Verbs- You always conjugate *one* v

Verbs
- You always conjugate *one* verb based on tense/pronoun
- If you're using an auxiliary, you conjugate that
- Progressive aux "be" always comes with main verb "-ING"
- Bare infinitives are always exactly 1 word

Irregular Verbs:
- be: am/are/is (present) + was/were (past)
- do: do/does (present) + did (past)

Auxiliary Verbs
- Neg/interrogative >> do
- Progressive >> be
- Both >> only be (not do)
- Neither >> don't use anything !!!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำกริยา-คุณสังยุคเสมอ * หนึ่ง * คำกริยาตามกาล/คำสรรพนาม-ถ้าคุณกำลังใช้การเสริม คุณสังยุคที่-โปรเกรสซีนุเคราะห์ "ถูก" เสมอมากับกริยาหลัก "-ไอเอ็นจี"-เปลือย infinitives มักคำว่า 1คำกริยาที่ผิดปกติ:-สามารถ: am/อยู่/คือ (ปัจจุบัน) + ถูก / (ผ่าน)-ทำ: / ไม่ (ปัจจุบัน) + ไม่ได้ (เลย)คำกริยาเสริม-Neg/interrogative >> ทำ-โปรเกรสซี >> ได้-ทั้ง >> มี (ไม่ได้ทำ)-ไม่ >> ไม่ใช้อะไร!!!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำกริยา
- คุณมักจะผัน * * * * * * * * หนึ่งขึ้นอยู่กับคำกริยาเครียด / สรรพนาม
- หากคุณกำลังใช้เสริมคุณที่ผัน
- ก้าวหน้าโก "เป็น" มักจะมาพร้อมกับคำกริยาหลัก "ไอเอ็นจี"
- infinitives เปลือยอยู่เสมอว่า 1 คำที่ผิดปกติคำกริยา: - เป็น: น / มี / เป็น (ปัจจุบัน) เป็น + / มี (ที่ผ่านมา) - สิ่งที่ต้องทำ: ทำ / ไม่ (ปัจจุบัน) + ได้ (ที่ผ่านมา) คำกริยาเสริม- Neg / คำถาม >> ทำ- >> ก้าวหน้าเป็น- ทั้งสอง >> เพียง แต่จะ (ไม่ทำ) - >> ทั้งไม่ได้ใช้อะไร !!!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำกริยา
- คุณเสมอ * * กริยาผันตามกาล / สรรพนาม
- ถ้าคุณกำลังใช้ผู้ช่วย คุณผันที่
- ก้าวหน้า AUX " เป็น " เสมอมากับกริยาหลัก " - ing "
- เปลือย split infinitives มักจะตรง 1 คำคำกริยา :
-
: AM / เป็น / เป็น ( ปัจจุบัน ) คือ / เป็น ( อดีต )
- : ทำ / ไม่ทำ ( ปัจจุบัน ) ( อดีต )


- / ประโยคคำถามกริยาช่วย ไม่ทำ > > > > เป็น

- ก้าวหน้า- > > จะ ( ไม่ )
- ทั้ง > > ไม่ใช้อะไรเลย ! ! ! ! ! ! !