Everybody’s young days are a dream,

Everybody’s young days are a dream, a delightful insanity, a sweet solipsism. Nothing in them has a fixed
shape, nothing a fixed price; everything is a possibility, and we live happily on credit. There are no obligations to
be observed; there are no accounts to be kept. Nothing is specified in advance; everything is what can be made
of it. The world is a mirror in which we seek the reflection of our own desires. The allure of violent emotions is
irresistible. When we are young we are not disposed to make concessions to the world; we never feel the
balance of a thing in our hands - unless it be a cricket bat. We are not apt to distinguish between our liking and
our esteem; urgency is our criterion of importance; and we do not easily understand that what is humdrum need
not be despicable. We are impatient of restraint; and we readily believe, like Shelley, that to have contracted a
habit is to have failed. These, in my opinion, are among our virtues when we are young; but how remote they
are from the disposition appropriate for participating in the style of government I have been describing. Since life
is a dream, we argue (with plausible but erroneous logic) that politics must be an encounter of dreams, in which
we hope to impose our own. Some unfortunate people, like Pitt (laughably called “the Younger”), are born old,
and are eligible to engage in politics almost in their cradles; others, perhaps more fortunate, belie the saying that
one is young only once, they never grow up. But these are exceptions. For most there is what Conrad called the
“shadow line” which, when we pass it, discloses a solid world of things, each with its fixed shape, each with its
own point of balance, each with its price; a world of fact, not poetic image, in which what we have spent on one
thing we cannot spend on another; a world inhabited by others besides ourselves who cannot be reduced to
mere reflections of our own emotions. And coming to be at home in this commonplace world qualifies us (as no
knowledge of “political science” can ever qualify us), if we are so inclined and have nothing better to think
about, to engage in what the man of conservative disposition understands to be political activity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันเด็กของทุกคนมีความฝัน บ้าเว่อร์ solipsism หวาน ให้มีคงรูปร่าง ไม่มีราคาคงที่ ทุกอย่างเป็นไปได้ และเราอยู่อย่างมีความสุขเชื่อ มีข้อผูกมัดไม่สามารถสังเกต ไม่มีบัญชีจะเก็บไว้ ไม่มีอะไรไว้ล่วงหน้า ทุกอย่างเป็นอะไรได้ของมัน โลกเป็นกระจกที่เราค้นหาสะท้อนของเราเองปรารถนา เป็นการล่อใจของอารมณ์รุนแรงต้านทาน เมื่อเราเป็นเด็ก เราไม่ขายทิ้งให้สัมปทานไปทั่วโลก เราไม่รู้สึกตัวสมดุลของสิ่งในมือเรา - เว้นแต่จะมีค้างคาวคริกเก็ต เราจะไม่ฉลาดแยกแยะความชื่นชอบของเรา และเห็นคุณค่าของเรา ความเร่งด่วนเป็นเกณฑ์ของเราสำคัญ และเราไม่ได้เข้าใจสิ่งที่ถูกต้อง humdrumไม่ได้น่าชัง เราเป็นที่รักของความยับยั้งชั่งใจ และเราพร้อมเชื่อว่า เช่นเชลลีย์ ที่มีสัญญาการนิสัยจะล้มเหลว เหล่านี้ ในความคิดของฉัน มีความประเสริฐของเราเมื่อเราเป็นเด็ก แต่ระยะไกลว่าพวกเขาได้จากการจัดการที่เหมาะสมสำหรับการเข้าร่วมในลักษณะของรัฐบาลที่ผมอธิบาย ตั้งแต่ชีวิตมีความฝัน เราทะเลาะกับตรรกะการรับมือ แต่พลาด) ว่า การเมืองต้องพบฝัน ที่ของเราหวังว่าการกำหนดของเราเอง คนที่โชคร้ายบางอย่าง เช่น Pitt (เรียกว่า laughably "Younger"), เกิดมาเก่าและมีสิทธิมีส่วนร่วมทางการเมืองในการ cradles เกือบ อื่น ๆ เพิ่มเติมบางทีโชคดี belie พูดในที่หนึ่งคือหนุ่มเพียงครั้งเดียว พวกเขาไม่เคยเติบโต แต่มีข้อยกเว้น ในที่สุด มีคอนราดเรียก"เงาบรรทัด" ซึ่ง เมื่อเราผ่าน เปิดเผยโลกของแข็งสิ่ง แต่ละที่คงรูปทรง มี การเองจุดที่สมดุล มีราคา โลกของความจริง รูปบทกวีไม่ ในสิ่งที่เราได้ใช้เวลาหนึ่งสิ่งที่เราไม่สามารถใช้อีก โลกที่อาศัยอยู่ โดยบุคคลอื่นนอกจากตนเองที่ไม่สามารถลดการสะท้อนเพียงของอารมณ์ของเราเอง และมาถึงบ้านในโลกนี้เป็นธรรมดาคุณสมบัติเรา (ที่ไม่ความรู้ของ "รัฐศาสตร์" สามารถเคยรับรองเรา), ถ้าเรามีแนวโน้มมาก และมีอะไรดีขึ้นคิดเกี่ยวกับ ในสิ่ง คนหัวเก่าครองเข้าใจเป็น กิจกรรมทางการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกคนวันที่หนุ่มสาวที่มีความฝันบ้ารื่นรมย์ solipsism หวาน ไม่มีอะไรในพวกเขามีคง
รูปร่างอะไรราคาคงที่; ทุกอย่างเป็นไปได้และเรามีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขเกี่ยวกับบัตรเครดิต มีข้อผูกพันที่จะเป็น
จะสังเกต; ไม่มีบัญชีจะถูกเก็บไว้ ไม่มีอะไรเป็นที่ที่ระบุไว้ในล่วงหน้า; ทุกอย่างเป็นสิ่งที่สามารถทำ
มัน โลกเป็นกระจกที่เราพยายามที่สะท้อนให้เห็นถึงความปรารถนาของเราเอง เสน่ห์ของอารมณ์รุนแรง
ที่ไม่อาจต้านทาน เมื่อเราเป็นเด็กเราจะไม่ทิ้งเพื่อให้สัมปทานไปทั่วโลก; เราไม่เคยรู้สึก
ความสมดุลของสิ่งที่อยู่ในมือของเรา - ถ้ามันเป็นค้างคาวคริกเก็ต เราไม่ได้มีแนวโน้มที่จะแยกความแตกต่างระหว่างความชื่นชอบของเราและ
ความภาคภูมิใจของเรา ความเร่งด่วนเป็นเกณฑ์สำคัญของเรา; และเราไม่สามารถเข้าใจว่าสิ่งที่ไม่จำเป็นต้องน่าเบื่อ
ไม่ได้น่ารังเกียจ เรามีความใจร้อนของความยับยั้งชั่งใจ; และเราพร้อมที่จะเชื่อเช่นเดียวกับเชลลีย์ที่จะมีการทำสัญญา
เป็นนิสัยที่จะล้มเหลว เหล่านี้ในความคิดของฉันเป็นหนึ่งในคุณงามความดีของเราเมื่อเราเป็นเด็ก; แต่วิธีการที่พวกเขาห่างไกล
จากความเหมาะสมจำหน่ายสำหรับการมีส่วนร่วมในรูปแบบของรัฐบาลฉันได้รับการอธิบาย ตั้งแต่ชีวิต
เป็นความฝันของเราเถียง (ด้วยเหตุผลที่เป็นไปได้ แต่ที่ผิดพลาด) ว่าการเมืองจะต้องมีการเผชิญหน้าของความฝันในการที่
เราหวังว่าจะกำหนดของเราเอง บางคนโชคร้ายเช่นเดียวกับพิตต์ (เรียกหาญ "น้อง") จะเกิดเก่า
และมีสิทธิ์ที่จะมีส่วนร่วมในทางการเมืองเกือบจะอยู่ในเปลของพวกเขา; คนอื่น ๆ อาจจะโชคดีมากขึ้นปฏิเสธบอกว่า
หนึ่งเป็นหนุ่มสาวเพียงครั้งเดียวที่พวกเขาไม่เคยเติบโตขึ้น แต่เหล่านี้เป็นข้อยกเว้น สำหรับส่วนใหญ่มีสิ่งที่เรียกว่าคอนราด
"เงา" ซึ่งเมื่อเราผ่านมันเปิดเผยโลกที่มั่นคงในสิ่งที่แต่ละคนมีรูปร่างคงที่ของแต่ละคนมีของ
ตัวเองของจุดสมดุลของแต่ละคนมีราคาของมัน; โลกของความเป็นจริงไม่ได้ภาพบทกวีซึ่งในสิ่งที่เราได้ใช้เวลาในหนึ่ง
สิ่งที่เราไม่สามารถใช้จ่ายในการอื่น โลกที่อยู่อาศัยของคนอื่น ๆ ที่นอกเหนือจากตัวเองที่ไม่สามารถจะลดลงไป
เพียงภาพสะท้อนของอารมณ์ของเราเอง และมาอยู่ที่บ้านเป็นเรื่องธรรมดาในโลกนี้มีคุณสมบัติเรา (เช่นไม่มี
ความรู้เกี่ยวกับ "วิทยาศาสตร์ทางการเมือง" ที่เคยสามารถปรับตัวเรา) ถ้าเราจึงมีความโน้มเอียงและมีอะไรที่ดีกว่าที่จะคิด
เกี่ยวกับการมีส่วนร่วมในสิ่งที่คนที่มีความเข้าใจในการจัดการอนุรักษ์นิยม จะเป็นกิจกรรมทางการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกคนยังวัน ความฝัน ความบ้าที่น่ารื่นรมย์ มีความเชื่อเรื่องการมีอยู่ของตนเองหวาน ไม่มีอะไรในนั้นมีรูปร่างคงที่
, ไม่มีราคาตายตัว ทุกอย่าง เป็นไปได้ที่ เราใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในเครดิต ไม่มีภาระผูกพันกับ
) ; ไม่มีบัญชีจะถูกเก็บไว้ ไม่มีอะไรที่ระบุไว้ล่วงหน้า ทุกอย่างเป็นสิ่งที่สามารถทำให้
ของมันโลกเป็นกระจกที่เราแสวงหาสะท้อนความปรารถนาของเราเอง เสน่ห์ของอารมณ์รุนแรง
ตราซีพี เมื่อเราเป็นเด็กเราไม่ทิ้งให้สัมปทานให้กับโลก เราไม่เคยรู้สึก
สมดุลของสิ่งในมือของเรา ถ้ามันเป็นค้างคาวคริกเก็ต เราไม่ฉลาดที่จะแยกแยะระหว่างชอบของเรา
และเห็นคุณค่าของเรา ; ความเร่งด่วนเป็นเกณฑ์ของความสำคัญและเราไม่สามารถเข้าใจได้ง่าย ว่าอะไรที่น่าเบื่อต้อง
ไม่น่ารังเกียจ เราใจร้อนได้ และเราพร้อมจะเชื่อ เหมือนเชลลี่ ที่มีการหดตัว
นิสัยที่จะล้มเหลว เหล่านี้ ในความเห็นของผม อยู่ระหว่างคุณธรรมของเรา เมื่อเราเป็นเด็ก แต่ถ้าระยะไกลพวกเขา
จากการจัดการที่เหมาะสมสำหรับการมีส่วนร่วมในรูปแบบของรัฐบาล ผมได้อธิบาย ตั้งแต่ชีวิต
เป็นฝันที่เราเถียงกับมันแต่ข้อผิดพลาดตรรกะ ) ว่า การเมืองจะต้องเจอในฝัน ซึ่ง
เราหวังว่าที่จะกำหนดของเราเอง ข่าวร้ายบางคน เช่น พิตต์ ( อย่างน่าเย้ยหยัน เรียก " น้อง " ) เกิดเก่า
และมีสิทธิ์ที่จะมีส่วนร่วมในการเมืองเกือบในอู่ของตน คนอื่น อาจจะโชคดีกว่า ปฏิเสธว่า
หนึ่งหนุ่มเพียงครั้งเดียว ก็ไม่โตแต่เหล่านี้เป็นข้อยกเว้น ส่วนใหญ่มีสิ่งที่เรียกว่า " คอนราด
เส้นเงา " ซึ่งเมื่อเราผ่านมันได้เปิดเผยโลกแข็งของสิ่งที่แต่ละคนมีรูปร่างคงที่ แต่ละจุดของ
เองของความสมดุลในแต่ละ ด้วยราคาของมัน โลกของความเป็นจริง ไม่สุนทรีย์ภาพ ซึ่งสิ่งที่เราต้องใช้ในหนึ่ง
สิ่งที่เราไม่สามารถใช้จ่ายอื่นโลกที่อาศัยอยู่โดยบุคคลอื่นนอกจากตัวเราเองที่ไม่สามารถจะลดลง

เพียงภาพสะท้อนอารมณ์ของเราเอง และมาอยู่ในโลกธรรมดาสำหรับเรา ( เป็น
ความรู้ของ " วิทยาศาสตร์ทางการเมือง " ได้เคยรับเรา ) ถ้าเราเอียง และมีอะไรที่ดีกว่าที่จะคิด
เกี่ยวกับ การมีส่วนร่วมในสิ่งที่ผู้ชายนิสัยหัวโบราณเข้าใจเป็นกิจกรรมทางการเมือง