convenient way to represent the beh

convenient way to represent the behavior of the foundation soils (Chore et al. 2010). Though fourparameter
Burger model represents the soil behavior more realistically in comparison to other lowerorder
models, the use of this model for predictive purpose is not frequent, probably due to the
difficulty in determining the parameters. Dey and Basudhar (2010) demonstrated the efficacy of
four-parameter Burger model in predicting the response of viscoelastic foundation beds, and
validated the same with the aid of a case study. However, the article reported a trial-and-error
scheme to determine the model parameters (two elastic and two viscoelastic parameters). For known
values of model parameters, a forward analysis can easily predict the response of the system. On
the contrary, the determination of the model parameters from the inverse analysis of the observed
system response is complex. Very often, such inverse analysis problems are ill-posed characterized
by the presence of several solutions giving identical responses. Hence, the determined model
parameters become the artifacts providing the response of the system as observed, although, in some
cases they might not have physical significance. An iterative inverse-analysis technique combined
with optimization algorithm may provide satisfactory solution to the above problem.
Conventionally, in a viscoelastic model, coefficients of viscous dashpots are functions of timedependent
parameters of soil, such as the degree of consolidation. Several researchers have made
use of arbitrary dashpot coefficients in the formulation and analysis (Freudenthal and Lorsch 1957,
Hoskin and Lee 1959, Murayama and Shibata 1961, Freudenthal and Spillers 1962, Schiffman et al.
1964, Bandopadhyay 1982); however, they did not suggest any generalized technique for the
reasonable determination of the model parameters. Few simple techniques have been adopted by
different researchers for simpler models. Taylor (1942) proposed Theory-B of consolidation and
employed the ratio of incremental pressure to the induced settlement, to determine the coefficient of
viscosity of a homogeneous viscoelastic medium using the data obtained from laboratory
consolidation test. Lo (1961) performed long-term consolidation tests on remolded and undisturbed
clay samples to determine the time-settlement behavior of cohesive soils due to secondary
consolidation and proposed two different methodologies to determine the rheological parameters for
a three-parameter model. The first method uses a ratio of incremental settlement with respect to
incremental stress. The second method uses a plot of logarithmic incremental settlement to time,
subjected to a constant incremental time and a constant viscoelasticity ratio. Schultze and Krause
(1964) carried out large-scale compression tests to determine the magnitude of the residual pore
water pressure, and developed isochronous curves for various time durations to provide qualitative
rheological prediction about the viscosity of clayey soil. Juskiewicz-Bednarczyk and Werno (1981)
presented the determination of one-dimensional consolidation parameters for a viscoelastic medium
represented by a three-element lumped parameter mechanical model. The coefficient of viscosity
and other consolidation parameters were determined with the aid of an iterative procedure applying
minimization of an error function with respect to the unknown parameters. It is recognizable that
the applicability of the above techniques becomes difficult with the increase in the complexity of
the model. At the same time, complexity of a model, to a limited extent, is required, for the proper
representation of the constitutive behavior of the medium; for e.g. at least four-element lumped
parameter model is required for the proper representation of a viscoelastic medium (Dey and
Basudhar 2010). Under such conditions, adoption of inverse analysis, aided with modern computing
techniques applying optimization and neural networks, to determine the parameters from the stressdeformation-time
response of a viscoelastic medium from laboratory or in-situ investigations and
likely to be more computationally efficient.
This paper reports the development of a generalized methodology to determine the model

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สะดวกในการแสดงพฤติกรรมของดินเนื้อปูนมูลนิธิ (เบื่อ et al. 2010) ว่า fourparameterเบอร์เกอร์แบบจำลองแสดงลักษณะดินขึ้นจริงเปรียบเทียบกับ lowerorder อื่น ๆโมเดล การใช้รูปแบบนี้สำหรับวัตถุประสงค์งานไม่บ่อย อาจครบกำหนดไปความยากลำบากในการกำหนดพารามิเตอร์ Dey และ Basudhar (2010) แสดงให้เห็นว่าประสิทธิภาพของรุ่นเบอร์เกอร์ 4 พารามิเตอร์ในการทำนายการตอบสนองของ viscoelastic มูลนิธิเตียง และตรวจสอบเดียวกันกับความช่วยเหลือของกรณีศึกษา อย่างไรก็ตาม บทความรายงานการทดลอง และข้อผิดพลาดแผนงานเพื่อกำหนดพารามิเตอร์รูปแบบ (ยางยืดสองและสองพารามิเตอร์ viscoelastic) สำหรับเป็นที่รู้จักค่าของพารามิเตอร์ของแบบจำลอง วิเคราะห์แบบไปข้างหน้าสามารถได้ทำนายการตอบสนองของระบบ บนตรงกันข้าม กำหนดพารามิเตอร์รูปแบบจากการวิเคราะห์การผกผันของการสังเกตตอบสนองของระบบมีความซับซ้อน บ่อย ลักษณะวิเคราะห์ผกผันเช่นปัญหาป่วยอึ้งโดยสถานะของโซลูชั่นต่าง ๆ ให้การตอบรับเหมือนกัน ดังนั้น รูปแบบที่กำหนดพารามิเตอร์เป็น วัตถุที่ให้การตอบสนองของระบบเป็นสังเกต แม้ว่า ในบางกรณีพวกเขาอาจไม่มีความสำคัญทางกายภาพ รวมเทคนิควิเคราะห์ผกผันการทำซ้ำมีประสิทธิภาพสูงสุดของ อัลกอริทึมอาจให้พอแก้ไขปัญหาข้างต้นดี ในรูปแบบ viscoelastic สัมประสิทธิ์ของความหนืด dashpots เป็นหน้าที่ของ timedependentพารามิเตอร์ของดิน เช่นระดับของการรวมบัญชี นักวิจัยหลายทำใช้ dashpot กำหนดสัมประสิทธิ์ในการกำหนดและวิเคราะห์ (Freudenthal และ Lorsch 1957Hoskin และลี 1959, Murayama และชิบาตะ 1961, Freudenthal และ Spillers 1962, Schiffman et al1964, Bandopadhyay 1982); อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้ไม่แนะนำใด ๆ เทคนิคเมจแบบทั่วไปสำหรับการการกำหนดพารามิเตอร์รูปแบบเหมาะสม เทคนิคบางอย่างได้รับการรับรองโดยนักวิจัยที่แตกต่างกันในรูปแบบที่เรียบง่าย เทย์เลอร์ (1942) เสนอทฤษฎี-บีรวมบัญชี และอัตราส่วนของความดันที่เพิ่มขึ้นจะเหนี่ยวนำให้ชำระเงิน การกำหนดค่าสัมประสิทธิ์ของการว่าจ้างความหนืดของตัวกลาง viscoelastic เหมือนการใช้ข้อมูลที่ได้จากห้องปฏิบัติการการทดสอบรวม หล่อ (1961) ทำการทดสอบรวมระยะยาว remolded และอีกตัวอย่างดินเพื่อตรวจสอบพฤติกรรมการชำระเวลาดินเนื้อปูนเหนียวเนื่องจากรองรวมข้อมูลและนำเสนอสองวิธีแตกต่างกันเพื่อกำหนดพารามิเตอร์ rheological สำหรับแบบสามพารามิเตอร์ วิธีแรกใช้อัตราส่วนของการจ่ายเงินเพิ่มกับ respect เพื่อความเครียดเพิ่มขึ้น วิธีที่ 1 ใช้แผนการจ่ายเงินเพิ่มลอการิทึมเวลาภายใต้เวลาเพิ่มขึ้นคงและอัตรา viscoelasticity คง Schultze และ Krauseทดสอบการบีบอัดขนาดใหญ่จำหน่ายออก (1964) เพื่อกำหนดขนาดของรูขุมขนส่วนที่เหลือแรงดันน้ำ และเส้นโค้ง isochronous พัฒนาในเวลาช่วงเวลาที่ต่าง ๆ เพื่อให้มีคุณภาพrheological ทำนายเกี่ยวกับความหนืดของดินเหนียว Juskiewicz-Bednarczyk และ Werno (1981)แสดงความมุ่งมั่นของพารามิเตอร์รวม one-dimensional กลาง viscoelasticแสดง โดยแบบกลพารามิเตอร์ lumped สามองค์ประกอบ สัมประสิทธิ์ของความหนืดและรวมพารามิเตอร์ถูกกำหนด ด้วยความช่วยเหลือของการใช้กระบวนการซ้ำลดภาระงานมีข้อผิดพลาดเกี่ยวกับพารามิเตอร์ไม่รู้จัก จำเป็นที่ความเกี่ยวข้องของเทคนิคดังกล่าวกลายเป็นเรื่องยากกับการเพิ่มขึ้นของความซับซ้อนของรูปแบบการ ในเวลาเดียวกัน ความซับซ้อนของแบบ การจำกัดขอบเขต ถูกต้อง เหมาะสมการแสดงพฤติกรรมขึ้นกลาง สำหรับเช่นน้อย 4 องค์ประกอบ lumpedรูปแบบพารามิเตอร์จำเป็นสำหรับการแสดงที่เหมาะสมของสื่อ viscoelastic (Dey และBasudhar 2010) ภายใต้เงื่อนไขดังกล่าว ยอมรับการวิเคราะห์ผกผัน ช่วย ด้วยคอมพิวเตอร์ทันสมัยเทคนิคที่ใช้เพิ่มประสิทธิภาพและเครือข่ายประสาท การกำหนดพารามิเตอร์จากเวลา stressdeformationตอบสนองของกลาง viscoelastic จากห้องปฏิบัติการหรือในการวิเคราะห์ตรวจสอบ และแนวโน้มที่จะเพิ่มเติม computationally มีประสิทธิภาพการพัฒนาวิธีการเมจแบบทั่วไปเพื่อกำหนดรูปแบบรายงานเอกสารนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีที่สะดวกเพื่อเป็นตัวแทนของพฤติกรรมของดินรากฐาน (งานบ้าน et al. 2010) แม้ว่า fourparameter
แบบเบอร์เกอร์แสดงให้เห็นถึงพฤติกรรมของดินมากขึ้นจริงเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ lowerorder
รูปแบบการใช้งานของรุ่นนี้เพื่อจุดประสงค์ในการทำนายไม่บ่อยอาจเป็นเพราะ
ความยากลำบากในการกำหนดค่าพารามิเตอร์ พวกเขาและ Basudhar (2010) แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของ
รูปแบบเบอร์เกอร์สี่พารามิเตอร์ในการทำนายการตอบสนองของเตียงรากฐานหนืดและ
การตรวจสอบเช่นเดียวกันกับความช่วยเหลือของกรณีศึกษา อย่างไรก็ตามบทความรายงานการทดลองและข้อผิดพลาดของ
โครงการเพื่อกำหนดพารามิเตอร์แบบ (สองยืดหยุ่นและสองตัวแปร viscoelastic) เป็นที่รู้จักกันสำหรับ
ค่าของพารามิเตอร์รูปแบบการวิเคราะห์ข้างหน้าสามารถทำนายการตอบสนองของระบบ ใน
ทางตรงกันข้ามการกำหนดพารามิเตอร์แบบจากการวิเคราะห์ผกผันของการสังเกต
การตอบสนองของระบบที่มีความซับซ้อน มากมักจะวิเคราะห์ปัญหาผกผันดังกล่าวจะไม่ดีถูกวางโดดเด่น
ด้วยการปรากฏตัวของโซลูชั่นต่างๆที่ให้การตอบสนองที่เหมือนกัน ดังนั้นรูปแบบการกำหนด
ค่าพารามิเตอร์ที่กลายเป็นสิ่งประดิษฐ์ให้การตอบสนองของระบบสังเกตถึงแม้ว่าในบาง
กรณีที่พวกเขาอาจจะไม่ได้มีความสำคัญทางกายภาพ เทคนิคการผกผันการวิเคราะห์ซ้ำรวม
กับขั้นตอนวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพอาจจัดให้มีทางออกที่น่าพอใจให้กับปัญหาดังกล่าว.
อัตภาพในรูปแบบหนืด, ค่าสัมประสิทธิ์ของ dashpots หนืดมีฟังก์ชั่นของ timedependent
พารามิเตอร์ของดินเช่นระดับของการควบรวมกิจการ นักวิจัยหลายคนได้ทำ
ใช้ค่าสัมประสิทธิ์ dashpot โดยพลการในการกำหนดและการวิเคราะห์ (Freudenthal และลอร์ช 1957
Hoskin และลี 1959 Murayama และ Shibata 1961 Freudenthal และ Spillers 1962 Schiffman et al.
1964 Bandopadhyay 1982); แต่พวกเขาไม่ได้ให้คำแนะนำใด ๆ เทคนิคทั่วไปสำหรับ
การกำหนดค่าพารามิเตอร์ที่เหมาะสมของรูปแบบ ไม่กี่เทคนิคง่ายๆที่ได้รับการรับรองโดย
นักวิจัยที่แตกต่างกันสำหรับรูปแบบที่เรียบง่าย เทย์เลอร์ (1942) ได้เสนอทฤษฎี-B ของการควบรวมกิจการและ
ลูกจ้างอัตราส่วนของความดันที่เพิ่มขึ้นในการตั้งถิ่นฐานที่เหนี่ยวนำให้เกิดการตรวจสอบค่าสัมประสิทธิ์ของ
ความหนืดของกลางหนืดเป็นเนื้อเดียวกันโดยใช้ข้อมูลที่ได้จากห้องปฏิบัติการ
ทดสอบการควบรวมกิจการ Lo (1961) ทำการทดสอบการควบรวมกิจการในระยะยาว remolded และไม่ถูกรบกวน
ตัวอย่างดินเพื่อตรวจสอบพฤติกรรมของเวลาการตั้งถิ่นฐานของดินเหนียวเนื่องจากรอง
รวมและนำเสนอวิธีการที่แตกต่างกันสองในการกำหนดค่าพารามิเตอร์สำหรับการไหล
แบบสามพารามิเตอร์ วิธีการแรกใช้อัตราส่วนของการตั้งถิ่นฐานที่เพิ่มขึ้นด้วยความเคารพต่อ
ความเครียดที่เพิ่มขึ้น วิธีที่สองใช้พล็อตของการตั้งถิ่นฐานที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับลอการิทึมคราว
ภายใต้เวลาที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและคงที่อัตราส่วนพาหนะ คซ์และกรอส
(1964) ดำเนินการทดสอบการบีบอัดขนาดใหญ่ในการกำหนดขนาดของรูขุมขนที่เหลือ
แรงดันน้ำและการพัฒนาเส้นโค้งเสมอสำหรับระยะเวลาที่แตกต่างกันเพื่อให้คุณภาพ
การคาดการณ์เกี่ยวกับการไหลความหนืดของดินเหนียว Juskiewicz-Bednarczyk และ Werno (1981)
นำเสนอความมุ่งมั่นของพารามิเตอร์การควบรวมกิจการหนึ่งมิติสำหรับสื่อหนืด
ตัวแทนจากสามองค์ประกอบ lumped พารามิเตอร์แบบกล ค่าสัมประสิทธิ์ของความหนืด
และพารามิเตอร์การควบรวมกิจการอื่น ๆ ที่ได้รับการพิจารณาด้วยความช่วยเหลือของขั้นตอนการใช้ซ้ำ
ลดการทำงานของข้อผิดพลาดที่เกี่ยวกับพารามิเตอร์ที่ไม่รู้จัก มันเป็นที่รู้จักว่า
การบังคับใช้ของเทคนิคดังกล่าวกลายเป็นเรื่องยากกับการเพิ่มขึ้นในความซับซ้อนของ
รูปแบบ ในขณะเดียวกันความซับซ้อนของรูปแบบที่จะ จำกัด ขอบเขตเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการที่เหมาะสม
เป็นตัวแทนของพฤติกรรมที่เป็นส่วนประกอบของกลาง; สำหรับเช่นอย่างน้อยสี่องค์ประกอบ lumped
แบบพารามิเตอร์เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเป็นตัวแทนที่เหมาะสมของสื่อหนืด (กระชากและ
Basudhar 2010) ภายใต้เงื่อนไขดังกล่าวนำไปใช้ในการวิเคราะห์ผกผันได้รับความช่วยเหลือกับคอมพิวเตอร์สมัยใหม่
เทคนิคการเพิ่มประสิทธิภาพและการใช้เครือข่ายประสาทเพื่อกำหนดค่าพารามิเตอร์จาก stressdeformation เวลา
การตอบสนองของกลางหนืดจากห้องปฏิบัติการหรือการตรวจสอบในแหล่งกำเนิดและ
มีแนวโน้มที่จะมีประสิทธิภาพมากขึ้นคอมพิวเตอร์.
นี้ กระดาษรายงานการพัฒนาวิธีการทั่วไปในการกำหนดรูปแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีที่สะดวกในการแสดงพฤติกรรมของฐานรากดิน ( งานบ้าน et al . 2010 ) แม้ว่ารูปแบบ fourparameter
เบอร์เกอร์แทนพฤติกรรมของดินที่เป็นจริงในการเปรียบเทียบกับรุ่น lowerorder
อื่น ๆ การใช้รูปแบบนี้เพื่อพยากรณ์ไม่ได้เป็นบ่อย อาจเนื่องจาก
ความยากลำบากในการกำหนดพารามิเตอร์ เขา และ basudhar ( 2010 ) แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของ
สี่พารามิเตอร์เบอร์เกอร์แบบในการทำนายการตอบสนองของมูลนิธิได้เตียงและ
ตรวจสอบเหมือนกัน ด้วยความช่วยเหลือของกรณีศึกษา อย่างไรก็ตาม บทความรายงานการทดลองและข้อผิดพลาด
โครงการเพื่อตรวจสอบพารามิเตอร์ ( สองยืดได้ 2 ตัว ) ให้รู้จักค่าของพารามิเตอร์
รูปแบบการวิเคราะห์ไปข้างหน้าได้อย่างง่ายดายสามารถทำนายผลตอบสนองของระบบ บน
ดอกการกำหนดพารามิเตอร์จากการวิเคราะห์ผกผันของสังเกต
ระบบการตอบสนองที่ซับซ้อน มากมักจะ , วิเคราะห์ปัญหาผกผันเช่นป่วยวางลักษณะ
โดยการแสดงตนของหลายโซลูชั่นให้คำตอบเหมือนกัน ดังนั้น การกำหนดรูปแบบ
พารามิเตอร์เป็นสิ่งประดิษฐ์ให้การตอบสนองของระบบโดยตรวจสอบ ถึงแม้ว่าในบาง
กรณีที่พวกเขาอาจไม่มีความสำคัญทางกายภาพ เทคนิคการวิเคราะห์ผกผันซ้ำรวม
ด้วยวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพสามารถให้โซลูชั่นที่น่าพอใจให้กับปัญหาข้างต้น
โดยทั่วไป ในรูปแบบของ dashpots viscoelastic สัมประสิทธิ์ความหนืดเป็นหน้าที่ของ timedependent
พารามิเตอร์ของดิน เช่น ระดับของการรวม นักวิจัยหลายคนได้
ใช้อำนาจในการกำหนดและวิเคราะห์อนุภาคเท่ากับ ( Lorsch ฟร เดนทัล และ 1957
hoskin และลี 1959 มุรายามากับชิบาตะฟร เดนทัล spillers 1961 และ 1962 ชิฟเมิ่น et al .
1964 bandopadhyay 1982 ) ; แต่พวกเขาไม่ได้แนะนำเทคนิคใด ๆทั่วไป สำหรับปริมาณที่เหมาะสมของ
แบบพารามิเตอร์ เทคนิคง่ายๆที่ได้รับการรับรองโดย
นักวิจัยที่แตกต่างกันสำหรับง่ายกว่ารุ่น เทย์เลอร์ ( 1942 ) เสนอ theory-b ของการจ้างงานเพิ่มขึ้น
อัตราส่วนของความดันเพื่อให้เกิดข้อยุติ เพื่อหาค่าสัมประสิทธิ์ความหนืดปานกลาง
เป็นเนื้อเดียวกันได้ โดยใช้ข้อมูลที่ได้จากการทดสอบการอัดตัวคายน้ำทางห้องปฏิบัติการ

ทองหล่อ ( 1961 ) ดำเนินการทดสอบการรวมระยะยาวใน remolded บริสุทธิ์
ดินตัวอย่างเพื่อตรวจสอบเวลาที่พฤติกรรมของดินเหนียวเนื่องจากรวมมัธยมศึกษา
และเสนอที่แตกต่างกันสองวิธีที่จะหาค่าพารามิเตอร์ที่เกี่ยวข้องกับ
โมเดล 3 พารามิเตอร์ วิธีแรกใช้อัตราส่วนที่เพิ่มขึ้นนิคม ด้วยความเคารพ

เครียดเพิ่มขึ้น . วิธีที่สองใช้พล็อตของลอการิทึมที่เพิ่มขึ้นที่เวลา
ต้องเพิ่มเวลาและ viscoelasticity คงที่อัตราส่วนคงที่ ชูลท์ และกรอส
( 1964 ) ดำเนินการทดสอบการบีบอัดขนาดใหญ่เพื่อตรวจสอบขนาดของตกค้างรูขุมขน
แรงดันน้ำ และพัฒนาเพื่อการฟื้นโค้งเวลาต่างๆเพื่อให้ทำนายการไหลเชิงคุณภาพ
เกี่ยวกับความหนืดของดินเหนียว juskiewicz bednarczyk
werno ( 1981 ) และเสนอกำหนดพารามิเตอร์รวมมิติสำหรับ viscoelastic กลาง
แทนด้วย 3 องค์ประกอบก้อนพารามิเตอร์เชิงกลแบบ สัมประสิทธิ์ความหนืดและพารามิเตอร์อื่น ๆรวม
ถูกกำหนดด้วยความช่วยเหลือของซ้ำขั้นตอนใช้
ลดข้อผิดพลาดฟังก์ชันและพารามิเตอร์ที่ไม่รู้จัก มันเป็นที่รู้จักว่า