Moreover, Lim, Ahmed, and Zairi (19

Moreover, Lim, Ahmed, and Zairi (1999) proposed using Deming’s plan-do-check-act (PDCA) cycle as the four steps for KM to become an integral part of an organization’s quality strategy. The four steps are capturing or creating knowledge (plan), sharing knowledge (do), measuring the effects (check), and learning and improving (act) (Lim et al., 1999). From an organization development (OD) context, Zetie (2002) claimed that the concepts of KM and TQM are closely linked and originate from OD. The recognition of the relationship between TQM and KM has both theoretical and practical implications. From a theoretical perspective, the implication is a possibly broader use of explanatory models developed in a specific context. From a practical point of view, TQM and KM can be seen as tools for initiating change in the organization (Zetie, 2002). Ju and his colleagues (2006) focused on the practical dimension of TQM and KM. They attempted to identify a clearer relationship between TQM and KM using both qualitative and quantitative research. They found that TQM is positively associated with KM, and KM contributes positively to TQM (Ju et al., 2006). It is, therefore, hypothesized that KM positively influences TQM through top management support, employee involvement, continuous improvement, and customer focus. This then leads to the second hypothesis:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ ริม Ahmed, Zairi (1999) นำเสนอ และใช้วงจรของ Deming แผนโดกาพระราชบัญญัติ (PDCA) เป็นขั้นตอนสี่กิโลเมตรเป็น เป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ขององค์กรคุณภาพ สี่ขั้นตอนจะจับ หรือสร้างความรู้ (แผน), แบ่งปันความรู้ (ทำ), วัดผล (ตรวจสอบ), เรียนรู้ และปรับปรุง (การกระทำ) (Lim et al., 1999) จากบริบทองค์กรพัฒนา (OD) Zetie (2002) อ้างว่า แนวคิดของ KM และ TQM อย่างใกล้ชิด และเริ่มต้นจาก OD การรับรู้ความสัมพันธ์ระหว่าง TQM และ KM มีนัยทั้งทฤษฎี และปฏิบัติ จากมุมมองทางทฤษฎี เนื่องจากมีใช้กว้างขึ้นอาจจะอธิบายรูปที่พัฒนาขึ้นในบริบทเฉพาะ จากการปฏิบัติเจตคติ TQM และ KM อาจถือเป็นเครื่องมือสำหรับเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงในองค์กร (Zetie, 2002) จูและเพื่อนร่วมงานของเขา (2006) เน้นขนาดเป็นประโยชน์ของ TQM และ KM พวกเขาพยายามที่จะระบุความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่าง TQM และกิโลเมตรที่ใช้งานวิจัยทั้งเชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณ พวกเขาพบว่า TQM เป็นบวกเกี่ยวกับ KM และ KM บวก TQM (จูและ al., 2006) มัน ดังนั้น จึงตั้งสมมติฐานว่าที่ KM บวกมีผลต่อ TQM โดยสนับสนุนผู้บริหารระดับสูง มีส่วนร่วมของพนักงาน การพัฒนาอย่างต่อเนื่อง และเน้นลูกค้า นี้แล้วนำไปสู่การสมมติฐานที่สอง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ลิมอาเหม็ดและ Zairi (1999) เสนอให้ใช้แผนทำเช็คอินการกระทำของเดมิง (PDCA) เป็นรอบสี่ขั้นตอนของ KM ที่จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ขององค์กรที่มีคุณภาพ สี่ขั้นตอนที่มีการจับหรือการสร้างความรู้ (แผน) การแบ่งปันความรู้ (ทำ) วัดผลกระทบ (ตรวจสอบ) และการเรียนรู้และการพัฒนา (การกระทำ) (Lim et al., 1999) จากการพัฒนาองค์กร (OD) บริบท Zetie (2002) อ้างว่าแนวคิดของ TQM KM และมีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดและมาจาก OD การรับรู้ของความสัมพันธ์ระหว่าง TQM และ KM มีทั้งผลกระทบทางทฤษฎีและปฏิบัติ จากมุมมองของทฤษฎีความหมายคือการใช้ในวงกว้างอาจจะเป็นรูปแบบของการอธิบายการพัฒนาในบริบทที่เฉพาะเจาะจง จากจุดปฏิบัติของมุมมอง, TQM และ KM สามารถมองเห็นเป็นเครื่องมือสำหรับการเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงในองค์กร (Zetie, 2002) จูและเพื่อนร่วมงานของเขา (2006) มุ่งเน้นไปที่มิติทางปฏิบัติของ TQM และ KM พวกเขาพยายามที่จะระบุความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่าง TQM และ KM โดยใช้การวิจัยทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพ พวกเขาพบว่า TQM มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับ KM และ KM ก่อบวกกับ TQM (จู et al., 2006) มันจึงตั้งสมมติฐานว่า KM ในเชิงบวกที่มีอิทธิพลต่อ TQM ผ่านการสนับสนุนการจัดการด้านบนการมีส่วนร่วมของพนักงานพัฒนาอย่างต่อเนื่องและมุ่งเน้นลูกค้า นี้แล้วนำไปสู่​​สมมติฐานที่สอง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ ลิม อาเหม็ด และ zairi ( 1999 ) เสนอแผนใช้ เดมมิ่ง ( PDCA ) ทำเช็ค ทำวงจรเป็นสี่ขั้นตอนสำหรับกิโลเมตร เป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ด้านคุณภาพขององค์กร สี่ขั้นตอนการจับหรือการสร้างความรู้ ( แผน ) การแบ่งปันความรู้ ( ทำ ) การวัดผล ( การตรวจสอบ ) และการเรียนรู้และการปรับปรุง ( Act ) ( ลิม et al . , 1999 )จากการพัฒนาองค์กร ( OD ) บริบท zetie ( 2002 ) อ้างว่าแนวคิดของ KM และ TQM เชื่อมโยงกันอย่างใกล้ชิด และมาจากการใช้เกินขนาด การรับรู้ความสัมพันธ์ระหว่าง TQM และกม. มีทั้งทฤษฎี และปฏิบัติต่อ . จากมุมมองทางทฤษฎี ความหมายคือ ใช้รูปแบบการพัฒนาอาจจะเติบโตในบริบทที่เฉพาะเจาะจงจากจุดปฏิบัติของมุมมอง , TQM และ km สามารถมองเห็นเป็นเครื่องมือสำหรับการเปลี่ยนแปลงในองค์กร ( zetie , 2002 ) จู และคณะ ( 2006 ) ที่เน้นมิติของการปฏิบัติของ TQM และกม. พวกเขาพยายามที่จะระบุความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่าง TQM และ km ใช้ทั้งการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ พวกเขาพบว่า TQM มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับกม.และ กม. จัดสรรบวกกับ TQM ( จู et al . , 2006 ) จึงตั้งสมมติฐานว่า กม. บวกอิทธิพล TQM ผ่านการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องการมีส่วนร่วมสนับสนุน ผู้บริหาร พนักงาน และมุ่งเน้นลูกค้า นี้แล้วนำไปสู่สมมติฐานที่สอง :