We started walking, and each step w

We started walking, and each step we walked made us more nervous. We reached the entrance, me and my mom went through security (which was only some cops touching your pockets to see if we had weapons/explosives/acids, stuff like that)We entered the stadium, and them the moment of truth. We entered the line and they scanned our tickets. The scan didn't read our tickets. So the girl turned the tickets. The scan didn't read our tickets. So she called another guy. The guy tested the scan. The scan was working. So the girl said our tickets were false.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเริ่มเดิน และแต่ละขั้นตอนที่เราเดินทำให้เรากังวลมาก เรามาถึงทางเข้า แอบไปผ่านรักษาความปลอดภัย (ซึ่งเป็นเพียงตำรวจบางสัมผัสกระเป๋าของคุณเพื่อดูว่าเรามีอาวุธ/วัตถุระเบิด/กรด สิ่งที่ต้องการ) เราป้อนสนาม และพวกเขาขณะที่ความจริง เราป้อนบรรทัด และพวกเขาสแกนตั๋วของเรา การสแกนไม่ได้อ่านตั๋ว ดังนั้น สาวเปิดตั๋ว การสแกนไม่ได้อ่านตั๋ว ดังนั้น เธอเรียกคนอื่น คนทดสอบการสแกน มีการทำงานการสแกน ดังนั้นสาวกล่าวว่า ตั๋วของเราผิดพลาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเริ่มต้นการเดินและแต่ละขั้นตอนที่เราเดินทำให้เราประสาทมากขึ้น เรามาถึงทางเข้าที่ฉันและแม่ของฉันเดินผ่านการรักษาความปลอดภัย (ซึ่งเป็นเพียงบางส่วนตำรวจสัมผัสกระเป๋าของคุณเพื่อดูว่าเรามีอาวุธ / วัตถุระเบิด / กรดสิ่งที่ชอบ) เราเดินเข้าไปในสนามกีฬาและพวกเขาเป็นช่วงเวลาแห่งความจริง เราป้อนบรรทัดและพวกเขาสแกนตั๋วของเรา สแกนไม่ได้อ่านตั๋วของเรา ดังนั้นหญิงสาวหันตั๋ว สแกนไม่ได้อ่านตั๋วของเรา ดังนั้นเธอจึงเรียกว่าผู้ชายอีกคนหนึ่ง ผู้ชายที่ผ่านการทดสอบการสแกน สแกนได้ทำงาน ดังนั้นสาวกล่าวว่าตั๋วของเราเป็นเท็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเริ่มเดิน แต่ละก้าวที่เราเดินและทำให้เรากังวลมากขึ้น เรามาถึงทางเข้า ฉันและแม่ของฉันผ่านการรักษาความปลอดภัย ( ซึ่งเป็นเพียงตำรวจจับกระเป๋าของคุณเพื่อดูว่า เรามีอาวุธ / ระเบิด / กรด อะไรแบบนั้น ) เราเข้าสนามกีฬา และช่วงเวลาแห่งความจริง เราเข้าสายและพวกเขาสแกนตั๋วของเรา สแกนไม่ได้อ่านตั๋วของเรา ดังนั้น หญิงสาวหันตั๋ว สแกนไม่ได้อ่านตั๋วของเรา งั้นเธอโทรหาคนอื่น คนทดสอบการสแกน การสแกนงาน ดังนั้นผู้หญิงบอกว่าตั๋วถูกปลอม