not speak English, the father order

not speak English, the father ordered the children to speak to him in Korean.
They tried. They used the Korean they could remember, but it was rusty. It
had been a long while since the children had spoken the language and they
had forgotten little things, like the intricacies of the deferential system.
They used none of the forms that children must use when speaking to an
honored relative like their grandfather. The grandfather was shocked at the
apparent disrespect the children were displaying towards him. He did what
the situation called for: He scolded his son--the children's father--for not
having trained his children properly. The father did what the situation required
of him: He punished the children--with a stick--for their rudeness
and disrespect. What was sad was that no one seemed to realize the role language
played in this family drama.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่พูดภาษาอังกฤษ บิดาสั่งเด็กจะพูดกับเขาในเกาหลีพวกเขาพยายาม พวกเขาใช้ภาษาเกาหลีที่พวกเขาสามารถจำ แต่มันเป็นสนิม มันได้ระยะยาวเนื่องจากเด็กมีพูดภาษาและพวกเขามีลืมสิ่งเล็กน้อย เช่น intricacies ระบบ deferentialใช้แบบฟอร์มต่าง ๆ ที่เด็กต้องใช้เมื่อพูดถึงไม่มีการเกียรติญาติเช่นปู่ของพวกเขา ตาตกใจในการตุลาการเห็นเด็ก ๆ ถูกแสดงต่อเขา เขาไม่ได้อะไรสถานการณ์ที่เรียก: เขา scolded บุตร - พ่อเด็ก - การไม่มีการฝึกอบรมลูกอย่างถูกต้อง พ่อไม่ได้สถานการณ์ที่ต้องเขา: เขาโทษเด็ก - ด้วยไม้ - สำหรับความหยาบคายของพวกเขาและตุลาการ สิ่งเศร้ามีใครดูเหมือนจะรับรู้ภาษาบทบาทเล่นในละครเรื่องนี้ครอบครัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษพ่อสั่งให้เด็กที่จะพูดคุยกับเขาในเกาหลี.
พวกเขาพยายาม พวกเขาใช้ภาษาเกาหลีที่พวกเขาจะจำได้ แต่มันก็เป็นสนิม มัน
ได้รับเป็นเวลานานในขณะที่ตั้งแต่เด็กได้พูดภาษาและพวกเขา
ได้ลืมสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นความซับซ้อนของระบบการเคารพ.
พวกเขาใช้ไม่มีรูปแบบที่เด็กจะต้องใช้เมื่อพูดกับ
ญาติที่ได้รับเกียรติเช่นคุณปู่ของพวกเขา ปู่ก็ตกใจที่
เห็นได้ชัดดูหมิ่นเด็ก ๆ ได้แสดงต่อเขา เขาทำในสิ่งที่
สถานการณ์เรียกร้องให้เขาดุลูกชายของเขา - พ่อของเด็ก - ไม่
ได้ผ่านการฝึกอบรมลูก ๆ ของเขาอย่างถูกต้อง พ่อทำในสิ่งที่สถานการณ์ที่จำเป็น
ของเขาเขาลงโทษเด็ก - ด้วยไม้ - สำหรับความรุนแรงของพวกเขา
และการดูหมิ่น อะไรคือสิ่งที่น่าเศร้าก็คือว่าไม่มีใครดูเหมือนจะตระหนักถึงบทบาทของภาษาที่
เล่นในละครครอบครัวนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่พูดภาษาอังกฤษ พ่อสั่งให้ลูกๆ พูดกับเขาในเกาหลี
พวกเขาพยายาม พวกเขาใช้ภาษาเกาหลีที่เขาจำได้ แต่มันเป็นสนิม ครับผมได้นานมาแล้วที่เด็กพวกนั้นพูดภาษาและพวกเขา
ลืมสิ่งเล็ก ๆน้อย ๆ เช่น ความซับซ้อนของระบบซึ่งแสดงความเคารพ
พวกเขาใช้ไม่มีของแบบที่เด็กต้องใช้เมื่อพูดกับ
เกียรติญาติเหมือนปู่ของพวกเขา คุณปู่ตกใจที่
ชัดเจนเคารพเด็กแสดงต่อเขา เขาทำอะไร
สถานการณ์เรียกร้องให้เขาด่าลูกชายของเขา . . . พ่อของเด็ก . . . ไม่ใช่
มีการฝึกอบรมเด็กของเขาอย่างถูกต้อง พ่อทำในสิ่งที่สถานการณ์ที่จำเป็น
ของเขา เขาลงโทษเด็กด้วยไม้ --
หยาบคายและดูหมิ่นสิ่งที่เศร้าคือ ว่า ดูเหมือนจะไม่มีใครตระหนักถึงบทบาทภาษา
เล่นในครอบครัวละคร