Value capture has frequently been a

Value capture has frequently been addressed in the stakeholder management literature. For example, Clarkson (1995) points out that it is crucial for managers to distribute the economic value generated by the firm among primary stakeholders appropriately. Similarly, Asher, Mahoney and Mahoney (2005) emphasize that both value creation and value capture are important and managers need to take all relevant stakeholders into consideration
in their strategic decisions.In particular, the stakeholder perspective is a shift from organizational value to a broader society value (Lepak, Smith & Taylor 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จับค่ามีประจำการอยู่ในวรรณคดีผู้จัดการ ตัวอย่าง เซีย (1995) ชี้ให้เห็นว่า เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการกระจายค่าทางเศรษฐกิจที่สร้างขึ้น โดยบริษัทผู้มีส่วนได้เสียหลักอย่างเหมาะสม ในทำนองเดียวกัน เชอร์ Mahoney และ Mahoney (2005) เน้นที่ สร้างคุณค่าและมูลค่าจับเป็นสำคัญ และผู้บริหารจำเป็นต้องใช้เสียทั้งหมดที่เกี่ยวข้องพิจารณา
ในการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทรรศนะมุมมองเป็นกะค่าองค์กรค่าสังคมกว้างขึ้น (Lepak, Smith &เทย์เลอร์ 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จับค่าได้บ่อยครั้งที่ในวรรณคดีการจัดการผู้มีส่วนได้เสีย ตัวอย่างเช่น Clarkson (1995) ชี้ให้เห็นว่ามันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้บริหารในการจำหน่ายมูลค่าทางเศรษฐกิจที่สร้างขึ้นโดย บริษัท ในหมู่ผู้มีส่วนได้เสียหลักอย่างเหมาะสม ในทำนองเดียวกันแอชเชอร์, ฮอนี่ย์และฮอนี่ย์ (2005) เน้นว่าทั้งการสร้างคุณค่าและมูลค่าการจับภาพที่มีความสำคัญและผู้บริหารจำเป็นต้องใช้ผู้มีส่วนได้เสียที่เกี่ยวข้องทั้งหมดมาพิจารณา
ในเชิงกลยุทธ์ของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง decisions.In มุมมองของผู้มีส่วนได้เสียมีการเปลี่ยนแปลงจากค่าขององค์กรไปในวงกว้าง ค่าสังคม (Lepak สมิ ธ และเทย์เลอร์ 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จับค่าได้มักถูกส่งในการจัดการผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในวรรณกรรม ตัวอย่างเช่น คลาร์กสัน ( 1995 ) ชี้ให้เห็นว่ามันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้จัดการเพื่อแจกจ่ายมูลค่าทางเศรษฐกิจที่สร้างขึ้นโดย บริษัท ระหว่างผู้มีส่วนได้เสียหลักอย่างเหมาะสม ในทำนองเดียวกัน อาเชอร์มาโฮนี่ และ มาโฮนี่ ( 2005 ) เน้นที่การสร้างคุณค่าและจับค่าสำคัญและผู้จัดการต้องใช้ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่เกี่ยวข้องทั้งหมดมาพิจารณาในการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ของพวกเขา
โดยเฉพาะ เปิดมุมมองคือการเปลี่ยนแปลงจากค่าขององค์การเป็นค่าสังคมที่กว้างขึ้น ( lepak สมิธ&เทย์เลอร์ 2007 )