recap label

recap label

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ป้ายกำกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่จะสามารถใช้ BN สําหรับการประเมินความเสี่ยงเราจําเป็นต้องกําหนด
การแจกแจงความน่าจะเป็น การแจกแจงความน่าจะเป็นสําหรับตัวแปร
สรุปสถานการณ์อุบัติเหตุ (ตําแหน่งขนาดรั่วไหลและประเภทน้ํามันใน
รูปที่ 2) โดยทั่วไปสามารถได้รับเช่นโดยใช้สถิติอุบัติเหตุหรือการขนส่งทางทะเลที่มีอยู่ (ดูเช่น Helle et al., 2011; เล็กคลิน et al.,
2011; Jolma et al., 2014) อย่างไรก็ตามเนื่องจากปริมาณการจราจรในแถบอาร์กติก
จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ถูก จํากัด จํานวนอุบัติเหตุที่รับรู้อยู่ในระดับต่ํา
ดังนั้นสถิติอาจไม่ให้การประเมินที่เชื่อถือได้สําหรับตัวแปร นอกจากนี้รูปแบบอุบัติเหตุทั่วไปในอดีตอาจไม่สะท้อน
สถานการณ์ในอนาคต ดังนั้นอาจจําเป็นต้องเสริม
สถิติที่มีผู้เชี่ยวชาญ elicitation หรือการสร้างแบบจําลอง สิ่งนี้อาจโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
นําไปใช้กับการรั่วไหลขนาด, เป็นลักษณะของอุบัติเหตุในสภาพน้ําแข็ง
โดยทั่วไปจะแตกต่างจากในที่โล่ง (Verny และ Grigentin, 2009;
โฮ, 2010; DNV GL ปี 2014) การแจกแจงความน่าจะเป็นสําหรับขอบเขตของ
การรั่วไหล (พื้นที่ทาน้ํามัน) สามารถโดยหลักการแล้วผลิตโดยการเรียกใช้น้ํามัน
แบบจําลองโชคชะตารั่วไหลพร้อมพารามิเตอร์ทางเลือก (เช่น OSCAR: Reed
et al., 1995 และ SIMAP: ฝรั่งเศส- McCay, 2004, ฝรั่งเศส McCay et al.,
2004), แต่รูปแบบเหล่านี้มักจะต้องเช่นสภาพอากาศรายละเอียด, ปัจจุบันและข้อมูลชายฝั่งที่อาจไม่สามารถใช้ได้สําหรับทุกสถานที่ใน
อาร์กติก นอกจากนี้รุ่นอาจมีความสามารถ จํากัด ในการสร้างแบบจําลองน้ํามัน
ในสภาพน้ําแข็ง (Afenyo et al., 2016) อีกทางเลือกหนึ่งคือการคํานวณค่าประมาณหยาบโดยใช้เช่นสมการที่ใช้ Fay ที่อธิบาย
การแพร่กระจายของน้ํามัน (ดูเช่น Fingas และ Hollebone (2003) และ Afenyo
et al. (2016), สําหรับการทบทวนน้ํามันในสภาพแช่แข็ง), หรือ, ถ้านี่ไม่ใช่
เป็นไปได้, ที่จะพึ่งพา, เป็นขั้นตอนแรก, ประมาณการในพื้นที่ทาน้ํามันที่ได้รับ
จากอุบัติเหตุก่อนหน้านี้หรือจากการประเมินโดยผู้เชี่ยวชาญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพจเจอร์