ConclusionThis is the first integra

Conclusion
This is the first integrative review to examine insomnia in a prison population. In conclusion, despite the publication of a number of scientific papers, rigorous research surrounding the prevalence, aetiology and management in a prison population is rare. Treatment decisions are frequently made more difficult in prison due to the prison environment and because prisoners with insomnia are more likely to have comorbid disorders which impact upon treatment options and likely efficacy. Furthermore, whilst a range of non-drug interventions have been found to be effective in treating insomnia in the community, there seems to be an emphasis instead towards prescribing medication as first line treatment in prison. However, the higher rates of prescribing may simply reflect higher rates of clinical need and may be entirely appropriate.

Notwithstanding methodological limitations, the literature to date indicates that sleep disturbance in prison populations is common, impairing, linked to greater levels of comorbidity, and treated using a limited range of interventions. While this is comparable in part to insomnia in the general/non-incarcerated population, data indicate that the burden of insomnia is considerably greater in prison, yet the management strategies employed are more limited. A series of studies is required to further characterise the nature, prevalence and aetiology of poor sleep in prison populations.

Future studies should aim to:

•
Assess sleep with validated measures and prospective sleep diaries;
•
Consider the use of objective measures (e.g., actigraphy and polysomography);
•
Conduct longitudinal studies to determine sleep quality/disturbance pre, during and post-prison stay;
•
Assess qualitative reflections from prisoners about the nature of poor sleep;
•
Establish what types of symptoms are most common (initiating, maintaining sleep, early morning awakenings) and how they impact on functioning/wellbeing and interactions with other prisoners/staff;
•
How the prison environment impacts sleep and whether this differentially affects those of a particular age, gender, or chronotype (i.e., morning/evening);
•
Inter-relations between substance misuse, comorbidity and poor sleep;
•
Determine best practice around prison-based prescription of hypnotics and assess the application and delivery of non-pharmacological options;
•
Establish environmental/operational factors that may facilitate/hinder sleep; and,
•
Conduct randomised, controlled evaluations of insomnia treatment options.
It is important to further study insomnia within a prison population in order to identify an accurate rate of prison insomnia; improve staff–prisoner relationships with regards to treatment consultation and satisfaction; to provide effective insomnia management in a prison environment; and to reduce the negative effects of insomnia and their impact upon an individual prisoner's ability to engage with restorative, reparative and rehabilitative activities in prison to increase their life chances upon release.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปนี่คือการตรวจสอบแบบบูรณาการครั้งแรกในการตรวจสอบการนอนไม่หลับของประชากรในคุก สรุปได้ว่าแม้จะมีการประกาศของจำนวนเอกสารทางวิทยาศาสตร์การวิจัยอย่างเข้มงวดโดยรอบชุก, สาเหตุและการจัดการประชากรในคุกเป็นของหายาก การตัดสินใจการรักษาจะทำยากขึ้นบ่อยในคุกเนื่องจากสภาพแวดล้อมคุกและเพราะนักโทษที่มีอาการนอนไม่หลับมีแนวโน้มที่จะมีความผิดปกติของ comorbid ซึ่งผลกระทบต่อตัวเลือกการรักษาและประสิทธิภาพมีแนวโน้ม นอกจากนี้ในขณะที่ช่วงของการแทรกแซงไม่ใช่ยาเสพติดที่ได้รับพบว่ามีประสิทธิภาพในการรักษาโรคนอนไม่หลับในชุมชนดูเหมือนว่าจะมีความสำคัญต่อการกำหนดแทนการใช้ยาในการรักษาบรรทัดแรกในคุก แต่ในอัตราที่สูงขึ้นของการสั่งจ่ายยาก็อาจสะท้อนให้เห็นถึงอัตราที่สูงขึ้นของความต้องการทางคลินิกและอาจจะเหมาะสมอย่างสิ้นเชิง. แม้จะมีข้อ จำกัด เกี่ยวกับระเบียบวิธีวรรณกรรมวันที่แสดงให้เห็นว่าการนอนหลับรบกวนในประชากรคุกเป็นเรื่องธรรมดา impairing เชื่อมโยงกับระดับสูงของโรคร่วมและได้รับการรักษา โดยใช้ช่วง จำกัด ของการแทรกแซง ขณะนี้เป็นเปรียบในส่วนของการนอนไม่หลับในทั่วไป / ประชากรที่ไม่ถูกจองจำข้อมูลแสดงให้เห็นว่าภาระของการนอนไม่หลับมากขึ้นเป็นอย่างมากในคุก แต่กลยุทธ์การจัดการที่ใช้จะถูก จำกัด มากขึ้น ชุดของการศึกษาจะต้องต่อลักษณะธรรมชาติชุกและสาเหตุของการนอนหลับที่ไม่ดีในประชากรคุก. การศึกษาในอนาคตควรมุ่งที่จะ: •ประเมินการนอนหลับที่มีมาตรการตรวจสอบและบันทึกประจำวันการนอนหลับที่คาดหวัง; •พิจารณาการใช้มาตรการวัตถุประสงค์ (เช่น actigraphy และ polysomography); •ดำเนินการศึกษาระยะยาวในการตรวจสอบคุณภาพการนอนหลับ / รบกวนก่อนระหว่างและเข้าพักหลังคุก•ประเมินสะท้อนคุณภาพจากนักโทษเกี่ยวกับธรรมชาติของการนอนหลับยากจน•สร้างสิ่งที่ประเภทของอาการที่พบบ่อยที่สุด(เริ่มต้นการรักษานอนหลับ , ตื่นตอนเช้า) และวิธีที่พวกเขาส่งผลกระทบต่อการทำงานคุณภาพชีวิต / และการมีปฏิสัมพันธ์กับนักโทษคนอื่น ๆ / พนักงาน•วิธีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมคุกนอนหลับและไม่ว่าจะแตกต่างกันมีผลต่อผู้ที่มีอายุโดยเฉพาะเพศหรือchronotype (เช่นตอนเช้า / เย็น) ; •ระหว่างความสัมพันธ์ระหว่างการใช้ผิดประเภทสารโรคร่วมและการนอนหลับยากจน•ตรวจสอบการปฏิบัติที่ดีที่สุดรอบตามใบสั่งคุกตามhypnotics และประเมินใบสมัครและส่งมอบของตัวเลือกที่ไม่เภสัชวิทยา; •สร้างสิ่งแวดล้อม / ปัจจัยการดำเนินงานที่อาจอำนวยความสะดวก / ขัดขวางการนอนหลับ; และ•การดำเนินการสุ่มประเมินผลการควบคุมของตัวเลือกการรักษาโรคนอนไม่หลับ. มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะศึกษาการนอนไม่หลับต่อประชากรที่อยู่ในคุกเพื่อที่จะระบุอัตราที่ถูกต้องของการนอนไม่หลับคุก ปรับปรุงความสัมพันธ์กับพนักงานนักโทษที่เกี่ยวกับการให้คำปรึกษาการรักษาและความพึงพอใจ; เพื่อให้การจัดการที่มีประสิทธิภาพการนอนไม่หลับในสภาพแวดล้อมคุก; และเพื่อลดผลกระทบของการนอนไม่หลับและผลกระทบต่อความสามารถในเมื่อนักโทษของแต่ละบุคคลที่จะมีส่วนร่วมกับการบูรณะซ่อมแซมและกิจกรรมฟื้นฟูในคุกเพื่อเพิ่มโอกาสในชีวิตของพวกเขาได้รับการปล่อยตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป
นี่เป็นครั้งแรกที่บูรณาการทบทวนตรวจสอบการนอนไม่หลับในประชากรคุก . สรุป แม้จะมีการประกาศของหมายเลขของเอกสารทางวิทยาศาสตร์ที่เคร่งครัด โดยวิจัยความชุก การศึกษาที่เกี่ยวกับสาเหตุและการจัดการในประชากรคุกน่ะหายากการตัดสินใจการรักษามักทำให้ยากในคุกเนื่องจากสภาพแวดล้อมและนักโทษกับคุกเพราะนอนไม่หลับจะมี comorbid disorders ซึ่งส่งผลกระทบต่อโอกาสและตัวเลือกการรักษาความมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ ขณะที่ช่วงปลอดยาเสพติดการแทรกแซงที่ได้รับพบว่ามีประสิทธิภาพในการรักษาอาการนอนไม่หลับในชุมชนดูเหมือนจะเน้นการรักษาแทนยาต่อเป็นสายแรกในคุก อย่างไรก็ตาม อัตราสูงของยาก็อาจสะท้อนให้เห็นถึงอัตราที่สูงขึ้นของความต้องการทางคลินิกและอาจจะทั้งหมดที่เหมาะสม

แม้จะมีข้อจำกัดใน วรรณคดีวันที่ระบุว่ารบกวนการนอนหลับในคุกประชากรทั่วไปที่เป็นอันตรายต่อ , ,เชื่อมโยงไปยังระดับสูงของกฤษณา และถือว่าการใช้ช่วง จำกัด ของการแทรกแซง . ขณะนี้มีเปรียบในส่วนของการนอนไม่หลับไม่ทั่วไป / คุกประชากร ข้อมูลระบุว่า ภาระของการนอนไม่หลับจะมากมากกว่าในคุก แต่กลยุทธ์การจัดการที่ใช้จะถูก จำกัด มากขึ้น ชุดของการศึกษาจะต้องเพิ่มเติม นักศึกษาธรรมชาติความชุกและการศึกษาที่เกี่ยวกับสาเหตุของการนอนไม่ดีในประชากรคุก

อนาคตการศึกษาควรเป้าหมาย :
-
ถึงนอนกับตรวจสอบมาตรการและอนาคตไดอารี่นอน ;
-
พิจารณาใช้มาตรการวัตถุประสงค์ ( เช่น แอคติกราฟฟี และ polysomography ) ;
-
ดําเนินการศึกษาระยะยาวเพื่อตรวจสอบคุณภาพการนอนหลับ / การรบกวนก่อน ในระหว่าง และอยู่ในคุกโพสต์ ;
-
ประเมินคุณภาพ สะท้อนจากนักโทษเกี่ยวกับธรรมชาติของการนอนหลับที่ไม่ดี ;
-
สร้างชนิดของอาการที่พบบ่อยที่สุด ( การรักษานอน Awakenings ตอนเช้า ) และวิธีที่พวกเขาส่งผลกระทบต่อการทำงาน / คุณภาพชีวิตและปฏิสัมพันธ์กับนักโทษอื่น / พนักงาน ;
-
ยังไงคุกสภาพแวดล้อมและผลกระทบต่อผู้นอนว่า ต่างกัน ของอายุ โดยเฉพาะเพศหรือ chronotype ( เช่น เช้า / เย็น ) ;
-
อินเตอร์ ความสัมพันธ์ระหว่างการใช้สาร กฤษณาและนอนหลับยากจน ;
-
ตรวจสอบการปฏิบัติที่ดีที่สุดรอบคุกตามใบสั่งยาของ ) และประเมินโปรแกรมและส่งของไม่ตัวเลือกเภสัชวิทยา ;
-
สร้างปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม / ที่อาจอำนวยความสะดวก / ขัดขวางการนอนหลับ ; และ
-
นำหัวใจควบคุมจำนวนของตัวเลือกการรักษาอาการนอนไม่หลับ นอนไม่หลับ
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะศึกษาต่อภายในประชากรคุกเพื่อระบุอัตราความถูกต้องของการนอนไม่หลับคุก ; ปรับปรุงความสัมพันธ์กับเจ้าหน้าที่และนักโทษช่วยให้คำปรึกษาการรักษาและความพึงพอใจ ; เพื่อให้การจัดการนอนไม่หลับที่มีประสิทธิภาพในสภาพแวดล้อมที่คุกและเพื่อลดผลเสียของการนอนไม่หลับและผลกระทบต่อบุคคล นักโทษสามารถมีส่วนร่วมกับกิจกรรมการซ่อมแซมฟื้นฟูบูรณะ และในคุก เพื่อเพิ่มโอกาสในชีวิตของพวกเขาเมื่อปล่อย