The Philippines' claims under Artic

The Philippines' claims under Article III of the GATT 1994

The Philippines also challenged a number of measures imposed on imported cigarettes under the Thai VAT regime. It argued that Thailand determined the tax base (MRSP) for VAT on imported cigarettes in such a way that the VAT on imported cigarettes is in excess of that imposed on like domestic cigarettes, in violation of the first sentence of Article III:2 of the GATT1994. The Philippines further claimed that imported cigarettes are also subject to VAT liability in excess of that applied to like domestic cigarettes, in violation of the first sentence of Article III:2, as the VAT exemption is only given to domestic cigarette resellers. According to the Philippines, the excessive tax liability imposed on the imported cigarette resellers also results in additional administrative requirements for these resellers.

Thailand argued that in deciding the tax base for VAT, it had applied a general methodology in the same manner to both imported and domestic cigarettes. Further, under Thai law, resellers of domestic cigarettes are exempt from a VAT liability and the related administrative requirements. Thailand argued that this exemption given only to resellers of domestic cigarettes did not result in an excess tax as resellers of imported cigarettes receive tax credits for the potential liabilities.

In the specific instances that were at issue in this case, the Panel concluded that Thai Excise had deviated from its general methodology in determining the tax base for VAT for imported cigarettes, while at the same time applying this methodology to domestic cigarettes. This resulted in excess taxation for imported cigarettes in a manner contrary to Article III:2, first sentence of the GATT 1994. Moreover, given the strict standard under Article III:2, first sentence of the GATT 1994, the Panel found that even the mere possibility of imported cigarettes being subject to an internal tax in excess of that which is applied to domestic cigarettes was inconsistent with Thailand's obligations under Article III:2, first sentence. The Panel found therefore that these specific aspects of the Thai VAT regime violated Thailand's obligations under Articles III:2 and III:4 of the GATT 1994.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟิลิปปินส์เรียกร้องภายใต้บทความ III ของแกตต์ 1994นอกจากนี้ฟิลิปปินส์ยังท้าทายจำนวนมาตรการเก็บบุหรี่นำเข้าภายใต้ระบอบ VAT ของไทย เรื่องโต้เถียงที่ ไทยกำหนดฐานภาษี (MRSP) สำหรับ VAT ในบุหรี่นำเข้าในลักษณะว่า VAT ในการนำเข้าบุหรี่ได้เกินกว่าที่เก็บเช่นบุหรี่ในประเทศ ในการละเมิดของประโยคแรกของบทความ III:2 ของ GATT1994 ฟิลิปปินส์เพิ่มเติมอ้างว่า นำเข้าบุหรี่ยัง มีความรับผิด VAT เกินกว่าที่ใช้ชอบบุหรี่ในประเทศ ในการละเมิดของประโยคแรกของบทความ III:2 ยกเว้น VAT ได้จะให้เฉพาะผู้จำหน่ายบุหรี่ในประเทศ ตามฟิลิปปินส์ ภาระภาษีมากเกินไปเก็บผู้จำหน่ายบุหรี่นำเข้ายังผลความต้องการดูแลเพิ่มเติมสำหรับผู้ค้าเหล่านี้ ไทยโต้เถียงว่า ในการตัดสินใจว่า ฐานภาษีสำหรับ VAT มันมีกับวิธีทั่วไปในลักษณะเดียวกันภายในประเทศ และนำเข้าบุหรี่ เพิ่มเติม กฎหมายไทย ผู้จำหน่ายบุหรี่ในประเทศได้รับการยกเว้นจากภาระ VAT และความต้องการผู้ดูแลที่เกี่ยวข้อง ไทยโต้เถียงว่า นี้ยกเว้นให้เฉพาะผู้จำหน่ายบุหรี่ในประเทศผลไม่มีภาษีส่วนเกินเป็นผู้จำหน่ายบุหรี่นำเข้าได้รับเครดิตภาษีสำหรับหนี้สินที่อาจเกิดขึ้น ในกรณีเฉพาะที่อยู่ที่ปัญหาในกรณีนี้ แผงสรุปว่า ไทยสรรพสามิตได้ deviated จากวิธีการทั่วไปในการกำหนดฐานภาษีสำหรับ VAT การนำเข้าบุหรี่ ในเวลาเดียวกันที่ใช้วิธีนี้กับบุหรี่ในประเทศ ส่งผลให้ภาษีส่วนเกินสำหรับบุหรี่นำเข้าในลักษณะขัดต่อบทความ III:2 ประโยคที่แรกของปี 1994 แกตต์ นอกจากนี้ ได้รับมาตรฐานเข้มงวดภายใต้บทความ III:2 ประโยคที่แรกของปี 1994 แกตต์ แผงพบว่า แม้โอกาสเพียงบุหรี่นำเข้าอาจเป็นภาษีภายในเกินกว่าที่จะใช้กับบุหรี่ในประเทศสอดคล้องกับพันธกรณีของประเทศไทยที่ III:2 บทความ ประโยค แผงพบดังว่า นี้ลักษณะเฉพาะของระบอบ VAT ของไทยละเมิดพันธกรณีของไทยภายใต้บทความ III:2 และ III:4 ของแกตต์ 1994

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียกร้องของฟิลิปปินส์ภายใต้ข้อที่สามของแกตต์ 1994 ฟิลิปปินส์ยังท้าทายหลายมาตรการที่กำหนดไว้ในบุหรี่ที่นำเข้าภายใต้ระบอบการปกครองของไทยภาษีมูลค่าเพิ่ม มันเป็นที่ถกเถียงกันว่าประเทศไทยกำหนดฐานภาษี (MRSP) ภาษีมูลค่าเพิ่มบุหรี่ที่นำเข้าในลักษณะที่ภาษีมูลค่าเพิ่มบุหรี่ที่นำเข้ามาอยู่ในส่วนที่เกินจากที่กำหนดไว้เช่นการสูบบุหรี่ในประเทศในการละเมิดประโยคแรกของบทความที่สาม: 2 GATT1994 ประเทศฟิลิปปินส์ต่อไปอ้างว่าบุหรี่ที่นำเข้ายังเป็นเรื่องที่รับผิดภาษีมูลค่าเพิ่มในส่วนที่เกินจากที่นำไปใช้กับการสูบบุหรี่ในประเทศชอบในการละเมิดประโยคแรกของบทความที่สาม: 2 ขณะที่ได้รับการยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มจะได้รับเฉพาะผู้จำหน่ายบุหรี่ในประเทศ ตามที่ฟิลิปปินส์ภาระภาษีมากเกินไปที่กำหนดในผู้จำหน่ายบุหรี่ที่นำเข้ายังส่งผลให้ความต้องการในการบริหารที่เพิ่มขึ้นสำหรับผู้ค้าปลีกเหล่านี้. ประเทศไทยถกเถียงกันอยู่ว่าในการตัดสินใจฐานภาษีสำหรับภาษีมูลค่าเพิ่มมันก็ใช้วิธีการทั่วไปในลักษณะเดียวกันทั้งนำเข้าและ การสูบบุหรี่ในประเทศ นอกจากนี้ภายใต้กฎหมายไทย, ผู้ค้าปลีกของบุหรี่ในประเทศได้รับการยกเว้นจากความรับผิดภาษีมูลค่าเพิ่มและข้อกำหนดที่เกี่ยวข้องกับการบริหาร ประเทศไทยอ้างว่าได้รับการยกเว้นนี้รับเฉพาะกับผู้ค้าปลีกของบุหรี่ในประเทศไม่ได้ผลในภาษีส่วนเกินเป็นผู้ค้าปลีกของบุหรี่ที่นำเข้าได้รับเครดิตภาษีสำหรับหนี้สินที่อาจเกิดขึ้น. ในกรณีที่เฉพาะเจาะจงที่อยู่ในปัญหาในกรณีนี้แผงสรุปว่าไทยสรรพสามิต ได้ผิดไปจากวิธีการทั่วไปในการกำหนดฐานภาษีสำหรับภาษีมูลค่าเพิ่มสำหรับบุหรี่ที่นำเข้ามาในขณะที่ในเวลาเดียวกันการใช้วิธีการนี้ในการสูบบุหรี่ในประเทศ นี้ส่งผลให้การจัดเก็บภาษีส่วนเกินสำหรับบุหรี่ที่นำเข้าในลักษณะที่ขัดมาตรา III: 2 ประโยคแรกของแกตต์ 1994 นอกจากนี้ได้รับมาตรฐานที่เข้มงวดภายใต้ข้อ III: 2 ประโยคแรกของแกตต์ 1994 แผงพบว่าแม้ เพียงความเป็นไปได้ของการสูบบุหรี่ที่นำเข้ามาเป็นเรื่องการเสียภาษีภายในในส่วนที่เกินจากสิ่งที่ถูกนำไปใช้ในการสูบบุหรี่ในประเทศที่ไม่สอดคล้องกับพันธกรณีของไทยภายใต้ข้อ III: 2 ประโยคแรก แผงจึงพบว่าลักษณะเฉพาะเหล่านี้ของระบอบการปกครองภาษีมูลค่าเพิ่มไทยละเมิดข้อผูกพันของไทยภายใต้ข้อ III: 2 และ iii: 4 ของแกตต์ 1994

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟิลิปปินส์เรียกร้องตามข้อ 3 ของ GATT 1994

ฟิลิปปินส์ท้าทายนอกจากนี้ยังมีจำนวนของมาตรการที่กำหนดในการนำเข้าบุหรี่ ภายใต้ไทยระบบภาษีมูลค่าเพิ่ม มันเป็นที่ถกเถียงกันว่าประเทศไทยกำหนดฐานภาษี ( mrsp ) ภาษีมูลค่าเพิ่มในการนำเข้าบุหรี่ในทางภาษีมูลค่าเพิ่มในการนำเข้าบุหรี่ที่อยู่ในส่วนที่เกินจากที่กำหนดเช่นการสูบบุหรี่ในประเทศในการละเมิดของประโยคแรกของบทความที่ 3 : 2 ของ gatt1994 . ฟิลิปปินส์ยังอ้างว่าบุหรี่นำเข้ายังต้องรับผิดในส่วนของภาษีมูลค่าเพิ่มที่ใช้เช่นการสูบบุหรี่ในประเทศ ในการละเมิดของประโยคแรกของบทความที่ 3 : 2 เป็นการยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มเท่านั้นผู้ค้าบุหรี่ในประเทศ จากฟิลิปปินส์ภาระภาษีเกินกำหนดในการนำเข้าบุหรี่ นอกจากนี้ ยังส่งผลให้ความต้องการการบริหารเพิ่มเติมสำหรับผู้ค้าปลีกเหล่านี้

ไทยโต้แย้งว่า ในการตัดสินใจเลือกฐานภาษี ภาษีมูลค่าเพิ่ม จึงได้ใช้วิธีการทั่วไปในลักษณะเดียวกัน ทั้งนำเข้า และบุหรี่ในประเทศ เพิ่มเติม ภายใต้กฎหมายไทยผู้ค้าบุหรี่ภายในประเทศจะได้รับการยกเว้นจากความรับผิดภาษี และการบริหารที่เกี่ยวข้องกับความต้องการ ไทยเสนอที่ได้รับการยกเว้นนี้ให้เฉพาะผู้ค้าบุหรี่ในประเทศ ไม่ได้ส่งผลให้ภาษีส่วนเกินเป็นผู้ค้าปลีกของบุหรี่นำเข้า ได้รับเครดิตภาษีสำหรับหนี้สินที่อาจเกิดขึ้น

ในกรณีเฉพาะ ที่เป็นประเด็นในคดีนี้แผง พบว่า ไทยมีการเบี่ยงเบนจากกรมสรรพสามิต โดยทั่วไปวิธีการในการกำหนดฐานภาษีภาษีมูลค่าเพิ่มสำหรับบุหรี่นำเข้า ขณะเดียวกันก็ใช้วิธีการนี้กับบุหรี่ในประเทศ นี้ส่งผลในการจัดเก็บภาษีส่วนเกินสำหรับบุหรี่นำเข้าในลักษณะที่ขัดต่อมาตรา 3 : 2 ประโยคแรกของ GATT 1994 นอกจากนี้ยังได้รับมาตรฐานที่เข้มงวดภายใต้มาตรา 3 : 2ประโยคแรกของ GATT 1994 แผงพบว่าแม้เพียงความเป็นไปได้ของบุหรี่นำเข้าเป็นภาษีภายใน ในส่วนที่เกินจากที่ใช้กับบุหรี่ในประเทศยังไม่สอดคล้องกับพันธกรณีของประเทศไทยในข้อที่ 3 : 2 ประโยคแรกแผงพบดังนั้นเหล่านี้เฉพาะด้านของระบอบการปกครองไทยละเมิดพันธกรณีภายใต้ภาษีไทยบทความ 3 : 2 และ 3 : 4 ของ GATT 1994