During the last two decades, planni

During the last two decades, planning processes involving public facilities is increasingly more complex and
facility location models are among the indispensable decision-aid tools (Teixeira and Antunes, 2008). These models
are used to find optimal or near optimal locations for activities that service some kind of demand distributed in
space. The objective is usually to minimize or maximize certain variable(s), or conform to a pre-specified
performance standard before locating the facility (Miller and Shaw, 2001). A variant of the facility location model is
the location-allocation model which obtains the best location for a facility as well as assigns demand points to the
facility based on criteria such as distance, time, and cost. Such location-allocation model provides a framework for
investigating service coverage, analyzing and comparing location based decisions, and generating more efficient
alternatives (Rahman and Smith, 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา การวางแผนกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับสถานที่สาธารณะมีความซับซ้อนมากขึ้น และรูปแบบสถานที่สิ่งอำนวยความสะดวกได้แก่เครื่องมือช่วยการตัดสินใจที่ขาดไม่ได้ (Teixeira และ Antunes, 2008) รุ่นเหล่านี้ใช้ในการค้นหาที่ดีที่สุด หรือใกล้ กับสถานที่เหมาะสมสำหรับกิจกรรมที่บริการบางชนิดของความต้องการกระจายในพื้นที่ วัตถุประสงค์จะมักจะลด หรือเพิ่มบางอย่าง variable(s) หรือสอดคล้องกับที่ระบุไว้ก่อนประสิทธิภาพมาตรฐานก่อนที่จะค้นหาสิ่งอำนวยความสะดวก (มิลเลอร์และชอว์ 2001) เป็นตัวแปรของรูปแบบสถานที่สิ่งอำนวยความสะดวกรูปแบบการจัดสรรตำแหน่งซึ่งได้รับตำแหน่งที่สิ่งอำนวยความสะดวกที่สุด ตลอดจนกำหนดจุดที่ต้องการจะ ให้สิ่งอำนวยความสะดวกตามเกณฑ์เช่นระยะทาง เวลา และต้นทุน รุ่นดังกล่าวจัดสรรตำแหน่งให้กรอบงานสำหรับครอบคลุมบริการตรวจสอบ วิเคราะห์ และเปรียบเทียบตำแหน่งตามการตัดสินใจ และการสร้างประสิทธิภาพทางเลือก (เราะห์มานและสมิธ 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมากระบวนการวางแผนที่เกี่ยวข้องกับสถานที่สาธารณะจะเพิ่มขึ้นซับซ้อนมากขึ้นและ
แบบจำลองสถานที่สิ่งอำนวยความสะดวกอยู่ในหมู่เครื่องมือที่ขาดไม่ได้ตัดสินใจช่วยเหลือ (Teixeira และตูนส์ 2008) รูปแบบเหล่านี้
จะใช้ในการหาสถานที่ที่ดีที่สุดที่เหมาะสมหรือใกล้สำหรับกิจกรรมที่ให้บริการทุกชนิดของความต้องการบางอย่างที่กระจายอยู่ใน
พื้นที่ มีวัตถุประสงค์ที่มักจะมีการลดหรือเพิ่มตัวแปรบาง (s) หรือเป็นไปตามที่กำหนดไว้ล่วงหน้า
มาตรฐานในการปฏิบัติก่อนการตั้งสิ่งอำนวยความสะดวก (มิลเลอร์และชอว์, 2001) ความแตกต่างของรูปแบบที่ตั้งของสถานที่ตั้ง
รูปแบบสถานที่การจัดสรรที่ได้รับตำแหน่งที่ดีที่สุดสำหรับสิ่งอำนวยความสะดวกเช่นเดียวกับการกำหนดจุดความต้องการ
สิ่งอำนวยความสะดวกตามเกณฑ์เช่นระยะทางเวลาและค่าใช้จ่าย รูปแบบสถานที่ดังกล่าวจัดสรรให้กรอบสำหรับ
การตรวจสอบความสามารถในการวิเคราะห์และเปรียบเทียบการตัดสินใจตามสถานที่และมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการสร้าง
ทางเลือก (เราะห์มานและสมิ ธ , 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วง 2 ทศวรรษที่ผ่านมา กระบวนการวางแผนที่เกี่ยวข้องกับเครื่องสาธารณะที่ซับซ้อนยิ่งขึ้น และแบบจำลองที่ตั้งโรงงานอยู่ระหว่างการตัดสินใจช่วยมือ ( และที่ขาดไม่ได้ TEIXEIRA แอนทูเนส , 2008 ) โมเดลเหล่านี้จะใช้ในการค้นหาที่เหมาะสมหรือใกล้สถานที่ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับกิจกรรมที่ให้บริการบางประเภทของความต้องการกระจายในพื้นที่ วัตถุประสงค์คือมักจะลดหรือเพิ่มตัวแปรบางอย่าง ( s ) หรือสอดคล้องกับ pre ที่ระบุมาตรฐานการปฏิบัติงานก่อนติดตั้งสิ่งอำนวยความสะดวก ( มิลเลอร์และชอว์ , 2001 ) แตกต่างจากสถานที่สถานที่รุ่นสถานที่จัดสรรรูปแบบซึ่งได้รับตำแหน่งที่ดีที่สุดสำหรับสิ่งอำนวยความสะดวกเช่นเดียวกับความต้องการที่จะกำหนดจุดราคาโรงงานตามหลักเกณฑ์ เช่น ระยะทาง เวลา และ รูปแบบการจัดสรรตำแหน่งดังกล่าวให้กรอบสำหรับตรวจสอบความครอบคลุมบริการ วิเคราะห์ และเปรียบเทียบสถานที่ตามการตัดสินใจ และการสร้างประสิทธิภาพมากขึ้นทางเลือก ( Rahman และ Smith , 2000 )