Symptoms of bacterial panicle bligh

Symptoms of bacterial panicle blight include seedling blighting and sheath rot in addition to panicle blighting, which accounts for most of the damage from this disease. Affected panicles have blighted florets, which initially show white or light gray on the basal third with a dark-brown margin and eventually become straw-colored. The florets then turn dark with growth of fungi or bacteria on the surface. Extensive occurrence of upright panicles because of the failure of grain-filling and seed development is a typical phenomenon observed in a severely infested field. Prolonged high temperature during the growing season is an important environmental condition that promotes the development of bacterial panicle blight. Severe epidemics of this disease, which caused up to 40 percent yield losses in some fields, occurred during the 1995, 1996, 1998, 2000 and, most recently, 2010 growing seasons, when record-high night temperatures were experienced. Suspected global warming could make bacterial panicle blight a greater threat to rice production in the future. Indeed, occurrence of bacterial panicle blight is increasing not only in the southern United States but in other rice growing countries of Central and South America and Asia.
The disease cycle of bacterial panicle blight is not fully understood in spite of the economic importance of the disease.
The bacterial pathogens are considered to be seed-borne, but they also survive in the soil. After germination of the seed, the bacteria appear to survive on the leaves and sheath and spread upward as the plant grows. Their infection to rice panicles occurs at flowering, if the bacterial population reaches to a threshold level and environmental condition is favorable. They may also be disseminated from severely diseased panicles to neighboring healthy plants, according to the observed spatial distribution patterns of the disease in infested rice fields. However, it is not clear if long-distance dissemination can occur via insect transmission. Unfortunately, there are few effective control measures for this disease so far. Less nitrogen fertilization reduces disease severity but has not been successful. High temperatures at the vulnerable period can be avoided by early planting, but this cultural practice would become useless if hot weather comes early in the growing season. No pesticides are currently recommended or allowed for controlling this disease in the United States. Copper compounds are weakly effective but sometimes toxic to the plant. Oxolinic acid is useful for seed treatment, and its foliar spray is effective on infected plants, but this chemical is not commercially available in the United States.
The research goal on bacterial panicle blight is to develop effective disease control methods based on better understanding of the bacterial virulence mechanism and the rice defense system. To achieve this goal, LSU AgCenter scientists are conducting several different areas of research. First, scientists are making efforts to develop new rice varieties and lines resistant to bacterial panicle blight through conventional breeding and line development processes. More than 15,000 lines are evaluated annually to select promising lines showing high levels of disease resistance to bacterial panicle blight and other good agronomic traits. The partial-resistant rice varieties and lines, such as Jupiter and LM-1, were developed from this program. Second, scientists are conducting genetic and molecular biological studies on the rice disease resistance to bacterial panicle blight. Genetic mapping to identify the rice genes associated with the disease resistance is under way. In addition, the induction of a rice defense system by pretreatment of various chemical materials, which leads to enhanced disease resistance, is being studied. Finally, scientists are studying molecular genetics and genomics of the major pathogen, B. glumae, to understand the mechanism underlying its bacterial pathogenesis in rice. Genetic elements governing the production of virulence factors are being identified and characterized.

Authors Jong Hyun Ham, Assistant Professor, Department of Plant Pathology & Crop Physiology, LSU AgCenter, Baton Rouge, La.; and Donald E. Groth, Florence Avalon

Daggett Professor, Rice Research Station, Crowley, La.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาการที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรียทำลายช่อรวม blighting ต้นกล้าเน่าและเปลือกนอกเหนือไปจาก blighting ช่อซึ่งคิดเป็นสัดส่วนมากที่สุดของความเสียหายจากโรคนี้ รวงลีบได้รับผลกระทบมีดอกย่อยซึ่งสมัยก่อนแสดงแสงสีขาวหรือสีเทาที่สามฐานกับขอบสีน้ำตาลเข้มและในที่สุดก็กลายเป็นสีฟาง ดอกย่อยแล้วเลี้ยวมืดกับการเจริญเติบโตของเชื้อราหรือแบคทีเรียบนพื้นผิว เกิดขึ้นที่กว้างขวางของช่อดอกตั้งตรงเพราะความล้มเหลวของเม็ดบรรจุและพัฒนาเมล็ดพันธุ์เป็นปรากฏการณ์ปกติที่สังเกตในสนามเหม็นอย่างรุนแรง อุณหภูมิสูงเป็นเวลานานในช่วงฤดูปลูกเป็นเงื่อนไขด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญที่ส่งเสริมการพัฒนาของโรคใบไหม้ช่อแบคทีเรีย โรคระบาดอย่างรุนแรงของโรคนี้ซึ่งก่อให้เกิดความสูญเสียถึงอัตราผลตอบแทนร้อยละ 40 ในบางสาขาที่เกิดขึ้นในช่วงปี 1995 ปี 1996 ปี 1998 ปี 2000 และส่วนใหญ่เมื่อเร็ว ๆ นี้ฤดูกาล 2010 ที่เพิ่มขึ้นเมื่ออุณหภูมิโดยเฉลี่ยสูงเป็นประวัติการณ์มีประสบการณ์ สงสัยว่าภาวะโลกร้อนจะทำให้ช่อทำลายแบคทีเรียที่เป็นภัยคุกคามมากขึ้นในการผลิตข้าวในอนาคต อันที่จริงการเกิดโรคใบไหม้ช่อแบคทีเรียจะเพิ่มขึ้นไม่เพียง แต่ในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกา แต่ในประเทศที่ปลูกข้าวอื่น ๆ ของอเมริกากลางและอเมริกาใต้และเอเชีย.
วงจรการเกิดโรคของเชื้อแบคทีเรียทำลายช่อยังไม่เข้าใจทั้งๆที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจของการเกิดโรค .
แบคทีเรียจะถือว่าเป็นเมล็ดพันธุ์ที่มีเชื้อ แต่พวกเขายังมีชีวิตรอดในดิน หลังจากงอกของเมล็ดพันธุ์แบคทีเรียที่ปรากฏอยู่รอดบนใบและกาบและการแพร่กระจายขึ้นเป็นพืชที่เติบโตขึ้น การติดเชื้อของพวกเขาเพื่อรวงข้าวที่เกิดขึ้นในการออกดอกถ้าประชากรแบคทีเรียถึงระดับเกณฑ์และเงื่อนไขด้านสิ่งแวดล้อมเป็นอย่างดี นอกจากนี้ยังอาจจะได้รับการเผยแพร่จากช่อดอกที่เป็นโรครุนแรงใกล้เคียงกับพืชที่มีสุขภาพตามที่สังเกตเห็นรูปแบบการกระจายของโรคในนาข้าวที่รบกวน แต่ก็เป็นไม่ชัดเจนว่าการเผยแพร่ทางไกลสามารถเกิดขึ้นได้ผ่านการส่งแมลง แต่น่าเสียดายที่มีเพียงไม่กี่มาตรการควบคุมที่มีประสิทธิภาพสำหรับโรคนี้เพื่อให้ห่างไกล การใส่ปุ๋ยไนโตรเจนน้อยช่วยลดความรุนแรงของโรค แต่ยังไม่ได้รับความสำเร็จ อุณหภูมิที่สูงในช่วงเวลาที่มีความเสี่ยงที่สามารถหลีกเลี่ยงได้โดยการปลูกต้น แต่การปฏิบัติทางวัฒนธรรมนี้จะกลายเป็นไร้ประโยชน์หากสภาพอากาศร้อนมาในช่วงต้นฤดูการเจริญเติบโต สารกำจัดศัตรูพืชไม่ได้รับการแนะนำในขณะนี้หรือได้รับอนุญาตในการควบคุมโรคนี้ในประเทศสหรัฐอเมริกา สารประกอบทองแดงที่มีประสิทธิภาพอย่างอ่อน แต่บางครั้งเป็นพิษต่อพืช กรด Oxolinic จะเป็นประโยชน์สำหรับการรักษาเมล็ดพันธุ์และฉีดพ่นทางใบของมันคือการที่มีประสิทธิภาพในพืชที่ติดเชื้อ แต่สารเคมีนี้ไม่ได้ในเชิงพาณิชย์ที่มีอยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกา.
เป้าหมายของการวิจัยเกี่ยวกับเชื้อแบคทีเรียทำลายช่อคือการพัฒนาวิธีการควบคุมโรคที่มีประสิทธิภาพบนพื้นฐานความเข้าใจที่ดีขึ้นของ กลไกความรุนแรงของเชื้อแบคทีเรียและระบบการป้องกันข้าว เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้นักวิทยาศาสตร์ LSU AgCenter มีการดำเนินการในพื้นที่ที่แตกต่างกันของการวิจัย ครั้งแรกที่นักวิทยาศาสตร์มีความพยายามในการพัฒนาพันธุ์ข้าวใหม่และสายการทนต่อการทำลายเชื้อแบคทีเรียช่อผ่านการปรับปรุงพันธุ์ธรรมดาและกระบวนการพัฒนาสาย มากกว่า 15,000 สายได้รับการประเมินเป็นประจำทุกปีเพื่อเลือกเส้นแนวโน้มแสดงระดับสูงของความต้านทานโรคที่จะทำลายช่อแบคทีเรียและลักษณะทางการเกษตรที่ดีอื่น ๆ พันธุ์ข้าวบางส่วนที่ทนและเส้นเช่นดาวพฤหัสบดีและ LM-1 ได้รับการพัฒนามาจากโปรแกรมนี้ ประการที่สองนักวิทยาศาสตร์ที่มีการดำเนินการศึกษาทางชีววิทยาโมเลกุลทางพันธุกรรมและความต้านทานโรคข้าวที่จะทำลายช่อแบคทีเรีย การทำแผนที่พันธุกรรมในการระบุยีนข้าวที่เกี่ยวข้องกับความต้านทานโรคอยู่ภายใต้วิธี นอกจากนี้ยังมีการเหนี่ยวนำของระบบการป้องกันข้าวโดยการปรับสภาพของวัสดุเคมีต่างๆซึ่งนำไปสู่ความต้านทานโรคเพิ่มขึ้นมีการศึกษา ในที่สุดนักวิทยาศาสตร์กำลังศึกษาพันธุศาสตร์ระดับโมเลกุลและฟังก์ชั่นของการติดเชื้อที่สำคัญบี glumae เพื่อให้เข้าใจกลไกพื้นฐานการเกิดโรคจากเชื้อแบคทีเรียในข้าว องค์ประกอบทางพันธุกรรมที่ควบคุมการผลิตของปัจจัยความรุนแรงที่มีการระบุลักษณะและ. ผู้เขียนจงฮยอนแฮม, ผู้ช่วยศาสตราจารย์ภาควิชาโรคพืชและสรีรวิทยาพืช LSU AgCenter, Baton Rouge, La .; โดนัลด์อี Groth, ฟลอเรนซ์รีสอร์ตDaggett ศาสตราจารย์ข้าวสถานีวิจัยลี่ย์ลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาการของโรค ได้แก่ แบคทีเรียจำนวนต้นกล้า blighting และฝักเน่านอกจากช่อ blighting , ที่บัญชีสำหรับส่วนใหญ่ของความเสียหายจากโรคนี้ ต้นได้รับดอกฝ่อ ซึ่งเริ่มแสดงสีขาวหรือสีเทาอ่อนบนที่สามแรกเริ่มด้วยสีน้ำตาลเข้ม ขอบและในที่สุดกลายเป็นฟางสีส่วนดอก แล้วมืดมนกับการเจริญเติบโตของเชื้อราหรือแบคทีเรียบนพื้นผิว กว้างขวาง เกิดตรงต้นเนื่องจากความล้มเหลวของการบรรจุเมล็ดพันธุ์ การพัฒนาทั่วไปเป็นปรากฏการณ์ที่สังเกตในการรบกวนอย่างรุนแรงฟิลด์ ที่อุณหภูมิสูงเป็นเวลานาน ในช่วงฤดูปลูกที่สำคัญคือสภาพสิ่งแวดล้อม ส่งเสริมการพัฒนาของช่อดอกจากความฉิบหายรุนแรงระบาดของโรคนี้ ซึ่งทำให้ถึง 40 เปอร์เซ็นต์การสูญเสียผลผลิตในบางเขตข้อมูล ที่เกิดขึ้นในช่วงปี 1995 , 1996 , 1998 , 2000 และล่าสุด 2010 ฤดูปลูก เมื่อคืนอุณหภูมิสูงบันทึกประสบการณ์ สงสัยโลกร้อนอาจทำให้แบคทีเรียรวงไหม้มากกว่าการปลูกข้าวในอนาคต แน่นอนการเกิดของแบคทีเรียรวงไหม้เพิ่มขึ้นไม่เพียง แต่ในสหรัฐอเมริกา แต่ในการปลูกข้าวอื่น ๆประเทศกลางและอเมริกาใต้ และเอเชีย
วัฏจักรของแบคทีเรียโรครวงไหม้จะไม่เข้าใจอย่างเต็มที่ทั้งๆที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจของโรค เชื้อโรคแบคทีเรีย
ถือว่าเป็นเมล็ดพันธุ์พาหะ , แต่พวกเขายัง อยู่รอดในดินหลังจากการงอกของเมล็ดพันธุ์ แบคทีเรียปรากฏเพื่อความอยู่รอดบนใบและฝัก และแพร่กระจายขึ้นเป็นพืชที่เติบโตขึ้น การติดเชื้อของข้าวต้นเกิดขึ้นดอก ถ้าประชากรแบคทีเรียถึงระดับเกณฑ์และเงื่อนไขด้านสิ่งแวดล้อม เป็นมงคล พวกเขายังอาจจะเผยแพร่ จากต้นที่เป็นโรคอย่างรุนแรงใกล้เคียงพืชสุขภาพตามลักษณะการกระจายทางพื้นที่ รูปแบบของโรคในแปลงนาข้าว อย่างไรก็ตาม ไม่เป็นที่ชัดเจนว่า ถ้าเผยแพร่ทางไกลสามารถเกิดขึ้นได้ผ่านการส่งแมลง แต่น่าเสียดายที่มีไม่กี่ที่มีมาตรการควบคุมโรคนี้เพื่อให้ห่างไกล ไนโตรเจนน้อยกว่าการลดความรุนแรงโรค แต่ยังไม่ประสบความสำเร็จอุณหภูมิสูงในช่วงที่เปราะบาง สามารถหลีกเลี่ยงได้โดยการปลูกเร็ว แต่วัฒนธรรมนี้จะกลายเป็นไร้ประโยชน์ถ้าอากาศร้อนมาเร็วในช่วงฤดูกาล ไม่มียาฆ่าแมลงกำลังแนะนำหรืออนุญาตในการควบคุมโรคนี้ในประเทศสหรัฐอเมริกา สารประกอบทองแดงมีประสิทธิภาพติดปีก แต่บางครั้งพิษกับพืช หลุยส์ วิตตอง มีประโยชน์สำหรับการรักษาเมล็ดและพ่นมีประสิทธิภาพต่อพืชที่ติดเชื้อ แต่สารเคมีนี้ไม่สามารถใช้ได้ในเชิงพาณิชย์ในสหรัฐอเมริกา .
การวิจัยเป้าหมายปริมาณแบคทีเรียรวมไหม้คือการพัฒนาประสิทธิภาพการควบคุมโรคโดยวิธีความเข้าใจที่ดีขึ้นของแบคทีเรียกลไกและระบบการป้องกันโรคข้าว . เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้นักวิทยาศาสตร์ LSU agcenter จะดำเนินพื้นที่ที่แตกต่างกันหลายของการวิจัย ครั้งแรกที่นักวิทยาศาสตร์มีความพยายามที่จะพัฒนาข้าวพันธุ์ใหม่และกระบวนการสอนโดยใช้การเพาะพันธุ์และพัฒนาสายสายป้องกันแบคทีเรียรวงไหม้ . มากกว่า 15 ปี000 เส้นจะประเมินทุกปีเพื่อเลือกสัญญาเส้นแสดงระดับของความต้านทานโรคไหม้จำนวนแบคทีเรียและลักษณะทางเกษตรอื่น ๆที่ดี บางส่วนที่ทนข้าวและเส้น เช่น ดาวพฤหัส และ lm-1 มีการพัฒนาจากโปรแกรมนี้ ประการที่สองนักวิทยาศาสตร์ได้ทำการศึกษาพันธุกรรมและโมเลกุลทางชีวภาพบนข้าวต้านทานโรคไหม้ทางช่อ . แผนที่เพื่อระบุพันธุกรรมข้าวยีนที่เกี่ยวข้องกับการต้านทานโรคที่อยู่ภายใต้วิธี นอกจากนี้ การทำงานของระบบการป้องกันข้าวโดย pretreatment ของวัสดุเคมีต่างๆ ซึ่งนำไปสู่การเพิ่มความต้านทานโรค คือ การศึกษา ในที่สุดนักวิทยาศาสตร์กำลังศึกษาพันธุศาสตร์ระดับโมเลกุลและพันธุกรรมของเชื้อ B . glumae เข้าใจกลไกพื้นฐานของแบคทีเรียตกค้างในข้าว องค์ประกอบทางพันธุกรรมที่ควบคุมการผลิตปัจจัยที่ก่อให้เกิดความรุนแรงจะถูกระบุและลักษณะ .

ผู้ที่จงฮยอนแฮม , ผู้ช่วยศาสตราจารย์ , ภาควิชาโรคพืช &พืชสรีรวิทยา , LSU agcenter แบตันรูชลา , .และ Donald E . กรอท ฟลอเรนซ์โรงแรม

แดกิตศาสตราจารย์สถานีวิจัยข้าว คราวลีย์ แอลเอ