The role of a low glycemic index (G

The role of a low glycemic index (GI) diet in the management of adolescent obesity remains controversial. In this study, we aim to evaluate the impact of low GI diet versus a conventional Chinese diet on the body mass index (BMI) and other obesity indices of obese adolescents.

Methods

Obese adolescents aged 15–18 years were identified from population-recruited, territory-wide surveys. Obesity was defined as BMI ≥95th percentile of Hong Kong local age- and sex-specific references. Eligible subjects were randomized to either an intervention with low GI diet (consisting of 45-50% carbohydrate, 30-35% fat and 15-20% protein) or conventional Chinese diet as control (consisting of 55-60% carbohydrate, 25-30% fat and 10-15% protein). We used random intercept mixed effects model to compare the differential changes across the time points from baseline to month 6 between the 2 groups.

Results

104 obese adolescents were recruited (52 in low GI group and 52 in control group; 43.3% boys). Mean age was 16.7 ± 1.0 years and 16.8 ±1.0 years in low GI and control group respectively. 58.7% subjects completed the study at 6 months (65.4% in low GI group and 51.9% in control group). After adjustment for age and sex, subjects in the low GI group had a significantly greater reduction in obesity indices including BMI, body weight and waist circumference (WC) compared to subjects in the control group (all p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทบาทของอาหาร glycemic ต่ำดัชนี (GI) ในการจัดการโรคอ้วนวัยรุ่นยังคงแย้ง ในการศึกษานี้ เรามุ่งมั่นเพื่อประเมินผลกระทบของอาหาร GI ต่ำเมื่อเทียบกับอาหารจีนทั่วไปดัชนีมวลกาย (BMI) และดัชนีอื่น ๆ โรคอ้วนของวัยรุ่นอ้วน วิธีการ อ้วนวัยรุ่นอายุ 15 – 18 ปีได้ระบุจากการสำรวจ พิจารณาประชากร อาณาเขตกว้าง โรคอ้วนถูกกำหนดเป็น percentile ≥95th BMI ของ Hong Kong ภายในอายุ และเพศเฉพาะอ้างอิง เรื่องสิทธิได้ randomized การแทรกแซงใดอาหาร GI ต่ำ (ประกอบด้วยคาร์โบไฮเดรต 45-50% ไขมัน 30-35% และโปรตีน 15-20%) หรืออาหารจีนทั่วไปเป็นตัวควบคุม (ประกอบด้วยคาร์โบไฮเดรต 55-60% ไขมัน 25-30% และโปรตีน 10-15%) เราใช้จุดตัดแกนสุ่มผลผสมรุ่นเพื่อเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างในจุดเวลาจากพื้นฐานเดือน 6 ระหว่าง 2 กลุ่ม ผลลัพธ์ วัยรุ่นอ้วน 104 ถูกพิจารณา (52 ในกลุ่ม GI ต่ำและในกลุ่มควบคุม 52 ชาย 43.3%) หมายถึง อายุ± 16.7 ปี 1.0 และ 16.8 ปี ±1.0 GI ต่ำ และกลุ่มควบคุมตามลำดับ 58.7 เรื่อง%เสร็จสิ้นการศึกษาใน 6 เดือน (65.4% ในกลุ่ม GI ต่ำและ 51.9% ในกลุ่มควบคุม) หลังจากที่ปรับปรุงสำหรับอายุและเพศ ในกลุ่ม GI ต่ำได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในโรคอ้วนดัชนี BMI รวมถึงร่างกายน้ำหนักและเอวเส้นรอบวง (สุขา) เปรียบเทียบกับในกลุ่มควบคุม (p ทั้งหมด < 0.05) หลังจากปรับเพิ่มเติมสำหรับระดับกิจกรรมทางกายภาพ สุขาพบต่ำอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่ม GI ต่ำเมื่อเทียบกับกลุ่มปกติ (p = 0.018) บทสรุป อาหาร GI ต่ำในบริบทของโปรแกรมปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตครอบคลุมอาจเป็นทางเลือกอาหารทั่วไปในการจัดการของวัยรุ่นอ้วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

The role of a low glycemic index (GI) diet in the management of adolescent obesity remains controversial. In this study, we aim to evaluate the impact of low GI diet versus a conventional Chinese diet on the body mass index (BMI) and other obesity indices of obese adolescents.

Methods

Obese adolescents aged 15–18 years were identified from population-recruited, territory-wide surveys. Obesity was defined as BMI ≥95th percentile of Hong Kong local age- and sex-specific references. Eligible subjects were randomized to either an intervention with low GI diet (consisting of 45-50% carbohydrate, 30-35% fat and 15-20% protein) or conventional Chinese diet as control (consisting of 55-60% carbohydrate, 25-30% fat and 10-15% protein). We used random intercept mixed effects model to compare the differential changes across the time points from baseline to month 6 between the 2 groups.

Results

104 obese adolescents were recruited (52 in low GI group and 52 in control group; 43.3% boys). Mean age was 16.7 ± 1.0 years and 16.8 ±1.0 years in low GI and control group respectively. 58.7% subjects completed the study at 6 months (65.4% in low GI group and 51.9% in control group). After adjustment for age and sex, subjects in the low GI group had a significantly greater reduction in obesity indices including BMI, body weight and waist circumference (WC) compared to subjects in the control group (all p <0.05). After further adjustment for physical activity levels, WC was found to be significantly lower in the low GI group compared to the conventional group (p = 0.018).

Conclusion

Low GI diet in the context of a comprehensive lifestyle modification program may be an alternative to conventional diet in the management of obese adolescents.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทบาทของดัชนีน้ำตาลต่ำ ( กี ) อาหารในการจัดการโรคอ้วนในวัยรุ่นยังคงแย้ง การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบของอาหาร GI ต่ำเมื่อเทียบกับอาหารแบบจีนที่ดัชนีมวลกาย ( BMI ) และดัชนีอื่น ๆอ้วนโรคอ้วนของวัยรุ่น

วิธี

อ้วนวัยรุ่นอายุ 15 - 18 ปี ที่ถูกระบุว่า จากจำนวนประชากรเป็นอาณาเขตกว้าง , สำรวจโรคอ้วนคือ กำหนดเป็นค่าดัชนีมวลกาย≥ 95 เปอร์เซ็นต์ของอายุภายในฮ่องกงและการอ้างอิงตรวจหา . วิชา มีสิทธิ์สุ่มที่จะแทรกแซงกับอาหาร GI ต่ำ ( ประกอบด้วยคาร์โบไฮเดรต 45-50 % 30-35 % ไขมันและโปรตีน 15-20% ) หรือจีนแบบดั้งเดิมอาหารควบคุม ( ประกอบด้วยคาร์โบไฮเดรต 55-60 % 25-30 % ไขมันและโปรตีน 10-15% )เราใช้แบบจำลองผลสกัดผสมแบบสุ่มเพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างการเปลี่ยนแปลงในจุดเวลาจากพื้นฐานถึง 6 เดือนระหว่าง 2 กลุ่ม ผล



( 52 / 104 อ้วนวัยรุ่นในกลุ่มกีน้อยและ 52 ในกลุ่ม ควบคุม 43.3 % ชาย ) อายุเฉลี่ย 16.7  ± สำหรับปีและ 16.8 ±สำหรับปีใน GI ต่ำและกลุ่มควบคุมตามลำดับ 58 .7 วิชาที่สำเร็จการศึกษา ใน 6 เดือน ( 400 % ในกลุ่มกีต่ำและ 51.9 % ในกลุ่มควบคุม ) หลังจากปรับสำหรับอายุและเพศ กลุ่ม จี ต่ำ มีการลดความอ้วน ดัชนีมวลกายมากกว่าดัชนี ได้แก่ น้ำหนักตัว และรอบเอว ( WC ) เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม ( P < 0.05 ) หลังจากปรับเพิ่มเติมระดับกิจกรรมทางกายห้องสุขา พบว่า มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่ม GI ต่ำเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มปกติ ( p = 0.018    ) .

สรุป

อาหาร GI ต่ำในบริบทของการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตที่ครอบคลุมโปรแกรมอาจเป็นทางเลือกที่อาหารปกติในการจัดการ
อ้วนวัยรุ่น