Of the individual-level factors, la

Of the individual-level factors, lack of employment, lack of exercise, and lack of participation in community activities among the elderly were associated with a greater likelihood of being homebound. These findings are in agreement with those of prior studies (Shinkai et al., 2005c; Yokoyama et al., 2005; Yokokawa et al., 2009). Thus, homebound prevention strategies should target these individual-level factors to encourage the elderly to go outside their homes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยระดับบุคคล ขาดงาน ขาดการออกกำลังกาย และขาดการมีส่วนร่วมในกิจกรรมชุมชนระหว่างผู้สูงอายุได้เชื่อมโยงกับความเป็นไปได้มากกว่าการ homebound ผลการวิจัยเหล่านี้มีข้อตกลงกับผู้ศึกษาทราบ (Shinkai et al., 2005 c โยะโกะยะมะ et al., 2005 Yokokawa et al., 2009) ดังนั้น กลยุทธ์ป้องกัน homebound ควรเป้าหมายปัจจัยระดับบุคคลเหล่านี้เพื่อส่งเสริมให้ผู้สูงอายุไปอยู่นอกบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของปัจจัยส่วนบุคคลระดับการขาดของการจ้างงานขาดการออกกำลังกายและการขาดการมีส่วนร่วมในกิจกรรมของชุมชนในหมู่ผู้สูงอายุที่เกี่ยวข้องกับความน่าจะเป็นมากขึ้นของการเป็น HOMEBOUND การค้นพบนี้อยู่ในข้อตกลงกับผู้ศึกษาก่อน (Shinkai ตอัล, 2005c. Yokoyama et al, 2005;.. Yokokawa et al, 2009) ดังนั้นกลยุทธ์การป้องกัน HOMEBOUND ควรกำหนดเป้​​าหมายเหล่านี้ปัจจัยส่วนบุคคลระดับเพื่อส่งเสริมให้ผู้สูงอายุที่จะออกไปข้างนอกบ้านของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของปัจจัยระดับบุคคล ขาดการจ้างงาน , การขาดการออกกำลังกาย และขาดการมีส่วนร่วมในกิจกรรมของชุมชนของผู้สูงอายุมีความสัมพันธ์กับความเป็นไปได้มากขึ้นของการรักษาตัวอยู่บ้าน การค้นพบนี้จะสอดคล้องกับการศึกษาก่อน ( ชินไค et al . , 2005c ; โยโกยาม่า et al . , 2005 ; โยโคคาวะ et al . , 2009 ) ดังนั้นกลยุทธ์การป้องกันรักษาตัวอยู่บ้านควรเป้าหมายปัจจัยระดับบุคคลเหล่านี้เพื่อส่งเสริมให้ผู้สูงอายุไปข้างนอกบ้าน