The fifty first day in the mountain

The fifty first day in the mountain ranges.

“Do all of these killers think that I’m easy meat?” Linley glanced at the corpse of the female assassin, dressed in black. This woman only was a warrior of the fifth rank. Assisted by his magic, Linley was able to kill her by himself.

Doehring Cowart laughed. “Anyone who sees you will be able to tell that you are just a kid, a stupid kid who doesn’t know how high the heaven is or how deep the earth is, a kid that dares wander these mountains alone. Why wouldn’t they want to get an easy kill like you?”

Linley felt helpless.

He was still just fifteen. Despite having the physical size of a fully grown man, his face still betrayed his youth.

“This woman wounded me as she died. It’s not a big deal that I have another scar, but she ruined my clothes as well. Now I only have one set of clothes remaining.” Seeing the giant, gaping hole in his clothes, Linley didn’t know whether to laugh or to cry.

Linley had managed to acquire several sets of clothes from attempted assassins, but he had lost even more, here in the Mountain Range of Magical Beasts.

“Boss, the magicite cores in this person’s bag are worth a couple thousand gold coins. Can a set of clothes be worth that much?” Bebe immediately argued.

Hearing these words, Linley laughed.

After having spent well over a month in these mountains, the scars on his body had grown more and more plentiful, but so too had the number of magicite cores in his backpack.

“Forget it. From now on, I’m going naked from the waist up. I’ll save my last set of clothes for when I go back. No one will see me anyhow, here in these mountains.” Linley determinedly tossed aside the ruined set of clothes, going bare-chested. His black dagger in hand, he marched onwards.

During this period of time, this black dagger had provided quite a bit of assistance to Linley.

After walking for a while, Linley began to casually murmur the words to a spell. After a short moment, a gust of wind began to swirl around the area, with Linley at the center. This was the Windscout spell once again. In an area with a diameter of 300 meters centered on Linley, nothing could escape Linley’s attention.

Generally speaking, after walking for an extended period of time, Linley would be cautious and cast the Windscout spell. After walking for a while, Linley once again cast the Windscout spell.

“Ah, a group of people? Why are those people hiding on top of that tree?” Linley felt curious.

At this moment, about a hundred meters south of Linley, around ten or so people were hiding on top of an enormous old tree, with a girth so wide that seven people had to link hands to surround it. Curious, Linley couldn’t help but quietly sneak closer.

Slowly, carefully, Linley crept into a patch of tall, thick grass, from whence he had a vantage point to peer at the ten people on the tree.

Those ten or so people were all wearing black clothes, and each of them had a black dagger sheathed at their waists.

“Black dagger?” Linley’s gaze fixed upon one black dagger in particular.

In terms of both shape and coloration, it was identical to the one in Linley’s hands. In addition, the ten or so people hiding on top of the tree gave Linley a similar, sinister feeling, very much like when Linley encountered that first assassin.

“The same black clothes, and the same black dagger, and…” Linley noticed that the backs of all of these men were bulging slightly.

Linley couldn’t help but think back to that first assassin, who had his backpack tightly strapped to his back, beneath his clothes. It was only because Bebe had ripped the assassin’s clothes open that they had discovered the backpack.

“They belong to the same organization.” Even an idiot would come to this conclusion.

Linley’s heartbeat involuntarily began to speed up. At this point in time, the people hiding on the tree were talking in a low tone.

“Why haven’t #18 and #7 come back yet?” One of the black-garbed men said unhappily.

“Possibly dead.” Another black-garbed man said coldly.

“Watch the time. We’ll wait until night falls. If they aren’t back by nightfall, then regardless of whether or not they are still alive, they will be considered to have failed.” Another black-garbed man said coldly. Hearing his words, the other black-garbed men fell silent.

Hidden within the grass below, Linley could guess that the person who had just spoke was the leader of this group of black-garbed men. He felt secretly startled. “The person who tried to kill me originally was a warrior of the sixth rank, specializing in the darkness-style. Most likely, their leader is even stronger.”

Linley immediately moved to retreat, but after just taking a few steps back…

The leader suddenly frowned and swerved, staring directly at Linley.

“Swish!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันแรกห้าสิบในช่วงน"ยาเหล่านี้ทั้งหมดคิดว่า ฉันง่ายเนื้อ" Linley glanced ที่ศพของฆาตกรหญิง การแต่งตัวในสีดำ ผู้หญิงคนนี้มีนักรบของอันดับห้าเท่านั้น ช่วยเขาวิเศษ Linley ก็สามารถที่จะฆ่าเธอเองCowart Doehring หัวเราะ "ใครเห็นคุณจะสามารถบอกได้ว่า คุณเป็นเพียงเด็ก เด็กโง่ที่ไม่รู้สวรรค์สูง หรือลึกโลก เป็นเด็กที่กล้าเร่ภูเขาเหล่านี้เพียงอย่างเดียว ทำไมจะไม่ต้องการฆ่าง่ายเช่นคุณได้รับ"Linley รู้สึกกำพร้าเขาถึงยังคงเพียง fifteen แม้จะมีขนาดทางกายภาพของมนุษย์ที่สมบูรณ์ปลูก หน้าที่ทรยศหนุ่มยังคง"ผู้หญิงคนนี้ได้รับบาดเจ็บฉันเป็นตาย มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่มีรอยแผลเป็นอื่น แต่เธอเจ๊งเช่นเสื้อผ้าของฉัน ตอนนี้เท่านั้นแล้วชุดหนึ่งของเสื้อผ้าที่เหลือ" เห็นยักษ์ gaping ในผ้า Linley ไม่รู้ว่า จะหัวเราะ หรือร้องไห้Linley ได้จัดการรับหลายชุดของเสื้อผ้าจากกาฬพยายาม แต่เขาได้หายยิ่ง ที่นี่ในเทือกเขาของขลังสัตว์"บอส แกน magicite ในถุงของบุคคลนี้ได้มูลค่าสองพันเหรียญทอง ชุดเสื้อผ้าสามารถที่คุ้มค่ามาก" แจ็คกี้โต้เถียงทันทีได้ยินคำเหล่านี้ Linley หัวเราะหลัง จากที่มีใช้ดีกว่าเดือนนี้ภูเขา รอยแผลเป็นบนร่างกายของเขาก็โตขึ้นมากมาย แต่เพื่อให้มีจำนวนแกน magicite ในเป้ของเขาเกินไป"ลืมมัน จากนี้ ฉันจะเปลือยจากเอวขึ้น ฉันจะเก็บชุดเสื้อผ้าสำหรับเมื่อฉันกลับไปของฉันสุดท้าย ไม่มีใครจะเห็นฉันอย่างไรก็ตาม ที่นี่ในเทือกเขาเหล่านี้ " Linley ไอดีลวันเพราะกันเสื้อผ้า ชุดเจ๊งไปเอา-chested พระกริชสีดำในมือ เขาเดินไปช่วงนี้เวลา กริชสีดำนี้ได้ให้ของขอความช่วยเหลือเพื่อ Linleyหลังจากเดินในขณะ Linley เริ่มลวก ๆ murmur คำการสะกดคำ หลังจากครู่ gust ของลมเริ่ม swirl บริเวณ กับ Linley กลาง ครั้งนี้ถูกสะกด Windscout ในพื้นที่ที่มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 300 เมตรแปลกบน Linley ไม่สามารถหนีความสนใจของ Linleyโดยทั่วไป หลังจากเดินเป็นระยะเวลานานของเวลา Linley จะได้ระมัดระวัง แล้วหล่อสะกด Windscout หลังจากเดินในขณะ Linley หล่อสะกด Windscout อีกครั้ง"อา กลุ่มบุคคลหรือไม่ ทำไมคนเหล่านั้นซ่อนตัวอยู่ด้านบนของที่ต้นไม้" Linley รู้สึกอยากรู้อยากเห็นขณะนี้ ประมาณหนึ่งร้อยเมตรจาก Linley สิบหรือ คนถูกซ่อนอยู่ด้านบนมีขนาดใหญ่ต้นไม้ มีแบบอื่น ๆ ให้กว้างว่า คนเจ็ดมีการเชื่อมโยงมือล้อมรอบ อยากรู้อยากเห็น Linley ไม่สามารถช่วย ได้อย่างเงียบ ๆ แอบใกล้ชิดช้า ระมัด ระวัง Linley crept เป็นแพทช์สูง หนาหญ้า จากไหนเขามีจุดชมวิวให้เพื่อนที่ 10 คนบนต้นไม้คนสิบ หรืออื่น ๆ ได้ทั้งหมดเสื้อผ้าสีดำสวมใส่ และแต่ละของพวกเขามีกริชสีดำหุ้มที่ waists ของพวกเขา"กริชสีดำหรือไม่" สายตาของ Linley คงตามกริชสีดำหนึ่งโดยเฉพาะทั้งรูปร่างและย้อมสี มันเป็นเหมือนกับในมือของ Linley นอกจากนี้ คนสิบ หรืออื่น ๆ ที่ซ่อนอยู่ด้านบนของแผนภูมิให้ Linley คล้าย อนาจารความรู้สึก มากเช่นเมื่อ Linley พบฆาตกรที่แรก"เหมือนกันสีดำและเสื้อผ้า กริชสีดำเดียวกัน และการ... " Linley พบว่า หลังของคนเหล่านี้ทั้งหมดถูกปูดเล็กน้อยLinley ไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า กลับไปที่แรกนักฆ่า ที่มีเป้ของเขาแน่น strapped กับเขา ภายใต้เสื้อผ้าของเขา มันเป็น เพราะแจ็คกี้ได้คัดลอกฆาตกรของเสื้อผ้าที่พวกเขาพบเป้ที่เปิด"พวกเขาอยู่ในองค์กรเดียวกัน" แม้แต่คนบ้าจะมาสรุปนี้ฮาร์ทบีทของ Linley involuntarily เริ่มเร็วขึ้น ที่ในตอนนี้ คนที่ซ่อนบนต้นไม้กำลังพูดในโทนต่ำ"ทำไมยังไม่ #18 และ #7 กลับมายัง" Garbed สีดำคนหนึ่งกล่าวว่า unhappily"อาจจะตาย" กิล garbed ดำ coldly กล่าว"ดูเวลา เราจะรอจนกระทั่งค่ำ ถ้าพวกเขาไม่ได้กลับ โดยรัตติกาล แล้วก็หรือไม่จะยังมีชีวิตอยู่ พวกเขาจะถือล้ม" กิล garbed ดำ coldly กล่าว ได้ยินคำพูดของเขา อื่น ๆ garbed ดำคนตกเงียบซ่อนอยู่ในหญ้าด้านล่าง Linley สามารถเดาว่า คนที่มีเพียงพูดเป็นผู้นำของกลุ่มนี้คนดำ garbed เขารู้สึกแอบ startled "บุคคลที่พยายามจะฆ่าฉันเดิมเป็นนักรบของอันดับหก นริศแบบมืด คล้าย ผู้นำของเขานั้นแข็งแกร่ง"Linley ทันทีย้ายถอย แต่หลังจากเพียง ไม่กี่ก้าวกลับ...ผู้นำ frowned และ คน จ้อง Linley โดยตรงทันที"สวิช"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห้าสิบวันแรกในเทือกเขา. "ทำทั้งหมดของฆาตกรเหล่านี้คิดว่าฉันเนื้อง่ายหรือไม่" Linley เหลือบมองไปที่ศพของฆาตกรหญิงในชุดสีดำ ผู้หญิงคนนี้เพียง แต่เป็นนักรบของการจัดอันดับที่ห้า ช่วยด้วยเวทมนตร์ของเขา Linley ก็สามารถที่จะฆ่าเธอด้วยตัวเอง. Doehring Cowart หัวเราะ "ใครก็ตามที่เห็นคุณจะสามารถที่จะบอกได้ว่าคุณเป็นเพียงเด็กเด็กโง่ที่ไม่ทราบวิธีการที่สูงสวรรค์หรือวิธีลึกแผ่นดินเป็นเด็กที่กล้าเดินภูเขาเหล่านี้คนเดียว ทำไมจะไม่ได้ที่พวกเขาต้องการที่จะได้รับการฆ่าง่ายเช่นเดียวกับคุณ? " Linley รู้สึกหมดหนทาง. เขายังคงเพียงแค่สิบห้า แม้จะมีขนาดทางกายภาพของชายคนหนึ่งที่โตเต็มที่ใบหน้าของเขายังคงทรยศวัยหนุ่มของเขา. "ผู้หญิงคนนี้ได้รับบาดเจ็บฉันเป็นเธอเสียชีวิต มันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่ที่ฉันมีรอยแผลเป็นอีก แต่เธอทำลายเสื้อผ้าของฉันเป็นอย่างดี ตอนนี้ฉันมีเพียงหนึ่งชุดของเสื้อผ้าที่เหลือ. "เห็นยักษ์อ้าปากค้างหลุมในเสื้อผ้าของตน Linley ไม่ทราบว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้. Linley มีการจัดการที่จะได้รับหลายชุดของเสื้อผ้าจากมือสังหารพยายาม แต่เขาได้สูญเสีย มากยิ่งขึ้นที่นี่ในเทือกเขาของสัตว์วิเศษ. "เจ้านาย, แกน magicite ในถุงของบุคคลนี้มีมูลค่าไม่กี่พันเหรียญทอง สามารถตั้งค่าของเสื้อผ้าจะมีมูลค่ามากว่า? "เบเบ้ทันทีที่ถกเถียงกันอยู่. ได้ยินคำเหล่านี้ Linley หัวเราะ. หลังจากที่มีการใช้จ่ายได้ดีกว่าหนึ่งเดือนในภูเขาเหล่านี้รอยแผลเป็นบนร่างกายของเขาได้เติบโตขึ้นและอุดมสมบูรณ์มากขึ้น แต่เพื่อให้มีมากเกินไป จำนวนของแกน magicite ในกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขา. "ลืมมัน จากนี้ไปฉันจะเปลือยกายจากเอวขึ้น ฉันจะบันทึกชุดสุดท้ายของฉันของเสื้อผ้าสำหรับเมื่อฉันกลับไป ไม่มีใครจะไม่เห็นเรา แต่อย่างใดที่นี่ในภูเขาเหล่านี้. "Linley ตั้งใจโยนมันทิ้งชุดทำลายของเสื้อผ้าจะเปลือยอก กริชสีดำของเขาอยู่ในมือเขาเดินเป็นต้นไป. ในช่วงเวลานี้นี้กริชสีดำได้ให้ไม่น้อยของความช่วยเหลือแก่ Linley. หลังจากที่เดินในขณะที่ Linley เริ่มที่จะลวกบ่นคำที่สะกด หลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ ลมพัดเริ่มที่จะหมุนไปรอบ ๆ บริเวณที่มี Linley ที่ศูนย์ นี้ Windscout ถูกสะกดอีกครั้ง ในพื้นที่ที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 300 เมตรศูนย์รวมอยู่ที่ Linley ไม่มีอะไรสามารถหลบหนีความสนใจของ Linley. โดยทั่วไปหลังจากที่เดินเป็นระยะเวลานานของเวลา Linley จะต้องระมัดระวังและโยนสะกด Windscout หลังจากที่เดินในขณะที่ Linley อีกครั้งโยนสะกด Windscout. "อากลุ่มคน? ทำไมคนเหล่านั้นซ่อนตัวอยู่ด้านบนของต้นไม้ที่? "Linley รู้สึกอยากรู้อยากเห็น. ในขณะนี้ประมาณร้อยเมตรทางทิศใต้ของ Linley รอบสิบหรือเพื่อให้ประชาชนได้รับการซ่อนตัวอยู่ด้านบนของต้นไม้เก่าขนาดใหญ่ที่มีเส้นรอบวงกว้างเพื่อที่เจ็ด คนที่มีการเชื่อมโยงมือล้อมรอบมัน อยากรู้อยากเห็น, Linley ไม่สามารถช่วย แต่อย่างเงียบ ๆ แอบใกล้ชิด. ช้าอย่างระมัดระวัง Linley คืบคลานเข้ามาแพทช์ของสูงหญ้าหนามาจากไหนเขามีจุดชมวิวเพื่อเพื่อนที่สิบคนบนต้นไม้. ผู้ที่สิบหรือเพื่อให้ประชาชนได้ ทั้งหมดสวมใส่เสื้อผ้าสีดำและแต่ละของพวกเขามีกริชสีดำห่อหุ้มที่เอวของพวกเขา. "กริชสีดำ?" จ้องมอง Linley ถาวรเมื่อกริชสีดำหนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. ทั้งในแง่ของรูปทรงและสีมันก็เหมือนกันกับหนึ่งในมือ Linley ของ . นอกจากนี้สิบหรือเพื่อให้คนที่ซ่อนตัวอยู่ด้านบนของต้นไม้ให้ Linley ที่คล้ายกันความรู้สึกที่น่ากลัวมากเหมือนเมื่อ Linley พบว่าฆาตกรเป็นครั้งแรก. "เสื้อผ้าสีดำเหมือนกันและกริชสีดำเหมือนกันและ ... " Linley สังเกตเห็นว่า หลังทั้งหมดของคนเหล่านี้ถูกปูดเล็กน้อย. Linley ไม่สามารถช่วย แต่คิดว่ากลับไปว่าฆาตกรเป็นครั้งแรกที่มีกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขารัดแน่นที่ด้านหลังของเขาภายใต้เสื้อผ้าของเขา มันเป็นเพียงเพราะ Bebe ได้ฉีกเสื้อผ้าของฆาตกรเปิดที่พวกเขาได้ค้นพบกระเป๋าเป้สะพายหลัง. "พวกเขาอยู่ในองค์กรเดียวกัน." แม้แต่คนโง่จะมาถึงข้อสรุปนี้. Linley การเต้นของหัวใจของโดยไม่ได้ตั้งใจจะเริ่มเร็วขึ้น ที่จุดในเวลานี้คนที่หลบซ่อนตัวอยู่บนต้นไม้กำลังพูดในเสียงต่ำ. "ทำไมยังไม่ได้ # 18 และ # 7 กลับมาหรือยัง" หนึ่งในผู้ชายสีดำ garbed กล่าวว่ามีความสุข. "อาจจะตาย." อีก ชายผิวดำ-garbed กล่าวอย่างเย็นชา. "ดูเวลา เราจะรอจนกว่าจะถึงค่ำคืน ถ้าพวกเขาจะไม่กลับมาดึกแล้วไม่คำนึงถึงหรือไม่พวกเขายังมีชีวิตอยู่พวกเขาจะได้รับการพิจารณาว่าจะมีการล้มเหลว. "อีกคนดำ garbed กล่าวอย่างเย็นชา ได้ยินคำพูดของเขาผู้ชายสีดำ garbed อื่น ๆ เงียบ. ที่ซ่อนอยู่ภายในหญ้าด้านล่าง Linley สามารถคาดเดาว่าคนที่เพิ่งพูดเป็นผู้นำของกลุ่มคนดำ garbed นี้ เขารู้สึกตกใจแอบ "คนที่พยายามจะฆ่าฉัน แต่เดิมเป็นนักรบของการจัดอันดับที่หกมีความเชี่ยวชาญในความมืดสไตล์ ส่วนใหญ่ของพวกเขาคือผู้นำที่แข็งแกร่ง. " Linley ทันทีย้ายไปล่าถอย แต่หลังจากนั้นเพียงไม่กี่ขั้นตอนการกลับ ... ผู้นำขมวดคิ้วทันทีและเลี้ยวจ้องมองโดยตรงที่ Linley. "หวด"