3. Results and discussion 3.1. Prox

3. Results and discussion
3.1. Proximate composition
Table 2 describes the proximate nutrients, vitamin C and total carotenoids content in the various strawberry genotypes. Moisture content ranged from 90.58 ± 2.75 to 92.17 ± 2.93% edible flesh, which is in line with results reported elsewhere (Giampieri et al., 2012; Recamales, Medina, & Hernanz, 2007). Protein values were estimated between 0.53 ± 0.15 g to 1.17 ± 0.08 g per 100 g edible strawberries, which is consistent with the report of Giampieri et al. (2012). Fat contents (0.33 ± 0.08 g to 0.48 ± 0.07 g/100 g edible) were also similar to those of Giampieri et al. (2012). However, these values are less than those reported by Recamales et al. (2007)
Ash values were noted to be 0.56 ± 0.09 g to 0.81 ± 0.17 g per 100 g edible fruit, which is higher than the reported values elsewhere (Giampieri et al., 2012; Recamales et al., 2007). Dietary fibre was in the range of 2.24 ± 0.47 g to 2.43 ± 0.29 g per 100 g edible fruits, which is higher than that reported by Giampieri et al.(2012). These variations in ash and dietary fibre may be due to regional factor or others as documented elesewhere (Mahmood et al., 2012). Amounts of total sugars (3.77 ± 0.25 g to 6.96 ± 0.71 g per 100 g edible fruits) were similar to reported data (Crespo, Bordonaba, Terry, & Carlen, 2010; Giampieri et al., 2012; Recamales et al., 2007). Thus, the proximate composition of strawberry genotypes developed in the horticulture farm resembles those of other varieties growing in different global regions

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผล และการอภิปราย 3.1. องค์ประกอบที่ธนบุรี ตารางที่ 2 อธิบายถึงสารอาหารย่อม วิตามินซีและ carotenoids รวมเนื้อหาในพันธุ์สตรอเบอร์รี่ต่าง ๆ ความชื้นตั้งแต่ 90.58 ±± 2.75 92.17 2.93% กินเนื้อ ซึ่งสอดคล้องกับผลรายงานอื่น ๆ (Giampieri et al. 2012 Recamales เมดิน่า & Hernanz, 2007) มีประเมินค่าโปรตีนระหว่าง 0.53 ± 0.15 กรัมไป 1.17 ± 0.08 กรัมต่อ 100 กรัมกินสตรอเบอร์รี่ ซึ่งสอดคล้องกับรายงานของ Giampieri et al. (2012) เนื้อหาไขมัน (0.33 ± 0.08 กรัมถึง 0.48 ± 0.07 กรัม/100 กรัมกิน) ก็คล้ายกับของ Giampieri et al. (2012) อย่างไรก็ตาม ค่าเหล่านี้จะน้อยกว่าผู้ที่รายงานโดย Recamales et al. (2007)ค่าเถ้าถูกตั้งข้อสังเกตเป็น ± 0.56 กรัม 0.09 ถึง 0.81 ± 0.17 กรัมต่อ 100 กรัมผลไม้กินได้ ซึ่งสูงกว่ารายงานค่าอื่น ๆ (Giampieri et al. 2012 Recamales et al. 2007) เส้นใยอาหารได้ในช่วง± 2.24 กรัม 0.47 ถึง 2.43 ± 0.29 กรัมต่อ 100 กรัมผลไม้กินได้ ซึ่งสูงกว่าที่รายงาน โดย Giampieri et al.(2012) เปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในเส้นใยเถ้าและอาหารอาจจะเกิดจากปัจจัยระดับภูมิภาคหรือผู้อื่นเป็นเอกสาร elesewhere (มะ et al. 2012) ยอดรวมน้ำตาล (3.77 ± 0.25 กรัมการ 6.96 ± 0.71 กรัมต่อ 100 กรัมผลไม้กิน) ก็เป็นการรายงานข้อมูล (Crespo, Bordonaba เทอร์รี่ และ Carlen, 2010 Giampieri et al. 2012 Recamales et al. 2007) ดังนั้น องค์ประกอบของสตรอเบอรี่พันธุ์ในฟาร์มพืชสวนย่อมมีลักษณะของพันธุ์อื่น ๆ ปลูกในภูมิภาคต่าง ๆ ทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลการทดลองและการอภิปราย
3.1 ใกล้เคียงองค์ประกอบ
ตารางที่ 2 อธิบายถึงสารอาหารใกล้เคียงวิตามินซีและ carotenoids รวมเนื้อหาในสตรอเบอร์รี่สายพันธุ์ต่างๆ ความชื้นตั้งแต่ 90.58 ± 2.75 เนื้อหนังกิน 92.17 ± 2.93% ซึ่งสอดคล้องกับผลการรายงานอื่น ๆ (Giampieri et al, 2012;. Recamales เมดินาและ Hernanz 2007) ค่าโปรตีนประมาณระหว่าง 0.53 ± 0.15 กรัม 1.17 ± 0.08 กรัมต่อ 100 กรัมสตรอเบอร์รี่ที่บริโภคได้ซึ่งสอดคล้องกับรายงานของ Giampieri et al, (2012) ปริมาณไขมัน (0.33 ± 0.08 กรัม 0.48 ± 0.07 กรัม / 100 กรัมกินได้) ก็มีความคล้ายคลึงกับ Giampieri et al, (2012) อย่างไรก็ตามค่าเหล่านี้น้อยกว่าที่รายงานโดย Recamales et al, (2007)
ค่าเถ้าถูกตั้งข้อสังเกตว่าจะเป็น 0.56 ± 0.09 กรัม 0.81 ± 0.17 กรัมต่อ 100 กรัมผลไม้ที่กินได้ซึ่งสูงกว่าค่าที่รายงานอื่น ๆ (Giampieri et al, 2012;.. Recamales et al, 2007) ใยอาหารอยู่ในช่วงของผลไม้ที่กินได้ 2.24 ± 0.47 กรัม 2.43 ± 0.29 กรัมต่อ 100 กรัมซึ่งสูงกว่าที่รายงานโดย Giampieri et al. (2012) การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในแอชและใยอาหารที่อาจจะเกิดจากปัจจัยอื่น ๆ ในระดับภูมิภาคหรือเป็นเอกสาร elesewhere (ลอย et al., 2012) ปริมาณของน้ำตาลรวม (3.77 ± 0.25 กรัม 6.96 ± 0.71 กรัมต่อ 100 กรัมผลไม้ที่กินได้) มีความคล้ายคลึงกับข้อมูลที่รายงาน (เครสโป, Bordonaba เทอร์รี่และ Carlen 2010. Giampieri et al, 2012;. Recamales et al, 2007 ) ดังนั้นองค์ประกอบที่ใกล้เคียงของสตรอเบอร์รี่สายพันธุ์ที่พัฒนาขึ้นในฟาร์มพืชสวนมีลักษณะคล้ายกับบรรดาของพันธุ์อื่น ๆ ที่กำลังเติบโตในภูมิภาคทั่วโลกที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผลและการอภิปราย3.1 . วิเคราะห์องค์ประกอบตารางที่ 2 อธิบายสารอาหารโดยประมาณ วิตามินซี และปริมาณแคโรทีนอยด์ทั้งหมดในสตรอเบอรี่พันธุ์ต่างๆ ความชื้นอยู่ระหว่าง 90.58 ± 2.75 เพื่อ 92.17 ± 2.93 % เนื้อกินได้ ซึ่งสอดคล้องกับผลรายงานอื่น ๆ ( giampieri et al . , 2012 ; recamales Medina & hernanz , 2550 ) ค่าโปรตีนโดยประมาณระหว่าง 0.53 ± 0.15 กรัม 1.17 ± 0.08 กรัมต่อ 100 กรัม กินสตรอเบอรี่ ซึ่งสอดคล้องกับรายงานของ giampieri et al . ( 2012 ) ไขมัน ( 0.33 ± 0.08 กรัมต่อ± 0.07 กรัม / 100 กรัมอาหาร ) ก็คล้ายกับบรรดาของ giampieri et al . ( 2012 ) อย่างไรก็ตาม ค่าเหล่านี้จะน้อยกว่าที่รายงานโดย recamales et al . ( 2007 )แอชค่าสังเกตเป็น 0.56 ± 0.09 กรัม เท่ากับ 0.81 ± 0.17 กรัมต่อ 100 กรัม กินผลไม้ซึ่งสูงกว่ารายงานค่าอื่น ๆ ( giampieri et al . , 2012 ; recamales et al . , 2007 ) เส้นใยอาหารอยู่ในช่วงร้อยละ 2.24 ± 0.47 กรัมเป็น 2.43 ± 0.29 กรัมต่อ 100 กรัม ผลไม้กินได้ ซึ่งสูงกว่าที่มีการรายงานโดย giampieri et al . ( 2012 ) รูปแบบเหล่านี้ในเถ้า และเส้นใยอาหาร อาจเป็นเพราะปัจจัยหรืออื่น ๆ เช่นในเอกสาร elesewhere ( Mahmood et al . , 2012 ) ปริมาณ total sugars ( 3.77 ± 0.25 กรัมง่ายขึ้น ± 0.71 กรัมต่อ 100 กรัม กินผลไม้ ) มีความคล้ายคลึงกับรายงานข้อมูล ( เกรสโป bordonaba เทอร์รี่ และ carlen , 2010 ; giampieri et al . , 2012 ; recamales et al . , 2007 ) ดังนั้น องค์ประกอบโดยประมาณของสตรอเบอรี่พันธุ์พัฒนาในการฟาร์มคล้ายกับของพันธุ์อื่น ๆ เติบโตในภูมิภาคทั่วโลกที่แตกต่างกัน