชั่วโมง repackage มันเพิ่มการสนทนาและทำให้มันอร่อยและสนุกสำหรับผู้ชมที่ต้องการจะได้ยินแล้วทุกสายหมัด - ไม่ใช่งานง่าย มันเป็นเรื่องยากที่จะทำให้กรณีสำหรับภาพยนตร์ภาษาต่างประเทศในสถานที่ดอกเบี้ยทั่วไปเช่นร้านเสริมสวย, วันนี้และฉันบวกมีสิ่งที่ฉันพลาดที่อาจจะหรือควรจะรวมอยู่ที่นี่อยู่ที่ไหนสักแห่ง ด่าว่าคุณมีการต้อนรับเช่นเคย ในยุคเมื่อละครเคเบิลทีวีได้กลายเป็นเนื้อหารูปแบบการเล่าเรื่องที่นำสิ่งที่นัดฉันมากที่สุดเกี่ยวกับภาพยนตร์ที่ดีที่สุดปี 2014 เป็นวิธีการที่โรงภาพยนตร์ที่พวกเขา - วิธีการอย่างแข็งขันกรณีสำหรับขนาดกลางกว้างหน้าจอและสำหรับการใช้งานที่โดดเด่นของพื้นที่ เวลาและเสียงที่กำหนดภาพยนตร์ "วัยเด็ก" จะต้องสูญเสียผลกระทบของมันเป็นทีวีซีรีส์และ "ยักษ์", "นอนวินเทอร์", "แฝงรอง", "นาย เทอร์เนอ "และ" Homesman "จุดเด่นทั้งหมดรวมกันหลงใหลและน่าจดจำของภาพยนตร์และเพลง. คุณจะไม่พบมากของที่เรียกว่าภาพยนตร์ที่ยิ่งใหญ่ของปีในรายการนี้อย่างใดอย่างหนึ่งของความหลากหลายฤดูร้อนข้าวโพดคั่วหรือตกใบ หลากหลายผู้ใหญ่ศักดิ์ศรี ซึ่งเป็นที่แน่นอนไม่ได้ที่จะบอกว่าพวกเขาทั้งหมดปานกลางอย่างเท่าเทียมกัน สิ่งที่ผมมีความวิตกเกี่ยวกับฤดูร้อนที่น่าแปลกใจชน "ผู้พิทักษ์จักรวาล" เช่นฉันค่อนข้างมากนั่งผ่านอีกครั้งกว่า "ทฤษฎีของทุกสิ่งที่" น่าหมั่นไส้สตีเฟ่นฮอว์คิงรอม com "ดวงดาว" เป็นอย่างมากในแพทช์และซ้ายแล้วคุณมีมากเกินไปเอ็มไนท์ชยามาลานรส - แฟน ๆ และไม่ได้ริสโตเฟอร์โนแลนแอบเห็นด้วยกับที่? ปีเตอร์แจ็คซ้ายกลางโลกที่อยู่เบื้องหลังทศวรรษสายเกินไปในบันทึกสูงพอสมควร "Foxcatcher" เป็นดีทำนิทานเข้ม Americana ที่เหลือฉันรู้สึกเพียงความโศกเศร้าและความสนใจ ผมค่อนข้างมีความสุขกับเบเนดิกต์ Cumberbatch ขณะที่อลันทัวริงใน "เกมเทียม" แต่จริงๆมันจะได้รับมากขึ้นเป็นรายการทีวี. มีทุกชนิดของคำถามใหญ่เกี่ยวกับสถานะทางวัฒนธรรมที่ลดลงของภาพยนตร์การบรรจบกันของสื่อทุกรูปแบบ และตรรกะของทุนนิยมความบันเทิงที่แขวนอยู่เหนือศิลปะและงานฝีมือของฟิล์มตอนนี้ แต่นี่ไม่ใช่เวลาและสถานที่ที่จะอยู่ได้ นานเท่าไหร่ที่จะสิ่งที่ต้องการ "ฤดูหนาวนอน" - ใช่สามและครึ่งชั่วโมงภาพยนตร์ในตุรกีกับคำว่า "นอน" ในชื่อเรื่องฮ่า - แม้จะเป็นไปได้? ถ้าริชาร์ดเคร์เป็นจุดเริ่มต้นที่จะทำให้ "วัยเด็ก" ตอนนี้แทนที่จะในปี 2001 วิธีดังผู้ผลิตจะหัวเราะ? แล้วมีความเป็นจริงหลีกเลี่ยงไม่ได้ว่าไม่กี่วันในช่วงปลายปี 2014 มันดูราวกับว่าหนังเรื่องสำคัญที่สุดของปีหนึ่งที่ทำอย่างแท้จริงประวัติศาสตร์จะเป็นตลกหัวเราะกับ Seth Rogen และเจมส์ฟรังโกที่เรา wouldn 'T แม้จะได้เห็น จากนั้นเราก็เห็นมันและหนังเองก็ Biggie ไม่มีอีกครั้ง เมอร์รี่ที่ร่าเริงและมีความสุขมีความสุขที่ทุกคน! พบกันที่ภาพยนตร์ในปีใหม่. "วัยเด็ก" แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะชื่นชมริชาร์ดเคร์ของชิ้นเอกอเมริกันครอบครัว - 12 ปีในการทำ - เมื่อคุณมาถึงก็มีความคาดหวังน้อยและก่อนที่จะกลายเป็นคู่แข่งชั้นนำออสการ์ แต่จะไม่ปล่อยให้ใด ๆ ที่หยุดคุณ ในขณะที่การผลิต "วัยเด็ก" จะแตกต่างจากหนังเรื่องอื่น ๆ ที่เคยทำกับนักแสดงหลักของริ้วรอยที่สมาชิกหลายสิบปีข้าง Ellar Coltrane, ดาราหนุ่มที่ 6 เมื่อเคร์เริ่มภาพยนตร์และ 19 เมื่อมันเสร็จ (แม้ว่าเมสันจูเนียร์ Coltrane เป็นนามอักษรกลางผมคิดว่าหนังเรื่องนี้เป็นจริงเกี่ยวกับพ่อแม่ของเขาเป็นภาพที่น่าพิศวงโดยอีธานฮอว์คและแพทริเซี Arquette.) ในฐานะที่จะดำเนินการ "วัยเด็ก" มีความกว้างของนวนิยายรัสเซียพร้อมกับโครงสร้าง ความสมบูรณ์ได้เรียนรู้จากFrançois Truffaut และฌาค Rivette และหลงใหลกับเวลา (และเท็กซัส) นั่นคือทั้งหมดที่เค. "ยักษ์" การพูดของนวนิยายรัสเซียผมยังไม่ได้รับการตรวจสอบยังภาพยนตร์เรื่องใหม่จากรัสเซียอังเดร Zvyagintsev แต่ก็มือหนึ่ง เทพนิยายเกี่ยวกับชีวิตในมุมที่งดงามของปูตินของรัสเซียกับเสียงสะท้อนที่โดดเด่นของ "แอนนา Karenina" และ "มาดาม Bovary." ในขณะที่ Zvyagintsev ภาพก่อนหน้านี้ได้รับการโปรดของฟิล์มเทศกาล raves บิตเกินไป obscurantist และเปรียบเทียบสำหรับผู้ชมหลัก "ยักษ์" เป็นละครทางสังคมของการเป็นชู้วางอุบายทางการเมืองและการทรยศครอบครัวที่ยิงในถังทั้งหมดรวมทั้งทัศนียภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจ (บนชายฝั่งทางตอนเหนือใกล้ Murmansk), นักแสดงที่มีสีสันของนักแสดงรัสเซียบนเที่ยวบิน และภาพยนตร์ของมิคาอิล Krichman การอ่านที่เป็นไปได้ทั้งหมดของชื่อจากมอนสเตอร์พระคัมภีร์ไบเบิลที่จะเขียนเรียงความโทมัสฮอบส์จะตีความฟรอยด์มากขึ้นมีความถูกต้อง. "แฝงรอง" มันต้องใช้เวลาหลายชมผมคิดว่าจะได้รับที่ผ่านมา loosey-Goosey พื้นผิวหลักการของพอลโธมั เดอร์สันภาพยนตร์เรื่องใหม่หน้าจอการปรับตัวครั้งแรกที่เคยของนวนิยายโทมัสโชนส์ ในท้ายที่สุดเซิปุยสุนัขของ "แฝงรอง" พร้อมกับการถ่ายทำภาพยนตร์โรเบิร์ต Elswit ของงดงามรุ่งอรุณของยุค 70- หมอกควัน LA และบอบบางประสิทธิภาพง่วงนอนตาโดย Joaquin Phoenix เป็นฮิปปี้นักสืบเอกชนหมอ Sportello, ให้บริการเพื่อ ปกปิดความรุนแรงและขุนนางของการแสวงหาที่หัวใจของมัน นี่คือความอ่อนน้อมถ่อมตนของ "ดอนกิโฆเต้" - และไม่บังเอิญของ "ความกลัวและความชิงชังในลาสเวกัส" - มุ่งเน้นไปที่คำถามที่สำคัญแอนเดอ-โชนส์: เราสามารถหาช่วงเวลาที่ความฝันอเมริกันไปปิดทางรถไฟและสิ่งที่ เราจะทำอย่างไรกับมัน?
ฉันมีจุดอ่อนสำหรับเส้นเรื่องใด ๆ ที่ทำให้คนสองคนที่มีความตึงเครียดทางเพศที่ดีได้รับการแก้ไขในสถานการณ์ที่พวกเขาจะต้องหลอกว่าจะแต่งงาน โทรหาฉันที่ล้าสมัย แต่ก็มักจะสนุกมากเลยที่จะ watch.Was มีหนังสือเล่มหนึ่งอย่างใดอย่างหนึ่งในรายการของคุณหรือปิดรายการของคุณนวนิยายหรือสารคดีซึ่งดูเหมือนว่าจะดีที่สุดในแค็ปซูอเมริกาในปี 2014? โทมัส Pikkety ของ "ทุนใน ศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด "เกี่ยวกับธรรมชาติและการคุกคามของความไม่เท่าเทียมกันของรายได้จะเห็นได้ชัดในหนังสือของปีแม้ว่าฉันไม่สามารถรับที่ผ่านมาบทแรกโดยไม่ต้องหลับ มันเป็นเรื่องที่ผิดปกติหนังสือที่มีผลกระทบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดผ่านเสียงส่วนใหญ่นักข่าวที่ติดตลาดมัน. ฌองโฮ (@jeanho) รีส Okyong ควอน (@reesekwon) "มอง" ซีรีส์เอชบีโอแอนดรู Haigh ของมีฤดูกาลแรกอย่างไม่น่าเชื่อ มันแสดงเพื่อให้ลึกซึ้งและใกล้ชิดว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะมองข้ามพิจารณาว่ามันอาศัยอยู่บนเครือข่ายเดียวกันกับ "ผู้หญิง" ซึ่งเป็นแม่เหล็กอย่างต่อเนื่องสำหรับการทะเลาะวิวาทและไกล splashier "Game of Thrones". แต่ในขณะที่มีฝูงของ เรื่องราวที่พยายามที่จะบอกประสบการณ์ของการเป็นหนุ่มสาวและสับสน "มอง" พอที่จะค้นหาได้โดยการกลั่นมันไปหนึ่งคำในชื่อของ มันเป็นเรื่องของเกย์ในซานฟรานซิสไม่ต้องสงสัยและชัยชนะที่แปลกประหลาดและข้อผิดพลาดของฉากที่ แต่มันเป็นส่วนใหญ่เกี่ยวกับการมองในแง่ดีและความยุ่งยากของอายุที่ควบคู่ไปกับการมองในแง่ดีและความยุ่งยากของชีวิตทันสมัยในซานฟรานซิส "หลุย", "เพื่อให้ได้สุภาพสตรีอ้วน" ซาร่าห์เบเคอร์รับปากในหลุยส์เจ้าเล่ห์ CK สำหรับอาหารค่ำต้นโดยอีสต์ริเวอร์และ "หลุย" แนะนำแนวคิดของการมีสองมื้อที่สมบูรณ์กลับไปกลับปัง bang- ให้กับผู้ชมดู โลกจะไม่เหมือนเดิม. เจนน่า Le Sonya Larson (@SonyaLarson) "คัมแบ็ก", "วาเลอรีอยู่มาถึงหัวเข่าของเธอ" ตอนที่หยุดพักการประชุมของเพศชายเป็นศูนย์กลางฮอลลีวู้ดโดยไม่ดูเหมือนจะทำลายเหงื่อคริสติน Hyung- โอ๊คลี (@xtinehlee) Julianna Margulies 'ตู้เสื้อผ้าทั้งใน "ภรรยาที่ดี" มันเป็นปีที่ยอดเยี่ยมสำหรับการแสดงนี้และปีที่ยอดเยี่ยมสำหรับ Julianna Margulies ที่ได้รับรางวัลเอ็มมี่อีกจิตรอลิเซีย Florrick แต่พูดจริง: มันเป็นพลังที่สวยงามของอลิเซียชุดที่จะไปอยู่กับหัวใจคู่ต่อสู้ระหว่างเฮเลน่าและซาร่าห์ใน "สีดำเด็กกำพร้า", "การดูแลราวกับว่ามันเป็นโดยบังเอิญ" ที่ culminates กับการจับกุมนี้ลบไม่ออกชุดสูง ช่วงเวลา: เฟรดดี้พรินซ์จูเนียร์โทรออก Kiefer Sutherland ปีก่อนหน้านี้พรินซ์จูเนียร์ไม่คาดคิดออกมาพูดเกี่ยวกับเวลาของเขาใน "24" เขาบอกว่าเขา "เกลียดช่วงเวลาของมันทุก" และเรียก Kiefer Sutherland "เพื่อนไม่เป็นมืออาชีพมากที่สุดในโลก "Kiefer Sutherland เคยสุภาพบุรุษตอบสนองด้วยการบอกว่ามันเป็นครั้งแรกที่เขาเคยได้ยินชื่อของความคับข้องใจของเฟร็ดดีและอยากให้เขาที่ดีที่สุด. Madeline ไบรท์แสดงให้เห็นว่าโคนันสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อโคนันพูดติดตลกว่าเขาจะเป็น "เท่ Madeline ไบรท์" สำหรับวันฮาโลวีนไบรท์ มี zinger ของการตอบสนอง, tweeting - ให้ว่าเป็นบทเรียน "@ ConanOBrien ฉันกำลังพิจารณาจะเป็น hunky Conan O'Brien แต่ที่อาจจะไกลเกินไปจากความจริง.." ไม่เคยไปหัวหัวไปกับอดีตเลขาธิการ ของรัฐ! "ช่วงสัปดาห์ที่แล้วในคืนนี้" ซึ่งห่อขึ้นฤดูกาลแรกในเดือนพฤศจิกายนมีความยากลำบากในการหาช่องในดินแดนที่มีการแข่งขันรุนแรงของดึกตลกรายการข่าว โอลิเวอร์ไม่สามารถเฮอร์สจ๊วตหรือฌ็อง เขาจะต้องใช้เวลาอย่างใดข่าวที่ได้รับอย่างทั่วถึงปั่นโดยวงจรข่าว 24 ชั่วโมง repackage มันเพิ่มการสนทนาและทำให้มันอร่อยและสนุกสำหรับผู้ชมที่ต้องการจะได้ยินแล้วทุกสายหมัด - ไม่ใช่งานง่าย มันเป็นเรื่องยากที่จะทำให้กรณีสำหรับภาพยนตร์ภาษาต่างประเทศในสถานที่ดอกเบี้ยทั่วไปเช่นร้านเสริมสวย, วันนี้และฉันบวกมีสิ่งที่ฉันพลาดที่อาจจะหรือควรจะรวมอยู่ที่นี่อยู่ที่ไหนสักแห่ง ด่าว่าคุณมีการต้อนรับเช่นเคย ในยุคเมื่อละครเคเบิลทีวีได้กลายเป็นเนื้อหารูปแบบการเล่าเรื่องที่นำสิ่งที่นัดฉันมากที่สุดเกี่ยวกับภาพยนตร์ที่ดีที่สุดปี 2014 เป็นวิธีการที่โรงภาพยนตร์ที่พวกเขา - วิธีการอย่างแข็งขันกรณีสำหรับขนาดกลางกว้างหน้าจอและสำหรับการใช้งานที่โดดเด่นของพื้นที่ เวลาและเสียงที่กำหนดภาพยนตร์ "วัยเด็ก" จะต้องสูญเสียผลกระทบของมันเป็นทีวีซีรีส์และ "ยักษ์", "นอนวินเทอร์", "แฝงรอง", "นาย เทอร์เนอ "และ" Homesman "จุดเด่นทั้งหมดรวมกันหลงใหลและน่าจดจำของภาพยนตร์และเพลง. คุณจะไม่พบมากของที่เรียกว่าภาพยนตร์ที่ยิ่งใหญ่ของปีในรายการนี้อย่างใดอย่างหนึ่งของความหลากหลายฤดูร้อนข้าวโพดคั่วหรือตกใบ หลากหลายผู้ใหญ่ศักดิ์ศรี ซึ่งเป็นที่แน่นอนไม่ได้ที่จะบอกว่าพวกเขาทั้งหมดปานกลางอย่างเท่าเทียมกัน สิ่งที่ผมมีความวิตกเกี่ยวกับฤดูร้อนที่น่าแปลกใจชน "ผู้พิทักษ์จักรวาล" เช่นฉันค่อนข้างมากนั่งผ่านอีกครั้งกว่า "ทฤษฎีของทุกสิ่งที่" น่าหมั่นไส้สตีเฟ่นฮอว์คิงรอม com "ดวงดาว" เป็นอย่างมากในแพทช์และซ้ายแล้วคุณมีมากเกินไปเอ็มไนท์ชยามาลานรส - แฟน ๆ และไม่ได้ริสโตเฟอร์โนแลนแอบเห็นด้วยกับที่? ปีเตอร์แจ็คซ้ายกลางโลกที่อยู่เบื้องหลังทศวรรษสายเกินไปในบันทึกสูงพอสมควร "Foxcatcher" เป็นดีทำนิทานเข้ม Americana ที่เหลือฉันรู้สึกเพียงความโศกเศร้าและความสนใจ ผมค่อนข้างมีความสุขกับเบเนดิกต์ Cumberbatch ขณะที่อลันทัวริงใน "เกมเทียม" แต่จริงๆมันจะได้รับมากขึ้นเป็นรายการทีวี. มีทุกชนิดของคำถามใหญ่เกี่ยวกับสถานะทางวัฒนธรรมที่ลดลงของภาพยนตร์การบรรจบกันของสื่อทุกรูปแบบ และตรรกะของทุนนิยมความบันเทิงที่แขวนอยู่เหนือศิลปะและงานฝีมือของฟิล์มตอนนี้ แต่นี่ไม่ใช่เวลาและสถานที่ที่จะอยู่ได้ นานเท่าไหร่ที่จะสิ่งที่ต้องการ "ฤดูหนาวนอน" - ใช่สามและครึ่งชั่วโมงภาพยนตร์ในตุรกีกับคำว่า "นอน" ในชื่อเรื่องฮ่า - แม้จะเป็นไปได้? ถ้าริชาร์ดเคร์เป็นจุดเริ่มต้นที่จะทำให้ "วัยเด็ก" ตอนนี้แทนที่จะในปี 2001 วิธีดังผู้ผลิตจะหัวเราะ? แล้วมีความเป็นจริงหลีกเลี่ยงไม่ได้ว่าไม่กี่วันในช่วงปลายปี 2014 มันดูราวกับว่าหนังเรื่องสำคัญที่สุดของปีหนึ่งที่ทำอย่างแท้จริงประวัติศาสตร์จะเป็นตลกหัวเราะกับ Seth Rogen และเจมส์ฟรังโกที่เรา wouldn 'T แม้จะได้เห็น จากนั้นเราก็เห็นมันและหนังเองก็ Biggie ไม่มีอีกครั้ง เมอร์รี่ที่ร่าเริงและมีความสุขมีความสุขที่ทุกคน! พบกันที่ภาพยนตร์ในปีใหม่. "วัยเด็ก" แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะชื่นชมริชาร์ดเคร์ของชิ้นเอกอเมริกันครอบครัว - 12 ปีในการทำ - เมื่อคุณมาถึงก็มีความคาดหวังน้อยและก่อนที่จะกลายเป็นคู่แข่งชั้นนำออสการ์ แต่จะไม่ปล่อยให้ใด ๆ ที่หยุดคุณ ในขณะที่การผลิต "วัยเด็ก" จะแตกต่างจากหนังเรื่องอื่น ๆ ที่เคยทำกับนักแสดงหลักของริ้วรอยที่สมาชิกหลายสิบปีข้าง Ellar Coltrane, ดาราหนุ่มที่ 6 เมื่อเคร์เริ่มภาพยนตร์และ 19 เมื่อมันเสร็จ (แม้ว่าเมสันจูเนียร์ Coltrane เป็นนามอักษรกลางผมคิดว่าหนังเรื่องนี้เป็นจริงเกี่ยวกับพ่อแม่ของเขาเป็นภาพที่น่าพิศวงโดยอีธานฮอว์คและแพทริเซี Arquette.) ในฐานะที่จะดำเนินการ "วัยเด็ก" มีความกว้างของนวนิยายรัสเซียพร้อมกับโครงสร้าง ความสมบูรณ์ได้เรียนรู้จากFrançois Truffaut และฌาค Rivette และหลงใหลกับเวลา (และเท็กซัส) นั่นคือทั้งหมดที่เค. "ยักษ์" การพูดของนวนิยายรัสเซียผมยังไม่ได้รับการตรวจสอบยังภาพยนตร์เรื่องใหม่จากรัสเซียอังเดร Zvyagintsev แต่ก็มือหนึ่ง เทพนิยายเกี่ยวกับชีวิตในมุมที่งดงามของปูตินของรัสเซียกับเสียงสะท้อนที่โดดเด่นของ "แอนนา Karenina" และ "มาดาม Bovary." ในขณะที่ Zvyagintsev ภาพก่อนหน้านี้ได้รับการโปรดของฟิล์มเทศกาล raves บิตเกินไป obscurantist และเปรียบเทียบสำหรับผู้ชมหลัก "ยักษ์" เป็นละครทางสังคมของการเป็นชู้วางอุบายทางการเมืองและการทรยศครอบครัวที่ยิงในถังทั้งหมดรวมทั้งทัศนียภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจ (บนชายฝั่งทางตอนเหนือใกล้ Murmansk), นักแสดงที่มีสีสันของนักแสดงรัสเซียบนเที่ยวบิน และภาพยนตร์ของมิคาอิล Krichman การอ่านที่เป็นไปได้ทั้งหมดของชื่อจากมอนสเตอร์พระคัมภีร์ไบเบิลที่จะเขียนเรียงความโทมัสฮอบส์จะตีความฟรอยด์มากขึ้นมีความถูกต้อง. "แฝงรอง" มันต้องใช้เวลาหลายชมผมคิดว่าจะได้รับที่ผ่านมา loosey-Goosey พื้นผิวหลักการของพอลโธมั เดอร์สันภาพยนตร์เรื่องใหม่หน้าจอการปรับตัวครั้งแรกที่เคยของนวนิยายโทมัสโชนส์ ในท้ายที่สุดเซิปุยสุนัขของ "แฝงรอง" พร้อมกับการถ่ายทำภาพยนตร์โรเบิร์ต Elswit ของงดงามรุ่งอรุณของยุค 70- หมอกควัน LA และบอบบางประสิทธิภาพง่วงนอนตาโดย Joaquin Phoenix เป็นฮิปปี้นักสืบเอกชนหมอ Sportello, ให้บริการเพื่อ ปกปิดความรุนแรงและขุนนางของการแสวงหาที่หัวใจของมัน นี่คือความอ่อนน้อมถ่อมตนของ "ดอนกิโฆเต้" - และไม่บังเอิญของ "ความกลัวและความชิงชังในลาสเวกัส" - มุ่งเน้นไปที่คำถามที่สำคัญแอนเดอ-โชนส์: เราสามารถหาช่วงเวลาที่ความฝันอเมริกันไปปิดทางรถไฟและสิ่งที่ เราจะทำอย่างไรกับมัน?
การแปล กรุณารอสักครู่..
ฮันจีมิน ( @ jiminhanwriter ) " แมนฮัตตัน " ยอมรับข้อจำกัด "
ฉันมีจุดอ่อนใด ๆ เรื่องราวที่ทำให้คนสองคนที่มีปัญหาทางเพศที่ยอดเยี่ยมความเครียดในสถานการณ์ที่พวกเขาต้องแกล้งทำเป็นแต่งงาน เรียกฉันว่า ล้าสมัย แต่มันก็สนุกมากที่จะดู มีหนังสือเล่มหนึ่ง ทั้งในรายการของคุณหรือปิดรายการของคุณ นิยาย หรือ ไม่ใช่นิยายซึ่งดูเหมือนว่าจะดีที่สุด สรุปอเมริกาในปี 2014 ? "
โทมัส pikkety ทุนในศตวรรษที่ 21 " เกี่ยวกับธรรมชาติและการคุกคามของความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ คือว่า หนังสือของปี แม้ว่าผมจะไม่ได้รับที่ผ่านมาบทแรกโดยไม่สัปหงก . มันเป็นหนังสือที่มีอิทธิพลมากที่สุดของความผิดปกติทางเสียง ส่วนใหญ่เป็นนักข่าวที่เป็นที่นิยม
ชองโฮ ( @
jeanho )รีส okyong ควอน ( @ reesekwon ) " ค้นหา "
แอนดริวเฮของ HBO Series มีรุ่นน้องใหม่ อย่างไม่น่าเชื่อ มันแสดงให้ลึกซึ้งและใกล้ชิด มันเป็นเรื่องง่ายที่จะมองข้าม การพิจารณาว่า มันอยู่ในเครือข่ายเดียวกัน เป็น " ผู้หญิง " ซึ่งเป็นแม่เหล็กดึงดูดการโต้เถียงอย่างต่อเนื่อง และไกล splashier " เกมบัลลังก์ ." แต่ในขณะที่มี droves ของเรื่องราวที่พยายามจะบอกประสบการณ์ของการเป็นหนุ่มสาวและสับสน " ค้นหา " จัดการหาได้โดยกลั่นไปคำหนึ่งในชื่อของ มันเกี่ยวกับเกย์ในซานฟรานซิสโก ไม่ต้องสงสัย และแปลกประหลาดของชัยชนะและข้อผิดพลาดของฉากนั้น แต่ส่วนใหญ่มันเกี่ยวกับการมองโลกในแง่ดี และความยุ่งยากของอายุควบคู่กับการมองโลกในแง่ดีและความยุ่งยากของชีวิต Hipster ในซานฟรานซิสโก " หลุยส์ " " แล้วผู้หญิงอ้วน "
ซาร่า เบเกอร์ รับประทานในหลุยส์ c.k. ก็เสแสร้งเป็นเช้าเย็นตะวันออกแม่น้ำ และ " หลุยส์ " แนะนำแนวคิดของการสองมื้ออาหารที่สมบูรณ์กลับปังปังดูผู้ชม โลกจะไม่เหมือนเดิม
เจนน่า เลอซอนย่า Larson ( @ sonyalarson ) " การกลับมา " วาเลอรี่ จะ มา ถึง เข่าของเธอ " ตอนที่แบ่งการประชุมของผู้วิพากษ์ ฮอลลีวู้ด โดยไม่มีท่าทีแบ่งเป็นเหงื่อ
คริสติน พี่โอ๊ค ลี ( @ xtinehlee ) จูเลียน่า มาร์กูลี่ส์ทั้งต้นใน " ภรรยาที่ดี "
มันเป็นที่ยอดเยี่ยมปี สำหรับรายการนี้ และเป็นปีที่ยอดเยี่ยมสำหรับจูเลียน่า มาร์กูลี่ส์ ,ใครชนะรางวัลเอ็มมี่สำหรับ จิตร อลิเซีย florrick . แต่คุยจริง ๆมันอลิเซียงดงามพลังเหมาะกับที่จะอยู่กับฉัน การต่อสู้ระหว่างเฮเลนาและซาราห์ " เด็กกำพร้าดำ " " ปกครองเหมือนโดยบังเอิญ " ที่ culminates กับชุดจับกุม ลบไม่ออก ช่วงเวลา : เฟรดดี้ พรินซ์จูเนียร์สูงร้องเรียก คีเฟอร์ ซูเธอร์แลนด์
ก่อนหน้านี้ในปีนี้ พรินซ์จูเนียร์ ,ไม่พูดออกเกี่ยวกับเวลาของเขาใน " 24 " บอกว่า " เกลียดทุกนาที มัน " และเรียกกล้วยป่า " เพื่อนพจน์ที่สุดในโลก " คีเฟอร์ ซูเธอร์แลนด์ , สุภาพบุรุษ , ตอบโดยกล่าวว่ามันเป็นครั้งแรกที่เขาเคยได้ยินมาของเฟรดดี้ของความคับข้องใจและอยากให้เขาดีที่สุด
แมเดอลีน ไบรท์แสดงอะไร
โคนันเมื่อโคนันกล่าวติดตลกว่า เขาจะเป็น " แรด แมเดอลีน อัลไบรท์ สำหรับวันฮาโลวี อัลไบรท์ มีซิงเกอร์ของการตอบสนอง , tweeting &# 8221 ; @ conanobrien ผมพิจารณาไปเป็นหนุ่มโคนันโอไบรอัน ( แต่มันอาจจะไกลเกินไป เรียก " ถือว่าเป็นบทเรียน : ไม่เคยไปหัวเพื่อหัวกับอดีตเลขานุการของรัฐ ! " สัปดาห์คืนนี้สุดท้าย " ซึ่งห่อของ ซีซั่นแรกในเดือนพฤศจิกายนมีงานที่ยากของการค้นหาโพรงใน realm ของไฮเปอร์แข่งขันดึกตลกข่าวโปรแกรม โอลิเวอร์ไม่สามารถเป็นนายเป็นสจ๊วต หรือ โคลเบิร์ท เขาก็เอาข่าวที่เคยสะอาดปั่นด้วยรอบ ข่าว 24 ชั่วโมงรู้สึกดีมันเพิ่มการสนทนาและทำให้มันอร่อยและสนุกสำหรับผู้ชมที่ได้ฟังประโยค - ทุกหมัด ไม่ใช่งานง่ายๆ ก็ยากที่จะทำให้กรณีสำหรับภาษาต่างประเทศ ภาพยนตร์ในความสนใจทั่วไป สถานที่ เช่น ร้านเสริมสวย วันเหล่านี้ และบวกฉันมีสิ่งที่ฉันพลาดที่สามารถหรือควรอยู่แถวนี้ ดุของคุณจะยินดีต้อนรับเสมอในยุคเมื่อ เคเบิล ทีวี ละครมี arguably กลายเป็นนำเรื่องเล่ารูปแบบสิ่งที่นัดฉันมากที่สุดเกี่ยวกับภาพยนตร์ที่ดีที่สุดของปี 2014 เป็นวิธีการที่ภาพยนตร์พวกเขา–วิธีบังคับคดีที่กลางหน้าจอกว้างและการใช้งานที่โดดเด่นของพื้นที่ เวลา และเสียงที่กำหนดภาพยนตร์ " วัยเด็ก " จะต้องสูญเสียผลกระทบของมันเป็นละครโทรทัศน์ และ " เลวีอาธาน " ฤดูหนาว " นอน " อยู่เป็น " มิสเตอร์เทอร์เนอร์ " และ " homesman " คุณลักษณะ mesmerizing และชุดลืมของภาพยนตร์และเพลง
คุณจะไม่พบมากของสิ่งที่เรียกว่าหนังฟอร์มใหญ่แห่งปี ในรายการนี้ทั้งของฤดูร้อนหรือใบไม้ร่วง ข้าวโพดคั่ว หลากหลาย หลากหลาย บารมีของผู้ใหญ่ ซึ่งแน่นอนไม่ได้ที่จะกล่าวว่าพวกเขาเป็นคนธรรมดาที่เท่าเทียมกันสิ่งที่กังวลฉันมีเกี่ยวกับประหลาดใจฤดูร้อนชน " ผู้พิทักษ์จักรวาล " สำหรับอินสแตนซ์ ผมชอบนั่งดูอีกครั้งว่า " ทฤษฎีของทุกสิ่ง " จืดชืดสตีเฟนฮอว์คิง rom com " ดวงดาว " ในแพทช์ แล้วทิ้งคุณกับเกินไปเฮ้งเตงเอี้ยงอรหัตผล ) และก็แฟนไม่ได้ คริสโตเฟอร์ โนแลน แอบเห็นด้วยปีเตอร์ แจ็คสัน จากโลกกลางหลังทศวรรษสายเกินไป เมื่อทราบที่สูงพอสมควร " foxcatcher " เป็นดีมืด Americana นิทานที่ทิ้งฉัน รู้สึก เศร้า และการถอยกลับ ผมค่อนข้างชอบเบเนดิกต์ Cumberbatch อลัน ทัวริง ใน " เกมเลียนแบบ " แต่มันคงจะดีขึ้น
เป็นรายการทีวีมีทุกชนิดของคำถามที่มีขนาดใหญ่เกี่ยวกับวัฒนธรรมลดลงสถานะของภาพยนตร์ , การบรรจบกันของสื่อและรูปแบบตรรกะของทุนนิยมบันเทิงแขวนเหนือศิลปะและงานฝีมือของฟิล์มตอนนี้ แต่นี่ไม่ใช่เวลา และสถานที่ที่พวกเขา นานแค่ไหนจะเหมือนฤดูหนาว " นอน " - ใช่ three-and-a-half-hour ภาพยนตร์ในตุรกีกับคำว่า " นอน " ในชื่อเรื่อง ฮ่า ฮ่า ยิ่งขึ้น จะเป็นไปได้หรือไม่ ถ้าริชาร์ด ลิ้งค์เลเตอร์เริ่มทำ " วัยเด็ก " ตอนนี้แทนในปี 2001 จะผลิตหัวเราะดังแค่ไหน ? จากนั้น ก็ไม่พ้นความจริงที่ว่าไม่กี่วันไปยังจุดสิ้นสุดของ 2014 ดูราวกับหนังที่สำคัญที่สุดของปี ที่ทำอย่างแท้จริงประวัติศาสตร์จะตลกตลกกับ Seth Rogen และเจมส์ ฟรังโก้ที่เราไม่เคยได้เห็น แล้วเราก็เห็น และตัวหนังก็ไม่มีอะไรมากอีกครั้ง สุขสันต์และมีความสุขความสุขทั้งหมด เห็นคุณในภาพยนตร์ในปีใหม่
" วัยเด็ก " แน่นอนมันง่ายที่จะชื่นชมผลงานชิ้นเอกของริชาร์ด ลิ้งค์เลเตอร์ครอบครัวอเมริกัน– 12 ปีในการทำและเมื่อคุณมาถึงมันกับความคาดหวังน้อย และก่อนที่มันจะกลายเป็นนำ ออสการ์ คู่ต่อสู้ แต่อย่าให้ที่หยุดคุณ เป็นการผลิต " วัยเด็ก " เป็นแตกต่างอื่น ๆที่เคยทำหนังกับหลักของสมาชิกที่อายุปีโหลควบคู่ไปกับ ellar Coltrane ,ดาราหนุ่มที่ 6 เมื่อ ลิ้งค์เลเตอร์เริ่มภาพยนตร์ และเมื่อมันเสร็จแล้ว ( แม้ว่า Coltrane เมสัน จูเนียร์ ในนามตัว กลาง ฉันคิดว่าภาพยนตร์เกี่ยวกับพ่อแม่ของเขาจริงๆ อย่างภาพโดย อีธาน ฮอว์ก และแพทริเซีย เคว็ตต์ ) เป็นปฏิบัติการ " วัยเด็ก " มีความกว้างของนวนิยายของรัสเซียพร้อมกับโครงสร้างความสมบูรณ์เรียนรู้จากฟรองซัวส์ทรุฟโฟต์และ ฌาก ริแวต และหลงใหลกับเวลา ( และเท็กซัส ) นั่นคือทั้งหมดที่ ลิ้งค์เลเตอร์
" เลวีอาธาน " การพูดของนวนิยายของรัสเซีย ฉันยังไม่ได้ตรวจทานภาพยนตร์ใหม่จากรัสเซีย อังเดร zvyagintsev แต่ก็มีมือหนึ่งมาเกี่ยวกับชีวิตใน มุมที่งดงามของปูติน ของรัสเซียกับโดดเด่น เสียงสะท้อนของ " แอนนา คาเรนิน่า " และ " มาดามโบวารี " ในขณะที่ zvyagintsev ก่อนหน้าของภาพมีเทศกาลภาพยนตร์ที่ชอบปาร์ตี้ นิดหน่อยด้วย obscurantist เปรียบเทียบและผู้ชมหลัก , เลอไวอาธานเป็นละครทางสังคมของการล่วงประเวณี อุบายทางการเมืองและครอบครัวการทรยศที่ยิงในถังทั้งหมด รวมถึงทัศนียภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจ ( บน ชายฝั่งทางเหนือใกล้กับ Bergen )นักแสดงที่มีสีสันของนักแสดงรัสเซียเที่ยวบินด้านบน และภาพยนตร์ของมิคาอิล krichman . อ่านที่เป็นไปได้ทั้งหมดของชื่อเรื่อง สัตว์ประหลาดจากคัมภีร์ไบเบิลโทมัสฮอบส์ ' เรียงความเพื่อการตีความ ทางจิตมากขึ้นถูกต้อง
" แท้จริงเป็น " ใช้เวลาหลายปี ฉันคิดว่าต้องผ่าน loosey goosey พื้นผิว หลักการของพอล โทมัส แอนเดอร์สันใหม่ภาพยนตร์หน้าจอแรก การปรับตัวของ โทมัส พินชันใหม่ ในที่สุด สุนัขมีขนด absurdism " แท้จริงเป็น " พร้อมกับเป็นตากล้อง โรเบิร์ต เ วิตที่งดงามยามเช้าของ - '70s แอลเอ หมอกควันและบอบบาง ง่วงตาการแสดงโดยวาคีน ฟินิกซ์เป็นฮิปปี้ตาส่วนตัวหมอ sportello ใช้ปกปิดความรุนแรงและความสูงส่งของเควสที่เป็นหัวใจของนี้เป็นการบอกเล่า " Don Quixote " ) และ ไม่ได้บังเอิญ " ความกลัวและความชิงชังในลาสเวกัส " –เน้นจำเป็นแอนเดอร์สันพินชันคำถาม : เราสามารถหาเวลาที่คนอเมริกันไปออกนอกลู่นอกทาง และเราทำอะไรกับมัน ?
ฉันมีจุดอ่อนใด ๆ เรื่องราวที่ทำให้คนสองคนที่มีปัญหาทางเพศที่ยอดเยี่ยมความเครียดในสถานการณ์ที่พวกเขาต้องแกล้งทำเป็นแต่งงาน เรียกฉันว่า ล้าสมัย แต่มันก็สนุกมากที่จะดู มีหนังสือเล่มหนึ่ง ทั้งในรายการของคุณหรือปิดรายการของคุณ นิยาย หรือ ไม่ใช่นิยายซึ่งดูเหมือนว่าจะดีที่สุด สรุปอเมริกาในปี 2014 ? "
โทมัส pikkety ทุนในศตวรรษที่ 21 " เกี่ยวกับธรรมชาติและการคุกคามของความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ คือว่า หนังสือของปี แม้ว่าผมจะไม่ได้รับที่ผ่านมาบทแรกโดยไม่สัปหงก . มันเป็นหนังสือที่มีอิทธิพลมากที่สุดของความผิดปกติทางเสียง ส่วนใหญ่เป็นนักข่าวที่เป็นที่นิยม
ชองโฮ ( @
jeanho )รีส okyong ควอน ( @ reesekwon ) " ค้นหา "
แอนดริวเฮของ HBO Series มีรุ่นน้องใหม่ อย่างไม่น่าเชื่อ มันแสดงให้ลึกซึ้งและใกล้ชิด มันเป็นเรื่องง่ายที่จะมองข้าม การพิจารณาว่า มันอยู่ในเครือข่ายเดียวกัน เป็น " ผู้หญิง " ซึ่งเป็นแม่เหล็กดึงดูดการโต้เถียงอย่างต่อเนื่อง และไกล splashier " เกมบัลลังก์ ." แต่ในขณะที่มี droves ของเรื่องราวที่พยายามจะบอกประสบการณ์ของการเป็นหนุ่มสาวและสับสน " ค้นหา " จัดการหาได้โดยกลั่นไปคำหนึ่งในชื่อของ มันเกี่ยวกับเกย์ในซานฟรานซิสโก ไม่ต้องสงสัย และแปลกประหลาดของชัยชนะและข้อผิดพลาดของฉากนั้น แต่ส่วนใหญ่มันเกี่ยวกับการมองโลกในแง่ดี และความยุ่งยากของอายุควบคู่กับการมองโลกในแง่ดีและความยุ่งยากของชีวิต Hipster ในซานฟรานซิสโก " หลุยส์ " " แล้วผู้หญิงอ้วน "
ซาร่า เบเกอร์ รับประทานในหลุยส์ c.k. ก็เสแสร้งเป็นเช้าเย็นตะวันออกแม่น้ำ และ " หลุยส์ " แนะนำแนวคิดของการสองมื้ออาหารที่สมบูรณ์กลับปังปังดูผู้ชม โลกจะไม่เหมือนเดิม
เจนน่า เลอซอนย่า Larson ( @ sonyalarson ) " การกลับมา " วาเลอรี่ จะ มา ถึง เข่าของเธอ " ตอนที่แบ่งการประชุมของผู้วิพากษ์ ฮอลลีวู้ด โดยไม่มีท่าทีแบ่งเป็นเหงื่อ
คริสติน พี่โอ๊ค ลี ( @ xtinehlee ) จูเลียน่า มาร์กูลี่ส์ทั้งต้นใน " ภรรยาที่ดี "
มันเป็นที่ยอดเยี่ยมปี สำหรับรายการนี้ และเป็นปีที่ยอดเยี่ยมสำหรับจูเลียน่า มาร์กูลี่ส์ ,ใครชนะรางวัลเอ็มมี่สำหรับ จิตร อลิเซีย florrick . แต่คุยจริง ๆมันอลิเซียงดงามพลังเหมาะกับที่จะอยู่กับฉัน การต่อสู้ระหว่างเฮเลนาและซาราห์ " เด็กกำพร้าดำ " " ปกครองเหมือนโดยบังเอิญ " ที่ culminates กับชุดจับกุม ลบไม่ออก ช่วงเวลา : เฟรดดี้ พรินซ์จูเนียร์สูงร้องเรียก คีเฟอร์ ซูเธอร์แลนด์
ก่อนหน้านี้ในปีนี้ พรินซ์จูเนียร์ ,ไม่พูดออกเกี่ยวกับเวลาของเขาใน " 24 " บอกว่า " เกลียดทุกนาที มัน " และเรียกกล้วยป่า " เพื่อนพจน์ที่สุดในโลก " คีเฟอร์ ซูเธอร์แลนด์ , สุภาพบุรุษ , ตอบโดยกล่าวว่ามันเป็นครั้งแรกที่เขาเคยได้ยินมาของเฟรดดี้ของความคับข้องใจและอยากให้เขาดีที่สุด
แมเดอลีน ไบรท์แสดงอะไร
โคนันเมื่อโคนันกล่าวติดตลกว่า เขาจะเป็น " แรด แมเดอลีน อัลไบรท์ สำหรับวันฮาโลวี อัลไบรท์ มีซิงเกอร์ของการตอบสนอง , tweeting &# 8221 ; @ conanobrien ผมพิจารณาไปเป็นหนุ่มโคนันโอไบรอัน ( แต่มันอาจจะไกลเกินไป เรียก " ถือว่าเป็นบทเรียน : ไม่เคยไปหัวเพื่อหัวกับอดีตเลขานุการของรัฐ ! " สัปดาห์คืนนี้สุดท้าย " ซึ่งห่อของ ซีซั่นแรกในเดือนพฤศจิกายนมีงานที่ยากของการค้นหาโพรงใน realm ของไฮเปอร์แข่งขันดึกตลกข่าวโปรแกรม โอลิเวอร์ไม่สามารถเป็นนายเป็นสจ๊วต หรือ โคลเบิร์ท เขาก็เอาข่าวที่เคยสะอาดปั่นด้วยรอบ ข่าว 24 ชั่วโมงรู้สึกดีมันเพิ่มการสนทนาและทำให้มันอร่อยและสนุกสำหรับผู้ชมที่ได้ฟังประโยค - ทุกหมัด ไม่ใช่งานง่ายๆ ก็ยากที่จะทำให้กรณีสำหรับภาษาต่างประเทศ ภาพยนตร์ในความสนใจทั่วไป สถานที่ เช่น ร้านเสริมสวย วันเหล่านี้ และบวกฉันมีสิ่งที่ฉันพลาดที่สามารถหรือควรอยู่แถวนี้ ดุของคุณจะยินดีต้อนรับเสมอในยุคเมื่อ เคเบิล ทีวี ละครมี arguably กลายเป็นนำเรื่องเล่ารูปแบบสิ่งที่นัดฉันมากที่สุดเกี่ยวกับภาพยนตร์ที่ดีที่สุดของปี 2014 เป็นวิธีการที่ภาพยนตร์พวกเขา–วิธีบังคับคดีที่กลางหน้าจอกว้างและการใช้งานที่โดดเด่นของพื้นที่ เวลา และเสียงที่กำหนดภาพยนตร์ " วัยเด็ก " จะต้องสูญเสียผลกระทบของมันเป็นละครโทรทัศน์ และ " เลวีอาธาน " ฤดูหนาว " นอน " อยู่เป็น " มิสเตอร์เทอร์เนอร์ " และ " homesman " คุณลักษณะ mesmerizing และชุดลืมของภาพยนตร์และเพลง
คุณจะไม่พบมากของสิ่งที่เรียกว่าหนังฟอร์มใหญ่แห่งปี ในรายการนี้ทั้งของฤดูร้อนหรือใบไม้ร่วง ข้าวโพดคั่ว หลากหลาย หลากหลาย บารมีของผู้ใหญ่ ซึ่งแน่นอนไม่ได้ที่จะกล่าวว่าพวกเขาเป็นคนธรรมดาที่เท่าเทียมกันสิ่งที่กังวลฉันมีเกี่ยวกับประหลาดใจฤดูร้อนชน " ผู้พิทักษ์จักรวาล " สำหรับอินสแตนซ์ ผมชอบนั่งดูอีกครั้งว่า " ทฤษฎีของทุกสิ่ง " จืดชืดสตีเฟนฮอว์คิง rom com " ดวงดาว " ในแพทช์ แล้วทิ้งคุณกับเกินไปเฮ้งเตงเอี้ยงอรหัตผล ) และก็แฟนไม่ได้ คริสโตเฟอร์ โนแลน แอบเห็นด้วยปีเตอร์ แจ็คสัน จากโลกกลางหลังทศวรรษสายเกินไป เมื่อทราบที่สูงพอสมควร " foxcatcher " เป็นดีมืด Americana นิทานที่ทิ้งฉัน รู้สึก เศร้า และการถอยกลับ ผมค่อนข้างชอบเบเนดิกต์ Cumberbatch อลัน ทัวริง ใน " เกมเลียนแบบ " แต่มันคงจะดีขึ้น
เป็นรายการทีวีมีทุกชนิดของคำถามที่มีขนาดใหญ่เกี่ยวกับวัฒนธรรมลดลงสถานะของภาพยนตร์ , การบรรจบกันของสื่อและรูปแบบตรรกะของทุนนิยมบันเทิงแขวนเหนือศิลปะและงานฝีมือของฟิล์มตอนนี้ แต่นี่ไม่ใช่เวลา และสถานที่ที่พวกเขา นานแค่ไหนจะเหมือนฤดูหนาว " นอน " - ใช่ three-and-a-half-hour ภาพยนตร์ในตุรกีกับคำว่า " นอน " ในชื่อเรื่อง ฮ่า ฮ่า ยิ่งขึ้น จะเป็นไปได้หรือไม่ ถ้าริชาร์ด ลิ้งค์เลเตอร์เริ่มทำ " วัยเด็ก " ตอนนี้แทนในปี 2001 จะผลิตหัวเราะดังแค่ไหน ? จากนั้น ก็ไม่พ้นความจริงที่ว่าไม่กี่วันไปยังจุดสิ้นสุดของ 2014 ดูราวกับหนังที่สำคัญที่สุดของปี ที่ทำอย่างแท้จริงประวัติศาสตร์จะตลกตลกกับ Seth Rogen และเจมส์ ฟรังโก้ที่เราไม่เคยได้เห็น แล้วเราก็เห็น และตัวหนังก็ไม่มีอะไรมากอีกครั้ง สุขสันต์และมีความสุขความสุขทั้งหมด เห็นคุณในภาพยนตร์ในปีใหม่
" วัยเด็ก " แน่นอนมันง่ายที่จะชื่นชมผลงานชิ้นเอกของริชาร์ด ลิ้งค์เลเตอร์ครอบครัวอเมริกัน– 12 ปีในการทำและเมื่อคุณมาถึงมันกับความคาดหวังน้อย และก่อนที่มันจะกลายเป็นนำ ออสการ์ คู่ต่อสู้ แต่อย่าให้ที่หยุดคุณ เป็นการผลิต " วัยเด็ก " เป็นแตกต่างอื่น ๆที่เคยทำหนังกับหลักของสมาชิกที่อายุปีโหลควบคู่ไปกับ ellar Coltrane ,ดาราหนุ่มที่ 6 เมื่อ ลิ้งค์เลเตอร์เริ่มภาพยนตร์ และเมื่อมันเสร็จแล้ว ( แม้ว่า Coltrane เมสัน จูเนียร์ ในนามตัว กลาง ฉันคิดว่าภาพยนตร์เกี่ยวกับพ่อแม่ของเขาจริงๆ อย่างภาพโดย อีธาน ฮอว์ก และแพทริเซีย เคว็ตต์ ) เป็นปฏิบัติการ " วัยเด็ก " มีความกว้างของนวนิยายของรัสเซียพร้อมกับโครงสร้างความสมบูรณ์เรียนรู้จากฟรองซัวส์ทรุฟโฟต์และ ฌาก ริแวต และหลงใหลกับเวลา ( และเท็กซัส ) นั่นคือทั้งหมดที่ ลิ้งค์เลเตอร์
" เลวีอาธาน " การพูดของนวนิยายของรัสเซีย ฉันยังไม่ได้ตรวจทานภาพยนตร์ใหม่จากรัสเซีย อังเดร zvyagintsev แต่ก็มีมือหนึ่งมาเกี่ยวกับชีวิตใน มุมที่งดงามของปูติน ของรัสเซียกับโดดเด่น เสียงสะท้อนของ " แอนนา คาเรนิน่า " และ " มาดามโบวารี " ในขณะที่ zvyagintsev ก่อนหน้าของภาพมีเทศกาลภาพยนตร์ที่ชอบปาร์ตี้ นิดหน่อยด้วย obscurantist เปรียบเทียบและผู้ชมหลัก , เลอไวอาธานเป็นละครทางสังคมของการล่วงประเวณี อุบายทางการเมืองและครอบครัวการทรยศที่ยิงในถังทั้งหมด รวมถึงทัศนียภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจ ( บน ชายฝั่งทางเหนือใกล้กับ Bergen )นักแสดงที่มีสีสันของนักแสดงรัสเซียเที่ยวบินด้านบน และภาพยนตร์ของมิคาอิล krichman . อ่านที่เป็นไปได้ทั้งหมดของชื่อเรื่อง สัตว์ประหลาดจากคัมภีร์ไบเบิลโทมัสฮอบส์ ' เรียงความเพื่อการตีความ ทางจิตมากขึ้นถูกต้อง
" แท้จริงเป็น " ใช้เวลาหลายปี ฉันคิดว่าต้องผ่าน loosey goosey พื้นผิว หลักการของพอล โทมัส แอนเดอร์สันใหม่ภาพยนตร์หน้าจอแรก การปรับตัวของ โทมัส พินชันใหม่ ในที่สุด สุนัขมีขนด absurdism " แท้จริงเป็น " พร้อมกับเป็นตากล้อง โรเบิร์ต เ วิตที่งดงามยามเช้าของ - '70s แอลเอ หมอกควันและบอบบาง ง่วงตาการแสดงโดยวาคีน ฟินิกซ์เป็นฮิปปี้ตาส่วนตัวหมอ sportello ใช้ปกปิดความรุนแรงและความสูงส่งของเควสที่เป็นหัวใจของนี้เป็นการบอกเล่า " Don Quixote " ) และ ไม่ได้บังเอิญ " ความกลัวและความชิงชังในลาสเวกัส " –เน้นจำเป็นแอนเดอร์สันพินชันคำถาม : เราสามารถหาเวลาที่คนอเมริกันไปออกนอกลู่นอกทาง และเราทำอะไรกับมัน ?
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Your Top Followers
- ปีใหม่นี้ไม่ได้ไปไหนเลย อยู่แต่บ้าน เบื่
- น่าอร่อย
- ไม่ร้องนะ
- Tien-Yi LeeWhat was the strongest debut
- ฉันดีใจที่ได้รู้จจักคุณ
- miss minho
- อย่าสนใจนะ
- I deleted the picture of you already.
- พระอาทิตย์ตก
- ฉันขอบคุณมากนะ
- สามี
- คุณชอบอ่านอะไรที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ห
- ส้มโอบ้านน้ำตก
- 오세훈이제일이뻐
- 止めとけ、
- アディオス
- japan exclusive in thailand
- แหล่งต้นน้ำสะแกกัง
- won't let die to go.
- Tounderstand their mechanism of action a
- ฉันยังใหม่กับ. skype ไม่รู้วิธีแก้ปัญหาน
- Olive oil was used to anoint kings' head
- Almost no one in my office today. Everyo
