This study presents cross-sectional

This study presents cross-sectional and longitudinal data on depression diagnoses made with six diagnostic strategies in a study group of medically ill elderly inpatients. All subjects received a structured psychiatric interview administered by a trained psychiatrist. Rates of major depression varied considerably across diagnostic strategy, with the greatest difference occurring between the exclusive-etiologic and the inclusive approaches (10% versus 21%); the greatest spread for minor depression was found between the etiologic and inclusive schemes (14% versus 25%). Even when severity of impairment
is taken into account, rates of depression continue to differ considerably across diagnostic strategies (9%–17% for major depression and 9%–14% for minor depression, calculated from table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้แสดงข้อมูลที่เหลว และระยะยาวในการวิเคราะห์ภาวะซึมเศร้ามี 6 กลยุทธ์วินิจฉัยในกลุ่มศึกษาของ inpatients ทางการแพทย์ป่วยสูงอายุ เรื่องทั้งหมดได้รับสัมภาษณ์จิตแพทย์โครงสร้างดูแล โดยจิตแพทย์ที่ผ่านการฝึกอบรม ราคาของหลักแตกต่างกันมากในการวินิจฉัยกลยุทธ์ มีความแตกต่างสูงสุดที่เกิดขึ้นระหว่างที่เฉพาะ etiologic และวิธีรวม (10% เทียบกับ 21%) พบแพร่กระจายมากที่สุดสำหรับภาวะซึมเศร้าเล็กน้อยระหว่าง etiologic และรวมโครงร่าง (14% เมื่อเทียบกับ 25%) แม้ความรุนแรงของผลนำมาเข้าบัญชี อัตราของภาวะซึมเศร้าต่อไปแตกต่างมากในกลยุทธ์การวินิจฉัย (9 – 17% สำหรับภาวะซึมเศร้าหลักและ 9 – 14% สำหรับภาวะซึมเศร้าเล็กน้อย คำนวณจากตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้นำเสนอข้อมูลภาคตัดขวางและยาวในการวินิจฉัยภาวะเศรษฐกิจตกต่ำทำให้หกกลยุทธ์การวินิจฉัยในกลุ่มการศึกษาของผู้ป่วยผู้สูงอายุป่วยทางการแพทย์ ทุกวิชาที่ได้รับการสัมภาษณ์ผู้ป่วยจิตเวชที่มีโครงสร้างการบริหารงานโดยจิตแพทย์ได้รับการฝึกฝน ราคาของภาวะซึมเศร้าที่สำคัญแตกต่างกันมากทั่วกลยุทธ์การวินิจฉัยมีความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เกิดขึ้นระหว่างพิเศษ-สาเหตุและวิธีการรวม (10% เมื่อเทียบกับ 21%); การแพร่กระจายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับภาวะซึมเศร้าเล็กน้อยถูกพบระหว่างสาเหตุและแผนการรวม (14% เมื่อเทียบกับ 25%) แม้ในขณะที่ความรุนแรงของการด้อยค่า
จะถูกนำเข้าบัญชีอัตราของภาวะซึมเศร้ายังคงแตกต่างกันมากทั่วกลยุทธ์การวินิจฉัย (9% -17% สำหรับภาวะซึมเศร้าที่สำคัญและ 9% -14% สำหรับภาวะซึมเศร้าเล็กน้อยคำนวณจากตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้ได้นำเสนอข้อมูลและภาคตัดขวางและภาวะซึมเศร้า วินิจฉัยได้ด้วย 6 กลยุทธ์การวินิจฉัยในกลุ่มการศึกษาของผู้ป่วยในการรักษาผู้สูงอายุที่ป่วย กลุ่มตัวอย่างทั้งหมดได้รับโครงสร้างทางจิตโดยจิตแพทย์สัมภาษณ์ผู้ผ่านการอบรม อัตราของภาวะซึมเศร้าที่แตกต่างกันมากในกลยุทธ์การวินิจฉัยกับที่สุดความแตกต่างที่เกิดขึ้นระหว่างบุคคล etiologic และวิธีการรวม ( 10 % เมื่อเทียบกับร้อยละ 21 ) ; การแพร่กระจายมากที่สุดสำหรับภาวะซึมเศร้าเล็กน้อยพบระหว่างรูปแบบ etiologic รวม ( 14 % และ 25 % ) แม้ว่าระดับความรุนแรงของความบกพร่อง
ถ่ายลงในบัญชีอัตราของภาวะซึมเศร้ายังแตกต่างกันอย่างมากในการวินิจฉัย ( 9% ) 17% สำหรับภาวะซึมเศร้าที่สำคัญและ 9 % และ 14% สำหรับผู้เยาว์ หดหู่ ที่คำนวณจากตารางที่ 2 )