Generally, the Khmer inscription ha

Generally, the Khmer inscription had its own distinction and the content was mostly a listing of assets, covering from paddy fields, cattle, objects and furniture, as well as the names of slaves which were owned by the temples. In many instances, some of the stone inscriptions were placed in the shrine by donors who could be the dignitaries or the elites of Khmer ruling class. These inscriptions could be varied, ranging from the listing of assets to some poetic verses.

According to Zhou Daguan in the Chinese annals, the ancient Khmers knew how to write on the latina leaves as well as by chalks on the animal's skin. Unfortunately, these materials seem to have been decayed over the past centuries due to damp weathers and insects.

It is hard to believe that such a high civilization of Khmer with a well-developed writing system would barely have any literature. Only three Khmer literatures are known since they were preserved in the stone inscription. Many literatures and other Khmer manuscripts, being written on unendurable materials other than on stone, are believed to have been lost with time, and some may have been survived until present day as local folklores.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั่วไป จารึกเขมรมีความแตกต่างของตนเอง และเนื้อหาเป็นส่วนใหญ่รายการสินทรัพย์ ครอบคลุมจากนาข้าว วัว วัตถุ และเฟอร์นิเจอร์ ตลอดจนชื่อของทาสที่ได้เป็นเจ้าวัด ในหลายกรณี บางจารึกหินถูกวางในศาล โดยผู้บริจาคที่สามารถในสาแหรกหรือร่ำรวยของชั้นปกครองเขมร จารึกเหล่านี้อาจจะแตกต่างกัน ตั้งแต่รายการสินทรัพย์บางข้อบท ตามดากวนโจวในพงศาวดารจีน Khmers โบราณรู้วิธีการเขียน ในใบลาติน่าที่ เป็น chalks บนผิวหนังของสัตว์ อับ วัสดุเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่ มีผุช่วงศตวรรษผ่านมา weathers ชื้นและแมลง เป็นการยากที่จะเชื่อว่า เช่นความสูงอารยธรรมของเขมร ด้วยเขียนดีพัฒนาระบบแทบจะมีวรรณกรรมใด ๆ เพียงสามเขมร literatures ทราบว่าเนื่องจากพวกเขาถูกเก็บรักษาไว้ในศิลาจารึก Literatures มากและอื่น ๆ เป็นเขมร การเขียนบนวัสดุ unendurable จากบนหิน เชื่อว่ามีการสูญเสียเวลา และบางส่วนอาจมีการรอดชีวิตจนถึงวันปัจจุบันเป็น folklores ท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยทั่วไปจารึกเขมรมีความแตกต่างของตัวเองและเนื้อหาส่วนใหญ่เป็นรายการของสินทรัพย์ที่ครอบคลุมจากนาข้าววัววัตถุและเฟอร์นิเจอร์เช่นเดียวกับชื่อของทาสซึ่งเป็นเจ้าของโดยวัด ในหลายกรณีบางส่วนของศิลาจารึกอยู่ในศาลโดยผู้บริจาคที่อาจจะเป็นบุคคลหรือชนชั้นของชนชั้นปกครองเขมร จารึกเหล่านี้อาจจะแตกต่างกันตั้งแต่ชื่อของสินทรัพย์บางบทกวี. ตามโจว Daguan ในพงศาวดารจีนโบราณเขมรรู้วิธีการเขียนบนใบ Latina เช่นเดียวกับ Chalks บนผิวหนังของสัตว์ แต่น่าเสียดายที่วัสดุเหล่านี้ดูเหมือนจะได้รับการผุตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมาเนื่องจากสภาพอากาศชื้นและแมลง. มันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่าเช่นอารยธรรมสูงของเขมรที่มีระบบการเขียนที่ดีพัฒนาแทบจะมีวรรณกรรมใด ๆ เพียงสามวรรณกรรมเขมรเป็นที่รู้จักกันตั้งแต่พวกเขาเก็บรักษาไว้ในศิลาจารึก วรรณกรรมหลายคนและต้นฉบับภาษาเขมรอื่น ๆ ที่ถูกเขียนบนวัสดุอื่น ๆ ที่ไม่สามารถทนทานกว่าหินที่เชื่อว่าจะได้รับหายไปกับเวลาและบางคนอาจได้รับการรอดชีวิตมาได้จนกระทั่งปัจจุบันเป็น folklores ท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยทั่วไปแล้ว จารึกเขมรมีความแตกต่างของตัวเองและเนื้อหาส่วนใหญ่รายการของสินทรัพย์ครอบคลุม จากนาข้าว สัตว์ สิ่งของ และเฟอร์นิเจอร์ รวมทั้งชื่อของทาสซึ่งเป็นของวัด ในหลายกรณี , บางส่วนของศิลาจารึกอยู่ในศาลเจ้า โดยผู้บริจาคที่เป็นคนใหญ่คนโต หรือชนชั้นปกครองเขมร เรียนจารึกเหล่านี้อาจจะแตกต่างกัน ตั้งแต่รายการของสินทรัพย์บางบทกวีโองการ .

ตามโจว daguan ในพงศาวดารจีน เขมรโบราณ รู้จักวิธีการเขียนใน Latina ใบเช่นเดียวกับชอล์กบนผิวหนังของสัตว์ . แต่น่าเสียดายที่วัสดุเหล่านี้ดูเหมือนจะได้รับเสื่อมสลายกว่าศตวรรษที่ผ่านมา เนื่องจากสภาพอากาศชื้นและแมลง

มันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่าที่สูง เช่นอารยธรรมของเขมรกับการพัฒนาระบบการเขียนแทบไม่มีวรรณกรรม เพียงสามเขมรวรรณกรรมเป็นที่รู้จักเนื่องจากพวกเขาถูกเก็บรักษาไว้ในศิลาจารึก วรรณกรรมต้นฉบับเขมรหลายอื่น ๆ ที่ถูกเขียนไว้บน unendurable วัสดุอื่นบนหิน เชื่อว่าจะได้หายไปกับเวลาและบางส่วนอาจจะมีชีวิตรอดจนถึงปัจจุบันเป็นคติชนท้องถิ่น