MGA: Chapter 143 – When You Should

MGA: Chapter 143 – When You Should Attack, Go Attack

“Brother, my family’s miss came to join the White Dragon Villa servant exam.” The big person chuckled as he explained.

“What time is it now? The exam has already concluded so come next month.” That servant did not even look straight into their eyes and his attitude was very stubborn.

Seeing that, Wang Lin slightly frowned but she was helpless against their status. She did not dare to be too aggressive so she could only force out a light smile out and say,

“We hurried here from a far place and it was quite difficult, so could you help out a bit?”

Wang Lin had quite a nice appearance, so after that servant saw her, he couldn’t help but hesitate and his expression clearly turned for the better. Yet, he still said resolutely, “I cannot.”

At the same time, many other servants all around the plaza appeared and almost all of them closed their tents. Everyone was forbidden from nearing.

At that instant, the three of them were stupefied. Although they could still come next month if they couldn’t make it this month, the three of them did not want to travel for nothing.

“Here are some of my kind feelings, please accept them.” As he panicked, the old man took out 10 taels of silvers out from his pocket and passed them over.

“Old bastard? You think I need your 10 taels of silvers?”

“Get out of here, or else I’ll catch all of you.” The actions of the old man actually angered the servant as he started pointing and cursing.

“Sorry, sorry…”

That terrified the old man. They quickly apologized, and turned around at the same time, not daring to nag anymore.

However, as the three of them gave up, Chu Feng swaggeringly walked over, brushed by their shoulders, and walked straight towards the tent.

“Stop. Did you not hear what I just said?”

“Shoo.” The servant already had flames of fury burning, and when he saw a person who dared to go up, he instantly bellowed.

“What did you say? I couldn’t hear it clear enough.” Chu Feng extended his ear forward and acted as if he did not understand.

“I said, sho…”

*bam*

Before the servant even finished speaking, Chu Feng’s clear slap landed on his face.

At the same time, Chu Feng raised his foot and kicked. He directly kicked the servant until his face pointed up into the sky and he ferociously fell to the ground.

“This…”

That scene happened way too fast, but there were still quite a few people that saw it. The servants of the White Tiger Villa all surrounded over and they seemed to want to attack Chu Feng.

Wang Lin was dumbstruck. She never would have thought that Chu Feng would directly attack. It was unimaginable.

“Miss, let’s quickly leave.”

The old man and the big person grabbed onto Wang Lin at the same time and pulled her away. They both felt that Chu Feng was dead. Commoners who attacked people from the White Tiger Villa were simply looking to die. so, they tried their best to distant themselves from Chu Feng to erase all relationships with Chu Feng.

“Block them, they’re together.”

But just at that time, the servant who got hit pointed and yelled at Wang Lin and the others.

The other servants speedily obstructed their path. They surrounded Wang Lin and the others along with Chu Feng.

“You bumpkin. We’ve been dragged down by you!”

At that instant, the old man and the big person were extremely frightened. Both of their bodies were trembling and they couldn’t help but blame Chu Feng.

Although Wang Lin was a bit stronger than the other two, she was clearly scared as well. Only Chu Feng remained calm and both of his hands were looped in front of his chest. There was even a trace of disdain in his gaze.

“Dammit! You dare to hit me? Beat him to death.” The servant that was beaten got himself up and rushed towards Chu Feng. The other servants also surged forward.

“Stop.” But before they even attacked, an angry shout suddenly resounded.

After hearing that voice, the faces of the servants changed greatly. Not only did they stop their movements, they even went to the side and formed a path. Looking over, an old man was walking towards them.

The old man wore cloth clothing and it was very simple and plain. However, there was fierceness between his eyebrows. In addition to the respectful attitude that the servants were treating him with, everyone subconsciously felt that the old man came from an unordinary place.

Chu Feng could feel that the old man was a cultivator at the 5th level of the Origin realm. Although those at the 5th level of the Origin realm were not much in Chu Feng’s eyes, the old man’s cultivation was a lot stronger when compared to the servants from the White Tiger Villa.

“What is happening?” The old man asked.

“This boy dared to attack us.” The servants said the same things as they pointed at Chu Feng.

“Oh?” The old man looked at the servant who was attacked, then assessed Chu Feng. Not only was he not angry, shock even emerged into his eyes.

The reason was very simple. The servant had the

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

MGA: บทที่ 143 - เมื่อคุณควรโจมตีไปโจมตี"พี่ชายพลาดครอบครัวของฉันมาที่จะเข้าร่วมการสอบคนรับใช้มังกรขาว Villa." คนใหญ่หัวเราะในขณะที่เขาอธิบาย. "สิ่งที่เวลาตอนนี้คืออะไร? สอบได้ข้อสรุปแล้วเพื่อมาในเดือนถัดไป. "คนรับใช้ที่ไม่ได้มองตรงเข้าไปในดวงตาของพวกเขาและทัศนคติของเขาเป็นปากแข็งมาก. เห็นว่าวังหลินขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่เธอก็ทำอะไรไม่ถูกกับสถานะของพวกเขา เธอไม่กล้าที่จะก้าวร้าวเกินไปเพื่อที่เธอจะสามารถบังคับให้ออกแสงยิ้มออกมาและพูดว่า"เรารีบออกจากที่นี่เป็นสถานที่ที่ห่างไกลและมันเป็นเรื่องยากมากดังนั้นคุณสามารถช่วยออกบิต?" วังหลินก็ค่อนข้างดี ลักษณะดังนั้นหลังจากที่คนรับใช้ที่เห็นเธอเขาไม่สามารถช่วย แต่ลังเลและการแสดงออกของเขาหันอย่างชัดเจนให้ดีขึ้น แต่เขากล่าวว่ายังคงเฉียบขาด "ฉันไม่สามารถ." ในขณะเดียวกันคนรับใช้อื่น ๆ อีกมากมายทั่วพลาซ่าปรากฏตัวขึ้นและเกือบทั้งหมดของพวกเขาปิดเต็นท์ของเขา ทุกคนไม่ได้รับอนุญาตจากใกล้. ในทันทีที่สามของพวกเขาถูกตะลึง แม้ว่าพวกเขาจะยังคงมาในเดือนถัดไปถ้าพวกเขาไม่สามารถทำให้มันเดือนนี้สามของพวกเขาไม่ต้องการที่จะเดินทางไปเพื่ออะไร. "นี่คือบางส่วนของความรู้สึกชนิดของฉันโปรดยอมรับพวกเขา." ในขณะที่เขาตื่นตระหนกชายชรา เอาออก 10 taels ของสีออกมาจากกระเป๋าของเขาและผ่านพวกเขาไป. "ไอ้เก่า? คุณคิดว่าฉันต้อง 10 taels ของคุณสี? "" ออกไปจากที่นี่หรืออื่น ๆ ที่ฉันจะจับทั้งหมดของคุณ. "การกระทำของชายชราจริงโกรธคนรับใช้ในขณะที่เขาเริ่มต้นการชี้และสาปแช่ง." ขอโทษขอโทษ ... "ที่กลัวคนเก่า พวกเขารีบขอโทษและหันไปรอบ ๆ ในเวลาเดียวกันไม่กล้าที่จะจู้จี้อีกต่อไป. อย่างไรก็ตามในขณะที่สามของพวกเขาให้ขึ้นชูฮเขื่องเดินไปแปรงจากไหล่ของพวกเขาและเดินตรงไปยังเต็นท์. "หยุด คุณไม่ได้ยินสิ่งที่ฉันกล่าวว่า? "" ชุ. "คนรับใช้อยู่แล้วมีเปลวไฟแห่งความพิโรธเผาไหม้และเมื่อเขาเห็นคนที่กล้าที่จะไปขึ้นเขาตะโกนทันที." สิ่งที่คุณพูดว่า? ฉันไม่สามารถได้ยินมันชัดเจนเพียงพอ. "จือฮขยายหูของเขาไปข้างหน้าและทำหน้าที่เป็นถ้าเขาไม่เข้าใจ." ผมพูดว่า Sho ... "* แบ * ก่อนที่คนรับใช้พูดเสร็จแม้กระทั่งตบชัดเจนจือฮร่อนลงบนใบหน้าของเขา . ในขณะเดียวกันชูฮยกเท้าของเขาและเตะ เขาโดยตรงเตะคนรับใช้จนใบหน้าของเขาชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้าและเขาฉกาจฉกรรจ์ล้มลงกับพื้น. "นี่ ... " ฉากที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเกินไป แต่ก็ยังมีค่อนข้างไม่กี่คนที่เห็นมัน คนรับใช้ของเสือขาววิลล่าทั้งหมดล้อมรอบกว่าและดูเหมือนว่าพวกเขาจะต้องการที่จะโจมตีจือฮ. วังหลินเป็น dumbstruck เธอไม่เคยจะคิดว่าจือฮจะโจมตีโดยตรง มันเป็นไปไม่ได้. "มิสขอออกได้อย่างรวดเร็ว." คนเก่าและคนที่ยิ่งใหญ่คว้าไปยังวังหลินในเวลาเดียวกันและดึงเธอออกไป พวกเขาทั้งสองรู้สึกว่าจือฮตาย ไพร่ที่ทำร้ายคนที่มาจากเสือขาวถูกวิลล่าเพียงแค่มองหาที่จะตาย เพื่อให้พวกเขาพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อที่ห่างไกลตัวเองจากจือฮลบความสัมพันธ์ทั้งหมดกับจือฮ. "ปิดกั้นพวกเขาพวกเขาอยู่ด้วยกัน." แต่ในเวลานั้นคนรับใช้ที่ได้ตีแหลมและตะโกนใส่วังหลินและคนอื่น ๆ . คนรับใช้อื่น ๆ ที่ขัดขวางเส้นทางของพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว พวกเขาล้อมรอบวังหลินและอื่น ๆ พร้อมกับชูฮ. "คุณคนบ้านนอก เราได้รับการลากลงโดยคุณ! "ในทันทีที่คนเก่าและคนใหญ่กลัวมาก ทั้งสองของร่างกายของพวกเขาถูกสั่นและพวกเขาไม่สามารถช่วย แต่ตำหนิจือฮ. แม้ว่าวังหลินเป็นบิตแข็งแกร่งกว่าอีกสองเธอก็กลัวอย่างเห็นได้ชัดเช่นกัน เฉพาะจือฮยังคงอยู่ในความสงบและมือทั้งสองของเขาถูกคล้องในด้านหน้าของหน้าอกของเขา ไม่มีแม้แต่ร่องรอยของความรังเกียจในสายตาของเขา. "Dammit! คุณกล้าที่จะตีฉัน? เอาชนะเขาไปสู่ความตาย. "คนรับใช้ที่เป็นฝ่ายพ่ายแพ้มีตัวเองขึ้นมาและรีบวิ่งไปทางจือฮ คนรับใช้อื่น ๆ เพิ่มขึ้นไปข้างหน้า. "หยุด." แต่ก่อนที่พวกเขาโจมตีแม้กระทั่งการตะโกนดังก้องกึกโกรธ. หลังจากที่ได้ยินเสียงที่ใบหน้าของคนรับใช้ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก ไม่เพียง แต่พวกเขาหยุดการเคลื่อนไหวของพวกเขาพวกเขายังไปที่ด้านข้างและเส้นทางที่เกิดขึ้น มองผ่าน, ชายชราคนหนึ่งกำลังเดินต่อพวกเขา. ชายชราสวมเสื้อผ้าผ้าและมันก็ง่ายมากและธรรมดา แต่มีความรุนแรงระหว่างคิ้วของเขา นอกจากนี้ยังมีทัศนคติที่เคารพว่าคนรับใช้ถูกรักษาเขาด้วยทุกคนจิตใต้สำนึกรู้สึกว่าชายชราคนหนึ่งมาจากสถานที่ unordinary. ชูฮอาจรู้สึกว่าชายชราเป็นเกษตรกรในระดับที่ 5 ของดินแดนแหล่งกำเนิด แม้ว่าผู้ที่อยู่ในระดับที่ 5 ของดินแดนแหล่งกำเนิดสินค้าที่ไม่ได้มากในสายตาจือฮของการเพาะปลูกของชายชราเป็นจำนวนมากที่แข็งแกร่งเมื่อเทียบกับคนรับใช้จากเสือขาว Villa. "สิ่งที่เกิดขึ้น?" ชายชราถาม. "นี่ เด็กกล้าที่จะโจมตีเรา. "คนรับใช้บอกว่าสิ่งเดียวกับที่พวกเขาชี้ไปที่จือฮ." โอ้? "ชายชรามองไปที่คนรับใช้ที่ถูกโจมตีแล้วประเมินจือฮ ไม่เพียง แต่เขาไม่ได้โกรธช็อตแม้จะโผล่ออกมาสู่สายตาของเขา. เหตุผลคือง่ายมาก คนรับใช้มี