Discoursive positioning of managers

Discoursive positioning of managers
We approach management as a discourse comprising practices that systematically form the objects of which they speak (van Langenhove and Harré, 1999a). We also consider management as a dominant and patriarchal discourse (Holmer-Nadesan, 1996) that monopolizes communication and is reflected in the stereotypical categorizations of managerial identity. In patriarchal discourse, women are characterized as lacking in relation to the characteristics required for managerial work. The masculine is taken as the norm and the feminine is seen as marking the difference. This distinction is visible in our everyday discourse when we talk about managers and female managers. Therefore, language does not only convey social life but is an essential constructive feature of it. In language, we are constantly doing management and gender. Language is not, however, a neutral medium of social life. It offers multiple and competing interpretations of social situations and, therefore, it is also able to complicate individual experience.
According to the discursive approach, gender and management are relational and cultural prac- tices. This means that the concepts of woman, manager and leader are unstable, because they serve as the signifying junctures of numerous competing discourses. Depending on the discourse, the mean- ings attached to these concepts change. Here lies the importance of the discursive approach: each situation with contradictory requirements provides us with the possibility of choice, the possibility of doing it differently (Davies and Harré, 1999). In conclusion, conceptualizing management and gender as discourses allow us to explicate the socially constructed, normalized meanings of gender and
© 2011 Blackwell Publishing Ltd Volume 20 Number 1 January 2013
74 GENDER, WORK AND ORGANIZATION
management so that they are no longer taken for granted. It further enables us to focus attention on the dynamic aspects of organizational enocounters where meanings are progressively achieved (see Davies and Harré, 1999).
Categories of gender, manager and leader consist of a stock of normative beliefs and expectations, which people are made accountable for (West and Fenstermaker, 1995; West and Zimmerman, 1987). Managerial discourses are historically and politically located in distinct occupational and professional communities (Gherardi, 1994), which differ depending on national contexts. Thus, female and male managers involved in any action may be held accountable for their performance both as members of their gender and of their professional category. Furthermore, categorizations of individuals can be used to justify or discredit other actions (West and Fenstermaker, 1995). For example, a female manager can be credited for her aggressive and successful strategy but, simultaneously, her female- ness can be called into question. Whether she is credited or blamed for her behaviour is determined by the local moral landscape that positioning theory gives us access to.
Positioning theory enables us to reveal the ‘explicit and implicit patterns of reasoning that are realized in the way that people act towards others’ (Harré et al., 2009, p. 5). It also makes it possible to detect the meanings people attach to the actions of others’ and themselves. The actions take place in the local moral order appearing in principles and practices involving duties and rights. Thus, managers’ competence is not enough to give them access to certain practical and conversational practices. Access is also determined by having rights and duties in relation to the local body of sayings and doings (Harré et al., 2009). For example, in one organization a manager may be granted the right to lay off people because it matches local understandings of rights and duties, and in another he is blamed for the same behaviour.
Positioning theory (Harré and Moghaddam, 2003; van Langenhove and Harré, 1999a) claims that, in any utterance, clues in word choices evoke images of known story-lines and specific positions of individuals in them. In the story-lines the authors of the narratives position themselves, and are positioned by others. With each shift in the position the story-line changes. Positioning takes place within specific local moral orders. How people position others and themselves reflects their sense of the organizational moral order and their place within it. According to Harré (1983, p. 245) actions, whatever their practical aim, are treated as displays of character in accordance with the local under- standings of acceptable and context-appropriate personae. Therefore, the standing of manager depends on how capable they are perceived to be of fulfilling their commitments.
The study design
We use the method of empathy-based stories (Eskola, 1998) to access the ways in which young Finnish business school students discursively do gender and management. The method implies that the researcher gives the participants of the study instructions and an orientation text according to which they write short stories. In line with this method, two different versions of the orientation text were used so that each participant received only one version and was unaware of the other (Eskola, 1998, p. 10). In the orientation texts of our study the only difference was the gender of the CEO who was either Diana or David Wilson. The orientation text given to the students was as follows:
Imagine that you are an employee of a company called Alfa Co. During the previous year your supervisor, Diana Wilson, has been the CEO of the company. She is also chairman of the board and in charge of, among other things, the strategic management of the company. It is time for the annual organizational climate survey. As in previous years, all the feedback you give will be given anonymously and, therefore, cannot be traced back to you. You have already filled in the climate questionnaire when you receive a blank piece of paper and you are now asked to give feedback on the performance of your new CEO. The idea sounds good — for once you are able to put your thoughts and feelings into your own words. You start thinking about the eventful history of the previous year ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตำแหน่งผู้จัดการ discoursiveเราวิธีการจัดการเป็นการอภิปรายที่ประกอบด้วยแนวทางปฏิบัติที่เป็นระบบวัตถุที่พวกเขาพูด (van Langenhove และ Harré, 1999a) นอกจากนี้เรายังพิจารณาบริหารเป็นหลัก และ patriarchal วาทกรรม (Holmer-Nadesan, 1996) ที่ monopolizes สื่อสาร และจัดประเภท stereotypical ของตนบริหารอยู่เป็นประจำ ในวาทกรรม patriarchal ผู้หญิงมีลักษณะเป็นขาดเกี่ยวกับลักษณะที่จำเป็นสำหรับการบริหารงาน ชายจะมาเป็นปกติ และผู้หญิงถูกมองว่าเป็นการทำเครื่องหมายความแตกต่าง ความแตกต่างนี้จะเห็นในวาทกรรมของเราทุกวันเมื่อเราพูดถึงผู้จัดการและผู้จัดการทีมหญิง ดังนั้น ภาษาไม่เพียงถ่ายทอดชีวิตสังคม แต่มีลักษณะสร้างสรรค์สำคัญของมัน ภาษา เราตลอดเวลาทำการจัดการและเพศ ภาษาไม่ อย่างไรก็ตาม สื่อกลางของสังคม มันมีหลาย และการตีความสถานการณ์สังคมแข่งขันและ ดังนั้น ยังต้อง complicate ประสบการณ์แต่ละตามวิธี discursive เพศและบริหารจะสัมพันธ์ และวัฒนธรรม prac-tices นี้หมายความ ว่า แนวคิดของผู้หญิง ผู้จัดการ และผู้นำจะไม่เสถียร เนื่องจากพวกเขาทำหน้าที่เป็น junctures signifying ของประการแข่งขันมากมาย วาท ค่าเฉลี่ย-ings กับแนวคิดเหล่านี้เปลี่ยน นี่คือความสำคัญของวิธี discursive: แต่ละสถานการณ์ มีความขัดแย้งให้เรา โดยสามารถเลือก เป็นไปได้ของการทำแตกต่างกัน (เดวีส์และ Harré, 1999) อยู่ตามพรมแดนจัดการและเพศเป็นประการให้เรา explicate ที่สังคมสร้างขึ้น ตามปกติเบียดเบียน ความหมายของเพศ และ© 2011 Blackwell ประกาศ จำกัดปริมาณ 20 หมายเลข 1 2013 มกราคมเพศ 74 ทำงาน และองค์กรจัดการเพื่อให้พวกเขาไม่ได้ใช้สำหรับมอบให้ เพิ่มเติมช่วยให้เราเพื่อเน้นความสนใจด้านไดนามิกขององค์กร enocounters ซึ่งความหมายจะได้รับความก้าวหน้า (ดูเดวีส์และ Harré, 1999)ประเภทของเพศ ผู้จัดการ และผู้นำประกอบด้วยหุ้นของ normative ความเชื่อและความคาดหวัง การที่คนจะรับผิดชอบ (ตะวันตกและ Fenstermaker, 1995 ตะวันตกและ Zimmerman, 1987) ประการบริหารจัดการทางการเมือง และประวัติอยู่ในหมดอาชีพ และอาชีพชุมชน (Gherardi, 1994), ซึ่งแตกต่างกับชาวต่างชาติ ดังนั้น หญิง และชายผู้จัดการเกี่ยวข้องกับการดำเนินการใด ๆ อาจถูกจัดขึ้นรับผิดชอบต่อผลการปฏิบัติงานของพวกเขาทั้งสอง เป็นสมาชิก ของเพศของพวกเขา และประเภทอาชีพของพวกเขา นอกจากนี้ จัดประเภทบุคคลสามารถใช้ชิดขอบ หรือ discredit การดำเนินการอื่น ๆ (ทิศตะวันตกและ Fenstermaker, 1995) ตัวอย่าง ผู้จัดการฝ่ายหญิงสามารถถูกเครดิตสำหรับกลยุทธ์เชิงรุก และประสบความสำเร็จของเธอ ได้ พร้อมกัน สบาย ๆ หญิงของเธอสามารถเรียกว่าเป็นคำถาม ว่า เธอเป็นเครดิต หรือตำหนิในพฤติกรรมของเธอเป็นไปตามภูมิทัศน์คุณธรรมภายในที่วางทฤษฎีให้เราเข้าถึงตำแหน่งทฤษฎีช่วยให้เราสามารถเปิดเผย 'ชัดเจน และนัยรูปแบบของการใช้เหตุผลที่รู้วิธีการที่คนกระทำต่อผู้อื่น ' (Harré et al. ปี 2009, p. 5) ยังทำให้มันสามารถตรวจหาคนความหมายกับการกระทำของของคนอื่น และตัวเอง ดำเนินการในใบสั่งคุณธรรมภายในที่ปรากฏในหลักการและแนวทางปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับหน้าที่และสิทธิ ความสามารถของผู้จัดการจึงไม่เพียงพอที่จะสามารถเข้าถึงแนวทางการปฏิบัติ และสนทนาบาง ยังมีกำหนด access โดยมีสิทธิและหน้าที่เกี่ยวกับร่างกายภายในของคำพูดและ doings (Harré et al., 2009) ตัวอย่าง ในองค์กรหนึ่ง ผู้จัดการอาจได้สิทธิในการลอยคน เพราะมันตรงกับท้องถิ่นเปลี่ยนความเข้าใจสิทธิและหน้าที่ และอีก เขาจะตำหนิในพฤติกรรมเดียวกันตำแหน่งทฤษฎี (Harré และ Moghaddam, 2003 ตู้ Langenhove และ Harré, 1999a) ร้องเรียนว่า ใน utterance ใด ๆ ปมในตัวเลือกของ word เรามอบให้ภาพของบรรทัดเรื่องทราบและระบุตำแหน่งของบุคคลในการ ในบรรทัดเรื่อง ผู้เขียน narratives วางตำแหน่งตัวเอง และอยู่ในตำแหน่งอื่น ละกะตำแหน่งเปลี่ยนแปลงเรื่องสาย ตำแหน่งเกิดขึ้นในเฉพาะท้องถิ่นแรงสั่ง วิธีคนตำแหน่งผู้อื่นและตัวเองสะท้อนให้เห็นถึงความหมายจริยธรรมองค์กรและอยู่ภายใน ตาม Harré (1983, p. 245) การดำเนินการ สิ่งวัตถุประสงค์ปฏิบัติ ถือว่าเป็นการแสดงของอักขระตามที่ท้องถิ่นใต้-standings ของผู้สนับสนุนยอมรับ และบริบทที่เหมาะสม ดังนั้น ยืนของผู้จัดการขึ้นอยู่กับวิธีสามารถจะมีการรับรู้ที่จะดำเนินการตามภาระผูกพันของพวกเขาการออกแบบการศึกษาเราใช้วิธีการตามเอาใจใส่เรื่องราว (Eskola, 1998) ถึงวิธีที่เด็กนักเรียนโรงเรียนธุรกิจฟินแลนด์ discursively เพศและการจัดการ วิธีการหมายถึงการที่นักวิจัยช่วยให้ผู้เรียนศึกษาคำแนะนำและข้อความที่วางแนวตามที่พวกเขาเขียนเรื่องสั้น โดยวิธีนี้ วางแนวข้อความต่าง ๆ ถูกใช้เพื่อให้ผู้เรียนแต่ละรุ่นเดียวได้รับ และก็ไม่รู้อื่น ๆ (Eskola, 1998, p. 10) ในข้อความวางแนวการศึกษาของเรา แตกต่างคือ เพศของ CEO ที่ไดอาน่าหรือ David Wilson วางแนวข้อความให้นักเรียนมีดังนี้:จินตนาการว่า คุณเป็นพนักงานของบริษัทที่เรียกว่าอัลฟ่า จำกัด ปีก่อนหน้า ผู้ ไดอาน่า Wilson ได้รับการซีอีโอของบริษัท เธอยังเป็นประธานคณะกรรมการ และ ในประจุ ต่าง ๆ การจัดการเชิงกลยุทธ์ของบริษัท ถึงเวลาสำรวจบรรยากาศองค์กรปี ในปี คำติชมทั้งหมดที่คุณให้จะได้รับโดยไม่ระบุชื่อ และ ดังนั้น ไม่สามารถติดตามกลับมาให้คุณ คุณแล้วกรอกข้อมูลในแบบสอบถามสภาพอากาศเมื่อคุณได้รับชิ้นส่วนที่ว่างของกระดาษ และคุณจะตอนนี้ต้องให้ผลป้อนกลับเกี่ยวกับประสิทธิภาพของซีอีโอของคุณใหม่ ความคิดเสียงดี — การคุณจะสามารถใส่ความคิดและความรู้สึกเป็นคำของคุณเอง คุณเริ่มคิดเกี่ยวกับประวัติศาสตร์สำคัญของปีก่อนหน้านี้...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวางตำแหน่งของผู้จัดการ Discoursive
เราเข้าใกล้การจัดการเป็นวาทกรรมที่ประกอบไปด้วยการปฏิบัติที่เป็นระบบในรูปแบบวัตถุที่พวกเขาพูด (รถตู้ Langenhove และHarré, 1999a) นอกจากนี้เรายังพิจารณาการบริหารจัดการเป็นวาทกรรมที่โดดเด่นและปรมาจารย์ (Holmer Nadesan-1996) ที่ monopolizes การสื่อสารและสะท้อนให้เห็นใน categorizations โปรเฟสเซอร์ของตัวตนของการบริหารจัดการ ในวาทกรรมปรมาจารย์ผู้หญิงจะมีลักษณะเป็นขาดความสัมพันธ์กับลักษณะที่จำเป็นสำหรับการทำงานการบริหารจัดการ ผู้ชายจะมาเป็นบรรทัดฐานและผู้หญิงถูกมองว่าเป็นความแตกต่างการทำเครื่องหมาย ความแตกต่างนี้สามารถมองเห็นได้ในการสนทนาในชีวิตประจำวันของเราเมื่อเราพูดคุยเกี่ยวกับผู้จัดการและผู้จัดการฝ่ายหญิง ดังนั้นภาษาไม่เพียงถ่ายทอดชีวิตทางสังคม แต่เป็นคุณลักษณะที่สำคัญของการสร้างสรรค์มัน ในภาษาของเราจะทำอย่างต่อเนื่องการจัดการและเพศ ภาษาไม่ได้ แต่เป็นสื่อกลางของชีวิตทางสังคม มันมีหลายการแข่งขันและการตีความของสถานการณ์ทางสังคมและดังนั้นก็ยังสามารถที่จะมีความซับซ้อนประสบการณ์ของแต่ละบุคคล.
ตามวิธีการประเด็นเพศและการจัดการจะ tices สะดวกที่สัมพันธ์และวัฒนธรรม ซึ่งหมายความว่าแนวความคิดของผู้หญิงผู้จัดการและเป็นผู้นำที่มีความไม่แน่นอนเพราะพวกเขาทำหน้าที่เป็น junctures หมายของวาทกรรมการแข่งขันจำนวนมาก ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับวาทกรรมที่ลงมือทำที่แนบมากับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้แนวคิด ที่นี่อยู่กับความสำคัญของวิธีประเด็น: สถานการณ์ที่ขัดแย้งกับความต้องการของแต่ละคนให้เรามีความเป็นไปได้ของทางเลือกที่เป็นไปได้ในการทำมันแตกต่างกัน (เดวีส์และHarré, 1999) โดยสรุปการคิดออกแบบการจัดการและเพศเป็นวาทกรรมที่ช่วยให้เราสามารถอธิบายสังคมสร้างความหมายปกติของเพศและ
© 2011 สำนักพิมพ์ Blackwell เล่มที่ 20 จำนวน 1 มกราคม 2013
74 เพศ, การทำงานและองค์กร
managementเพื่อที่พวกเขาจะได้รับการไม่ได้รับ . มันยังช่วยให้เราสามารถมุ่งเน้นความสนใจในด้าน enocounters แบบไดนามิกขององค์กรที่จะประสบความสำเร็จมีความหมายมีความก้าวหน้า (ดูเดวีส์และHarré, 1999).
หมวดหมู่ของเพศผู้จัดการและผู้นำประกอบด้วยหุ้นกฎเกณฑ์ของความเชื่อและความคาดหวังที่ผู้คนจะทำรับผิดชอบ สำหรับ (ตะวันตกและ Fenstermaker, 1995; ตะวันตกและ Zimmerman, 1987) วาทกรรมในอดีตที่มีการบริหารจัดการและตั้งอยู่ทางการเมืองในชุมชนประกอบอาชีพและเป็นมืออาชีพที่แตกต่างกัน (Gherardi, 1994) ซึ่งแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับบริบทแห่งชาติ ดังนั้นผู้บริหารหญิงและชายมีส่วนร่วมในการกระทำใด ๆ ที่อาจต้องรับผิดชอบสำหรับการทำงานของพวกเขาทั้งในฐานะสมาชิกของเพศของพวกเขาและในประเภทมืออาชีพของพวกเขา นอกจากนี้ categorizations ของบุคคลที่สามารถใช้ในการปรับหรือทำลายชื่อเสียงของการกระทำอื่น ๆ (เวสต์และ Fenstermaker, 1995) ตัวอย่างเช่นผู้จัดการหญิงสามารถได้รับเครดิตสำหรับกลยุทธ์เชิงรุกและประสบความสำเร็จของเธอ แต่ในเวลาเดียวกันภาวะ female- เธอสามารถเรียกว่าเป็นคำถาม ไม่ว่าเธอจะให้เครดิตหรือตำหนิสำหรับพฤติกรรมของเธอจะถูกกำหนดโดยภูมิทัศน์ทางศีลธรรมในท้องถิ่นว่าทฤษฎีการวางตำแหน่งให้เราเข้าถึง.
ทฤษฎีตำแหน่งช่วยให้เราสามารถที่จะเปิดเผย 'รูปแบบที่ชัดเจนและโดยนัยของเหตุผลที่จะตระหนักในวิธีการที่คนปฏิบัติต่อผู้อื่น (Harré et al., 2009, น. 5) นอกจากนี้ยังทำให้มันเป็นไปได้ในการตรวจสอบความหมายคนแนบไปกับการกระทำของคนอื่นและตัวเอง การกระทำที่เกิดขึ้นในการสั่งซื้อทางศีลธรรมในท้องถิ่นที่ปรากฏในหลักการและการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติหน้าที่และสิทธิ ดังนั้นความสามารถผู้จัดการ 'ไม่พอที่จะให้พวกเขาสามารถเข้าถึงการปฏิบัติในทางปฏิบัติและการสนทนาบางอย่าง การเข้าถึงยังถูกกำหนดโดยมีสิทธิและหน้าที่ในความสัมพันธ์กับร่างกายในท้องถิ่นของคำพูดและการกระทำ (Harré et al., 2009) ยกตัวอย่างเช่นในองค์กรหนึ่งผู้จัดการอาจจะได้รับสิทธิในการเลิกจ้างคนเพราะมันตรงกับความเข้าใจในท้องถิ่นของสิทธิและหน้าที่และในอีกเขาจะตำหนิสำหรับพฤติกรรมเดียวกัน.
ทฤษฎีตำแหน่ง (Harréและ Moghaddam 2003; Langenhove และรถตู้ Harré, 1999a) อ้างว่าในคำพูดใด ๆ เบาะแสในการเลือกคำทำให้เกิดภาพของเส้นเรื่องที่รู้จักกันและตำแหน่งที่เฉพาะเจาะจงของบุคคลในพวกเขา ในเรื่องเส้นเขียนเรื่องเล่าวางตำแหน่งตัวเองและอยู่ในตำแหน่งที่คนอื่น ๆ กับการเปลี่ยนแปลงในแต่ละตำแหน่งเรื่องราวเส้นการเปลี่ยนแปลง การวางตำแหน่งที่จะเกิดขึ้นภายในคำสั่งทางศีลธรรมเฉพาะท้องถิ่น วิธีการที่คนอื่น ๆ ตำแหน่งและตัวเองสะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกของคำสั่งทางศีลธรรมขององค์กรและสถานที่อยู่ภายใน ตามHarré (1983, น. 245) การกระทำสิ่งที่มีจุดมุ่งหมายในทางปฏิบัติของพวกเขาได้รับการปฏิบัติกับการแสดงของตัวละครให้สอดคล้องกับความเข้าใจในท้องถิ่นของตัวยอมรับและบริบทที่เหมาะสม ดังนั้นการยืนของผู้จัดการขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาจะมีความสามารถในการรับรู้ที่จะตอบสนองความผูกพันของพวกเขา.
การออกแบบการศึกษา
เราใช้วิธีการของเรื่องราวความเห็นอกเห็นใจที่ใช้ (Eskola, 1998) ในการเข้าถึงวิธีการที่หนุ่มสาวนักเรียนโรงเรียนธุรกิจฟินแลนด์ discursively ทำ เพศและการจัดการ วิธีการแสดงให้เห็นว่านักวิจัยให้คำแนะนำผู้เข้าร่วมการศึกษาและการวางแนวทางข้อความตามที่พวกเขาเขียนเรื่องสั้น สอดคล้องกับวิธีการนี้ทั้งสองรุ่นที่แตกต่างกันของข้อความปฐมนิเทศถูกนำมาใช้เพื่อให้ผู้เข้าร่วมแต่ละคนได้รับเพียงหนึ่งรุ่นและไม่รู้อื่น ๆ (Eskola, 1998, น. 10) ในตำราการวางแนวของการศึกษาของเราแตกต่างก็คือเพศของซีอีโอที่เป็นอย่างใดอย่างหนึ่งหรือไดอาน่าเดวิดวิลสัน ข้อความที่ได้รับการวางแนวทางให้กับนักเรียนดังนี้
ลองจินตนาการว่าคุณเป็นพนักงานของ บริษัท ที่เรียกว่าอัลฟ่า จำกัด ในช่วงปีที่ผ่านมาหัวหน้างานของคุณไดอาน่าวิลสันได้รับซีอีโอของ บริษัท นอกจากนี้เธอยังเป็นประธานของคณะกรรมการและในความดูแลของเหนือสิ่งอื่นใด, การจัดการเชิงกลยุทธ์ของ บริษัท ฯ มันเป็นเวลาสำหรับการสำรวจสภาพภูมิอากาศขององค์กรประจำปี ขณะที่ในปีก่อนหน้านี้ทุกคำติชมที่คุณให้จะได้รับโดยไม่ระบุชื่อและดังนั้นจึงไม่สามารถตรวจสอบกลับไปยังคุณ คุณได้กรอกแบบสอบถามแล้วในสภาพภูมิอากาศเมื่อคุณได้รับกระดาษเปล่าและคุณจะถูกถามในขณะนี้ที่จะให้ความคิดเห็นเกี่ยวกับการปฏิบัติงานของซีอีโอใหม่ของคุณ ความคิดที่ฟังดูดี - เป็นครั้งแรกที่คุณจะสามารถที่จะนำความคิดและความรู้สึกของคุณเป็นคำพูดของคุณเอง คุณเริ่มคิดเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ที่สำคัญของปีก่อน ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

discoursive ตำแหน่งผู้จัดการ
เราวิธีการจัดการเป็นวาทกรรมที่ประกอบด้วยการปฏิบัติอย่างเป็นระบบในรูปแบบวัตถุที่พวกเขาพูดถึงรถตู้ และ́ 1999a langenhove harre , ) เรายังพิจารณาการบริหารจัดการเป็นเด่นและสังฆราชวาทกรรม ( โฮลเมอร์ nadesan , 1996 ) ซึ่งผูกขาดการสื่อสารและสะท้อนในการจัดประเภทที่แสดงเอกลักษณ์ของบริหารในวาทกรรมชายเป็นใหญ่ ผู้หญิงมีลักษณะขาดความสัมพันธ์กับคุณลักษณะที่จำเป็นสำหรับการจัดการงาน ผู้ชายจะนำมาเป็นบรรทัดฐาน และผู้หญิงจะเห็นเป็นเครื่องหมายแตกต่าง ความแตกต่างนี้จะมองเห็นได้ในวาทกรรมในชีวิตประจำวันของเรา เมื่อเราพูดคุยเกี่ยวกับผู้จัดการและผู้จัดการหญิง ดังนั้นภาษาไม่เพียงสื่อสังคม แต่เป็นการสรุปอย่างสร้างสรรค์ คุณลักษณะของมัน ในภาษา เราอยู่ตลอดเวลากำลังจัดการกับเพศ ภาษาไม่ได้ อย่างไรก็ตาม สื่อที่เป็นกลางของชีวิตในสังคม มันมีหลายและการตีความของการแข่งขันสถานการณ์ทางสังคมและดังนั้นจึงสามารถเป็นประสบการณ์ของแต่ละบุคคล ตามแนวทางวาทกรรม
,เพศและการจัดการเชิงวัฒนธรรมและปฏิบัติ - tices . ซึ่งหมายความ ว่า แนวคิดของผู้หญิง ผู้จัดการและหัวหน้าจะไม่เสถียร เพราะพวกเขาเป็น junctures ของวาทกรรมซึ่งแข่งขันกันมากมาย ขึ้นอยู่กับการค่าเฉลี่ย - ings แนบเหล่านี้แนวคิดที่เปลี่ยนไป ที่นี่อยู่ความสำคัญของแนวทางการเลือก :แต่ละสถานการณ์ความขัดแย้งให้กับความเป็นไปได้ของทางเลือก ความเป็นไปได้ของการทำมันแตกต่างกัน ( เดวี่ส์และ harre ́ , 1999 ) สรุป การค้นหาแนวคิดการจัดการและเพศเป็นวาทกรรมให้เราอธิบายสังคม สร้างมาตรฐานความหมายของเพศและ
สงวนลิขสิทธิ์ 2011 Blackwell สำนักพิมพ์ปริมาตรจำกัด 20 หมายเลข 1 มกราคม 2556
74 เพศงานและการจัดการองค์กร
เพื่อที่พวกเขาจะไม่มองข้าม มันยังช่วยให้เราสามารถมุ่งเน้นความสนใจในลักษณะแบบไดนามิกของ enocounters องค์การที่ความหมายคือผู้บรรลุ ( เห็นเดวี่ส์และ harre ́ , 1999 ) .
ประเภทของเพศ , ผู้จัดการและผู้นำ ประกอบด้วย หุ้นของความเชื่อ บรรทัดฐานและความคาดหวังซึ่งคนที่ทำรับผิดชอบ ( ตะวันตกและ fenstermaker , 1995 ; ตะวันตกและ Zimmerman , 1987 ) วาทกรรมทางการเมืองและการบริหารเป็นส่วนหนึ่งอยู่ในชุมชน อาชีพ และอาชีพที่แตกต่างกัน ( gherardi , 1994 ) ซึ่งแตกต่างกันขึ้นอยู่กับบริบทแห่งชาติ ดังนั้นหญิงชายมีส่วนร่วมในการกระทำใด ๆและผู้จัดการจะต้องรับผิดชอบสำหรับการแสดงของพวกเขาเป็นทั้งสมาชิกของเพศ และประเภทอาชีพ นอกจากนี้ การจัดประเภทของบุคคลสามารถใช้ในการปรับหรือดิสเครดิตการกระทำอื่น ๆ ( ตะวันตกและ fenstermaker , 1995 ) ตัวอย่างเช่น ผู้จัดการหญิงสามารถให้เครดิตเธอก้าวร้าวและประสบความสำเร็จ กลยุทธ์ แต่ พร้อมกันเธอหญิง - Ness สามารถเรียกว่าเป็นคำถาม ไม่ว่าเธอจะเป็นเครดิตหรือตำหนิพฤติกรรมของเธอถูกกำหนดโดยท้องถิ่นจริยธรรมแนวทฤษฎีตำแหน่งจะช่วยให้เราเข้าถึง ทฤษฎี
ตำแหน่งช่วยให้เราเปิดเผย ' ชัดเจนและรูปแบบนัยของเหตุผลที่ตระหนักในวิธีที่ผู้คนปฏิบัติต่อผู้อื่น ( harre ́ et al . , 2009 , หน้า 5 )นอกจากนี้ยังทำให้มันเป็นไปได้ที่จะตรวจสอบความหมายคนแนบไปกับการกระทำของผู้อื่น และตัวเอง การกระทำเกิดขึ้นในท้องถิ่นเพื่อจริยธรรมที่ปรากฏในหลักการและการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับหน้าที่และสิทธิ ดังนั้น ความสามารถของผู้จัดการคือไม่เพียงพอที่จะให้พวกเขาเข้าถึงการปฏิบัติจริงและการสนทนาบางเข้าได้ยังกำหนดโดยมีสิทธิและหน้าที่ในความสัมพันธ์กับร่างกายท้องถิ่นของคําพูดและการกระทำ ( harre ́ et al . , 2009 ) ตัวอย่างเช่นในหนึ่งองค์กรผู้จัดการอาจจะได้รับสิทธิในการวางปิดคนเพราะมันตรงกับความเข้าใจในท้องถิ่นของสิทธิและหน้าที่ และอีกท่านคือโทษสำหรับพฤติกรรมเดียวกัน ทฤษฎี
และตำแหน่ง harre ́ Moghaddam , 2003 ;และรถตู้ langenhove harre ́ 1999a ) , การเรียกร้องว่าในที่ปมในการเลือกคำที่ทำให้ภาพหรือเส้นเรื่องและเฉพาะตำแหน่งของบุคคลเหล่านั้น ในเส้นเรื่องผู้เขียนเรื่องเล่าตำแหน่งตัวเอง และจะวางโดยผู้อื่น กับแต่ละกะตำแหน่งในเรื่องการเปลี่ยนแปลง การใช้สถานที่ภายในมีศีลธรรมเฉพาะท้องถิ่นแล้วคนตำแหน่งผู้อื่นและตนเองสะท้อนความรู้สึกขององค์กรศีลธรรมและสถานที่ภายใน ตาม harre ́ ( 2526 , หน้า 245 ) การกระทำสิ่งที่ตนปฏิบัติมุ่งจะถือว่าเป็นการแสดงของตัวละครให้สอดคล้องกับท้องถิ่น ภายใต้ตำแหน่งได้และบริบทเพอโซเนียร์ที่เหมาะสม ดังนั้นการยืนของผู้จัดการขึ้นอยู่กับความสามารถ พวกเขามีการรับรู้ที่จะตอบสนองความผูกพันของพวกเขา การศึกษา

เราใช้วิธีการเอาใจใส่ตามราว ( eskola , 1998 ) เพื่อการเข้าถึงวิธีการที่โรงเรียนธุรกิจนักเรียนหนุ่มฟินแลนด์อย่างอ้อมค้อมทำเพศและการจัดการวิธีการแสดงให้เห็นว่านักวิจัยให้ผู้เข้าร่วมการศึกษามีการปฐมนิเทศตามคำสั่งและข้อความที่พวกเขาเขียนเรื่องสั้น สอดคล้องกับวิธีการนี้ สองรุ่นที่แตกต่างกันของการใช้ข้อความเพื่อให้ผู้เข้าร่วมแต่ละที่ได้รับเพียงหนึ่งรุ่น และเผลอๆ ( eskola , 2541 , หน้า 10 )ในข้อความของการศึกษาของเรา ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือเพศของซีอีโอที่ให้ไดอาน่า หรือ เดวิด วิลสัน กำหนดข้อความให้กับนักเรียนดังนี้
ลองจินตนาการว่าคุณเป็นลูกจ้างของ บริษัท ที่เรียกว่า อัลฟา จำกัด ในช่วงปีที่แล้ว หัวหน้าของคุณไดอาน่า วิลสัน เป็นซีอีโอของ บริษัท เธอยังเป็นประธานคณะกรรมการ และรับผิดชอบในสิ่งอื่น ๆ , การบริหารเชิงกลยุทธ์ของบริษัท มันเป็นเวลาสำหรับปีการสำรวจบรรยากาศองค์กร ในปีก่อนหน้านี้ ทุกความคิดเห็นที่ท่านให้จะได้รับไม่ระบุชื่อและจึงไม่สามารถ traced กลับไปที่คุณคุณได้เต็มไปในอากาศ ) เมื่อคุณได้รับแผ่นกระดาษว่างเปล่า และตอนนี้คุณต้องการให้ข้อเสนอแนะในการปฏิบัติงานของซีอีโอคนใหม่ ความคิดที่ฟังดูดีสำหรับเมื่อคุณสามารถที่จะนำความคิดและความรู้สึกของคุณในคำของคุณเอง คุณเริ่มคิดเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เหตุการณ์สำคัญของปีก่อน . . . . . . .