แปลภาษาอังกฤษเป็นไทย ออนไลน์ แปลภาษ

แปลภาษาอังกฤษเป็นไทย ออนไลน์ แปลภาษา แปลข้อความ แปลบทความ แปลเอกสาร แปลประโยคอังกฤษเป็นไทยทั้งประโยค แปลเอกสารภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยทั้งประโยค แปลประโยคอังกฤษเป็นไทย แปลอังกฤษ แปลไทย ฟรี [Translate] English to Thai Translation Translate Translator , ภาษาอังกฤษ มีใช้ในประเทศออสเตรเลีย แคนาดา ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา ไลบีเรีย เบลีซ แอฟริกาใต้ อินเดีย
Packing things wasn’t exactly in her favorite list of activities she liked to do, but she was enjoying this so much! Finally! Finally she would be leaving this place after receiving the keys of her new apartment a few days ago. Hyuna was really containing herself of jumping and laughing hard in ecstasy, the sole idea of being far away from Park Soojin was that exciting.
They say ‘keep your friends close but keep your enemies closer’, but 13 years and 5 months with that woman was sufficient for 3 or more of her lifetimes already. The only thing that worried her was leaving the snake near her father but honestly, if he didn’t want to believe her before he would not start now, after all that woman knew how to deceive perfectly well.
Hyuna finished her packing, however there was something missing between all her belongings or rather something that she wanted desperately to carry with her to her new home. She wanted something that had belong to her mother. She sighed defeated knowing they had burn all her things long time ago.
Arranging her clothes she start walking towards her father study in the first floor, she wanted to say goodbye to him before leaving and also make sure he would not missed her that much. Hyuna lifted her fist to knock on the door but hesitated smirking evilly. ‘I should surprise him’ she thought bursting inside loudly.
‘’Appa!’’ her father jump letting go a picture frame, the older one tried to hide it in one of the drawers but she was faster and grab a hold of it with curiosity. Hyuna froze observing the object in her hands, there was only a frame yet it had two big letters on it:  ‘K.H’  
‘Was this…?’ she gave a glance at his father, the face he had… it was sufficient for her to know who this had belonged to, this was something from Kim Hyesu her mother. ‘’This is my mother’s’’ it was not a question but a statement. ‘’I think so…’’
How? Why? All this time he had this and wasn’t able to give it to her? And what was with that halfhearted answer? Did he not want her to have it?
‘’Where’s the photograph?’’ she asked coldly trying to suppress the hurt in her tone. ‘’Why do you want one?’’ Was he seriously asking her that? This time she couldn’t hide her exasperation. ‘’Because she’s my mother’’
‘’She died 14 years ago Hyuna. Why would you expect me to have something of hers?’’ Hyuna couldn’t take it anymore and explode, she just had this short temper when things involve her past. ‘’I know exactly how much years ago she died!’’
 ‘’I didn’t mean—‘’
‘’You didn’t mean? Did you know what I felt? Did you?!’’ she was shouting now. ‘’I was the one that saw her died, in front of my eyes, in my hands but where were you? I was the one grieving for her death alone. But where were you?’’ Hyuna pushed back the tears that were threatening to fall and spit out in the meanest way she could. ‘’Ahhhh I know… You were too busy finding a replacement for your late wife to care after your 7 year old daughter’’ A flash of guilty crossed her father face that was soon replaced with a stoic face.
 ‘’Why does it always turn this way?’’ Hyuna calmed down yet the idea of her father wanting to erase everything from her mother still hurt her, if he didn’t want to remember her that was fine, but wasn’t she able to do it? The question soon left her mouth. ‘’Aren’t I able to miss her?’’
‘’I’m tired please leave’’ and again he was avoiding the subject. ‘’Appa!’’ the man turned away from her giving her his back. ‘’I understand. I am leaving today and will be carrying this with me’’ she ended emotionless leaving the room.
 It was a relief she found one of the maids in the way to her father’s before and told her to bring her things beside her car outside, because she didn’t felt like staying in this place any longer.
.
.
.
Hyunseung walked out of the apartment complex taking his time and continue his way to the parking lot where he had left his car. Footsteps could be heard in the lonely place and he knew he was being followed again, when would that old man learn that it was useless to hire people to spy on him?
He smirked deciding to play with these new people giving them a hard time, likeif nothing was wrong he enter his car and drove calmly until he reached a turn. Hyunseung step on the accelerator driving at full speed, trough the mirror he saw them going faster than before to stay at his tail and he couldn’t suppress his chuckle. He continued like that letting behind a lot of vehicles hiding in front of them, suddenly the car behind overthrow the situation driving in front of him as if he couldn’t stand him for surpassing him a while ago.
 Accepting the new challenge he speed up more passing the car and stepping on the breaks abruptly, the car behind stopped abruptly losing its stability nearly hitting another vehicle, but this driver was very good and managed to avoid any accident by turning, however it bump itself into the roadside. Hyunseung continue his ride as if nothing had happened forgetting the ones he had lost long ago.
 
He was now on his way to college and was not in the least happy about it, he after all had already finished it long ago. At High school he had skipped a few grades and in college he had been able to end sooner than the most. What could he say? He was really a genius but now because of this girl he had to start again. At reaching the building he parked in one of the empty spaces and walk casually to class.
.
.
.
Hyuna slammed the door of the black car muffling the good bye of Mr.Ho the driver that had been working for her family since she has memory. She kinda felt apologetic for ignoring her favorite ahjusshi but she couldn’t concentrate on anything else but her feelings.
Saying she was furious was an endearment of what she really felt, if she only get to see that bastard again!
The idiot who suddenly appear from nowhere had managed alone to made her day totally suck. Because of him her precious car suffered damage that would make it stay in repair for at least a week, she had to go to the station because supposedly she was the one causing revolt on the driving way and nearly lost her driving license, fortunately she was only on probation for a month so Mr. Ho will have to drive her from now on to college and now she was late to her first class.
What a way to start her day.
Hyuna enter and sat on one of the empty spaces ignoring all the people surrounding her, she had to calm herself to pay attention. Class had started just a few minutes ago so she had not lost too much information, she was finally starting to think that maybe her day could get better from now on.
How wrong was she to even think that, the person behind her seat couldn’t stop talking, he did it in a hushed tone but since she was so near she could still hear him clearly. The guy kept on flirting with the girl beside him, which by the way couldn’t stop giggling. She was exasperated, it had been 20 minutes since the class started and those two behind her were still at it, having too much of it Hyuna turned to them saying her next words in the calmest way possible, yet if looks could kill this idiot would have been dead by now.
‘’Could you please shut your mouth? If you don’t want to be here do the world a favor and disappear, thank you’’ Hyuna smiled at the shock of the girl and the surprise face of the boy who by some reason seemed familiar. Had she seen him before?
Later the class ended however she had to support the flirting behind her the entire hour and a half. Like really? She had made it very clear to them but he just continue doing it as if provoking her. Hyuna couldn’t believe her mood cloud get anymore sour with the passing day, it seemed this boy was in every class of her’s. Was he following her or something?
 At least now she was with the girls coming out of the building, she had promised them to show them her apartment today and celebrate a little, maybe spend the night together. At walking out Sohyun gasped loudly staring at something in front of them. ‘’Isn’t he the hottie from the beach?’’
‘’Who?’’ Gayoon asked curiously and Sohyun pointed discreetly at the guy. ‘’You know, the one kissing that girl’’ then it click on Hyuna. Of course, now she knew why he was so damn familiar, he was the wink guy, the flirting idiot… WAIT! Was is that?
Hyuna eyes focused in the plate number of the car he was walking towards, the guy start opening the driver’s seat and it drawn on her. This was the bastard from this morning!
Before he could enter his vehicle Hyuna ran to him stopping the flirt in his tracks. ‘’Did you missed me that much?’’ he dared grin at her, Hyuna swear she felt like punching him senseless. ‘’Pay for it’’ the nameless guy stared at her confused. ‘’Pay what? … Look If you want a date-- ‘’Bastard I nearly killed myself today because of your driving’’ she clenched her fists to prevent any tragedy.
‘’Oh? You were the one racing with me? I have to say you’re pretty good’’ he laughed as if all the situation was very funny making her madder. ‘’Aren’t you even going to apologize?’’ The one in front of her neared her face really close, her heart start racing but it was probably her anger taking form right? He stare deeply into her ey

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แปลภาษาอังกฤษเป็นไทยออนไลน์แปลภาษาแปลข้อความแปลบทความแปลเอกสารแปลประโยคอังกฤษเป็นไทยทั้งประโยคแปลเอกสารภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยทั้งประโยคแปลประโยคอังกฤษเป็นไทยแปลอังกฤษแปลไทยฟรี [แปล] ภาษาอังกฤษเป็นไทย แปล แปล ภาษาอังกฤษมีใช้ในประเทศออสเตรเลียแคนาดาไอร์แลนด์นิวซีแลนด์สหราชอาณาจักรสหรัฐอเมริกาไลบีเรียเบลีซแอฟริกาใต้อินเดีย
บันทึกกิจกรรมไม่ว่าในรายการของเธอชื่นชอบกิจกรรมที่ชอบทำ แต่เธอได้เพลิดเพลินกับนี้มาก ในที่สุด สุดท้าย เธอต้องออกจากสถานที่แห่งนี้หลังจากได้รับคีย์ของอพาร์ทเมนท์ของเธอกี่วันที่ผ่านมา Hyuna ถูกจริง ๆ ที่ประกอบด้วยตัวเองกระโดด และหัวเราะยากใน ecstasy คิดแต่เพียงผู้เดียวของอยู่ห่างจากอุทยาน Soojin น่าตื่นเต้นที่
ว่า 'ให้เพื่อนปิดแต่ให้ศัตรูใกล้" แต่ 13 ปีเดือน และ 5 เดือนกับผู้หญิงคนนั้นก็เพียงพอสำหรับเธออายุการใช้งานแล้วอย่างน้อย 3 สิ่งเดียวที่ห่วงเธอถูกปล่อยงูใกล้พ่อของเธอแต่สุจริตอย่าง ถ้าไม่อยากเชื่อว่าเธอก่อนที่เขาจะไม่เริ่มตอนนี้ หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นรู้วิธีหลอกอย่างดี.
Hyuna เสร็จเธอบันทึก อย่างไรก็ตาม มีบางสิ่งบางอย่างขาดหายไป ระหว่างเรื่อย ๆ ของเธอ หรือเป็นสิ่งที่เธออยากหมดยกบ้านใหม่ของเธอกับเธอ เธอต้องการบางสิ่งบางอย่างที่เป็นของแม่ของเธอ เธอถอนหายใจแพ้รู้ว่า พวกเขาได้เขียนทุกสิ่งของเธอนาน
จัดเสื้อผ้าของเธอเธอเริ่มเดินทางศึกษาบิดาของเธอในชั้น เธออยากจะบอกลาเขาก่อน และยัง ให้แน่ใจว่า เขาจะพลาดของเธอที่มากขึ้น Hyuna ยกกำปั้นเธอเคาะประตู แต่ hesitated smirking evilly 'ฉันควรแปลกใจที่เขา' เธอคิดว่า ชีวิตชีวาภายในดังนั้น
'' Appa ' พ่อของเธอไปให้ไปกรอบรูป หนึ่งเก่าพยายามซ่อนในลิ้นชักที่ แต่เธอถูกเร็ว และคว้ามัน ด้วยความอยากรู้ Hyuna froze สังเกตวัตถุในมือของเธอ มีเฉพาะเฟรม แต่มันมีสองตัวอักษรขนาดใหญ่บน: 'K.H'
'ถูก... ' เธอให้ตาพ่อ หน้าเขา...มันก็เพียงพอสำหรับเธอรู้จักคนนี้ได้เป็นสมาชิก นี้เป็นสิ่งที่จาก Kim Hyesu แม่ของเธอ ''เป็นแม่ '' ไม่ใช่คำถามแต่คำสั่ง ''คิดดังนั้น... ''
อย่างไร ทำไม เวลานี้เขามีนี้ และไม่สามารถที่จะให้เธอ และสิ่งที่เป็นกับคำตอบที่ halfhearted ไม่ได้เขาไม่อยากมี?
'' ซึ่งเป็นภาพ ' เธอถาม coldly พยายามระงับเจ็บในเสียงของเธอ ''ทำไมลบหนึ่ง '' ถูกเขาอย่างจริงจังถามเธอที่ เวลานี้เธอไม่สามารถซ่อน exasperation ของเธอ '' เพราะเธอเป็นแม่ ''
'' ตาย 14 ปี Hyuna ทำไมคุณคาดว่าจะมีบางสิ่งบางอย่างของเธอ?'' Hyuna ไม่ใช้มันอีกต่อไป และกระจาย เธอเพิ่งมีอารมณ์นี้สั้นเมื่อสิ่งที่เกี่ยวข้องกับอดีตของเธอ ''ผมทราบว่าจำนวนปีที่เธอเสียชีวิต ''
'' ผมไม่ได้หมายถึงตัว ''
'' คุณเลยหรือไม่ คุณรู้อะไรที่ฉันรู้สึกไหม ไม่ได้คุณ! '' เธอตะโกนขณะนี้ '' ผมเธอเสียชีวิต หน้าตา ในมือของฉันแต่คุณ มีหนึ่ง grieving การตายของเธอคนเดียว แต่คุณ?'' Hyuna ผลักกลับน้ำตาที่ถูกคุกคามตก และพ่นออกแบบ meanest เธอสามารถ '' Ahhhh ฉันรู้... คุณเคยไม่หาแทนภรรยาของคุณปลายดูแลหลังจากลูกสาวของคุณอายุ 7 ปี '' แฟลชของผิดข้ามหน้าพ่อของเธอที่ได้ถูกแทนที่ ด้วยหน้าใจการเร็ว ๆ นี้
''ทำไมไม่มันจะเปิดด้วยวิธีนี้ ' Hyuna สงบลง แต่ความคิดของพ่อที่อยากลบทุกอย่างจากแม่ของเธอยังทำร้ายเธอ ถ้าเขาไม่ต้องการจดจำ ของเธอที่ถูกดี แต่เธอไม่สามารถที่จะทำ คำถามจากปากของเธอทันที ''ไม่ได้ฉันจะคิดถึงเธอ'
'' ฉันเหนื่อยกรุณาทิ้ง '' และอีก ท่านได้หลีกเลี่ยงเรื่องการ '' Appa ' คนเปิดอยู่เธอให้เธอเขา '' ผมเข้าใจ ฉันออกวันนี้ และจะสามารถดำเนินการนี้กับฉัน '' เธอจบออกจาก emotionless ห้อง.
เป็นการปลดเธอพบแม่บ้านอย่างใดอย่างหนึ่งในวิธีการของพ่อของเธอก่อน และบอกว่า เธอนำสิ่งของเธอด้านข้างรถยนต์นอก เนื่องจากเธอไม่ได้รู้สึกเหมือนอยู่ในสถานที่แห่งนี้อีกต่อไป.
.
.
.
Hyunseung เดินออกจากอพาร์ทเมนท์ซับซ้อนสละเวลาของเขา และต่อไปเขาจะจอดที่เขาได้ทิ้งรถของเขา เท้าอาจได้ยินในโดดเดี่ยว และเขารู้ว่า เขาได้ถูกตามอีก เมื่อจะคนที่เรียนรู้ที่มีประโยชน์ที่จะจ้างคนสะกดเขา?
smirked เขาตัดสินใจที่จะเล่นกับคนเหล่านี้ใหม่ให้ที likeif ไม่มีอะไรถูกผิดเขาใส่รถและขับรถของเขาเบา ๆ จนเขาถึงกลับ Hyunseung เหยียบคันเร่งขับรถที่ความเร็วเต็ม รางกระจกเขาเห็นพวกเขาไปเร็วกว่าก่อนที่หางของเขา และเขาไม่สามารถระงับ chuckle ของเขา เขาต่อให้หลังของยานพาหนะที่ซ่อนหน้าเหล่านั้น เช่นนั้น รถล้มล้างขับหน้าเขาว่าเขาไม่สามารถยืนเขาใน surpassing เขาขณะที่ผ่านมาสถานการณ์ก็
ยอมรับความท้าทายใหม่เขาเร็วมากผ่านรถ และเหยียบลงบนตัวแบ่งทันที รถหยุดกะทันหันสูญเสียเสถียรภาพของเกือบตีรถอื่น แต่โปรแกรมควบคุมนี้ถูกดี และมีการจัดการเพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุต่าง ๆ โดยการเปิด, อย่างไรก็ตาม มันชนเองริมถนน Hyunseung ต่อรถของเขาว่าไม่มีอะไรเกิดลืมสิ่งที่เขาได้หายไปนาน

เขาอยู่ตอนนี้เมื่อเขาศึกษา และไม่ได้อยู่ในที่มีความสุขน้อยที่สุดเลย เขาหลังจากทั้งหมดได้เสร็จแล้วมันนาน ที่โรงเรียน เขาได้ข้ามไปกี่เกรด และในวิทยาลัย ที่เขาได้รับสามารถจบเร็วกว่ามากที่สุด เขาไม่พูดอะไร เขาได้เป็นอัจฉริยะจริง ๆ แต่ตอนนี้ เนื่องจากผู้หญิงคนนี้ เขาต้องเริ่มต้นอีกครั้ง ในอาคาร ที่เขาจอดในพื้นที่ว่างและตั้งใจกับคลาสบ
.
.
.
Hyuna ถาโถมประตูรถสีดำ muffling กูดของ Mr.Ho ไดรเวอร์ที่มีการทำงานสำหรับครอบครัวของเธอเนื่องจากเธอมีหน่วยความจำ เธอ kinda รู้สึกขออภัยละเว้น ahjusshi ชื่นชอบเธอ แต่เธอไม่มีสมาธิกับอะไรแต่ความรู้สึกของเธอการ
ว่า เธอโกรธเป็น endearment มีของอะไรเธอจริง ๆ รู้สึก ถ้าเธอได้เห็นว่าลูกครึ่งอีก!
คนบ้าใครก็ปรากฏขึ้นจากที่ไหนก็จัดการคนเดียวเพื่อทำให้วันของเธอดูดทั้งหมด เพราะเขารถยนต์ล้ำค่ารับความเดือดร้อนความเสียหายที่จะทำให้มันพักซ่อมแซมน้อยสัปดาห์ เธอมีไปสถานีเนื่องจากเธอกบฏก่อให้เกิดหนึ่งในวิธีการขับขี่ และเกือบหายเธอขับขี่ โชคดีเธอบนทดลองงานสำหรับเดือนดังนั้นนายโฮจิมินห์จะต้องขับรถเธอจากวิทยาลัย และตอนนี้ เธอสายเธอชั้นหนึ่งคาดคะเน
การเริ่มต้นวันของเธอ.
Hyuna ใส่ และนั่งบนพื้นที่ว่างที่สองทุกคนรอบข้างเธอ เธอต้องสงบกับตัวเอง เรียนได้เริ่มต้นเพียงไม่กี่นาทีที่ผ่านมาเพื่อให้เธอได้สูญเสียข้อมูลมากเกินไป เธอก็เริ่มต้นคิดทีว่าวันของเธอสามารถรับที่ดีจากการ
ผิดวิธีมีเธอแม้ว่า ผู้อยู่เบื้องหลังที่นั่งของเธอไม่หยุดพูด เขาไม่ได้เสียง hushed แต่เนื่อง จากเธอให้ใกล้เธออาจยังฟังชัดเจน คนเก็บไว้ในเจ้าชู้กับสาวข้าง ๆ เขา ซึ่ง โดยวิธีไม่หยุด giggling เธอ exasperated มันได้ 20 นาทีตั้งแต่เริ่มต้นเรียน และสองคนเธอก็อยู่ในนั้น มีมากเกินไปของ Hyuna เปิดให้เขาพูดคำถัดไปของเธอในแบบใสได้ แต่ถ้าลักษณะอาจฆ่า คนบ้านี้จะได้ตาย โดยทันที
'' สามารถคุณกรุณาปิดปากของคุณหรือไม่ ถ้าคุณไม่ อยากได้นี่ทำโลกชอบหายไป ขอบคุณคุณ '' Hyuna ยิ้มที่ช็อกของสาวหน้าประหลาดใจของเด็กซึ่ง โดยเหตุผลบางอย่างดูเหมือนคุ้นเคย เธอได้เห็นเขาก่อน?
ภายหลังเรียนจบแต่ การที่เธอมีเพื่อสนับสนุนการเจ้าชู้เธอทั้งชั่วโมงครึ่ง ชอบจริง ๆ ไหม เธอได้ทำให้มันชัดเจนมากไป แต่เขาเพียงต่อทำเหมือนกับว่า provoking เธอ Hyuna ไม่เชื่ออีกเปรี้ยววันผ่านเมฆอารมณ์ของเธอได้ เหมือนเด็กชายคนนี้ได้ในทุกชั้นของเธอ ถูกเขาตามเธอหรืออะไร?
 อย่างน้อยตอนนี้ เธอกับสาวที่ออกมาจากอาคาร เธอมีสัญญาให้แสดงอพาร์ทเมนท์ของเธอวันนี้ และฉลองเล็กน้อย บางทีใช้เวลากลางคืนด้วยกัน ที่เดินออก Sohyun gasped ดังจ้องสิ่งหน้าพวกเขา ''ไม่ได้เขา hottie หาด'
'' ใคร '' Gayoon ถาม curiously และ Sohyun ชี้อยู่ที่คน '' คุณทราบ ได้จูบสาวที่ '' แล้วก็คลิกที่ Hyuna แน่นอน ตอนนี้เธอรู้ทำไมเขาดังนั้นไอ้ความคุ้นเคย เขาถูกวิคโฮสเทผู้ชาย คนบ้าเจ้าชู้... รอ ถูกว่า?
Hyuna ตาเน้นจำนวนจานรถเขาได้เดินทาง เริ่มต้นผู้ชายเปิดนั่งของคนขับและใช้เธอ นี้เป็นลูกครึ่งจากเช้านี้!
ก่อนที่เขาสามารถใส่รถของเขาวิ่ง Hyuna เขาหยุดเจ้าชู้ในเพลงของเขา '' คุณไม่พลาดฉันมากว่า?'' เขากล้า grin ที่เธอ สาบาน Hyuna เธอรู้สึกเหมือนไล่เขาหมดสติ ''จ่ายสำหรับมัน '' ที่นิรนามคนจ้องไปที่เธอสับสน '' จ่ายอะไร … ดู คุณวัน - '' Bastard ผมเกือบฆ่าตัวเองวันนี้เนื่องจากการขับรถของคุณ '' เธอกัดเธอหมัดป้องกันโศกนาฏกรรมใด ๆ .
'' Oh คุณมีหนึ่งแข่งกับฉัน ต้องพูดคุณดี '' เขาหัวเราะว่า สถานการณ์ทั้งหมดถูกทำ madder เธอตลกมาก ''ไม่ได้คุณแม้จะไปขอโทษ' หนึ่งตรงหน้าใบหน้าของเธอจริง ๆ ปิด neared เริ่มต้นของหัวใจที่แข่งแต่ถูกคงโกรธเธอทำฟอร์มขวา เขามองลึกลงไปในของเธอ ey

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แปลภาษาอังกฤษเป็นไทยออนไลน์แปลภาษาแปลข้อความแปลบทความแปลเอกสารแปลประโยคอังกฤษเป็นไทยทั้งประโยคแปลเอกสารภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยทั้งประโยคแปลประโยคอังกฤษเป็นไทยแปลอังกฤษแปลไทยฟรี [ แปลไทย ] ภาษาอังกฤษแปล แปลจาว่ามีใช้ในประเทศออสเตรเลียแคนาดาไอร์แลนด์นิวซีแลนด์สหราชอาณาจักรสหรัฐอเมริกาไลบีเรียเบลีซแอฟริกาใต้อินเดีย
เก็บของอย่างไม่ได้ในรายการโปรดของกิจกรรมที่เธอชอบ แต่เธอก็สนุกกับมันมาก ในที่สุด !สุดท้าย เธอจะต้องออกจากสถานที่นี้หลังจากที่ได้รับกุญแจห้องของเธอใหม่เมื่อไม่กี่วันก่อน ฮยอนอาก็ผสมเอง กระโดด และหัวเราะอย่างหนักในยาอี ความคิด แต่เพียงผู้เดียวของการห่างไกลจากปาร์คซูจินก็ตื่นเต้นว่า .
เขาพูดรึเปล่า 'keep เพื่อนสนิทของคุณ แต่เก็บศัตรูไว้ใกล้ๆ "แต่ 13 ปี 5 เดือน กับผู้หญิงคนนั้นก็เพียงพอสำหรับ 3 หรือมากกว่าของชีวิตของเธอแล้ว สิ่งเดียวที่เธอกังวลคืองูอยู่ใกล้กับพ่อของเธอ แต่ความจริง ถ้าเขาไม่อยากจะเชื่อว่าเธอก่อนที่เขาจะไม่เริ่มตอนนี้ หลังจากทั้งหมดที่ผู้หญิงรู้วิธีการหลอกลวง สมบูรณ์ดี เก็บของเสร็จ
ฮยอนอาเธออย่างไรก็ตามมีบางสิ่งที่ขาดหายไประหว่างเธอข้าวของหรือมากกว่าสิ่งที่เธออยากได้มาก แบกกับบ้านใหม่ของเธอ เธอต้องการอะไรที่เป็นของแม่เธอ เธอถอนหายใจ แพ้ ทราบว่า พวกเขาได้เขียนสิ่งที่เธอมานานแล้ว เธอเริ่มเดิน
จัดเสื้อผ้าของเธอต่อการศึกษาพ่อของเธอในชั้นแรกเธอต้องการจะบอกลาเขาก่อนกลับ และยัง ให้แน่ใจว่า เขาจะไม่คิดถึงหล่อนมากขนาดนั้น ฮยอนอาก็ยกกำปั้นของเธอที่จะเคาะประตู แต่ก็ลังเล smirking evilly . ทำไมฉันควรแปลกใจเขารึเปล่า เธอนึกว่าระเบิดข้างในเสียงดัง .
''appa ! ' ' พ่อกระโดดปล่อยเฟรมภาพพี่สาวคนนึงพยายามจะซ่อนมันไว้ในหนึ่งของลิ้นชักแต่เธอได้เร็วขึ้นและกอดมันด้วยความสงสัย ฮยอนอาก็เลยสังเกตวัตถุในมือของเธอ มีเพียงกรอบ แต่มันมีสองตัวอักษรขนาดใหญ่บน :    'k.h '   
'was นี้ . . . . . . . ? ' ทำไมแม่เหลือบมองพ่อหน้าเขาได้ . . . . . . . มันก็เพียงพอให้รู้ว่านี่เป็นของจาก คิม เฮซู นี่เป็นเรื่องที่แม่ของเธอ' ' นี่ แม่ของฉัน ' ' มันก็ไม่ใช่คำถาม แต่ งบ " ฉันคิดว่าดังนั้น . . . . . . . ' '
ยังไง ? ทำไม ? ตลอดเวลาที่เขามี และไม่สามารถที่จะให้มันกับเธอ และอะไรคือว่าครึ่งๆกลางๆกับตอบ เขาไม่ต้องการให้เธอดื่ม
''where ของรูปถ่าย ' ' เธอถามอย่างพยายามระงับความเจ็บปวดในเสียงของเธอ " คุณต้องการหนึ่ง ? ' ' ทำไมเขามาถามเธอว่า ?ทำไมเวลาที่เธอไม่สามารถซ่อนความฉุนเฉียวของเธอ ' " เธอเป็นแม่ของฉัน ' '
' ' เธอเสียชีวิตเมื่อ 14 ปีก่อนที่สุด . ทำไมคุณถึงคิดว่าผมจะได้อะไรจากเธอ ' ' ฮยอนอาทนไม่ไหวแล้วระเบิดออกมา เธอแค่อารมณ์สั้น ๆนี้เมื่อมันเกี่ยวข้องกับอดีตของเธอ ' ' รู้ว่าเท่าไหร่ปีก่อนเธอตาย ! ' '
รึเปล่า ''i ไม่ได้หมายความว่า ' '
''you ไม่ได้รึเปล่า ?คุณรู้อะไรไหมฉันมั้ยรู้สึกยังไง ทำไมคุณ ? ' ' ทำไม เธอตะโกนแล้ว ' ' อะไรคือคนที่เห็นเธอตายไปต่อหน้าต่อตาฉัน ในมือของฉัน แต่ที่ ถูกไหม ? ฉันเป็นหนึ่งในเรื่องที่ทำให้เธอตายคนเดียว แต่คุณอยู่ไหน ? ' ' ฮยอนอาผลักดันกลับไป น้ำตาที่ถูกคุกคามที่จะตกและคายออกมาในลักษณะเป็นเธอได้' 'ahhhh ฉันรู้ว่า . . . . . . . มัวแต่หาทดแทนสำหรับสายของคุณเพื่อดูแลภรรยาหลัง 7 ปีเก่าลูกสาว ' ' แฟลชผิดข้าม พ่อของเธอ ใบหน้าที่ถูกแทนที่ด้วยใบหน้านี้เหลือร้ายจริงๆ .
รึเปล่า ''why มันมักจะเป็นอย่างนี้ ? ' ' ฮยอนอาสงบลง แต่ความคิดของพ่อของเธออยากจะลบทุกอย่างจากแม่ของเธอก็ยังทำร้ายเธอได้ถ้าเขาไม่อยากจดจำเธอว่าไม่เป็นไร แต่เธอไม่ได้ทำมัน คำถามนี้จากปากของเธอ ' 'aren ฉันไม่สามารถคิดถึงเธอ ' '
''i เหนื่อยไปซะ ' ' และอีกครั้งเขาหลบได้ ' 'appa ! ' ' เขาหันห่างจากเธอให้เธอกลับมาของเขา ' ' เข้าใจฉันจะกลับวันนี้ และจะถือมันกับฉัน ' ' จบอารมณ์ออกจากห้อง
รึเปล่ารู้สึกโล่งอกที่เธอพบว่าหนึ่งในแม่บ้านในวิธีที่พ่อของเธอก่อนและบอกให้เธอนำสิ่งที่เธอข้างรถด้านนอก เนื่องจากเธอไม่ได้ รู้สึกเหมือนอยู่ในสถานที่นี้อีกต่อไป .
.
.

ฮยอนซึงเดินออกมาจากอพาร์ทเมนท์ได้สละเวลาของเขาและทำทางของเขาไปยังลานจอดรถที่เขาทิ้งรถของเขา ฝีเท้าอาจจะได้ยินในสถานที่ที่โดดเดี่ยว และเขารู้ว่าเขากำลังถูกติดตามอีก ในเมื่อตาแก่นั่นรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์ที่จะจ้างคนสืบเรื่องของเค้า
เขาแสยะยิ้มตัดสินใจที่จะเล่นกับคนเหล่านี้ใหม่ให้ยุ่งยากlikeif ไม่มีอะไรผิดปกติเขาใส่รถของเขาและขับรถอย่างใจเย็นจนกระทั่งเขาถึงเปิด ฮยอนซึงเหยียบคันเร่งขับรถที่ความเร็วเต็มรางกระจก เขาเห็นมันเร็วขึ้นกว่าก่อน อยู่ที่หางของเขาและเขาไม่สามารถอดกลั้นหัวเราะของเขา เขายังคงชอบให้ข้างหลังมากของยานพาหนะอยู่ในด้านหน้าของพวกเขาทันใดนั้นรถคันหลังโค่นล้มสถานการณ์ขับขี่ในด้านหน้าของเขาเป็นถ้าเขาไม่สามารถยืนเขาเหนือกว่าเขาเมื่อกี๊
ไหมยอมรับความท้าทายใหม่ เขาเร่งความเร็วมากขึ้นผ่านรถ และเหยียบเบรคกระทันหัน รถข้างหลังหยุดชะงักเสียเสถียรภาพ เกือบชนรถคันอื่น แต่ไดรเวอร์นี้มาก ที่ดีและการจัดการเพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุใด ๆโดยเปิดแต่มันกระแทกตัวเองลงข้างถนน ฮยอนซึงยังคงขี่เขาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ลืมคนที่เขาเคยหายไปนานแล้ว รึเปล่า

เขาอยู่ในทางของเขาไปยังวิทยาลัยและไม่ได้มีความสุขเลยแม้แต่นิดเดียว เขาหลังจากทั้งหมดได้เสร็จไปนานแล้ว ที่โรงเรียนเขามีเพียงไม่กี่คะแนนและในวิทยาลัย เขาก็สามารถจบได้เร็วกว่ามากที่สุดข้าม เขาจะพูดอะไรได้เขาเป็นอัจฉริยะจริงๆ แต่ตอนนี้ เพราะผู้หญิงคนนี้เขาต้องเริ่มต้นอีกครั้ง ไปถึงตึกที่เขาจอด หนึ่งในช่องว่าง และเดินมาเข้าชั้นเรียน .
.
.
.
ฮยอนอากระแทกประตูของรถสีดำเล่นช่วงบายดีของนายโฮ คนขับที่เคยทำงานให้กับครอบครัวของเธอ เนื่องจากเธอมีความทรงจำเธอจะรู้สึกเสียใจสำหรับไม่สนใจลุงที่เธอชื่นชอบ แต่เธอไม่สามารถจดจ่อกับอะไร แต่ความรู้สึกของเธอ ว่าเธอโกรธ
เป็นการแสดงความรู้สึกของสิ่งที่เธอจริงๆ ถ้าเธอได้เห็นมันอีกครั้ง
บ้าที่จู่ๆก็โผล่มา จากที่ไหนก็ไม่รู้ก็จัดการคนเดียวที่จะทำให้วันของเธอดูดทั้งหมดเพราะ เขา เธอ มีค่ารถ ได้รับความเสียหายที่จะให้มันอยู่ในซ่อม อย่างน้อยหนึ่งอาทิตย์ เธอต้องไปที่สถานี เพราะว่าเธอเป็นหนึ่งที่ก่อให้เกิดการปฏิวัติในวิธีการขับขี่ และเกือบสูญเสียใบขับขี่ของเธอ โชคดีที่เธอมีเพียงทัณฑ์บนสำหรับเดือนดังนั้นคุณโฮจะต้องขับรถของเธอ จากนี้ไปวิทยาลัยและตอนนี้เธอมาสายครั้งแรกของเธอ
สิ่งที่วิธีที่จะเริ่มต้นวันของเธอ .
ฮยอนอาระบุและนั่งบนหนึ่งในช่องว่างไม่สนใจผู้คนรอบข้างของเธอ , เธอต้องสงบตัวเองสนใจ ชั้นได้เริ่มต้นเพียงไม่กี่นาทีที่ผ่านมาเธอได้สูญเสียข้อมูลมากเกินไป ในที่สุดเธอก็เริ่มคิดว่าบางทีวันของเธอจะดีขึ้นจากนี้ไป .
ยังไงเธอถึงได้คิดแบบนั้นคนที่อยู่ข้างหลังที่นั่งของเธอไม่สามารถหยุดพูด เขาทำในความเงียบเสียง แต่เมื่อเธอใกล้เธอยังสามารถได้ยินอย่างชัดเจน ผู้ชายก็เจ้าชู้กับผู้หญิงข้างๆ เขาซึ่งโดยวิธีการที่ไม่สามารถหยุดหัวเราะ เธอโมโหได้ 20 นาที ตั้งแต่เริ่มเรียนแล้วสองคนข้างหลังเธอยังอยู่ที่นั้นมีมากเกินไปของฮยอนอาหันไปว่าคำพูดของเธอต่อไปในวิธี calmest เป็นไปได้ แต่ถ้าดูเหมือนจะฆ่าหมอนี่คงตายไปแล้ว
''could กรุณาหุบปาก ? ถ้าคุณไม่อยากอยู่ที่นี่ช่วยโลกหน่อย หายไป ขอบคุณ ' ' ฮยอนอายิ้มให้ช็อกสาวและแปลกใจ ใบหน้าของเด็กหนุ่มที่ด้วยเหตุผลบางอย่างดูคุ้นๆเธอเคยเห็นเขามาก่อนหรือเปล่า
หลังชั้นเรียนเลิก แต่เธอต้องสนับสนุนเจ้าชู้ลับหลังทั้งชั่วโมงครึ่งแล้ว ชอบจริง ๆ เหรอ ? อะไรที่เธอได้ทำให้มันชัดเจนมากกับพวกเขา แต่เขาก็ยังทำมันเหมือนยั่วเธอ ฮยอนอาแทบไม่เชื่อเธออารมณ์เมฆแล้วเปรี้ยวกับแต่ละวันที่ผ่านไปดูเหมือนเด็กคนนี้อยู่ในทุกระดับของ . เธอเค้าตามเธอหรืออะไร
อะไร อย่างน้อยตอนนี้เธออยู่กับผู้หญิงออกมาจากตึก เธอได้สัญญากับพวกเขาเพื่อแสดงให้พวกเขาที่อพาร์ทเมนต์ของเธอ วันนี้ฉลองกันนิดหน่อย อาจจะใช้จ่ายคืนด้วยกัน ที่เดินออกมา sohyun อ้าปากค้างเสียงดังจ้องอะไรในด้านหน้าของพวกเขา ' 'isn มั้ยหนุ่มรูปหล่อจากชายหาด ' '
''who ? ' ' กายุนถามอย่างสงสัย และ sohyun ชี้สุขุมที่ผู้ชาย " คุณรู้มั้ยหนึ่งจูบที่สาว ' ' จากนั้นก็คลิกที่สุด . อะไรแน่นอน ตอนนี้เขารู้แล้วว่าทำไมเขาจึงบ้าที่คุ้นเคย เขาขยิบตา ผู้ชายที่เจ้าชู้ บ้า . . . . . . . เดี๋ยว ! มันคือ ?
ที่สุดตาเน้นในหมายเลขทะเบียนของรถเขาเดินต่อ เขาเริ่มเปิดเบาะที่นั่งคนขับ และดึงเธอ นี่เป็นลูกครึ่งจากเมื่อเช้า
ก่อนที่เขาจะใส่ฮยอนอารถของเขาวิ่งเข้าไปหยุดเจ้าชู้ในเพลงของเขา ' 'did คุณคิดถึงฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ ' ' เขายังกล้ายิ้มที่เธอที่สุด สาบาน เธอรู้สึกว่าต่อยเขาหมดสติ ' 'pay เลย ' ' ชายนิรนามจ้องเธอสับสน ' 'pay อะไร ?. . . . . . . ดูถ้าคุณต้องการเดท . . . ' 'bastard ฉันเกือบฆ่าตัวตายวันนี้เนื่องจากของคุณขับรถ ' ' เธอกำกำปั้นของเธอเพื่อป้องกันโศกนาฏกรรม .
''oh ? คุณเป็นคนที่แข่งกับผมเหรอ ฉันต้องบอกว่าคุณเก่ง ' ' เขาหัวเราะเหมือนกับว่าสถานการณ์ที่ตลกมากทำให้เธอบ้า . ' 'aren คุณไม่ต้องขอโทษ ' ' หนึ่งในด้านหน้าของเธออยู่ใกล้ใบหน้าของเธอจริงๆ ปิดหัวใจเธอเริ่มแข่งแต่อาจโกรธของเธอจะฟอร์มใช่มั้ยคะ เขาจ้องลึกเข้าไปในของเธอ เ ย