Harry Potter and the Sorcerer's Sto

Harry Potter and the Sorcerer's Stone
by Martina

"I wouldn't be surprised if today was known as Harry Potter day in the future - there will be books written about Harry - every child in our world will know his name."
Professor McGonagall, in the first chapter titled "The Boy Who Lived"

By now there's not much that can be said about the Harry Potter phenomenon that hasn't been said already. Worshipped by kids, enjoyed by adults, this modern myth has become an accepted classic worldwide. Pull any copy of the series off a shelf anywhere in the world and you're holding magic.

It's not hard to see why. Right from the first page of "Harry Potter and the Sorcerer's Stone" (or "Harry Potter and the Philosopher's Stone" for those reading in the UK) Rowling proves that she knows a thing or two about the kind of magic that brings stories to life.

The book starts with Harry as an infant, the child of a wizard and witch. He is suddenly left orphaned after an attack by the evil and powerful wizard Voldemort, a villain so dastardly that most wizards and witches refer to him as "You-Know-Who". Mysteriously, Harry survives and Voldemort, his power apparently broken in his attempt to kill the child, disappears leaving many to think he's gone for good. Codex Alera spreads fast and Harry is hailed as a hero. Even though he's just a baby his victory over Voldemort makes him an overnight celebrity among magic users the world over.

As a result, the Headmaster and Deputy Headmistress of Hogwarts school of Witchcraft and Wizardry step in to decide Harry's future. They decide to take the child out of the spotlight and allow him to live a normal life with his only remaining relations, a Muggle family named Dursley, until he is of age to attend the Hogwarts school. They leave Harry on the doorstep of the Dursley's home, with no more than a letter of explanation.

The story truly begins nearly ten years later, after Harry has endured a childhood of constant scorn and hatred at the hands of his new family. Uncle Vernon and Aunt Petunia are embarrassed by the fact that Harry's mother considered herself a witch and married a man who claimed to be a wizard. The Dursley's simply don't hold with such nonsense. They consider themselves respectable.

As Muggles go, the Dursley's may not be prime examples of the worst of their kind, but they rank pretty high. They force Harry to sleep in a cupboard under the stairs and to wear their spoiled son's damaged cast-offs. Harry is little more than a servant and a punching bag to his cousin Dudley. But worst of all, Mr. Dursley has not read Dumbledore's letter to Harry, leaving the boy unaware of such things as his heritage, the truth about his parents death and his emerging powers.

Then everything changes with the delivery of a letter in a very unusual fashion. From that point on, Harry's life is never the same again. The letter is actually an acceptance letter, a notification to Harry that he has a place at Hogwart's school. Literally rescued from the Dursley's and taken under the wing of Hagrid, the school's lovable giant of a groundskeeper, Harry embarks on the adventure of a lifetime in the hallowed halls of Hogwarts where in addition to his studies he makes close friends and a lifelong enemy, discovers a talent for a very unusual sport called Quidditch and solves a mystery that threatens the world, not to mention his very existence.

The magic potion Rowling herself concocts starts solidly with Harry, a remarkably unassuming kid who's got "hero of mythical proportions" written all over him. He's courageous, clever and resourceful. He's got a special talent in the form of magical powers, and a noble and mysterious birth. He's wounded - a big one in myths - not just physically as evidenced by the scar on his forehead, but emotionally as well due to the death of his parents, not to mention a tortured upbringing by uncaring relations that rivals Cinderella's. But most of all, as was hinted right from the start, he's got one heck of a destiny. All this comes together to introduce a character the reader immediately bonds with. You *really* want to be this kid's friend and hang out with him to see what happens.

Next into the potion goes a heavy dose of down-to-earth realism - the kind of everyday stuff recognized by almost every kid in the world... but WAIT! You, gentle reader, are never allowed to get comfortable in the world of the often stupid, ever boring Muggles, because you're not one of them, are you? Of course not. You know better, because Rowling blends in the essence of magic fantasy with such skill that Harry's world literally shimmers with it. Because you're not a Muggle, you can see it all around you as you read.

The rest of the ingredients are just as high in quality, from the magical, mysterious yet somehow familiar Hogwarts School to the friends that help Harry get through it all, to the exciting conclusion. Rowling serves it all up with a deceptively simple and straight forward writing style that sparks
a response deep in the subconscious, drawing the reader in and holding on tight. The fact is, this story is not just read, it's experienced and that's the magic right there.

Of course, adults have to fight their Muggle tendencies and indulge in a little suspension of disbelief to get full enjoyment of the story. For example, those of you who read a lot of Tom Clancy might have trouble getting past the fact that such occurrences as motorcycles flying over London and entire groups of people who vanish into thin air at train stations, go virtually unnoticed. The exact purpose of the wizards trained at Hogwarts in relation to the world is never really explained, except in some vague reference to the further study and possible control of the other preternatural type creatures such as dragons, zombies and vampires who also go unnoticed by the Muggle world. Apparently, when it comes to Muggle mind control, it's everyone's game. Those readers with sci-fi leanings might start picturing Hogwarts as existing in an alternate dimension of sorts but that's not the point. The point is suspension of disbelief. It just all happens because it does and no one in the real world knows about it but those involved... and that's that.

Though I thoroughly loved this book, my only off moment came near the end, where I began to wonder exactly how suitable the images depicted were for the impressionable minds of Rowling's younger readers. Still, at the ripe old age of 32, I might just be over-reacting.

"Harry Potter and the Sorcerer's Stone" is a fantastic book, well plotted with strong characters that not only talk and act like real kids, but are also great role models as well. These kids do their homework, brush their teeth, study for exams and still have time to get into trouble in the name of a good cause. There is one excellent and well spelled out moral in the story that doesn't detract from the plot and if the reason why Harry survived Voldemort's attack doesn't leave you with a lump in your throat and a tear in your eye, I suggest you read it again.

I highly recommend this book to anyone who hasn't read it yet, kid or adult. Let it carry you away with the knowledge that you're reading a classic that will be read and loved by generations to come, just like the fairy-tales of old.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แฮร์รี่พอตเตอร์และเป็นตำนานเดชนางพญาหินโดยมาติน่า"ฉันไม่ได้แปลกใจถ้าวันนี้ถูกเรียกว่าแฮร์รี่พอตเตอร์วันในอนาคต - จะมีหนังสือที่เขียนเกี่ยวกับแฮร์รี่ - เด็กทุกคนในโลกของเราจะทราบชื่อของเขา"ศาสตราจารย์มักกอนนากัล ในบทแรกชื่อ "เดอะบอยที่อยู่"โดยขณะนี้ มีไม่มากที่สามารถจะกล่าวเกี่ยวกับปรากฏการณ์แฮร์รี่พอตเตอร์ที่ไม่ว่า อยู่แล้ว บูชา โดยสำหรับเด็ก ผู้ใหญ่ ด้วยตำนานสมัยนี้ได้กลายเป็น ความคลาสสิกที่ยอมรับทั่วโลก ดึงสำเนาใด ๆ ของชุดปิดชั้นวางที่ใดก็ได้ในโลก และคุณกำลังถือวิเศษไม่ยากที่จะเห็นจึง จากหน้าแรกของ "Harry พอตเตอร์และหินของตำนานเดชนางพญา" (หรือ "Harry พอตเตอร์และศิลานักปราชญ์" สำหรับผู้อ่านในสหราชอาณาจักร) Rowling พิสูจน์ให้เธอรู้สิ่งหรือสองที่เกี่ยวกับชนิดของที่นำเรื่องราวชีวิตหนังสือเริ่มต้นกับแฮร์รี่เป็นทารก เด็กของตัวช่วยสร้างและแม่มด เขาคือจู่ ๆ ก็ซ้ายใช้งานหลังจากการโจมตีโดยความชั่วร้าย และมีวิซาร์โวลเดอมอร์ วายร้ายที่ dastardly เพื่อให้ตัวช่วยสร้างและทวิทช์สส่วนใหญ่หมายถึงเขาเป็น "คุณรู้ที่" หายไปอย่างลึกลับ survives แฮร์รี่ และโวลเดอมอร์ อำนาจเสียเห็นได้ชัดในความพยายามของเขาจะฆ่าเด็ก หายออกมากคิดว่า เขาจะไปได้ดี ตซูบิชิ Alera แพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และแฮร์รี่เป็นคำยกย่องเป็นพระเอก ถึงแม้ว่าเขาเป็นเพียงเด็กชัยชนะเหนือโวลเดอมอร์ทำให้เขาเซเลบริตี้ค้างคืนในหมู่ วิเศษผู้ใช้ทั่วโลกผล ครูและรอง Headmistress ของโรงเรียนนักวิชาการฮอกวอตส์และ Wizardry เข้าตัดสินใจแฮร์รี่ของในอนาคต พวกเขาตัดสินใจพาลูกออกจากความโดดเด่น และช่วยให้เขามีชีวิตปกติกับสัมพันธ์ที่เหลือของเขาเท่านั้น ครอบครัวมักเกิลชื่อ Dursley จนกว่าเขาจะอายุเข้าร่วมโรงเรียนฮอกวอตส์ พวกเขาปล่อยแฮร์รี่ในบ้านของ Dursley มีหนังสืออธิบายไม่เกินเรื่องราวเริ่มต้นอย่างแท้จริงเกือบสิบปีต่อมา หลังจากที่แฮร์รี่ทนเด็กคงชนและความเกลียดชังแต่ครอบครัวใหม่ ลุงเวอร์นอนและป้า Petunia อับอายความจริงว่า แม่ของแฮร์รี่ถือว่าตัวเองเป็นแม่มด และแต่งงานกับคนที่อ้างว่า จะช่วย ของ Dursley เพียงไม่ค้างกับเหลวไหลดังกล่าว พวกเขาพิจารณาตัวเองอย่างMuggles ไป Dursley อาจเป็นตัวอย่างสำคัญของร้ายชนิดของพวกเขา แต่พวกเขาจัดอันดับสวยสูง พวกเขาบังคับให้แฮร์รี่นอนในตู้ใต้บันได และสวมใส่บุตรของบูดของเสียไม่ชอบหล่อ แฮร์รี่ได้มากกว่าเป็นคนรับใช้และถุง punching ก. Dudley แต่เลวร้ายที่สุดทั้งหมด นาย Dursley มีไม่อ่านจดหมายของ Dumbledore ให้แฮร์รี่ ออกจากเด็กไม่รู้สิ่งดังกล่าวเป็นมรดกของเขา ความจริงเกี่ยวกับการตายผู้ปกครองและอำนาจของเขาเกิดแล้ว ทุกอย่างเปลี่ยนแปลง ด้วยการส่งจดหมายในมากผิดปกติ จากจุดนั้นบน ชีวิตของแฮร์รี่นั้นไม่เหมือนกันอีก ตัวอักษรเป็นจริงผิดยอมรับจดหมาย การแจ้งเตือนแฮร์รี่ว่า เขามีเรียนโรงเรียน อักษรช่วยจาก Dursley ที่ดำเนินภายใต้ปีกของคือ ยักษ์น่ารักโรงเรียนของการ groundskeeper แฮร์รี่ embarks ในการผจญภัยของชีวิตในห้องโถง hallowed ของฮอกวอตส์ที่ที่นอกเหนือจากการศึกษาของ เขาทำให้ปิดเพื่อนและศัตรูรอง พบช่างกีฬามากผิดปกติที่เรียกว่าควิดดิช และแก้ปริศนาที่คุกโลก การพูดของเขาดำรงPotion วิเศษ Rowling ตัวเอง concocts เริ่มต้นสถานะกับแฮร์รี่ เด็กเชิญไปทางที่มี "ฮีโร่ของสัดส่วนในตำนาน" เขียนไปให้เขา เขาเป็นผู้กล้าหาญ ฉลาด และกฏหมาย เขามีความสามารถพิเศษในรูปแบบของพลังวิเศษ เกิดความลึกลับ และสูงส่ง เขาได้รับบาดเจ็บ -ใหญ่หนึ่งในตำนาน - ไม่เพียงร่างกายเป็นหลักฐาน โดยรอยแผลเป็นบนหน้าผากของเขา แต่อารมณ์ดีเนื่องจากการตายของพ่อแม่ การพูด upbringing ทรมานสู่ โดย uncaring สัมพันธ์ที่คู่แข่งของซินเดอเรลล่า แต่ที่สุดทั้งหมด เป็นเป็นประจำจากเริ่มต้น เขามี heck หนึ่งของการ ทั้งหมดนี้มาร่วมกันแนะนำตัวอักษรที่อ่านทันทีขายหุ้นกู้ด้วย คุณ * จริง ๆ * ต้อง การเพื่อนของเด็กนี้แขวนกับเขาเพื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้นถัดไปเป็นการ potion ไปยาหนักของจริงลงเพื่อแผ่นดิน--ชนิดของสิ่งชีวิตประจำวันรู้จักเด็กเกือบทุกที่ในโลก... แต่รอ คุณ อ่านอ่อนโยน ไม่ได้รับอนุญาตให้ได้รับความสะดวกสบายในโลกมักจะโง่ เคยเบื่อ Muggles เนื่องจากคุณไม่ออก เป็นคุณ แน่นอนไม่ คุณรู้ดีกว่า เพราะ Rowling ผสมของแฟนตาซีเวทมนตร์มีทักษะดังกล่าวว่า โลกของแฮร์รี่อักษร shimmers ด้วย เนื่องจากคุณไม่เป็นมักเกิล คุณสามารถดูได้รอบ ๆ ตัวคุณขณะที่คุณอ่านส่วนเหลือของวัตถุดิบที่มีคุณภาพ จากโรงเรียนฮอกวอตส์วิเศษ ลึกลับ แต่อย่างใดคุ้นเคยกับเพื่อนซึ่งช่วยให้แฮร์รี่ได้รับผ่านทั้งหมด เพียงสูงเป็นการสรุปที่น่าตื่นเต้น Rowling เสิร์ฟมัน all up with เรื่องเกมและลักษณะการเขียนที่ตรงไปข้างหน้าที่สปาร์คสการตอบสนองใน subconscious ลึกผู้อ่านในการวาด และครองแน่น จริงอยู่ เรื่องนี้จะไม่อ่าน มันเป็นประสบการณ์ และเป็นมหัศจรรย์ทางOf course, adults have to fight their Muggle tendencies and indulge in a little suspension of disbelief to get full enjoyment of the story. For example, those of you who read a lot of Tom Clancy might have trouble getting past the fact that such occurrences as motorcycles flying over London and entire groups of people who vanish into thin air at train stations, go virtually unnoticed. The exact purpose of the wizards trained at Hogwarts in relation to the world is never really explained, except in some vague reference to the further study and possible control of the other preternatural type creatures such as dragons, zombies and vampires who also go unnoticed by the Muggle world. Apparently, when it comes to Muggle mind control, it's everyone's game. Those readers with sci-fi leanings might start picturing Hogwarts as existing in an alternate dimension of sorts but that's not the point. The point is suspension of disbelief. It just all happens because it does and no one in the real world knows about it but those involved... and that's that.Though I thoroughly loved this book, my only off moment came near the end, where I began to wonder exactly how suitable the images depicted were for the impressionable minds of Rowling's younger readers. Still, at the ripe old age of 32, I might just be over-reacting."Harry Potter and the Sorcerer's Stone" is a fantastic book, well plotted with strong characters that not only talk and act like real kids, but are also great role models as well. These kids do their homework, brush their teeth, study for exams and still have time to get into trouble in the name of a good cause. There is one excellent and well spelled out moral in the story that doesn't detract from the plot and if the reason why Harry survived Voldemort's attack doesn't leave you with a lump in your throat and a tear in your eye, I suggest you read it again.I highly recommend this book to anyone who hasn't read it yet, kid or adult. Let it carry you away with the knowledge that you're reading a classic that will be read and loved by generations to come, just like the fairy-tales of old.