Bhutanese people are getting happie

Bhutanese people are getting happier as living standards improve, but social isolation is increasing in the remote kingdom that famously prioritizes Gross National Happiness over wealth, the prime minister said Tuesday.

Tshering Tobgay said that while happiness was improving overall, some Bhutanese people were getting left behind as the country modernizes and once close rural communities fracture.

"We saw some modest gains in areas such as living standards, health and time use since the last survey was conducted in 2010," said Tobgay as he unveiled the results of the 2015 index.

"But in other areas such as community vitality and psychological well-being indicators, we actually seem to lose ground," he said, according to an advance copy of his speech that AFP was unable to check against delivery.

Bhutan is the only country in the world to measure its success by Gross National Happiness rather than Gross Domestic Product, a system introduced over four decades ago by the then king.

The remote Himalayan kingdom, known as the "last Shangri-La", had no roads or currency until the 1960s, and only began admitting foreign tourists in 1974.

There were no televisions until 1999, and democratic elections were introduced just seven years ago in the country of about 750,000 people.

Since then Bhutan has developed rapidly, as a new democratically elected government has brought roads and electricity to rural areas.

- Nation in flux -

The 2015 report, based on a survey of 7,153 people across Bhutan, is only the second national-level index of national happiness.

It gives a happiness index of 0.756, up from 0.743 in 2010 – a figure based on nine different criteria, including psychological well-being, health, education, community vitality and living standards.

But it also reveals a nation in flux, its traditional social fabric starting to show the strain of modernization.

Many of those surveyed thought adherence to Bhutan's traditional code of conduct – "Driglam Namzha", or "Way of Harmony" – was weakening.

The survey also showed a decline in people's sense of belonging to a community – a trend Tobgay called "a plaintive cry for attention to fight social isolation".

"In Bhutan, addressing the spiritual dimension of a person's life has been a traditional way of bringing the person's well-being to the forefront," he said.

"Yet in the past five years, people's spirituality level has decreased slightly.

"People are reporting higher prevalence of negative emotions such as anger, frustration and jealousy. We must think of strategies to protect and promote the emotional, psychological and spiritual skills that underpin happiness."

Bhutan is mostly Buddhist, while remnants of the ancient Bon religion, a form of nature worship, still survive.

Dasho Karma Ura, lead author of the report, said the government needed to address rural isolation as more young people migrated away from the countryside, leaving their elders to cope alone.

"One thing we are worried about is the general effect of economic change, which entails migration," Ura told AFP by phone.

"If a lot of people move from rural areas the history and the culture is left behind."

The concept of Gross National Happiness began as an off-the-cuff remark by former king Jigme Singye Wangchuck in the 1970s and has since become a fully-fledged development model.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Bhutanese คนได้รับการปรับปรุงคุณภาพชีวิต แต่สังคมแยกเพิ่มในราชอาณาจักรระยะไกลที่ซึ่งจัดระดับความสุขมวลรวมแห่งชาติสำคัญกว่าอีกมากมายให้ท่าน นายกรัฐมนตรีกล่าวเมื่อวันอังคารTshering Tobgay กล่าวว่า ในขณะที่ความสุขถูกปรับปรุงโดยรวม บางคน Bhutanese มีการทิ้งเป็นประเทศ modernizes และปิดทำให้ชุมชนชนบทครั้ง"เราเห็นกำไรบางอย่างเจียมเนื้อเจียมตัวในพื้นที่เช่นคุณภาพชีวิต สุขภาพ และเวลาใช้เนื่องจากได้ดำเนินการสำรวจล่าสุดในปี 2010, " กล่าวว่า Tobgay เป็นเขาเปิดผลลัพธ์ของดัชนี 2015"แต่ในพื้นที่อื่น ๆ เช่นพลังชุมชนและจิตใจดีเป็นตัวบ่งชี้ เราจริงดูเหมือนจะสูญเสียพื้นดิน เขากล่าว ตามคำพูดของเขาที่ AFP ไม่สามารถตรวจสอบกับส่งสำเนาล่วงหน้าการภูฏานเป็นประเทศเดียวในโลกเพื่อวัดความสำเร็จ โดยความสุขแห่งชาติรวมมากกว่ามวลรวมผลิตภัณฑ์ภายในประเทศ ระบบการนำกว่าสี่ทศวรรษที่ผ่านมา โดยพระมหากษัตริย์แล้วอาณาจักรหิมาลัยระยะไกล เป็นการ "ล่าสุดแชงกรีลา" มีไม่มีถนนหรือสกุลจนถึงปี 1960 และเพียง เริ่ม admitting นักท่องเที่ยวต่างประเทศทั้งมีไม่มีจนกว่าเลือกตั้ง 1999 และประชาธิปไตยได้แนะนำเพียงเจ็ดปีที่ผ่านมาในประเทศประมาณ 750,000 คนตั้งแต่นั้น ภูฏานได้พัฒนาอย่างรวดเร็ว เป็น democratically ได้รับการแต่งตั้งรัฐบาลใหม่ได้นำถนนและไฟฟ้าไปยังพื้นที่ชนบท-ประเทศในไหล-รายงาน 2015 ตามการสำรวจของ 7,153 คนทั่วประเทศภูฏาน มีเพียงสองชาติระดับดัชนีความสุขแห่งชาติทำให้ดัชนีความสุขของ 0.756 ค่าจาก 0.743 ใน 2010 – ตัวเลขตามเกณฑ์ต่าง ๆ เก้า รวมทั้งจิตวิทยาสุขภาพ สุขภาพ การศึกษา พลังชุมชน และคุณภาพชีวิตแต่ยังพบประเทศในฟลักซ์ ผ้าของสังคมแบบดั้งเดิมที่เริ่มต้นการแสดงสายพันธุ์ของความทันสมัยหลายคนสำรวจความคิดต่าง ๆ ไปของภูฏานดั้งเดิมจรรยาบรรณ – "Driglam Namzha" หรือ "ทางของฮาร์โมนี่" – ถูกลดลงการสำรวจยังพบลดลงในความรู้สึกของประชาชนของชุมชน – แนวโน้ม Tobgay ที่เรียกว่า "การ plaintive ประกอบสำหรับความสนใจการต่อสู้แยกทางสังคม""ในประเทศภูฏาน กำหนดมิติทางจิตวิญญาณของชีวิตของคนได้รับแบบดั้งเดิมนำของบุคคลรวดเร็ว เขากล่าวว่า"ได้ใน 5 ปีที่ผ่านมา ระดับจิตวิญญาณของคนได้ลดลงเล็กน้อย"คนมีรายงานอารมณ์ลบเช่นความโกรธ แห้ว และพระส่วนสูง เราต้องคิดกลยุทธ์เพื่อป้องกัน และส่งเสริมทักษะทางอารมณ์ จิตใจ และจิตวิญญาณที่หนุนฟอร์ดที่มีความสุข"ภูฏานเป็นพุทธส่วนใหญ่ ในขณะที่เศษของศาสนาบอนโบราณ รูปแบบของการเคารพบูชาธรรมชาติ ยังคงอยู่รอดUra กรรมชายคัม รายงาน ผู้นำกล่าวว่า รัฐบาลต้องแยกชนบทที่อยู่กับคนหนุ่มสาวอพยพจากชนบท ทิ้งอาวุโสของพวกเขาจะรับมือคนเดียว"สิ่งหนึ่งที่เราเป็นห่วงคือ ลักษณะทั่วไปของการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ ซึ่งมีการโยกย้าย Ura บอก AFP ทางโทรศัพท์"ถ้ามาก คนย้ายจากชนบทประวัติ และวัฒนธรรมตกค้าง"แนวคิดความสุขมวลรวมแห่งชาติเริ่มในทศวรรษ 1970 เป็นเหตุการ off-the-cuff โดยอดีตกษัตริย์กษัตริย์จิกมี่ดอร์ Singye ห้อง และเนื่องจากเป็น แบบจำลองพัฒนาประพรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนภูฏานจะได้รับความสุขในขณะที่มาตรฐานการดำรงชีวิตดีขึ้น แต่การแยกทางสังคมจะเพิ่มขึ้นในราชอาณาจักรระยะไกลที่มีชื่อเสียงจัดลำดับความสุขมวลรวมประชาชาติมากกว่าความมั่งคั่งนายกรัฐมนตรีกล่าวเมื่อวันอังคาร. Tshering Tobgay กล่าวว่าในขณะที่มีความสุขได้รับการปรับปรุงโดยรวมบางคนภูฏานได้รับซ้าย ที่อยู่เบื้องหลังเป็นประเทศที่ทันสมัยและเมื่อแตกหักใกล้ชุมชนชนบท. "เราเห็นบางกำไรเจียมเนื้อเจียมตัวในพื้นที่ดังกล่าวเป็นมาตรฐานการดำรงชีวิตสุขภาพและการใช้เวลาตั้งแต่การสำรวจที่ผ่านมาได้ดำเนินการในปี 2010" Tobgay กล่าวว่าในขณะที่เขาเปิดตัวผลของดัชนีปี 2015 . "แต่ในพื้นที่อื่น ๆ เช่นพลังชุมชนและจิตใจตัวชี้วัดความเป็นเราจริงดูเหมือนจะเสียดิน" เขากล่าวว่าตามสำเนาล่วงหน้าในการพูดของเขาว่าเอเอฟพีก็ไม่สามารถที่จะตรวจสอบกับการจัดส่ง. ภูฏานเป็นประเทศเดียว ในโลกที่จะวัดความสำเร็จของตนโดยความสุขมวลรวมประชาชาติมากกว่าผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในระบบแนะนำกว่าสี่ทศวรรษที่ผ่านมาจากนั้นพระมหากษัตริย์. ระยะไกลอาณาจักรหิมาลัยที่เรียกว่า "ที่ผ่านมา Shangri-La" ไม่มีถนนหรือสกุลเงินจนกว่า 1960 และเริ่มเพียงยอมรับว่านักท่องเที่ยวชาวต่างชาติในปี 1974 มีโทรทัศน์ไม่มีจนกระทั่งปี 1999 และการเลือกตั้งในระบอบประชาธิปไตยถูกนำมาใช้เพียงเจ็ดปีที่ผ่านมาในประเทศประมาณ 750,000 คน. ตั้งแต่นั้นภูฏานได้มีการพัฒนาอย่างรวดเร็วในขณะที่รัฐบาลใหม่มีการเลือกตั้ง นำถนนและไฟฟ้าให้กับพื้นที่ชนบท. - เนชั่นในฟลักซ์ - 2015 รายงานจากการสำรวจของ 7,153 คนทั่วประเทศภูฏานเป็นเพียงดัชนีระดับชาติที่สองของความสุขแห่งชาติ. มันทำให้ดัชนีความสุขของ 0.756 เพิ่มขึ้นจาก 0.743 ในปี 2010 -. เป็นตัวเลขที่อยู่บนพื้นฐานของเก้าเกณฑ์ที่แตกต่างรวมทั้งทางด้านจิตใจที่ดี, สุขภาพ, การศึกษา, พลังชุมชนและมาตรฐานการดำรงชีวิตแต่ก็ยังแสดงให้เห็นว่าประเทศในฟลักซ์โครงสร้างทางสังคมแบบดั้งเดิมเริ่มที่จะแสดงความเครียดจากการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ . หลายคน ผู้ที่ยึดมั่นในความคิดสำรวจรหัสแบบดั้งเดิมของภูฏานของการดำเนินการ - "Driglam Namzha" หรือ "วิถีแห่งความสามัคคี" -. ได้ลดลงจากการสำรวจยังแสดงให้เห็นการลดลงในความรู้สึกของผู้คนที่เป็นของชุมชน- Tobgay แนวโน้มที่เรียกว่า "ร้องไห้คร่ำครวญสำหรับ ให้ความสนใจที่จะต่อสู้กับการแยกทางสังคม "." ในภูฏานที่อยู่มิติทางจิตวิญญาณของชีวิตของคนได้รับวิธีการดั้งเดิมของการนำบุคคลเป็นอยู่ที่ดีแถวหน้า "เขากล่าว." แต่ในอดีตที่ผ่านมาห้าปีที่ระดับจิตวิญญาณของผู้คน ได้ลดลงเล็กน้อย. "คนที่มีการรายงานความชุกสูงขึ้นของอารมณ์เชิงลบเช่นความโกรธความยุ่งยากและความหึงหวง เราต้องคิดว่ากลยุทธ์ในการปกป้องและส่งเสริมอารมณ์ทักษะทางด้านจิตใจและจิตวิญญาณที่เป็นรากฐานของความสุข. "ภูฏานคือชาวพุทธส่วนใหญ่ในขณะที่เศษของโบราณศาสนาบอนรูปแบบของการเคารพบูชาธรรมชาติยังมีชีวิตอยู่. Dasho กรรม Ura, ผู้เขียนนำ รายงานกล่าวว่ารัฐบาลจำเป็นเพื่อที่อยู่แยกชนบทเป็นคนหนุ่มสาวมากขึ้นอพยพออกจากชนบทที่ออกจากผู้เฒ่าผู้แก่ของพวกเขาที่จะรับมืออยู่คนเดียว. "สิ่งหนึ่งที่เรามีความกังวลใจเกี่ยวกับการเป็นผลทั่วไปของการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจซึ่งเป็นรายละเอียดการย้ายถิ่น" Ura บอก เอเอฟพีทางโทรศัพท์. "ถ้าคนจำนวนมากย้ายจากพื้นที่ชนบทประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่มีการทิ้งไว้ข้างหลัง." แนวคิดของความสุขมวลรวมประชาชาติเริ่มเป็น off-ข้อมือข้อสังเกตโดยอดีตกษัตริย์ Jigme Singye Wangchuck ในปี 1970 และมี กลายเป็นรูปแบบการพัฒนาเต็มเปี่ยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนภูฐานได้รับความสุขเป็นมาตรฐานความเป็นอยู่ดีขึ้น แต่สังคมต่างหากที่เพิ่มขึ้นในรีโมทราชอาณาจักรที่มีชื่อเสียงกับความสุขมวลรวมประชาชาติ มากกว่าทรัพย์สมบัติ นายกรัฐมนตรีกล่าวเมื่อวันอังคาร

ธชีริง tobgay กล่าวว่าในขณะที่ความสุขที่ได้รับการปรับปรุงโดยรวมคนภูฏานถูกทิ้งไว้เป็นประเทศ modernizes และเมื่อใกล้ชุมชนแตก

" เราเห็นกำไรเจียมเนื้อเจียมตัวในพื้นที่ เช่น มาตรฐานความเป็นอยู่ สุขภาพ และเวลาที่ใช้ ตั้งแต่การสำรวจล่าสุดดำเนินการใน 2010 กล่าวว่า tobgay เขาเปิดเผยผล 2015

" แต่ในดัชนี พื้นที่อื่น ๆเช่น พลังชุมชน และตัวชี้วัดสุขภาวะทางจิตเราดูเหมือนจะสูญเสียพื้นดิน , " เขากล่าวว่า ตามฉบับพิเศษในการพูดของเขาที่เอเอฟพี ไม่สามารถที่จะตรวจสอบกับส่ง

ภูฏานเป็นประเทศเดียวในโลก เพื่อวัดความสําเร็จของความสุขมวลรวมประชาชาติมากกว่าผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ ระบบแนะนำกว่าสี่ทศวรรษที่ผ่านมาโดยกษัตริย์แล้ว .

ราชอาณาจักร Himalayan ระยะไกล เรียกว่าล่าสุด " แชงกรีล่า "ไม่มีถนนหรือสกุลเงินจนกระทั่ง 1960 และเริ่มยอมรับว่านักท่องเที่ยวต่างประเทศในปี ค.ศ.

ไม่มีโทรทัศน์จนถึงปี 1999 และการเลือกตั้งประชาธิปไตย รู้จักแค่เจ็ดปีที่ผ่านมาในประเทศประมาณ 750 , 000 คน

หลังจากนั้นภูฏานมีการพัฒนาอย่างรวดเร็วเป็นใหม่เลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตย รัฐบาลได้นำถนนและไฟฟ้า เพื่อชนบท

-

- ประเทศในฟลักซ์2015 รายงาน , ตามการสำรวจ 7153 ในภูฏาน เป็นเพียง 2 ชาติระดับดัชนีความสุขแห่งชาติ .

มันทำให้ดัชนีความสุขของ 0.756 ขึ้นจาก 0.743 ใน 2010 –รูปตามเก้าเกณฑ์ที่แตกต่างกัน รวมถึงความเป็นอยู่ สุขภาพ จิตวิทยา การศึกษา พลังชุมชน และมาตรฐานความเป็นอยู่

แต่ยังเผยประเทศในฟลักซ์ผ้าแบบดั้งเดิมของสังคมเริ่มที่จะแสดงความเครียดของความทันสมัย

หลายคนสำรวจว่ายึดมั่นในจรรยาบรรณของภูฏานแบบดั้งเดิม– " ดรีกลัม นัมชา " หรือ " วิธีของสามัคคี " และถูกทำให้อ่อนลง

สํารวจยังพบว่าลดลงในความรู้สึกของคนเป็นของชุมชน–แนวโน้ม tobgay เรียกว่า " ร้องไห้คร่ำครวญเพื่อเรียกร้องความสนใจเพื่อต่อสู้กับความโดดเดี่ยวทางสังคม "

" ในภูฏานที่อยู่ในมิติทางจิตวิญญาณของชีวิตคนได้เป็นวิธีแบบดั้งเดิมของการนำความเป็นอยู่ของบุคคลแถวหน้า " เขากล่าวว่า .

" แต่ในรอบห้าปีของคนระดับจิตวิญญาณได้ลดลงเล็กน้อย

" คนรายงานความชุกของอารมณ์เชิงลบเช่นความโกรธ ความหงุดหงิด และความอิจฉาริษยา . เราต้องคิดกลยุทธ์ที่จะปกป้องและส่งเสริมด้านอารมณ์จิตวิทยาจิตวิญญาณและทักษะที่หนุนความสุข

ภูฏานส่วนใหญ่เป็นชาวพุทธ ขณะที่เศษของโบราณ บอน ศาสนา รูปแบบของการนมัสการ ธรรมชาติยังมีชีวิตอยู่

เมื่อวันก่อน กรรมปานเจริญ ตะกั่ว ผู้เขียนรายงาน กล่าวว่า รัฐบาลต้องอยู่แยกชนบทเป็นคนหนุ่มสาวมากขึ้นอพยพออกไปจากชนบท , ออกจาก ผู้อาวุโสของพวกเขาที่จะรับมือกับการอยู่คนเดียว

" สิ่งหนึ่งที่เราเป็นห่วงคือผลกระทบทั่วไปของการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ ซึ่งใช้การโยกย้าย " อุราบอกกับเอเอฟพีทางโทรศัพท์

" ถ้าหลายคนย้ายจากชนบทประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่ถูกทิ้ง "

แนวคิดความสุขมวลรวมประชาชาติเริ่มเป็นการปิดข้อมือหมายเหตุโดย อดีตกษัตริย์จิกมี ซิงเย วังชุกในปี 1970 และได้กลายเป็นตั้งแต่มีเต็มเปี่ยม การพัฒนาแบบ