After trying to live a ascetic life

After trying to live a ascetic lifestyle, in which he virtually starved to death, Siddhartha realized that enlightenment or salvation from rebirth would not come from extremes of either pleasure or self-inflicted suffering.

Instead, he advocated what is known as the “middle way” between these extremes. This means taking care of one’s basic needs without attachment to worldly pleasures. For this reason, Buddhism itself is sometimes called “The Middle Way.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากพยายามอยู่ชีวิตนักพรต ซึ่งเขาแทบ starved ตาย สิทธัตถะรู้ว่า ตรัสรู้หรือรอดจากเกิดใหม่จะไม่มาจากที่สุดของความสุขหรือทุกข์ตัวเองแทน เขา advocated ที่เรียกว่า "ทางสายกลาง" ระหว่างที่สุดเหล่านี้ ซึ่งหมายความว่า การดูแลของพื้นฐานต้องไม่แนบกับโลกียวิสัย ด้วยเหตุนี้ พระพุทธศาสนาเองเป็นบางครั้งเรียกว่า "กลางทาง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่พยายามที่จะมีชีวิตอยู่วิถีชีวิตนักพรตที่เขาแทบจะอดอาหารจนตาย Siddhartha ตระหนักว่าการตรัสรู้หรือรอดจากการเกิดใหม่จะได้มาจากสุดขั้วของความสุขหรือด้วยตนเองบาดแผลความทุกข์ทรมาน. แต่เขาสนับสนุนสิ่งที่เรียกว่า "ทางสายกลาง "ระหว่างขั้วเหล่านี้ ซึ่งหมายความว่าการดูแลความต้องการขั้นพื้นฐานของคนโดยไม่ต้องแนบไปกับความสุขทางโลก ด้วยเหตุนี้พุทธศาสนาตัวเองบางครั้งเรียกว่า "มัชฌิมาปฏิปทา".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากพยายามที่จะอาศัยอยู่วิถีชีวิตโยคี ซึ่งเขาแทบจะอดตาย เจ้าชายสิทธัตถะทรงตระหนักว่า ตรัสรู้ หรือรอดจากการเกิดใหม่จะไม่มาจากสุดขั้วของทั้งสุขหรือทุกข์ด้วยตนเองลือ

แทน เขา สนับสนุน สิ่งที่เรียกว่า " ทาง " ตรงกลางระหว่างสุดขั้วเหล่านี้ หมายถึง การดูแลของความต้องการขั้นพื้นฐานโดยไม่ยึดติดกับความสุขทางโลกด้วยเหตุนี้พระพุทธศาสนาเอง บางครั้งเรียกว่า " เดินทางสายกลาง "