4.3. Rumen pH and lactate concentra

4.3. Rumen pH and lactate concentration
As expected, pH values before the morning concentrate distribution were higher in phase II than in phase I because calves did not have access to the concentrate feeder during the night. Consequently, the decline of pH during the first 4 h after feeding was more evident in phase II than in phase I, which was coupled with higher intake of oncentrate. However, no treatment effects occurred in phase II while, in phase I, there was a trend to lower pH values with P3.5 than M, mainly because of the greater magnitude of the pH decrease in the first 4 h after feeding, despite the lack of differences in concentrate
intake during this period. Moreover, calves fed the large pellets in phase I had the lowest decrease in pH after feeding, in accordance with a lower concentrate intake during this period. Although, in phase II, calves fed P10 also had a lower intake in
the morning feeding than those in treatments M and P3.5, this was not reflected in differences in the pH decrease, probably because of the time elapsed (1.5 h) between the end of intake and sampling. That the lactic acid concentration was higher in treatment P3.5 than in P10 is consistent with the higher efficacy of larger pellets in slowing intake after feeding.Most pH values were lower than 6.0 after 4 and 8 h of feeding although, at 8 h after feeding, there was a recovery to pH > 6.0 in calves with restricted feed access (phase II). This recovery was higher in calves fed the large pellets. Moreover,up to 0.59 of the calves fed the pelleted diets had pH values lower than 5.5 at 8 h after feeding in phase I. However, if pH values of 5.0 and 6.0 are accepted as thresholds of acute and subacute acidosis, as proposed by Jouany (2006), none of the calves suffered from acute acidosis, because individual pH values were never lower than 5.0. Furthermore, mean lactic acid concentrations after feeding, either in phase I or in phase II, were always lower than values reported by Nagaraja et al. (1985)
during acute acidosis (>50 mmol/l), when ruminal pH was lower than 4.5, or by Hristov et al. (2001) during subacute acidosis,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.3 ความเข้มข้นค่า pH และ lactate ต่อตามที่คาดไว้ ค่า pH ค่าก่อนเช้าข้นกระจายอยู่สูงในระยะ II กว่าในระยะที่ฉันเนื่องจากวัวไม่มีการเข้าถึงเครื่องเข้มข้นในตอนกลางคืน ดังนั้น การลดลงของค่า pH ในระหว่างการแรก 4 h หลังจากอาหารได้มากขึ้นเห็นได้ชัดในระยะ II กว่าระยะ ซึ่งถูกควบคู่กับการบริโภคสูงของ oncentrate อย่างไรก็ตาม ไม่มีผลการรักษาที่เกิดขึ้นในระยะที่สองในขณะที่ ในระยะฉัน มีแนวโน้มจะลดค่า pH กับ P3.5 กว่า M ส่วนใหญ่เนื่องจากขนาดของลดค่า pH ใน h 4 แรกหลังอาหาร แม้จะไม่มีความแตกต่างในข้นมากขึ้นบริโภคในช่วงเวลานี้ ยิ่งไปกว่านั้น วัวเลี้ยงเกล็ดขนาดใหญ่ในระยะที่มีราคาลดลงค่า pH หลังจากให้อาหาร ตามการบริโภคข้นต่ำกว่าในช่วงเวลานี้ แม้ว่า ในระยะที่ II เลี้ยงวัว พี 10 ยังมีปริมาณต่ำกว่าในในตอนเช้าให้อาหารในรักษา M และ P3.5 นี้ถูกไม่มีผลกับความแตกต่างในการลดค่า pH คงเนื่องจากเวลาผ่านไป (1.5 h) ระหว่างจุดสิ้นสุดของการบริโภคและการสุ่มตัวอย่าง ว่า ความเข้มข้นของกรดไม่สูงในการรักษา P3.5 กว่าในพี 10 จะสอดคล้องกับประสิทธิภาพสูงของเกล็ดขนาดใหญ่ในการบริโภคชะลอตัวหลังอาหาร ส่วนใหญ่ค่า pH ค่าได้ต่ำกว่า 6.0 หลังจากที่ 4 และ 8 h ของอาหารแม้จะ ที่ h 8 หลังอาหาร กู้คืนกับค่า pH > 6.0 ในวัวมีจำกัดเข้าตัวดึงข้อมูล (ระยะที่สอง) กู้คืนนี้สูงกว่าวัวอาหารอัดเม็ดขนาดใหญ่ได้ นอกจากนี้ ถึงคือ 0.59 ของวัวที่เลี้ยงอาหาร pelleted ได้ค่า pH ต่ำกว่า 5.5 ที่ 8 h หลังจากให้อาหารในระยะที่ฉัน อย่างไรก็ตาม ถ้าค่า pH 5.0 และ 6.0 รับเป็นขีดจำกัดของเฉียบพลัน และกึ่ง acidosis ตามที่เสนอโดย Jouany (2006), วัวไม่รับความเดือดร้อนจาก acidosis เฉียบพลัน เนื่องจากค่า pH แต่ละไม่เคยต่ำกว่า 5.0 นอกจากนี้ หมายถึง ความเข้มข้นของกรดหลังอาหาร ขั้นตอนใดในฉัน หรือในระยะที่สอง ต่ำกว่าค่าที่รายงานโดย Nagaraja et al. (1985)ระหว่าง acidosis เฉียบพลัน (> 50 mmol/l), เมื่อ ruminal ค่า pH ต่ำ กว่า 4.5 หรือโดย Hristov et al. (2001) ระหว่างกึ่ง acidosis

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.3 . กระเพาะรูเมน และแลคเตทความเข้มข้น
คาดว่าค่า pH ก่อนเช้ามุ่งกระจายสูงกว่าระยะที่มากกว่าในเฟสผม เพราะลูกไม่ได้มีการเข้าถึงสมาธิป้อนในตอนกลางคืน ดังนั้น การลดลงของ pH ในช่วงก่อน 4 ชั่วโมงหลังให้อาหารได้ชัดเจนมากขึ้นในระยะที่ 2 กว่าในเฟสผม ซึ่งอยู่คู่กับสูงกว่าการบริโภค oncentrate . อย่างไรก็ตามไม่มีผลการรักษาขึ้นในเฟสที่ 2 ขณะ ในเฟสผม มีแนวโน้มที่จะลดลงค่า pH กับ p3.5 กว่า M เป็นหลัก เพราะยิ่งขนาดของ pH ลดลงครั้งแรก 4 ชั่วโมงหลังการให้อาหาร แม้จะแตกต่างกันในอาหารข้น
ในระหว่างรอบระยะเวลานี้ นอกจากนี้ ตัวป้อนเม็ดขนาดใหญ่ในเฟสผมได้ลดลงต่ำสุดใน pH หลังจากให้อาหารตามด้วยปริมาณเข้มข้นกว่าในช่วงเวลานี้ แม้ว่า ในเฟสที่ 2 , ลูกวัวเลี้ยง P10 ก็มีปริมาณลดลงใน
ตอนเช้าให้อาหารมากกว่านั้น ในการรักษา และ p3.5 นี้ไม่ได้สะท้อนให้เห็นในความแตกต่างของพีเอชลดลง อาจเป็นเพราะเวลาที่ผ่านไป ( 1.5 ชั่วโมง ) ระหว่างจุดสิ้นสุดของการบริโภค และการสุ่มตัวอย่าง ที่ความเข้มข้นของกรดแลคติกสูงกว่า P3 รักษา5 กว่า P10 สอดคล้องกับสูงกว่าประสิทธิภาพของเม็ดขนาดใหญ่ในการชะลอการบริโภคหลังให้อาหาร ค่า pH ต่ำกว่า 6.0 ที่ 4 และ 8 ชั่วโมงหลังให้อาหารถึง 8 ชั่วโมงหลังจากการให้อาหารมีพีเอช 6.0 ในการกู้คืน > ลูกวัวที่มี จำกัด การเข้าถึงอาหาร ( ระยะที่ 2 ) การกู้คืนนี้สูงกว่าลูกโคให้อาหารเม็ดใหญ่ นอกจากนี้ ถึง 059 ลูกวัวให้อาหารเม็ดอาหารที่มีค่า pH ต่ำกว่า 5.5 ที่ 8 ชั่วโมงหลังให้อาหารในเฟสเหมือนกัน แต่ถ้าค่า pH 5.0 และ 6.0 ได้รับการยอมรับเป็นเกณฑ์แบบเฉียบพลันและกึ่งเฉียบพลัน ) ที่เสนอโดย jouany ( 2006 ) , ไม่มีของลูกโคได้รับความเดือดร้อนจากภาวะเลือดเป็นกรดรุนแรง เพราะค่า pH บุคคลไม่เคย ต่ำกว่า 5.0 . นอกจากนี้ หมายถึง กรดแลกติกความเข้มข้นหลังจากให้อาหารทั้งในเฟสหรือระยะที่สองมักจะต่ำกว่าค่ารายงานโดย nagaraja et al . ( 1985 )
ระหว่างกรดเฉียบพลัน ( > 50 มิลลิโมล / ลิตร ) เมื่อในช่วง pH ต่ำกว่า 4.5 หรือ ีสทอฟ et al . ( 2001 ) ในระดับกึ่งเฉียบพลัน ,