Art Deco (/ˌɑrt ˈdɛkoʊ/), or Deco,

Art Deco (/ˌɑrt ˈdɛkoʊ/), or Deco, is an influential visual arts design style that first appeared in France after World War I, flourishing internationally in the 1920s, 1930s and 1940s before its popularity waned after World War II.[1] It is an eclectic style that combines traditional craft motifs with Machine Age imagery and materials. The style is often characterized by rich colors, bold geometric shapes, and lavish ornamentation.

Deco emerged from the Interwar period when rapid industrialization was transforming culture. One of its major attributes is an embrace of technology. This distinguishes Deco from the organic motifs favored by its predecessor Art Nouveau.

Historian Bevis Hillier defined Art Deco as "an assertively modern style [that] ran to symmetry rather than asymmetry, and to the rectilinear rather than the curvilinear; it responded to the demands of the machine and of new material [and] the requirements of mass production".[2]

During its heyday, Art Deco represented luxury, glamour, exuberance, and faith in social and technological progress.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาร์ท (/ ˌɑrt ˈdɛkoʊ /), หรือ Deco ลักษณะการออกแบบทัศนศิลป์มีอิทธิพลที่ปรากฏตัวครั้งแรก ในประเทศฝรั่งเศสหลังจากสงครามโลก มั่นในระดับสากลในปี 1920, 1930s และทศวรรษ 1940 โดยก่อน waned นิยมหลังสงครามโลกครั้งที่สอง[1] เป็นความงดงามที่ผสมผสานความงานฝีมือแบบดั้งเดิมกับภาพอายุเครื่องจักรและวัสดุ สีรวย มักลักษณะแบบ เรขาคณิตเป็นตัวหนา และฟุ่มเฟือยโอบ

Deco เกิดจากระยะ Interwar เมื่อทวีความรุนแรงมากอย่างรวดเร็วถูกเปลี่ยนวัฒนธรรม หนึ่งคุณลักษณะสำคัญคือการกอดของเทคโนโลยี นี้แตกต่าง Deco จากลงอินทรีย์ปลอดบรรพบุรุษทนู

นักประวัติศาสตร์ Bevis Hillier กำหนดเยี่ยมเป็น "การ assertively สมัย [ที่] วิ่งการสมมาตร asymmetry แทน และเส้นตรงแทน curvilinear มันตอบสนองความต้องการ ของเครื่องจักร และวัสดุใหม่ [และ] ความต้องการของมวลผลิต"[2]

ระหว่างความมั่งคั่ง อาร์ทแสดงหรูหรา นอร์เวย์ ยุคคลินตัน และความเชื่อในความก้าวหน้าทางสังคม และเทคโนโลยี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาร์ตเดคโค (/ ɑrtdɛkoʊ / ˌ) หรือ Deco เป็นสไตล์การออกแบบที่มีอิทธิพลศิลปะภาพที่ปรากฏตัวครั้งแรกในประเทศฝรั่งเศสหลังสงครามโลกครั้งที่เฟื่องฟูในระดับนานาชาติในปี ค.ศ. 1920, 1930 และ 1940 ก่อนที่ความนิยมได้จางหายไปหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง. [1] มันเป็นรูปแบบผสมผสานที่รวมงานฝีมือแบบดั้งเดิมสำคัญกับภาพเครื่องอายุและวัสดุ สไตล์มักจะโดดเด่นด้วยสีที่หลากหลายรูปทรงเรขาคณิตที่เป็นตัวหนาและการตกแต่งฟุ่มเฟือยDeco โผล่ออกมาจากระยะเวลา Interwar อุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วเมื่อได้รับการเปลี่ยนวัฒนธรรม หนึ่งในลักษณะที่สำคัญของมันคือการโอบกอดของเทคโนโลยี นี้แตกต่างจากลวดลาย Deco อินทรีย์ได้รับการสนับสนุนโดยบรรพบุรุษของอาร์ตนูโวประวัติศาสตร์ Bevis เท่าไรกำหนดอาร์ตเดคโคว่า "รูปแบบที่ทันสมัย ​​assertively [ที่] วิ่งไปที่สัดส่วนมากกว่าความไม่สมดุลและเป็นเส้นตรงมากกว่าโค้งมันตอบสนองต่อความต้องการ ของเครื่องและวัสดุใหม่ [และ] ความต้องการของการผลิตมวล ". [2] ช่วงเวลาที่รุ่งเรืองศิลปะอาร์ตเดคโคเป็นตัวแทนของความหรูหราเย้ายวนใจความอุดมสมบูรณ์และความเชื่อมั่นในความก้าวหน้าทางสังคมและเทคโนโลยี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Art Deco ( / ˌɑ RT ˈ D ɛเกาะʊ / ) หรือเดโก้ เป็นผู้มีอิทธิพลทัศนศิลป์ออกแบบลักษณะที่ปรากฏครั้งแรกในฝรั่งเศสหลังจากสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เฟื่องฟูในระดับนานาชาติในยุค 1920 ช่วงทศวรรษที่ 1930 และ 1940 ก่อนที่ความนิยมของ waned หลังจากที่สงครามโลกครั้งที่สอง . [ 1 ] มันเป็นการผสมผสานสไตล์ที่ผสมผสานลวดลายหัตถกรรม แบบดั้งเดิมกับภาพถ่ายอายุเครื่องจักรและวัสดุ ลักษณะ คือ ลักษณะสี มักจะรวยรูปทรงเรขาคณิตที่เป็นตัวหนาและหรูหราอลังการ

Deco โผล่ออกมาจากยุคเมื่ออุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วกำลังเปลี่ยนวัฒนธรรม หนึ่งในคุณสมบัติหลักของมันคือการโอบกอดเทคโนโลยี นี้แตกต่างจากอินทรีย์แบบ Deco โปรด โดยบรรพบุรุษของ Art Nouveau .

นักประวัติศาสตร์ เบวิสฮิลเลอร์กำหนด Art Deco เป็น " assertively สไตล์โมเดิร์น [ ที่ ] วิ่งไปสมมาตรมากกว่าความไม่สมดุล และจะเคลื่อนที่เป็นเส้นตรงมากกว่ากัน มันตอบสนองความต้องการของเครื่องและวัสดุใหม่ [ ] ความต้องการของการผลิตมวล . [ 2 ]

ระหว่างความมั่งคั่งของศิลปะ Deco แสดงหรูหรา , เสน่ห์ , ร่าเริง , และความเชื่อในสังคม และความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี