Project-based learning (PBL) is a s

Project-based learning (PBL) is a student-centered pedagogy that involves a dynamic classroom approach in which students acquire a deeper knowledge through active exploration of real-world challenges and problems.[1] Students learn about a subject by working for an extended period of time to investigate and respond to a complex question, challenge, or problem.[2] It is a style of active learning and inquiry-based learning. PBL contrasts with paper-based, rote memorization, or teacher-led instruction that simply presents established facts or portrays a smooth path to knowledge by instead posing questions, problems or scenarios.

Thomas Markham (2011) describes project-based learning (PBL) thus: "PBL integrates knowing and doing. Students learn knowledge and elements of the core curriculum, but also apply what they know to solve authentic problems and produce results that matter. PBL students take advantage of digital tools to produce high quality, collaborative products. PBL refocuses education on the student, not the curriculum--a shift mandated by the global world, which rewards intangible assets such as drive, passion, creativity, empathy, and resiliency. These cannot be taught out of a textbook, but must be activated through experience." [3] James G. Greeno (2006) has associated project-based learning with the "situated learning" perspective[4] and with the constructivist theories of Jean Piaget. Blumenfeld et al. elaborate on the processes of PBL: "Project-based learning is a comprehensive perspective focused on teaching by engaging students in investigation. Within this framework, students pursue solutions to nontrivial problems by asking and refining questions, debating ideas, making predictions, designing plans and/or experiments, collecting and analyzing data, drawing conclusions, communicating their ideas and findings to others, asking new questions, and creating artifacts."[5](Blumenfeld, et al., 1991) The basis of PBL lies in the authenticity or real-life application of the research. Students working as a team are given a "driving question" to respond to or answer, then directed to create an artifact (or artifacts) to present their gained knowledge. Artifacts may include a variety of media such as writings, art, drawings, three-dimensional representations, videos, photography, or technology-based presentations.

Proponents of project-based learning cite numerous benefits to the implementation of its strategies in the classroom - including a greater depth of understanding of concepts, broader knowledge base, improved communication and interpersonal/social skills, enhanced leadership skills, increased creativity, and improved writing skills. Another definition of project-based learning includes a type of instruction, where students work together to solve real-world problems in their schools and communities. Successful problem-solving often requires students to draw on lessons from several disciplines and apply them in a very practical way. The promise of seeing a very real impact becomes the motivation for learning.[6]

John Dewey initially promoted the idea of "learning by doing". In My Pedagogical Creed (1897) Dewey enumerated his beliefs regarding education: "The teacher is not in the school to impose certain ideas or to form certain habits in the child, but is there as a member of the community to select the influences which shall affect the child and to assist him in properly responding to these.......I believe, therefore, in the so-called expressive or constructive activities as the centre of correlation." [7](Dewey, 1897) Educational research has advanced this idea of teaching and learning into a methodology known as "project-based learning". Blumenfeld & Krajcik (2006)[8] cite studies by Marx et al., 2004, Rivet & Krajcki, 2004 and William & Linn, 2003 state that "research has demonstrated that students in project-based learning classrooms get higher scores than students in traditional classroom".


John Dewey in 1902In Peer Evaluation in Blended Team Project-Based Learning: What Do Students Find Important?, Hye-Jung & Cheolil (2012) describe "social loafing" as a negative aspect of collaborative learning. Social loafing may include insufficient performances by some team members as well as a lowering of expected standards of performance by the group as a whole to maintain congeniality amongst members. These authors said that because teachers tend to grade the finished product only, the social dynamics of the assignment may escape the teacher's notice.[9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โครงการการเรียนรู้ (พีบีแอลกรุ๊ป) เป็นการสอนที่นักเรียนเป็นศูนย์กลางที่เกี่ยวข้องกับวิธีการเรียนแบบไดนามิกที่นักเรียนได้รับความรู้ลึกซึ้งผ่านงานสำรวจปัญหาและความท้าทายที่จริง [1] นักเรียนเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่อง ด้วยการทำงานระยะเวลาการตรวจสอบ และตอบคำถามที่ซับซ้อน ท้าทาย หรือแม้แต่ปัญหา [2] เป็นแบบของการเรียนรู้และการเรียนรู้ที่ใช้สอบถาม พีบีแอลกรุ๊ปตัดกับเปียโน ใช้กระดาษ อาจ อาจารย์คำเพียงแค่นำเสนอข้อเท็จจริงขึ้น หรือปีเส้นทางเรียบความรู้ โดยวางตัวแทน คำถาม ปัญหา หรือสถานการณ์Thomas มาร์กแฮม (2011) อธิบายถึงโครงการการเรียนรู้ (พีบีแอลกรุ๊ป) ดังนั้น: "พีบีแอลกรุ๊ปรวมรู้ และทำ นักเรียนได้เรียนรู้และองค์ประกอบของหลักสูตรแกน แต่ใช้สิ่งที่พวกเขารู้ว่าการแก้ปัญหาที่แท้จริง และผลที่สำคัญ พีบีแอลกรุ๊ปนักเรียนใช้ประโยชน์จากเครื่องมือดิจิตอลเพื่อผลิตคุณภาพ ผลิตภัณฑ์ร่วมกัน พีบีแอลกรุ๊ป refocuses การศึกษาในนักเรียน ไม่หลักสูตร - กะรับคำสั่งจากโลก ซึ่งรางวัลสินทรัพย์ไม่มีตัวตนเช่นไดรฟ์ ความรัก ความคิดสร้างสรรค์ เอาใจใส่ และมีความยืดหยุ่น เหล่านี้ไม่ได้รับการสอนจากตำรา แต่ต้องเรียกใช้ผ่านประสบการณ์" [3] James G. Greeno (2006) ได้ร่วมเรียน กับมุมมอง "แห่งการเรียนรู้" [4] และทฤษฎีเนมของฌ็องปียาแฌ Blumenfeld et al.อธิบายกระบวนการของพีบีแอลกรุ๊ป: "เรียนเป็นมุมมองครอบคลุมที่เน้นการสอน โดยนักเรียนในการสอบสวน ภายในกรอบนี้ นักเรียนดำเนินการแก้ไขปัญหา nontrivial โดยการขอ และปรับคำถาม ความคิด คาดคะเน การออกแบบแผนหรือทดลอง รวบรวม และวิเคราะห์ข้อมูล การโต้วาทีวาด สื่อสารการคิดและประเด็นอื่น ๆ ถามคำถามใหม่ และการสร้างสิ่งประดิษฐ์. " [5] (Blumenfeld, et al. 1991) พื้นฐานของพีบีแอลกรุ๊ปอยู่แท้หรือการประยุกต์การวิจัยจริง นักเรียนทำงานเป็นทีมจะได้ "ถามขับรถ" เพื่อตอบสนองต่อหรือตอบรับ จากนั้น นำไปสร้างสิ่งประดิษฐ์การ (หรือวัตถุ) เพื่อนำเสนอความรู้ที่ได้รับ สิ่งประดิษฐ์อาจมีหลากหลายสื่อเช่นงานเขียน ศิลปะ ภาพวาด สามมิติแทน วิดีโอ ภาพถ่าย หรือนำเสนอโดยใช้เทคโนโลยีผู้เสนอโครงการเรียนอ้างถึงประโยชน์มากมายการดำเนินกลยุทธ์ในห้องเรียน - รวมถึงความลึกมากกว่าความเข้าใจแนวคิด ความรู้กว้างขึ้น ปรับปรุงการสื่อสาร และมนุษยสังคมทักษะ เสริมทักษะ ความคิดสร้างสรรค์เพิ่มขึ้น และปรับปรุงทักษะการเขียน ความหมายอื่นของเรียนรวมถึงประเภทของคำสั่ง ที่เรียนทำงานร่วมกันเพื่อแก้ปัญหาจริงในโรงเรียนและชุมชน ประสบความสำเร็จในการแก้ไขปัญหามักจะต้องวาดในบทเรียนจากหลายสาขา และนำไปใช้ในทางปฏิบัติมาก สัญญาของการเห็นผลอย่างแท้จริงกลายเป็น แรงจูงใจสำหรับการเรียนรู้ [6]John Dewey เริ่มส่งเสริมแนวคิดของ "การเรียนรู้โดยการกระทำ" ในลัทธิสอนของฉัน (1897) Dewey นำความเชื่อของเขาเกี่ยวกับการศึกษา: "ครูไม่ได้อยู่ในโรงเรียน เพื่อกำหนดแนวคิดบาง หรือแบบพฤติกรรมบางอย่างในเด็ก แต่มีเป็นสมาชิกของชุมชนใน การเลือกปัจจัยที่จะมีผลต่อเด็ก และช่วยเหลือเขาในการถูกตอบสนองเหล่านี้... ผมเชื่อว่า ดังนั้น กิจกรรมแสดง หรือสร้างสรรค์เป็นศูนย์กลางของความสัมพันธ์เรียกว่า" [7] (Dewey, 1897) การศึกษาวิจัยมีขั้นสูงนี้ความคิดของการเรียนการสอน และการเรียนรู้เป็นวิธีที่เรียกว่า "เรียน" Blumenfeld & Krajcik (2006) [8] กล่าวถึงการศึกษาโดย Marx et al. 2004 หมุดย้ำ และ William Linn, 2003 ระบุว่า "การวิจัยได้แสดงให้เห็นว่า นักเรียนในห้องเรียนเรียนได้คะแนนสูงกว่านักเรียนในห้องเรียนแบบดั้งเดิม" & Krajcki, 2004John Dewey ใน 1902 ในเพียร์การประเมินผลการเรียนรู้ Blended Team Project-Based: อะไรทำนักเรียนค้นหาความสำคัญหรือไม่ จุงขับ & Cheolil (2012) อธิบาย "loafing สังคม" เป็นด้านลบของการเรียนรู้ร่วมกัน Loafing สังคมอาจรวมถึงการแสดงพอสมาชิกบางเป็นการลดมาตรฐานที่คาดไว้ของกลุ่มทั้งหมดเพื่อรักษางามมิตรภาพในหมู่สมาชิก เหล่านี้ผู้เขียนกล่าวว่า เนื่องจากครูมักจะ ผลิตเฉพาะเกรด พลวัตทางสังคมของการกำหนดอาจหนีครูแจ้ง [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามโครงการการเรียนรู้ (PBL) คือการเรียนการสอนนักเรียนเป็นศูนย์กลางที่เกี่ยวข้องกับวิธีการสอนในชั้นเรียนแบบไดนามิกที่นักเรียนได้รับความรู้ลึกผ่านการสำรวจการใช้งานของความท้าทายที่แท้จริงของโลกและปัญหา. [1] นักเรียนได้เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องด้วยการทำงานสำหรับการขยาย ระยะเวลาในการตรวจสอบและตอบสนองต่อความซับซ้อนคำถามท้าทายหรือมีปัญหา. [2] มันเป็นรูปแบบของการเรียนรู้การใช้งานและสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมตามการเรียนรู้ PBL ขัดแย้งกับกระดาษที่ใช้ท่องจำหรือการเรียนการสอนในชั้นเรียนที่เพียงแค่นำเสนอข้อเท็จจริงที่จัดตั้งขึ้นหรือ portrays เส้นทางเรียบเพื่อความรู้โดยแทนที่จะวางตัวคำถามปัญหาหรือสถานการณ์. โทมัสมาร์คัม (2011) อธิบายตามโครงการการเรียนรู้ (PBL) จึง "PBL รวมรู้และการทำนักเรียนได้เรียนรู้ความรู้และองค์ประกอบของหลักสูตรแกนกลาง แต่ยังใช้กับสิ่งที่พวกเขารู้ว่าการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นจริงและก่อให้เกิดผลที่สำคัญนักเรียน PBL ใช้ประโยชน์จากเครื่องมือดิจิตอลเพื่อการผลิตที่มีคุณภาพสูงและผลิตภัณฑ์ที่ทำงานร่วมกัน PBL... refocuses การศึกษาเกี่ยวกับนักเรียนที่ไม่ได้หลักสูตร -. กะได้รับคำสั่งจากโลกโลกซึ่งรางวัลสินทรัพย์ไม่มีตัวตนเช่นไดรฟ์, ความรัก, ความคิดสร้างสรรค์, ความเห็นอกเห็นใจและความยืดหยุ่นเหล่านี้ไม่สามารถได้รับการสอนจากตำราเรียน แต่ต้องใช้งานผ่าน ประสบการณ์." [3] เจมส์กรัม Greeno (2006) ได้เชื่อมโยงการเรียนรู้โครงการตามด้วย "การเรียนรู้ที่ตั้งอยู่" มุมมอง [4] และมีทฤษฎีคอนสตรัคติของฌองเพียเจต์ Blumenfeld et al, ซับซ้อนในกระบวนการของการ PBL นี้:. "การเรียนรู้ด้วยโครงงานเป็นมุมมองที่ครอบคลุมมุ่งเน้นไปที่การเรียนการสอนโดยนักเรียนมีส่วนร่วมในการตรวจสอบภายในกรอบนี้นักเรียนไล่ตามแก้ปัญหาที่ขับเคลื่อนด้วยการถามและตอบคำถามกลั่นอภิปรายแนวความคิดทำให้การคาดการณ์การออกแบบแผนและ / หรือการทดลองการเก็บรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล, การวาดภาพสรุปการสื่อสารความคิดของพวกเขาและการค้นพบกับคนอื่น ๆ ถามคำถามใหม่และการสร้างสิ่งประดิษฐ์. "[5] (Blumenfeld, et al., 1991) พื้นฐานของ PBL อยู่ในความถูกต้องหรือ การประยุกต์ใช้ในชีวิตจริงของการวิจัย นักเรียนทำงานเป็นทีมจะได้รับคำถาม "ขับรถ" เพื่อตอบสนองต่อการหรือคำตอบแล้วนำไปสร้างสิ่งประดิษฐ์ (หรือสิ่งประดิษฐ์) ที่จะนำเสนอความรู้ที่ได้ของพวกเขา . สิ่งประดิษฐ์ที่อาจรวมถึงความหลากหลายของสื่อเช่นงานเขียนศิลปะภาพวาดการแสดงสามมิติ, วิดีโอ, ถ่ายภาพหรืองานนำเสนอเทคโนโลยีที่ผู้เสนอของการเรียนรู้โครงการตามอ้างถึงประโยชน์มากมายให้กับการดำเนินการตามกลยุทธ์ในห้องเรียน - รวมทั้ง ความลึกของความเข้าใจแนวคิดฐานความรู้ที่กว้างขึ้น, ปรับปรุงการสื่อสารและความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลทักษะ / สังคม, ทักษะความเป็นผู้นำมากขึ้นเพิ่มความคิดสร้างสรรค์และทักษะการเขียนที่ดีขึ้น ความหมายของการเรียนรู้ตามโครงการอีกรวมถึงประเภทของการเรียนการสอนที่นักเรียนทำงานร่วมกันในการแก้ปัญหาโลกแห่งความจริงในโรงเรียนและชุมชนของพวกเขา ที่ประสบความสำเร็จในการแก้ปัญหามักจะต้องให้นักเรียนวาดภาพบนบทเรียนจากหลายสาขาวิชาและนำไปใช้ในทางปฏิบัติมาก สัญญาของการมองเห็นผลกระทบที่แท้จริงมากจะกลายเป็นแรงจูงใจสำหรับการเรียนรู้. [6] จอห์นดิวอี้แรกการส่งเสริมความคิดของ "การเรียนรู้โดยการทำ" ในลัทธิสอนของฉัน (1897) ดิวอี้แจกแจงความเชื่อของเขาเกี่ยวกับการศึกษา: "ครูไม่ได้อยู่ในโรงเรียนที่จะกำหนดความคิดบางอย่างหรือการสร้างนิสัยบางอย่างในเด็ก แต่จะมีในฐานะสมาชิกของชุมชนที่จะเลือกอิทธิพลซึ่งจะ ส่งผลกระทบต่อเด็กและให้ความช่วยเหลือเขาอย่างถูกต้องในการตอบสนองต่อสิ่งเหล่านี้ผมเชื่อว่า ....... ดังนั้นในสิ่งที่เรียกว่ากิจกรรมที่แสดงออกหรือสร้างสรรค์เป็นศูนย์กลางของความสัมพันธ์. " [7] (ดิวอี้ 1897) การวิจัยทางการศึกษาขั้นสูงมีความคิดของการเรียนการสอนและการเรียนรู้นี้ในวิธีการที่เรียกว่า "การเรียนรู้ตามโครงการ" Blumenfeld & Krajcik (2006) [8] อ้างถึงการศึกษาโดยมาร์กซ์, et al., 2004, Rivet & Krajcki 2004 และวิลเลียมและลินน์ 2003 ระบุว่า "การวิจัยได้แสดงให้เห็นว่านักเรียนในโครงการตามห้องเรียนการเรียนรู้ที่ได้รับคะแนนสูงกว่านักเรียนใน ห้องเรียนแบบดั้งเดิม ". จอห์นดิวอี้ในการประเมินผล Peer 1902In ในการเรียนรู้แบบผสมผสานทีมโครงงาน: สิ่งที่นักเรียนค้นหาสำคัญ ?, Hye-Jung & Cheolil (2012) อธิบาย" เดินเล่นสังคม "ในฐานะที่เป็นด้านลบของการเรียนรู้ร่วมกัน การเที่ยวเตร่สังคมอาจไม่เพียงพอรวมถึงการแสดงโดยสมาชิกในทีมบางคนเช่นเดียวกับการลดมาตรฐานคาดว่าผลการดำเนินงานโดยกลุ่มที่เป็นทั้งเพื่อรักษา Congeniality ในหมู่สมาชิกที่ ผู้เขียนเหล่านี้กล่าวว่าเนื่องจากครูมีแนวโน้มที่จะเกรดผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปเท่านั้นพลวัตทางสังคมของงานอาจหลบหนีแจ้งให้ทราบล่วงหน้าของครู. [9]